Wat een unieke tijd

Geplaatst op 23 januari, 2014 

We zijn in de gelegenheid om het einde van de mensheid mee te maken.

We zijn ook in de gelegenheid om de hergeboorte van de mensheid mee te maken.

Welke wordt het? Ik zal je vertellen hoe het gaat. Het gaat net als bij het tv spelletje ‘Wie van de Drie‘. Op het eind zal Herman Emmink vragen: ‘Wil de echte toekomst van de mensheid nu opstaan?

Meneer/mevrouw A, B en C kijken elkaar aan. A doet net of hij/zij opstaat maar gaat weer zitten. Dan staan B en C tegelijk op en panel en publiek zijn in verwarring. B gaat zitten, C blijft staan. Witte rook, het is C: we gaan er allemaal aan. Maar dan gaat C zitten en gaat B staan. Hallelujah: we worden hergeboren.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: ,

Ga toch samenwerken

Geplaatst op 22 januari, 2014 

In de gemeente Oosterhout waar ik woon wordt tijdens raadsvergaderingen flink getwitterd.

Nu hoop ik dat wat er getwitterd wordt niet representatief is voor wat er tijdens zo’n raadsvergadering gebeurt. Als dat wel zo mocht zijn, dan is dit wat ik erover wil zeggen:

In een beetje bedrijf kom je met dergelijk elkaar-in-de-haren-vliegen-gedrag niet weg. Doe daar keer op keer tijdens vergaderingen wat zich tijdens raadsvergaderingen afspeelt en je hebt toch echt een flink probleem. Dan mag je uitleggen hoe het met je motivatie zit en met je bereidheid om samen met je collega’s de schouders eronder te zetten. Dan mag je enige sturing verwachten om te komen tot gedragsverandering. Dan mag je als je volhardt in je gedrag uitkijken naar een andere job.

Ga toch samenwerken.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , , ,

De overheid doorloopt de dramadriehoek

Geplaatst op 20 januari, 2014 

Eerst was de overheid ons een beetje overdreven aan het redden van onze eigen verantwoordelijkheden. We leefden in een verzorgingsstaat met de overheid in de rol van redder.

Maar zoals dat gaat met redders: op een gegeven moment hebben ze daar zwaar genoeg van en beginnen ze degene / diegenen die ze eerst wilden redden aan te klagen. Zo moeten we van de overheid nu maar eens participeren in plaats van onze luie hand op te houden en denken dat de overheid onze zaakjes wel even regelt.

Twee punten uit de dramadriehoek: de redder en de aanklager.

Ik zal je vertellen hoe het verder gaat.

We gaan ook steeds meer onze eigen zaakjes regelen maar we gaan daarin veel verder dan de overheid graag wil. En daar heb je de overheid in de derde hoek van de dramadriehoek: de overheid als slachtoffer.

Voor wie onbekend is met de dramadriehoek: blogvriend Henny Bos schreef er een boek over.

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , ,

Prioriteiten stellen is makkelijk

Geplaatst op 17 januari, 2014 

Teveel te doen in te weinig tijd? Dat los je snel op door je even een paar seconden voor te stellen dat je een lichte griep hebt. Leef je even helemaal in en voel die lichte koorts, ervaar die ellendigheid dat alles je snel teveel is in elke cel van je lichaam.

Ja, gedaan? Kunnen we verder?

En dan maak je nu keuzes wat je wel doet en wat niet. Kies vanuit de perceptie van iemand met een lichte griep. Moet je eens zien hoeveel dingen er ineens enorm onbelangrijk zijn.

Goed weekend en blijf natuurlijk lekker gezond.

Lees ook:

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , ,

Participatie is voor kleuters

Geplaatst op 15 januari, 2014 

Met een wijkblog en allerlei sociale activiteiten in de wijk ben je tegenwoordig al gauw een soort van ‘knuffelburger’ want zo heeft de gemeente het graag, dat je in de wijk van alles zelf onderneemt. Gemeenten krijgen minder geld maar meer taken en als sociaal ondernemende burger kom je daardoor tegenwoordig al snel in aanmerking voor een standbeeld.

En of een standbeeld nog niet genoeg is: als sociaal ondernemende burger kun je rekenen op de gemeente want ook die participeert tegenwoordig en neemt graag deel aan de sociale processen die je al burger in je eigen wijk initieert. En dat doet de gemeente ook nog eens op basis van gelijkwaardigheid want ze staan niet langer boven de burger maar ernaast.

Allemaal hartstikke leuk. Maar om te voorkomen dat ik als ‘knuffelburger’ wordt doodgeknuffeld even een kritische noot.

