Het ultieme loslaten
Geplaatst op 11 juli, 2011
Ik heb last van spirituele leesmoeheid.
Er was een tijd dat ik elk spiritueel artikel of boek las alsof mijn leven ervan af hing. Bij alles wat ik las, gingen oude overtuigingen op de brandstapel en kwamen er nieuwe voor in de plaats. Het was een grote schoonmaak, opwindend als een ritje in een spannende achtbaan.
Op dit moment ben ik even uitgelezen. Ik lees nog wel veel en graag maar spirituele artikelen, nieuwsbrieven of boeken kunnen me al een tijdje niet zo boeien. Ik heb het geloof ik wel zo’n beetje gezien allemaal: de nieuwe aarde, verhoging van vibratieniveaus, het bereiken van vierde, vijfde en hogere dimensies, dat we menselijke engelen zijn, dat we één zijn met alles en iedereen, dat we scheppers zijn van onze eigen realiteit, dat we in een driedimensionale illusie leven, dat we God zelf zijn, dat we perfecte spirituele wezens zijn die hier op aarde zijn om het mens-zijn te ervaren, dat we liefde en licht zijn, dat we …..
Ik heb het idee dat veel andere mensen hier ook last van hebben. In discussies over spiritualiteit zie ik vaak dezelfde oude koeien stellingen en overtuigingen terugkomen. Er is maar weinig spiritueel nieuws onder de zon. Spirituele komkommertijd zogezegd.
Al die hogere dimensies? Leuk voor de opstijgers. Voor mij is spiritualiteit juist een omgekeerde beweging aan het worden: landen. Intenser ervaren wat menselijkheid is, met alle illusies van dien, met alle beperkingen, uitdagingen, ups en downs, dromen en verlangens, angst en pijn, vreugde en plezier.
Die ritjes in de achtbaan waren best leuk maar na het zoveelste ritje gaat het toch een beetje vervelen. Dan wordt het zoals elke dag naar het journaal kijken: steeds weer diezelfde beelden en berichten. Dan zit de opwinding niet meer in de achtbaan maar in het uit de achtbaan stappen en tot de ontdekking komen dat het daar nog veel opwindender is.
Ik zit er dan ook aan te denken om het ondenkbare te doen, om het ultieme los te laten. En dat is…… het loslaten loslaten. Jawel, ik ga het loslaten loslaten. Die aarde is na al die ritjes in de achtbaan niet nieuw maar wel anders. Het bevalt me er wel. Soms. Soms ook niet. Dat blijft. En ik ga het niet loslaten.
Bewaard onder Persoonlijk, spiritualiteit | 12 Comments
Tags: loslaten
Spirituele beschaming van de menselijkheid
Geplaatst op 4 juli, 2011
Ik las laatst ergens een stukje waarin werd gesteld dat we angst bezitten om te falen, voor afwijzing en voor tekorten, en dat we schaamte bezitten.
Als ik het woord ‘bezitten’ met een korrel zout neem, kan ik het hier wel mee eens zijn. Angst en schaamte zijn kanten van onze menselijkheid waar we last van kunnen hebben maar die wel onlosmakelijk verbonden zijn met de beleving van mens-zijn, kanten die we ook kunnen benutten om ons te verbinden met elkaar, juist omdat we deze kanten allemaal hebben.
Maar het stukje voegde er nog een vraag aan toe: hoe gehecht zijn we aan dit bezit?
Ik vind het niet zo gepast om hier over gehechtheid te spreken, om zaken als angst en schaamte neer te zetten als iets waar je in meer of mindere mate aan gehecht bent, alsof je het 1,2,3 kunt loslaten en ermee stoppen.
Brene Brown heeft jarenlang onderzoek gedaan naar schaamte en wat uit haar onderzoek is gebleken is dat iedereen het heeft (op een aantal psychopaten na) en dat je er nooit helemaal vanaf komt. Via haar methode die zij ‘shame resilience’ noemt, kun je er wel mee leren omgaan zodat het je leven niet beheerst maar shame resilience is hard en emotioneel werk.
En nu wordt geopperd dat het een kwestie is van gehechtheid. Ik vind het een opmerking waar een boodschap onder zit die ik ‘beschaming van de menselijkheid’ noem, een boodschap van schaamte over het ervaren van schaamte.
Spiritualiteit kan bijzonder behulpzaam zijn om van onze menselijke ervaring een meer vreugdevolle ervaring te maken maar het kan diezelfde menselijke ervaring ook beschamen.
