Nationaal hitteplan

Geplaatst op 30 juni, 2010 

Ik wist niet dat het bestond maar Nederland heeft een nationaal hitteplan. Sterker nog, Het plan is deze week in werking gesteld en hebben we het advies gekregen om extra water te drinken, inspanning te vermijden en zoveel mogelijk uit de warmte te blijven. Goh, daar zou ik zonder nationaal hitteplan nou nooit aan hebben gedacht. Wat goed zeg dat we een nationaal hitteplan hebben.

Het roept bij mij vragen op over de vervreemding van ons eigen lichaam. Ons lichaam weet namelijk precies wat het nodig heeft en communiceert dat luid en duidelijk. Het enige dat we hoeven doen is naar ons lichaam luisteren. Of het nou warm of koud is, droog of nat, het lichaam weet wat het nodig heeft. Daar zouden eigenlijk geen nationale hitteplannen voor nodig hoeven zijn.

Ik ga voor het RIVM een nationaal ademhalingsplan schrijven voor het geval we niet meer weten dat we moeten adem halen. Keep on breathing.

Bewaard onder Actualiteit, Mening | 16 Comments

Codependency vreet je hart en ziel op

Geplaatst op 28 juni, 2010 

In sommige songteksten kun je codependency issues herkennen. Het issue is dan verwoord in de vorm van een disfunctionele overtuiging over relaties en klinkt meestal als op en top romantisch  (bijvoorbeeld: I can’t Live. If living is without you) maar heeft als onderlaag een codependency issue. Zie Codependency in onze muziekcultuur.

Er zijn ook songteksten die de romantische verpakking van die issues compleet omver blazen en die de pijn die codependency veroorzaakt in al zijn rauwheid verwoorden. Als voorbeeld hiervan twee prachtige nummers van Linking Park: Crawling en Numb.


Codependency: het vreet je hart en ziel op. Hoezo romantisch?

Bewaard onder Codependency, Muziek | 4 Comments

Tags: , ,

Een blogger blogt wat hij of zij aan het leren is

Geplaatst op 25 juni, 2010 

Laatst las ik een persoonlijke blog van iemand met daarin een stellingname die door diezelfde blogger niet veel later op Twitter grondig overboord werd gegooid.  Zoiets als wanneer ik een blog schrijf over het belang van respectvol omgaan met elkaar en een uur later op Twitter iemand verbaal fileer.

Als ik artikelen van een ander lees, heb ik vaak het idee dat die ander datgene waar hij/zij over schrijft, zelf beheerst en er daarom over schrijft. Je leert iets, beheerst het en deelt het vervolgens met anderen. Maar dit klopt niet. Mensen schrijven of bloggen over datgene wat ze zelf aan het leren zijn. En fouten maken en af en toe eens heerlijk incongruent zijn horen daarbij. Bloggen is samen leren.

Bewaard onder Bloggen | 11 Comments

Tags:

Het glas is halfvol

Geplaatst op 24 juni, 2010 

Ik heb een hekel aan die metafoor van dat halfvolle glas omdat ie zo is uitgewoond, uitgehold en platgeslagen maar gedoog hem hier even omdat ie de dingen ook wel weer duidelijk maakt.

In de tijd dat ik regelmatig naar pop- en rockconcerten ging, bezocht ik wel eens naar een concert dat niet was uitverkocht. In plaats van dat de band zich dan richtte op het deel van de zaal dat halfvol was en er een leuke show van maakte, stortte de band zich op het deel van de zaal dat half leeg was en speelde chagrijnig de set vol. Erg leuk hoor als je tot het halfvolle deel van de zaal hoort 🙁

In een comment op ‘De blog blues‘ schrijft Jooper:

Al zijn het maar een paar lezers per blogpost, maar zolang ze blijven komen, het met plezier lezen en laten blijken jouw inzichten te waarderen dan is er toch al genoeg om door te gaan?

Halfvolle zaal: You rock! You kick ass! You are the best audience ever!

Bewaard onder Bloggen | 11 Comments

De blog blues

Geplaatst op 22 juni, 2010 

Terwijl ze bij Google druk bezig waren om illegaal wachtwoorden van e-mailaccounts te verzamelen, was er ook nog tijd over om de bezem eens flink door de Google index te halen.

Tot voor kort kwam ongeveer 30% van alle bezoekers op mijn blog terecht via zoekmachines.  Maar een week of zes geleden kwam daar ineens een verandering in die zich sindsdien heeft voortgezet: nauwelijks nog bezoekers via zoekmachines.

Mijn statistieken in een dip. Ik ook. Ik vond het altijd bijzonder leuk en ook ontroerend soms om te zien via welke zoek-opdrachten bezoekers hier terecht kwamen. Dit gemis doet meer pijn dan de dip in de statistieken. Maar OK, ik kan niks aan Google veranderen en ik blog niet voor de statistieken (al is een stijgende lijn in de bezoekersaantallen wel erg leuk).

