Genoeg te wensen

Geplaatst op 31 december, 2016 

Vrijdagochtend, hardlopen en mezelf zowat verliezen in de winterschoonheid van boswachterij Dorst:

Er is zoveel moois…..

30 december 2016, de dag ook dat het precies 9 jaar geleden is dat ik begon met bloggen. De impact? Wil je je leven grondig overhoop gooien? Ga bloggen!

2017 wordt een prachtjaar omdat 2016 afscheid van ons neemt met een shitload aan verlangens. En verlangens zijn cool want ooit manifesteren verlangens zich hier op aarde als onze nieuwe werkelijkheid.

Mag ik ons dan toch iets toewensen, dan dit: dat we meer dan ooit in verbinding staan met onze dromen, ambities en verlangens en dat we daarmee 2017 inkleuren als het jaar dat iedereen het goed heeft met inbegrip van planeet aarde.

Tot in 2017!

Bewaard onder Fotobloggen, Mening | 4 Comments

Tags: , , ,

3x betrokkenheid in Middelburg

Geplaatst op 27 december, 2016 

Zes jaar geleden is het een traditie geworden, elk jaar mezelf een keertje helemaal onderdompelen in Middelburg: omdat het zo’n gezellige stad is en omdat er van die betrokken mensen wonen waar het bijzonder goed mee afspreken is. De laatste drie jaar kom ik er net voor Kerst vanwege Middelburg Winterstad.

Middelburg Winterstad

Maar laat ik eerlijk zijn: het gaat me om de mensen en om dat ene winterterras van Seventy Seven waar ik me in een heuse blokhut vol oude bankstellen, jaren 70 schemerlampen en een platenspeler waar iedereen plaatjes op mag draaien helemaal thuis voel.

Vorige week donderdag mocht ik er weer zijn, samen met Fabiola, Sonja en Edwin en we hadden het wel ergens over ja…… Ik noem drie dingen maar er waren er 30 of misschien wel 300.

Betrokken bij de bieb
De wereld die ik zelf helaas ook ken: van gemeenten die willen bezuinigen en dan de bibliotheek aanpakken. Lekker makkelijk want bibliotheekbezoekers gaan doorgaans niet rellen of demonstreren, dus ja, pak die bieb maar als eerste aan want daar komt weinig last van. Het speelt nu in Vlissingen waar de bieb dreigt te worden uitgekleed en gedegradeerd tot wat in Oosterhout de zogenaamde bibliotheekvoorzieining is genoemd, een mooi woord voor een paar boekenkasten.

De bieb, en dat is volgens mij de grootste kracht ervan, is een beetje van ons allemaal. En daarom heeft net zoals over het Nederlands voetbalelftal, bijna iedereen er een mening over. Dat is goed, heel goed, moet je als bieb trots op zijn en wat mee doen. Maar dat wil de bieb niet meer, daar wat mee doen. Zo worden er op de ledenvergadering van de Vereniging Openbare Bibliotheken geen externe relaties en media vertegenwoordigers meer toegelaten en moeten uitingen via social media via de afdeling communicatie om te waarborgen dat alleen positief nieuws naar buiten wordt gebracht. De bieb moet weer de bieb worden, dat is wat ik ervan denk. Aan betrokkenheid geen gebrek, doe daar wat mee bieb!

Betrokken bij krimp
Dankzij het project Deel&Ulrum mochten Edwin en ik in 2014 kennis maken met het fenomeen krimp. We waren toen een weekje te gast in Ulrum om daar te leren en te bloggen over krimp.

Accepteren dat je woon- en leefomgeving onderhevig is aan krimp en in de niet zo heel verre toekomst misschien wel helemaal ophoudt te bestaan, er dan ondertussen ook nog het beste van maken zodat wat overblijft zo leefbaar mogelijk is, dat is nogal wat…

Het project Deel& Ulrum bood een unieke kans voor mensen uit het hele land om kennis te maken met Ulrum en met krimp en ook om de actieve gemeenschap in Ulrum met eigen inbreng van dienst te zijn.

Het project Deel & Ulrum loopt ten einde en het leek ons hilarisch om in het ‘pand Luth’ waar alle deelnemers aan dit project mochten logeren, een eindfeest te organiseren met daarbij natuurlijk alle deelnemers.