Lees ook: Spirituele ontmenselijking
Bewaard onder Mening, spiritualiteit | Reageer
Tags: angst, Brene Brown, menselijkheid, schaamte
Zandkastelen bouwen
Geplaatst op 30 juni, 2011
In spirituele kringen wordt vaak gezegd dat het niet gaat om het bereiken van je doel, maar om de reis ernaartoe. Ik hou ervan om een doel te bereiken en ik hou ervan dat als ik ergens aan gewerkt heb, het ook blijvend resultaat geeft. De metafoor dat het om de reis gaat, heb ik al te vaak gehoord en is niet bepaald mijn favoriet.
Ik dacht aan deze metafoor toen ik vorige week in Domburg zag hoe drie hardwerkende mannen een zandkasteel bouwden. Waarom zou je op het strand een zandkasteel bouwen als je toch al zeker weet dat je de strijd tegen het opkomende water gaat verliezen, als je zeker weet dat alle werk uiteindelijk voor niks is geweest en je zandkasteel weer opgaat in de zeebodem?
Natuurlijk gaat dat zandkasteel eraan en is de strijd tegen het water totaal kansloos. Maar het gaat niet om het zandkasteel, het gaat om het plezier van er samen aan werken en samen zien hoe lang het stand houdt. En misschien ook een beetje om het idee, hoe klein ook, dat er misschien een wondertje gebeurt en het zandkasteel stand houdt.
Ik heb de metafoor dat het om de reis gaat meteen ingewisseld voor die van het zandkastelen bouwen. Ik zeg: bouw gerust zandkastelen, elke dag weer. Ook al gaan ze diezelfde dag nog tegen de vlakte. Maar, en dat is de belangrijkste les die ik in Domburg heb geleerd van deze drie mannen: zet er trots je piratenvlag op want dat maakt het werk zoveel leuker.
Bewaard onder Persoonlijk, spiritualiteit | 8 Comments
Spirituele ontmenselijking
Geplaatst op 3 juni, 2011
Spirituele to do lijst
Gisteren had ik via Twitter een uitwisseling met @hemelwandelaar naar aanleiding van het artikel Steps to Navigating Summer 2011’s Celestial Portals en dan met name de 26-stappenlijst in dit artikel.
Deze 26 stappenlijst is een soort van spirituele to do lijst. En wat voor een lijst! Ik denk dat zelfs Jezus Christus na het zien van deze lijst tegen zijn vermeende vader zou zeggen: God, doe effe normaal zeg.
Kerk en hemel
In de kerk werd vroeger verteld dat je alleen in de hemel komt als je je leven op aarde goed hebt geleefd, dat wil zeggen: volgens de regels van de kerk. Met andere woorden: je moet de ‘hemel’, het samen zijn met God, eerst verdienen op aarde.
Perfecte spirituele wezens
Toen ik voor het eerst met spiritualiteit in aanraking kwam, las ik boeken waarin dit concept 180 graden werd omgedraaid: we zijn al perfecte spirituele wezens en we zijn op aarde om een menselijke ervaring te hebben.
Met dit spirituele concept kon ik heel wat meer dan met het hemel concept van de kerk.
Het hemel concept
Bij een aantal spirituele artikelen zie ik dit hemel concept terug maar dan in een andere vorm. Die artikelen schotelen je een waslijst of een recept voor van dingen doe je moet doen en dingen je vooral niet meer moet doen. En als je dan alles hebt afwerkt, ga je niet naar de hemel zoals dat in de kerk werd verteld, maar stijgt je vibratieniveau, kun je meer licht in je lichaam vasthouden en ga je naar een vierde, vijfde of nog hogere dimensie.
Wat in de kerk de hemel werd genoemd, is voor mij wat in sommige spirituele artikelen wordt aangeduid met een hogere dimensie. In die hogere dimensie kom je net zoals in de hemel, alleen als je een bepaald traject of programma hebt doorlopen. Flink huiswerk maken dus.
Maar als we al perfecte spirituele wezens zijn die hier op aarde zijn om een menselijke ervaring te hebben (dat is waar ik in geloof), waarom zou ik dan dingen moeten doen om meer spiritueel te worden, om meer licht vast te houden, om mijn vibratieniveau te verhogen, om op te stijgen naar een hogere dimensie? Waarom zou ik dat allemaal moeten doen?
Menselijkheid
In mijn beleving gaat een spirituele to do lijst zoals in het genoemde voorbeeld van Celestial Vision, voorbij aan wat ik menselijkheid noem. Een paar voorbeelden:
Two) Express gratitude for everything and everyone in your life.
Dankbaarheid uiten vind ik prima. Maar dankbaarheid uiten voor alles en iedereen lijkt me een uitputtende en onmogelijke taak. Dat mag van mij wel een paar onsjes minder.
Four) Eliminate the frivolous.