Het heeft me wel aan het denken gezet. Zal ik een ander soort blog beginnen? Of een andere blog erbij? Zal ik in het Engels gaan bloggen? Zal ik samen met anderen gaan bloggen in plaats van alleen? Zal ik ermee ophouden en op papier gaan schrijven? Zal ik een blog pauze nemen? Of word ik op de proef gesteld: hoe graag blog ik eigenlijk?

Een beetje blogreflectie op z’n tijd is best gezond. Ik maak het erg dramatisch als ik zou zeggen dat ik niet meer zonder bloggen kan, maar ik zou het wel enorm missen. En tegelijkertijd intrigeert het me bijzonder wat er voor in de plaats zou kunnen komen….

Nee, als dit een beproeving is, dan is het antwoord: doorgaan. Ik denk aan de woorden van Randy Pausch:

“Muren zijn er om de mensen tegen te houden die het niet graag genoeg willen. Ze zijn er om de ánderen tegen te houden.”

Je kunt het ook als volgt lezen: Google is er om de mensen tegen te houden die het niet graag genoeg willen. Google is er om de ánderen tegen te houden.

Hasta la vitoria siempre Google 🙂

Bewaard onder Bloggen | 8 Comments

De lege pagina als sprong in het duister

Geplaatst op 21 juni, 2010 

Al eerder schreef ik over Mark David Gerson en zijn kijk op het schrijfproces. Op zijn blog vond ik een korte video waarin hij vertelt hoe hij de lege pagina ziet en benadert: elke lege pagina is een sprong in het duister, een sprong in het mysterie, in de leegte, in het creatieve onbekende, in het oneindige waar magie leeft en wonderen gebeuren.

Als ik ga schrijven heb ik meestal al een globaal idee waar ik over wil schrijven. Het schrijfproces gaat dan over het in  woorden en zinnen vormgeven van een idee, het vertalen van het onzichtbare (het idee) naar het zichtbare (de tekst). Dat schrijfproces gaat ook gepaard met wat innerlijke strijd met de oordelen (lukt het wel, is het wel goed genoeg, wil iemand dit wel lezen). Maar omdat het idee er al is komt er vrijwel altijd een bruikbare tekst uit, ook al is die soms toch anders dan in de idee-vorm.

Anders is het als ik zonder idee ga schrijven. Geconfronteerd met de leegte die Mark David Gerson noemt, voel ik me bijzonder ongemakkelijk. Ik voel de spanning in mijn lichaam en wil daar zo snel mogelijk vanaf. De oordelen die dan beginnen te stromen interpreteer ik dan meestal als een rood stoplicht: stop met schrijven en ga iets anders doen. Maar die oordelen hebben niets te maken met of het wel of niet lukt om te schrijven. Die oordelen zijn verbonden met een dieper liggend oordeel dat bepaalde gevoelens er niet mogen zijn. Ook al weet ik rationeel dat alle gevoelens er mogen zijn en dat er geen positieve en negatieve gevoelens bestaan, diep van binnen werkt het soms toch anders.

Weten, voelen en doen zijn echt totaal verschillende dingen.

Zoals veel Amerikaanse blogs doen, zou ik deze blog kunnen afsluiten met vijf tips om innerlijke oordelen te overstijgen: 1. voel het gevoel, 2. herken de oordelen, 3. accepteer het gevoel, 4. laat de oordelen los, 5. ga schrijven. Maar voor mij werken die lijstjes en tips niet dus gauw een streep er doorheen.

Lees ook:

Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 8 Comments

Tags: , ,

Empathie in de oorlog

Geplaatst op 18 juni, 2010 

Empathie en oorlog lijken zo op het eerste gezicht twee woorden die niets maar dan ook helemaal niets met elkaar te maken  hebben. Nu ik het boek ‘The age of empathy’ van Frans de Waal heb uitgelezen, denk ik daar anders over.

Als voorbeeld van hoe diep empathie in ons wezen ligt opgesloten, schrijft hij dat de meerderheid van de soldaten, hoewel ze goed bewapend zijn, nooit doden. Tijdens de tweede wereldoorlog schoot er van elke vijf Amerikaanse soldaten maar eentje daadwerkelijk op de vijand.

Nooit geweten dat zelfs tijdens de grootste menselijke waanzin aller tijden (oorlog) empathie zo’n wezenlijke rol speelt.

Lees ook: De empatische beschaving

Bewaard onder Boeken | 2 Comments

Tags: ,

Revolutie in het onderwijs

Geplaatst op 17 juni, 2010 

Nu ik Sir Ken Robinson’s ‘Bring on the learning revolution!’ op me heb laten inwerken, kan ik wel zeggen dat de titel van de vorige blogpost ‘verandering in het onderwijs‘ wel erg voorzichtig is uitgedrukt. Revolutie dus.

Lees ook: Een spetterend betoog voor creativiteit in het onderwijs

Bewaard onder Inspiratie | Reageer

Tags: ,

Volgende pagina →