Maar de projectorganisatie heeft een idee dat beter aansluit bij de aard van dit project: volgend jaar een toer door Nederland langs alle deelnemers maken. Daar moeten zeker mooie blogjes uit voortkomen. Wees welkom in Oosterhout.

Betrokken bij de stad
Wij zijn de stad’, begonnen in 2014 als een pilotproject voor ondernemers in het centrum van Middelburg en in die korte tijd uitgegroeid tot de grootste online promotor van Middelburg die tot ver buiten Middelburg wordt gevolgd.

Middelburg is qua aantal inwoners vergelijkbaar met Oosterhout maar er zijn grote verschillen. In Oosterhout veel woorden over het centrum dat moet gaan bruisen, in Middelburg hoor je ze daar niet over maar krijgen ze gewoon dingen voor elkaar en al jaren lang. Neem nou Middelburg Winterstad of de drukste stapavond van het jaar: Kerstavond.  Jawel, Kerstavond, de avond dat je in andere steden een kanon kunt afvuren zonder dat iemand er last van heeft.

Wij zijn de stad lijkt zo eenvoudig in elkaar te zitten maar laat zich maar moeilijk kopiëren met behoud van het resultaat. Het geheim is dat je voor zo’n platform iemand nodig hebt die zo van zijn/haar stad houdt, dat ie er maar moeilijk uit te krijgen is, iemand voor wie zijn/haar stad een hele wereld is. Iemand die natuurlijk ook het klappen van de zweep kent als het om de inzet van social media gaat en iemand die ook nog eens een hoge gunfactor heeft. Ja, vindt die maar eens. Middelburg heeft er eentje….

Betrokken bij verandering
Ik vind betrokkenheid eigenlijk niet zo’n passend woord voor de berg aan energie die loskomt als mensen ergens zielsveel om geven. Betrokkenheid is niet iets dat per definitie gemak brengt, noch voor de betrokken mensen zelf, noch voor wie met ze in aanraking komt want uit betrokkenheid komen botsingen voort, vroeg of laat, hoe dan ook. En dat is precies de bedoeling. Betrokkenheid sleept en sleurt ook anderen mee in een woeste stroom van ideeën en vooral actie en ook dat is precies de bedoeling. Zonder betrokkenheid geen verandering.

En dan is het tijd om te gaan, niet mijn sterkste punt, maar dat ik dankzij Fabiola een volle tas mooie kinderboeken mocht meenemen voor de minibieb Oosterheide maakt het wat gemakkelijker.

Beelden van deze toch wel onstuimige bijeenkomst kun je zien via de volgende tweets:

Fabiola, Sonja, Edwin, Middelburg: bedankt!

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , , ,

Kerstwens 2016

Geplaatst op 24 december, 2016 

Kerstwens 2016

Maak er iets moois van allemaal.

Bewaard onder Fotobloggen | 6 Comments

Tags: , ,

Alle wijken zijn gelijk

Geplaatst op 23 december, 2016 

Alle wijken zijn gelijk maar sommige wijken zijn meer gelijk dan andere wijken.

Gejat van George Orwell uit zijn boek ‘Animal Farm’.

Ik ken mensen uit alle wijken van Oosterhout en nog nooit heb ik iemand horen zeggen dat zijn/haar wijk meer gelijk is dan de andere wijken van Oosterhout. Toch worden niet alle wijken gelijkwaardig behandeld en gaan er naar verhouding meer middelen en aandacht naar het centrum dan naar de wijken daar omheen.

Ik weet niet hoe daar in Dommelbergen, Vrachelen, Slotjes en Strijen tegenaan gekeken wordt, wel weet ik dat er in de buitengebieden Oosterheide en Oosteind mensen zijn die zich afvragen: horen wij nog wel bij Oosterhout?

Zelf heb ik gekscherend aan de gemeente Breda wel eens gevraagd of ze de gemeentegrenzen niet kunnen opschuiven tot aan het Wilhelminakanaal. Maar helaas: Breda wijst annexatie Oosterhout zuid af via Twitter.

In het verlengde van ‘horen wij nog wel bij Oosterhout’ is het verleidelijk om het bevoorrechte centrum zoveel mogelijk links te laten liggen. En dat gebeurt hier en daar ook, geloof me maar. Niet dat we het centrum al die middelen en aandacht niet gunnen maar omdat we dat onze eigen wijken ook gunnen. Noem het maar jaloezie.