En dan? In een klooster gaan leven of zo? Kom op zeg.
Nine) Release all resistance to realities you encounter and have no opinions.
Deze vind ik helemaal bizar. Wat voor mens ben je zonder mening?
Fourteen) Remain positive no matter what happens in physical reality.
Oh ja, weg natuurlijk met zogenaamde negatieve gevoelens, gevoelens als angst en verdriet die ons zo menselijk maken.
Spirituele ontmenselijking
Nee, met menselijkheid hebben deze stappen voor mij weinig te maken. Sterker nog: ik vind het een vorm van spirituele ontmenselijking.
Spiritualiteit prima. Het kan zeer behulpzaam zijn om de menselijke ervaring te verbreden en te verdiepen, om er stapje voor stapje een meer vreugdevolle ervaring van te maken.
Maar die 26 stappenlijst…? Zelfs als ik er 24/7 aan zou werken en dan 365 dagen per jaar en een heel leven lang, zou ik deze lijst nooit kunnen afwerken. Zelfs niet als ik een kruising was tussen Ghandi, Moeder Theresa en Martin Luther King. Als dat betekent dat ik niet in de spirituele hemel kom, de vierde, vijfde of hogere dimensie, so be it.
Sommige vormen van spiritualiteit gaan voor mij voorbij aan het feit dat we hier een menselijke ervaring hebben. In deze vormen van spiritualiteit is de menselijkheid net zo ver zoek als in de politiek.
Bewaard onder Mening, spiritualiteit | 10 Comments
Tags: hemel, kerk, menselijkheid, regels
Nu even geen spirituele waarheid please
Geplaatst op 26 mei, 2011
Stel dat je erge dorst hebt, een groot glas heerlijk fris water drinkt, en tegen je partner zegt: dit is het lekkerste water dat ik ooit gedronken heb. En stel dat je partner dan antwoordt: water is een vloeistof die kookt bij 100 graden Celsius en bevriest bij 0 graden Celsius.
Het antwoord is inhoudelijk juist maar slaat als reactie op het vervullen van de behoefte aan water als een tang op een varken.
De eerste waarheid is een vorm van emotionele waarheid, de waarheid van hoe het voelt om de behoefte aan water te vervullen. De tweede waarheid is een feitelijke waarheid over de natuurkundige eigenschappen van water. Beide waarheden zijn waarheden op verschillende niveaus, ze sluiten niet aan.
Als je net dat heerlijke glas water hebt gedronken en je hoort dan je partner over de natuurkundige eigenschappen van water, dan denk je toch ook: wat is daarmee gebeurd zeg?
Ik heb al eerder geblogd over dat ik me soms erger aan inspirerend bedoelde citaten. Net als in het voorbeeld van het drinken van het glas water, sluit een inspirerend bedoeld citaat voor mij niet altijd aan op de waarheid waar ik op dat moment mee rondloop.
Als ik een dag heb gehad met enkele teleurstellingen en tegenvallers en ik lees dan bijvoorbeeld dat iemand schrijft ‘alles is liefde’ dan denk ik ook:
Beste schrijver, dat alles liefde is wil ik je graag horen zeggen als je bijvoorbeeld ’s nachts met een lekke band langs een snelweg staat midden in de regen en zonder beltegoed op je telefoon. Dat alles liefde is wil ik je horen zeggen als je door je zakenpartner bent opgelicht en je de deuren van je bedrijf moet sluiten. Dat alles liefde is wil ik je horen zeggen als je net in het ziekenhuis hebt horen zeggen dat de foto’s aanleiding geven voor verder onderzoek.
Er is een niveau, dat geloof ik, waarop alles liefde is. Maar dat is niet het niveau waar iemand zit die net iets heeft meegemaakt dat hem of haar emotioneel diep raakt. Het kan best waar zijn dat alles uiteindelijk een manifestatie van liefde is, maar er zijn momenten waarop je die waarheid beter kunt inslikken en je kaken op elkaar kunt houden. Ook dat is liefde.
Lees ook:
Bewaard onder Mening, spiritualiteit | 4 Comments
De achtergrondkleur van het universum
Geplaatst op 24 mei, 2011
Afgelopen weekend gierde er wat pijn onder mijn huid. Anders gezegd: ik zat niet zo lekker in mijn vel.
Tijdens een middagwandeling dacht ik gisteren ineens aan die prachtige beelden van het universum die we aan de Hubble ruimtetelescoop te danken hebben. Sterren, sterrenstelsels en superclusters in allerlei vormen en kleuren maken het heelal tot een kunstwerk waar geen woorden voor zijn.
Maar wat ik me al wandelend vooral bedacht, is dat al deze schoonheid alleen maar kan schitteren dankzij de achtergrondkleur van het universum: zwart, pikzwart.