Sociaal ondernemende burgers, een participerende gemeente…. het is allemaal prima zolang het op het niveau is van stoepjes schoonvegen, boodschappen doen voor mensen die ziek zijn en op de koffie gaan bij eenzame ouderen, dat soort werk.

Nuttig en dankbaar werk allemaal maar het punt is dit: terwijl we in de wijk met dit soort sociale activiteiten bezig zijn, worden er tegelijkertijd op het gemeentehuis beslissingen genomen over enorme investeringen en, om die investeringen te kunnen doen, over enorme bezuinigingen.

Kijk, en dat is waar ik als sociaal ondernemende burger wil participeren: in die besluitvorming over die enorme investeringen en bezuinigingen. Het is daar waar ik wil dat de gemeente zegt: we gaan hier samen met de burgers over beslissen op basis van gelijkwaardigheid want wij staan niet boven de partijen maar ernaast.

Maar op zo’n moment bestaat participatie niet. Participatie is voor kleuters, dat houdt de burgers lekker bezig zodat de gemeente zich ondertussen kan bezig houden met het ‘echte’ werk.

Leestip: Noordwijkse burgers krijgen het voor het zeggen

Bewaard onder Mening | 10 Comments

Tags: , , , , , , ,

Misschien is het al te laat

Geplaatst op 13 januari, 2014 

Gekleurd door een weekje griep. Zo’n weekje dat problemen weer gewoon problemen zijn in plaats van uitdagingen. Zo’n weekje dat mensen die de aarde om zeep helpen weer gewoon klootzakken zijn in plaats van meesters die ons leren onvoorwaardelijk  lief te hebben.

Na zo’n weekje wilde ik dit even kwijt:

Al die problemen, zo veel en zo groot. Misschien zijn we al te laat om te veranderen, om de problemen die we zelf hebben veroorzaakt aan te pakken en op te lossen. Misschien moeten we dan toch erkennen dat onze destructieve krachten het gewonnen hebben van onze constructieve krachten.  Misschien hebben we nog net genoeg tijd het eindfeest te organiseren.

Ben benieuwd hoe ik dit teruglees als de griep helemaal voorbij is.

Lees ook:

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , , ,

Levensvreugde

Geplaatst op 6 januari, 2014 

Levensvreugde, wat is het? Dat je altijd plezier hebt en nooit eens verdriet?

Volgens Alice Miller  in haar boek ‘Het drama van het begaafde kind – Op zoek naar het ware zelf’, is het dit:

‘(….) de vrijheid om spontaan optredende gevoelens waar te maken. Het is een onderdeel van de verscheidenheid van het leven dat zulke gevoelens niet altijd opgewekt, ‘mooi’ en ‘goed’ hoeven te zijn – ze openbaren het gehele scala van het menselijke, dat wil zeggen: ook afgunst, jaloezie, boosheid, verontwaardiging, vertwijfeling, verlangen en rouw.’

Bewaard onder Boeken, Citaten | 2 Comments

Tags: , , , ,

De ideebevalling

Geplaatst op 3 januari, 2014 

Een idee heeft tijd nodig om tot ontwikkeling te komen. Een idee heeft een eigen timing, je moet aanvoelen wanneer de tijd rijp is ermee voor de dag te komen.  Doe je dat te snel, dan kun je de kans dat je anderen meekrijgt schade toebrengen.  Wacht je te lang, dan kan het idee aan kracht verliezen.

Geboorte geven aan een idee kan pijn doen. Het idee zelf, de conceptie ervan en het doen groeien, is heerlijk. Lekker vanuit de luie stoel het idee in beelden zien, in woorden horen of in muziek.  Maar dan: de geboorte. Dat is werken om het idee op aarde neer te zetten zodat ook anderen het kunnen ervaren.  Dat roept vragen op, twijfel: krijg ik het wel net zo mooi op aarde als ik het in beelden heb gezien? Wordt het wel geaccepteerd en begrepen?

En daar wil ik soms te snel vanaf, van die pijn en onzekerheid. Dan wil ik het idee te snel lanceren terwijl het nog niet tot volle rijping is gekomen. Een premature ideebevalling kan best levensvatbaar zijn maar het is zoveel beter het idee zelf te laten aangeven dat het eruit wil, dat het er klaar voor is.

En of het geaccepteerd en begrepen wordt? Als je dat zelf doet komt de rest vanzelf.

Bewaard onder Persoonlijk | 7 Comments

Tags: , , , , ,

Volgende pagina →