Begrijpelijk maar moeten we daar naar handelen? Moeten we het centrum maar uit de weg gaan daar waar mogelijk? Ja. Nee natuurlijk, nee, nee, nee. Doen we dat wel, dan doen we precies hetzelfde als al die partijen die het centrum meer gelijk behandelen dan de andere wijken van Oosterhout. Dan zeggen we eigenlijk: alle wijken zijn gelijk maar die van ons is meer gelijk.

Dus doe dat nou niet, geef het goede voorbeeld en laat zien dat de hele stad je aan het hart gaat en dat er in je hart een speciaal plekje is voor je eigen wijk: geweldig! Maar laat dat zien door inzet voor je eigen wijk en niet door een ander stukje van de stad zo’n beetje te boycotten.

En als er dan toch dringend iets geboycot moet worden, boycot dan haat, onverdraagzaamheid en geweld. Het is er de tijd van het jaar voor.

Lees ook: de stad is een geheel

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , ,

Doe mij zo’n vader

Geplaatst op 21 december, 2016 

Als vader maak je nogal eens iets mee. Een film bijvoorbeeld die totaal niet voor jou is bedoeld maar voor jonge meiden die zich graag laten meesleuren door een verhaal over verliefd worden op een jonge popster. Ik heb het over de Nederlandse film Hart Beat:

 

 
Ik doe deze film tekort als ik zeg dat het slot een Nederlandse variant is van Love Actually waarin verschillende verhaallijnen samen komen in ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Ik doe deze film ook tekort als ik zeg dat ie nogal doorzichtig is omdat alle liefdesfilms zo verlopen: twee mensen ontmoeten elkaar, je weet als kijker dat het een klik wordt ook al probeert het verhaal je een ander kant op te sturen, uiteindelijk krijg je als kijker toch gelijk want die klik komt er maar dan ontstaat er een misverstand en gaan ze weer ieder hun eigen weg om in de grande finale toch weer zoenend samen te komen.

Maar ik wil deze film niet tekort doen want hij was niet voor mij bedoeld maar ik zag hem wel.

En gelukkig maar want ik zag een prachtige scene. Op het moment dat die twee, Zoë en Mik, die voor elkaar zijn voorbestemd, verder dan ooit uit elkaar drijven, is daar ineens de vader van  Zoë die zijn dochter kwetsbaar laat weten dat je je gevoel moet volgen, dat je daarvoor moet gaan, ook al kan het je later pijn doen. En hij kan het weten want hij en zijn partner, de moeder van Zoë, zijn uit elkaar aan het gaan.

Ja goh, doe mij maar zo’n vader maar dat kan helaas niet meer. Wat wel kan is dat ik zelf zo’n vader wordt en ook dat ik mezelf zo af en toe zo toespreek. Wat je hebt gemist in je eigen ouders kun je altijd nog aan je eigen kinderen meegeven en aan jezelf. Zo gaat er niks verloren.

Bewaard onder Films, vaderschap | 6 Comments

Tags: , , , ,

Leven in drie observaties

Geplaatst op 18 december, 2016 

Leven in drie observaties, dat is nogal wat. En toch gaat me dat lukken hoor.

Woensdag was ik samen met de groepen 5 van ‘Kindcentrum de Ontdekking‘ op de ijsbaan op de Markt. Nadat ik weet ik veel hoeveel kinderen had geholpen met hun schaatsen, gebeurde er wel een en ander op en rondom de ijsbaan:

Een kind dat valt krijgt meteen hulp om weer op te staan en verder te schaatsen.

Een kind dat aan de kant zit te huilen omdat het pijn heeft krijgt troost, probeert het daarna nog een keer en schaatst lachend verder. 

Een kind dat niet kan schaatsen krijgt les van een kind dat ook niet kan schaatsen maar dat net 5 minuten langer op het ijs staat. 

Eckhart Tolle noemde het een spirituele oefening: The practice of people watching. Zelf vind ik het meer een openbaring van goedheid die in overvloed aanwezig is en die zich graag laat zien als je er even tijd voor neemt om eens goed om je heen te kijken.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , , , ,

Chaos laat ons weer mens zijn

Geplaatst op 11 december, 2016 

Vrijdag was ik in Utrecht om weer eens gezellig bij te kletsen met Michael en ook met Daan die wat later ook kon aansluiten. De onderwerpen die we bespraken kan ik hier maar beter niet noemen want daar komen rellen rellen van en daar hebben we er al genoeg van nietwaar?

