Verwarde bedrijven

Geplaatst op 2 december, 2017 

Verwarde personen, je leest en hoort er bijna dagelijks over. Schrijnende gevallen waar we als samenleving nauwelijks raad mee weten.

Verwarde personen, wat zijn dat eigenlijk? Ik haal er even een definitie bij:

Onder verwarde personen verstaan we eenieder die vanwege zijn al dan niet tijdelijke verstoorde oordeelsvermogen gedrag vertoont waarmee hij zichzelf of enige ander in gevaar brengt en/of een bedreiging vormt voor de openbare orde en veiligheid.

Bron: psychiatrie-nederland.nl

Vervang het woord ‘personen’ door ‘bedrijven en organisaties’ en lees de definitie gerust nog een paar keer….. Ja, komt het door? We hebben het bijna dagelijks over verwarde personen maar die verwarde bedrijven en organisaties, daar hoor je haast nooit wat over. En als je er al wat over hoort of leest, dan is het niet zelden onder de noemer van succes, groei of economie.

Een voorbeeld uit mijn eigen stad waar een verward persoon zijn eigen eigen huis in de fik steekt. Guess what? Grote kop in de lokale krant. Ik citeer even:

Volgens meerdere buurtbewoners zorgt de man al jaren voor overlast en is hij een bekende bij instanties, zoals de politie en gemeente. Zij zijn verbaasd en boos dat er niet eerder is ingegrepen.

Hoe verbaasd en boos zij wij straks dat niet eerder is ingegrepen bij die verwarde bedrijven en organisaties die er op grote schaal voor zorgen dat onze kinderen en kleinkinderen een kapotte en leeggeroofde planeet erven?

Grijp zelf in.  Hoe? Denk!

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , , , ,

Bangmakende energiemannetjes

Geplaatst op 25 maart, 2016 

Ze boften maar die twee energiemannetjes want ik had gisteren net de VPRO Tegenlichtdocumentaire ‘Doorbraak van duurzaam‘ gezien.

Ze waren een flinke berg gas- en elektriciteitsmeters aan het overladen in een kleine vrachtwagen toen ik kwam aanlopen. Ze noemden dat ‘oude’ energiemeters want ze hadden deze vervangen door van die smart energiemeters die op afstand kunnen worden uitgelezen.

Ik zeg dat ik het niet zo op al die smart spullen heb en noem als voorbeeld een recent bericht over een smart thermostaat die op hol is geslagen.

Ik heb al vijf jaar zo’n smart energiemeter en heb nog nooit een probleem gehad. Je mag zo’n nieuwe meter twee keer weigeren en daarna moet je ervoor betalen. In 2022 zijn ze trouwens voor iedereen verplicht dus ook voor jou. Aldus het energiemannetje dat al die meters heeft vervangen.

Alleen als je zonnepanelen hebt kun je beter zo lang mogelijk je oude energiemeter houden want die draait terug als je energie aan het net levert, die smart energiemeters doen dat niet.

Goh, lekker smart.

Hebben jullie de VPRO Tegenlichtdocumentaire over duurzame energie gezien? Nee? Nou, 2022 zou wel eens heel anders kunnen uitpakken dan jullie denken.

En noem als voorbeeld die man in Utrecht die zijn zonnepanelen heeft vervangen door nieuwe die zo’n hoge opbrengst hebben dat hij meer  energie opwekt dan hij nodig heeft. Deze man heeft bedacht om het overschot aan energie op te slaan in de accu’s van elektrische auto’s en deze energie op een zwaar bewolkte dag weer te gebruiken om het tekort aan energie in huis aan te vullen. Waar blijft in dit verhaal het energiebedrijf met al die smart energiemeters? Hallo beste energiemannetjes, in 2022 hebben we misschien wel helemaal geen energiemeters meer nodig.

Met 2022 laat ik me niet bang maken. Als er iets is om niet bang voor te zijn dan is het wel de toekomst.

Goed Paasweekend allemaal.

Bewaard onder Verhaaltjes | 6 Comments

Tags: ,

Kun je dat onderbouwen?