En wat ik nu ga zeggen zou ik afgelopen weekend maar spirituele blabla hebben gevonden: typische menselijkheden als schaamte, angst en pijn, hebben dezelfde functie als de achtergrondkleur van het universum. Schaamte, angst en pijn zijn het zwart van ons interne universum waar net zulke mooie vormen en kleuren schitteren als in het externe universum dat we zien via de Hubble telescoop.
Ik heb zwart altijd al mooi gevonden en ik begrijp nu waarom. Zwart is het fundament van alle schoonheid.
Zeg dit soort dingen nooit tegen iemand die met schaamte, angst of pijn worstelt. Ik kan je nu al zeggen dat als ik over een tijdje weer met pijn rondloop en ik zou deze blogpost lezen, ik me kapot ga ergeren. Ook dat hoort bij het kunstwerk dat we zijn.
Bewaard onder Persoonlijk, spiritualiteit | 10 Comments
Tags: angst, menselijkheid, pijn, schaamte, schoonheid, universum
Inspiratie ergernissen
Geplaatst op 6 mei, 2011
Ik erger me regelmatig aan wat ik gisteren ‘inspirerend bedoelde citaten‘ noemde. Vandaag nog:
Sadness and God cannot exist in the same place, because God is Life Energy, turned up as high as it will go.
Ik heb een aantal van zijn boeken gelezen en heb er veel aan gehad. Maar dit citaat? Hell no! Maar waarom kan ik het niet met Neal Donald Walsch oneens zijn zonder me te ergeren? Waarom kan ik al die andere inspirerend bedoelde citaten niet lezen zonder me eraan te ergeren?
Als iemand die ik totaal niet ken iets schrijft waar ik het niet mee eens ben, kan ik het zonder ergernis lezen. Maar zodra de schrijver Neale Donald Walsch heet, Eckhart Tolle, Byron Katie of Deepak Chopra, is het een ander verhaal. Dan heb ik, in mijn beleving, te maken met een autoriteit op het gebied van spiritualiteit, iemand die het ‘allemaal’ weet.
En daar wringt het: de beleving dat die ander het ‘allemaal’ weet. Daarmee plaats ik de autoriteit over wat voor mij waar is, buiten mezelf. De enige specialist ter wereld die weet en aanvoelt wat voor mij waar is, ben ik zelf. Mijn spirituele waarheid kan anders zijn dan die van Neale Donald Walsch en wat zijn citaat betreft is mijn waarheid ook anders.
Stap 3 van het twaalf stappen programma heeft het over ‘… God as we understood him.’ Dit gaat over een persoonlijke relatie met God. Misschien is de God van Neale Donald Walsch er niet als hij zich verdrietig voelt. Die van mij is er wel als ik me verdrietig voel.
Lees ook:
Bewaard onder Citaten, Persoonlijk, spiritualiteit | 6 Comments
Tags: autoriteit, god, irritatie, twaalf stappen programma, verdriet, waarheid
Weg met loslaten en lang leve de overgave
Geplaatst op 21 april, 2011
Ik ben klaar met het woord loslaten. Loslaten is een paardenmiddel geworden. Het maakt niet uit waar je last van hebt of wat je mankeert: laat het los en weg zijn alle problemen. Zowat elke therapeut of coach heeft het erover: loslaten. Zelfs vrienden vertellen je om toch vooral los te laten.
In een poging om mezelf te bevrijden van het woord ‘loslaten’, kwam in terecht bij het woord ‘overgave’. Wat voelt dat zalig zeg. Weg met loslaten en lang leve de overgave. Overgave klinkt en voelt ook veel natuurlijker dan loslaten. Een mens laat niet los, een mens houdt (zich) vast. Maar overgave, dat doen we wel. Elke dag en met plezier en gemak.
Vermoeidheid is zo’n mooi voorbeeld van overgave, de overgave aan de rust en slaap die het lichaam nodig heeft. Het voelt weldadig je over te geven aan vermoeidheid. Dat fijne gevoel van op bed gaan liggen als je moe bent en voelt hoe je hele bed je ondersteunt. En dan langzaam wegzakken in een heerlijke slaap. Of wat te denken van de overgave aan een opkomend orgasme. Hoe voelt dat? Heerlijk toch?
Als fysieke overgave zo heerlijk is, hoe zou het dan zijn met bijvoorbeeld emotionele en spirituele overgave? Ik ben bereid te geloven dat dat net zo heerlijk is. Overgave is en weldaad voor lichaam, geest en ziel. Overgave, I love it.
Bewaard onder Mening, spiritualiteit | 6 Comments
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.