Tuurlijk hadden we het over bloggen en over Michael’s boek dat in mei 2017 uitkomt. En over RenéSmurf, de ‘huis-reageerder’ op de blogs van Daan en naar wie we toch wel benieuwd waren….

Dat het daar in Utrecht een mooie dag werd, uiteraard. Mooier werd het nog toen ik met de Interliner naar huis wilde en al snel bleek dat de dienstregeling complete anarchie was vanwege een verkeerschaos op de A27, veroorzaakt door een aanrijding eerder op de dag.

Lijn 400 die me naar Oosterhout zou brengen kwam maar niet opdagen. Wel lijn 401 naar Breda en toen er niet veel later weer een bus lijn 401 arriveerde in plaats van de verwachte lijn 400, werd het tijd om vragen te stellen. Lijn 401 had maar liefst 70 minuten vertraging vanwege bergingswerkzaamheden op de A27 en de chauffeur verwachtte op de terugweg naar Breda ook vertraging vanwege file.

Wachten op lijn 400 voelde het minst interessant, misschien had die ook wel 70 minuten vertraging. De trein naar Breda nemen en van daaruit de bus naar huis klonk als de meest logische oplossing.  Maar tegen alle logica in koos ik toch voor de Interliner van lijn 401 naar Breda. In de bus was het lekker warm, er was wifi dus hey, karren maar.

Bij de plek des onheils was de berging al achter de rug en werd gewerkt aan het herstellen van de vangrail. Vanuit de richting Breda naar Utrecht een enorme file. In de andere richting ook file maar die viel mee en omdat de chauffeur de bus handig over de vluchtstrook loodste, reden we vlot door.

Onderweg bleek dat ik niet de enige was die in lijn 401 was gestapt maar liever in 400 had gezeten. Bij Sleeuwijk maakte de chauffeur een inventarisatie. Normaal gesproken rijdt hij daar de A27 weer op naar Breda maar hij koos ervoor Raamsdonkveer aan te doen om twee passagiers die ook gekozen hadden voor lijn 401 in plaats van 400, thuis te brengen.

Ja, en dan ik. Ik had in Raamsdonkveer kunnen uitstappen en daar wachten op lijn 326  die via Oosterhout naar Breda rijdt. Zegt de chauffeur: ‘blijf maar zitten, ik trek ‘m wel door Oosterhout heen’. En dat doet ie en zet me keurig in Oosterheide af om van daaruit via de A27 naar zijn eindbestemming  Breda te rijden.

Big deal? De chauffeur redeneerde heel logisch, zijn hele planning lag hopeloos overhoop en dan maakt deze alternatieve route ook niks meer uit.

Maar voor mij? Ik was hoe dan ook thuisgekomen maar het moment dat je je realiseert dat iemand die je helemaal niet kent zich verdiept in jouw situatie en besluit af te wijken van wat ie normaal gesproken hoort te doen om jou te helpen….

Maro man, ik vond het een groots gebaar.

Chaos helpt om anders te denken en te handelen, chaos is een uitnodiging het allerbeste uit jezelf  omhoog te halen en jezelf en de hele wereld in een split second opnieuw uit te vinden. Vrijdag was groots, in alle opzichten.

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , , , ,

Persoon van het jaar

Geplaatst op 10 december, 2016 

Laten we zeggen dat ze Toos heet.  En ook dat haar man van wie ze enorm veel hield en met wie ze heel veel jaren samen is geweest, twee jaar geleden is overleden.

Met haar rollator doet ze elke dag een rondje. Als we elkaar zien kletsen we even. Over haar man die ik persoonlijk heb gekend en hoe het nu met haar gaat. Ze heeft het moeilijk want ze mist hem zo.

Ik kwam haar deze week weer tegen, had ze net een lief cadeautje gekocht voor iemand die in het zorgcentrum waar ze woont zoveel vrijwilligerswerk doet.

Voorzichtig  gaat ze hier en daar weer nieuwe contacten aan, daar moet ze even aan wennen maar doet het toch en het doet haar goed.

Persoon van het jaar is iemand die beroemd is en veel macht, poen en invloed heeft. Met macht, poen en invloed is het leven wel een stuk makkelijker dan dat van Toos denk ik zo en daarom ben jij het Toos: persoon van het jaar. Hou vol.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , ,

Volgende pagina →