Geplaatst op 14 oktober, 2015 

Mensen die in vrede samen leven…

Geen landen meer, hoeven we ook nergens meer voor te moorden…

Geen bezittingen, dan is er ook geen hebzucht of honger meer…

En dan die vraag: Kun je dat onderbouwen?

Sommige dingen moet je kunnen onderbouwen voordat je begint. Een kerncentrale bouw je niet door zomaar met wat uranium te gaan knutselen en maar zien waar het schip strandt.

Maar juist de dingen waar we zo’n schreeuwende behoefte aan hebben zijn niet of nauwelijks te onderbouwen, die vragen om visie, ambitie en durf. Ja, dat kan wel eens mis gaan maar misschien levert het dan een bijvangst op die ook zeer de moeite waard is.

De eerste drie schuingedrukte zinnen van deze blogpost zijn afgeleid uit Imagine van John Lennon. Niemands die het in 1971 in z’n harsens haalde te vragen: Zeg John, mooi nummer hoor maar kun je het ook onderbouwen? Nee sukkel, daarom heet het ook Imagine.

Maar dat was toen. Nu moet wel alles onderbouwd zijn voordat we een stap zetten en daarom gaan die behoeften steeds harder schreeuwen.

De inspiratie voor deze blogpost heb ik te danken aan Richard Engelfriet: Het mag van mij wel weer wat vager

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , , ,

Ik hartje kluitjesvoetbal

Geplaatst op 2 oktober, 2015 

Een goal links en eentje rechts.

Fluitsignaal.

Team links en team rechts stormen vanaf de achterlijn allebei op de bal af die in het midden ligt.

Binnen 2 seconden bevinden alle spelers zich op maximaal 2 meter van de bal en dat blijft zo de gehele wedstrijd: kluitjesvoetbal.

Wat ik zie is een dikke middelvinger naar het moderne voetbal: geen looplijnen, geen strategieën, geen 4-3-3 of 4-4-2 systemen, geen opgefokte spelers/coaches, geen schwalbes in de hoop er een penalty uit te slepen. Wat ik wel zie is ongeremd plezier en enthousiasme: ik kijk naar kluitjesvoetbal.

Weer ben ik ervan overtuigd dat we minder regels, strategieën, visies en aanverwant structuurspul nodig hebben en wat meer ongeremd enthousiasme en plezier. De kluitjesvoetbalmaatschappij kan onze redding zijn.

Goed weekend allemaal

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: ,

Al dat moois: fok it!

Geplaatst op 26 juli, 2015 

Je geeft die ene muur in je kamer een nieuwe fris kleurtje. Een paar uurtjes werken en na afloop kijk je met veel voeldoening naar het resultaat. Je staat op om even koffie te zetten en schrikt hoe vuil en lelijk die andere muren ineens lijken.

Dat is allemaal de schuld van die pas geschilderde muur: was die niet zo mooi en fris, dan viel het vuil op die andere muren ook niet zo op. Die muren die ineens zo vuil en lelijk lijken zijn een uitnodiging om deze ook eens te schilderen. Dat hoeft natuurlijk niet meteen, dat kan ook later. Iets moois inspireert tot meer moois en nog meer moois.

Zo maken we progressie. Zo werkt het.

Niet voor iedereen. Sommige mensen, niet alleen mensen maar ook bedrijven en organisaties, reageren allergisch op dat fris geschilderde muurtje. Doemt er ineens iets moois in hun omgeving op, gaan ze in verzet en proberen ze dat moois te bestrijden.

Zij zijn net als die andere muren die door dat frisse schilderwerk ineens zo vuil en lelijk lijken, aan de beurt om zichzelf, hun organisatie of hun leefomgeving ook eens flink onderhanden te nemen.

Ja goh, denken ze dan, dan moeten we aan de bak en dat betekent verandering en dat is allemaal lastig en vervelend en pijnlijk. Nee, weet je wat we doen, we nemen de korte route: Al dat moois, fok it!

Bewaard onder Mening | 6 Comments

Tags: , ,

We zijn puntgave diamanten

Geplaatst op 24 maart, 2015 

Aan de ene kant die molensteen die systeemwereld heet, de wereld van overheden met veel, heel veel regels en procedures. Aan de andere kant die molensteen die bedrijfsleven heet, de wereld van groei, groei, groei en meer, meer, meer.

Twee molenstenen die aardig op weg zijn om op hol te slaan als ze dat al niet zijn. En wij zitten daar tussenin.

Help, we worden vermalen.  No Way!

We zijn puntgave diamanten, het hardste materiaal dat in de natuur voorkomt. Wat ons probeert kapot te malen, maalt uiteindelijk zichzelf kapot.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , , , , ,

Vrijwilligerswerk: miljonairs van de toekomst

Geplaatst op 20 maart, 2015 

Vrijwilligerswerk klopt niet, de naam klopt niet. Alles wat we doen is vrijwillig. Wie dat ontkent ziet zichzelf slachtoffer van zijn/haar eigen keuzes.

Maar ik snap wel waar die naam vandaan komt: die is bedacht om onderscheid te maken tussen betaald en niet betaald werk en als het niet betaald is, is het zogenaamd vrijwilligerswerk.

Laat ik je dit vertellen:

Er is betaald werk wat niks waard is, werk waar we maatschappelijk helemaal niks aan hebben. En er is onbetaald werk waar we maatschappelijk juist enorm veel aan hebben.

We leven in een disfunctionele ondersteboven maatschappij. Ik misgun mensen die maatschappelijk zinloos werk doen en daar vet voor betaald worden hun Euro’s zeker niet. Integendeel. Ik ben blij voor ze omdat het een teken is van de overvloed waar we in leven: er is meer dan genoeg voor iedereen.

Ik geloof in de kanteling van onze disfunctionele maatschappij naar een functionele maatschappij. In die functionele maatschappij zijn de mensen die het werk doen wat we nu nog vrijwilligerswerk noemen de miljonairs. Met de meer dan terechte bonussen erbij opgeteld:  biljonairs.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , ,

Goud schijten voor eigenwaarde

Geplaatst op 17 februari, 2015 

Misschien wel het meest confronterende boek ooit gelezen: Requiem For A Species van Clive Hamilton.

Ik heb het nog lang niet uit maar het gaat over klimaatveranderingen: Why we resist the truth about climate change. Ik heb me daar nooit zo mee bezig gehouden, wel met het milieu en zorg voor het milieu maar niet met de impact van ons gedrag op de klimaatveranderingen.

Niet een boek om vrolijk van te worden, wel eentje om juist wel te lezen, al is het maar een paar bladzijden per keer want meer kan ik niet tot me nemen.

Bladzijden vol cijfers scan ik vlug. Percentages CO2, temperatuurstijgingen en formules over de impact van de groei van ons bruto binnenlands product op de groei van de CO2 uitstoot zijn voor mij wat abstract, iets wat ik niet echt kan pakken.

Maar als ik dan bijvoorbeeld lees dat we steeds vaker boeken en coaches nodig hebben om ons leven weer op orde te krijgen omdat we letterlijk en figuurlijk verzuipen in de spullen die we niet nodig hebben, als ik lees hoe we steeds meer externe opslagruimte huren om al die spullen in op te slaan die we ooit kochten maar niks mee doen, dan komt het binnen. We zien het niet eens meer als extremen maar als normaal.

Of toch…

In the area of hyperconsumerism the urge to satisfy any desire has reached sublime levels. It is now possible to buy capsules filled with 24-carat gold leaf which, when swallowed, make your excrement sparkle. Created by the New York designer Tobias Wong, the gold pills are promoted as a signifier of exess and a means of ‘increasing your self-worth’ (….).
Clive Hamilton

Ik heb me laten vertellen dat vooral de eerste hoofdstukken een shockeffect hebben. Dat hebben ze zeker.

Bewaard onder Boeken | 2 Comments

Tags: , , ,

Volgende pagina →