Voor goedheid zijn ontmoetingsplaatsen nodig

Geplaatst op 9 augustus, 2016 

Natuurlijk heb ik ook Aken weer bezocht en er rondgehangen alsof ik er voor de eerste keer kwam. In Aken voel ik mij onverklaarbaar lekker op mijn gemak en gelukkig hoef ik dat ook niet te verklaren.

Ik vond er dat pleintje weer dat me in de zomer van 2013 op het idee bracht dat elke buurt wel zo’n pleintje kan gebruiken waar buurtbewoners regelmatig de gang van zaken in de buurt bespreken om ook echt iets te doen om het leven in de buurt aangenamer te maken. Samen voor de eigen buurt staan en ik noemde dat buurtdemocratie.

Buurtdemocratie pleintje in Aken (1)

Pleintje in Aken…

Buurtdemocratie pleintje in Aken (2)

… buurtdemocratie

Die wandeling daar in 2013 en wat ik daarna ben gaan bloggen over buurtdemocratie heeft heel wat teweeg gebracht, de wijkblog Oosterheide is er de getuige van.

Plekken waar mensen samen kunnen komen, waar mensen elkaar kunnen ontmoeten zoals dit pleintje, zijn zo belangrijk voor een samenleving. Een voorbeeld hiervan vond dicht bij huis plaats.

Moet je voorstellen dat een bijzonder dierbaar familielid in het buitenland komt te overlijden en dat je niet naar de crematie kunt omdat je niet over de middelen beschikt om een flinke reis te maken. Je vertelt hierover op zo’n gezellige plek waar mensen uit de wijk samen komen en ter plekke wordt een oplossing gevonden: iemand biedt spontaan aan dat je zijn auto een paar dagen mag lenen en een ander biedt aan via crowdfunding voor de brandstof te zorgen.

Zoveel goedheid! Je leest er nooit over in de krant want journalisten schrijven liever over dingen die mis gaan en missen daardoor juist de dingen die er echt toe doen zoals dit voorbeeld wat echt is gebeurd.

Maar goedheid alleen is niet genoeg want er is wel een plek nodig waar die goedheid kan stromen naar degene die het nodig heeft. Een ontmoetingsplek is zo’n plek, een plek waar verhalen worden uitgewisseld en waar problemen oplossingen worden. En als die oplossingen er niet zijn, dan zijn wij er, voor elkaar.

Bewaard onder Persoonlijk | 10 Comments

Tags: , , , , , ,

Ontmoeten doe je in de Huiskamer

Geplaatst op 29 juni, 2016 

Begin dit jaar had ik ook zo’n periode, eentje die me steeds weer doet denken aan zo’n geleide meditatie die ik eens heb uitgeprobeerd.

De Huiskamer (1)

Wat doet die foto hier? Lees verder…

Dat je visualiseert dat je langs het strand loopt, het is vloed en alles wat je nodig hebt is er voor je: de vloed van overvloed. Je voelt je heerlijk, rijk en helemaal verbonden met het leven. Maar dan…. Het wordt eb en alles waar je van genoot lijkt ineens weg te trekken.

Waar net nog water was, zie je nu op het strand van alles en nog wat liggen, dingen die eerst door het water aan je oog waren onttrokken. Wat je ziet is niet bepaald hiep hiep hosanna maar precies datgene wat je het liefst wegstopt, negeert of ontkent, aspecten van jezelf die je nu mag zien, accepteren en integreren. Volgens de geleerden is zoiets helend maar zo voelt het absoluut niet: weg met dat vervloekte eb en laat komen die vloed!

Begin dit jaar had ik dus ook zo’n periode die meestal, net zoals in de meditatie, volgt op een periode van drukte waarin van alles en nog wat gebeurt. Ontmoetingen, samenwerking en wijkinitiatieven die weer leiden tot inspirerende verhalen daarover zie op hun beurt weer nieuwe ontmoetingen, samenwerking en wijkinitiatieven doen ontsteken.

Maar dan wordt het eb en lijkt al dat moois ineens verdwenen. Afspraken gaan om tal van redenen ineens niet door,  e-mails worden niet meer beantwoord of worden helemaal verkeerd begrepen en wijkinitiatieven zitten ineens vast of snakken naar een nieuwe richting die nog verborgen is in een dikke mist.

En dat is nog niet het ergste maar dan ga je twijfelen aan jezelf: misschien heb ik iets verkeerd gedaan, misschien moet ik harder werken, of misschien toch overal mee stoppen en iets heel anders gaan doen maar wat dan?

Ik herken dit soort perioden inmiddels wel want ze doen zich regelmatig voor, net zoals eb en vloed elkaar voortdurend afwisselen en de natuur niet permanent in de zomerstand verkeert maar ook herfst, winter en lente kent.

Een remedie of shortcut om zo’n periode even versneld door te spoelen ken ik niet, is er ook niet. Op dit moment heb ik hier zelfs extreem veel vrede mee want live, terwijl ik dit blog, zit ik in ‘de Huiskamer’ op Zuiderhout in mijn wijk Oosterheide.

De Huiskamer (2)

Live bloggen in de Huiskamer

Om mij heen bijzonder goed gezelschap. Leo de Jager die ook blogt maar geen laptop bij zich heeft om even een blogje te tikken maar ondertussen wel geweldige foto’s maakt. Walther Ligtvoet die sinds een half jaar blogt en zichzelf daarmee als een raket gelanceerd heeft als blogger van verhalen, gedichten en podcasts. Oosterheide promotor Eugene Springer die vast nog wel eens t-shirts gaat verkopen met het opschrift ‘Oosterheide rocks’.  En Annemiek Eggermont die ook een blog heeft maar hier heel authentiek lekker met een schetsblok zit in plaats van een laptop.

De ‘Huiskamer’ dus, de plek om even te zijn als je gezelschap nodig hebt, bijvoorbeeld omdat het leven aanvoelt als eb. De plek om even niks te hoeven van jezelf of van een ander, een gezellige plek ook, precies de plek die we in Oosterheide nog niet hadden en nu al niet meer kunnen missen.

Deze blog gaat niet over meditaties, eb en vloed, ups en downs of vallen en opstaan. Deze blog gaat over het wezenlijke belang van ontmoetingsplaatsen in de wijk, plekken waar mensen elkaar toevallig of met opzet kunnen ontmoeten.

Zonder ontmoetingen wordt ons lijf ziek, zonder ontmoetingsplekken wordt onze wijk ziek. Ontmoetingen hebben enorme helende power en voor heling is een plek nodig: een ontmoetingsplek.

De andere blogjes die vanochtend in de Huiskamer zijn ontstaan lees je hier:

Een impressie van ‘de Huiskamer’ waar dit allemaal is ontstaan vind je op het wijkblog Oosterheide: Zuiderhout is een gezellige huiskamer rijker

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , , , , , , , , ,

Waar ben ik aan begonnen?

Geplaatst op 28 april, 2015 

Soms  begin je ergens aan zonder precies te weten wat het is of waar het naar toe gaat. De vraag waar ben ik aan begonnen? is onvermijdelijk. Het beste moment voor deze vraag is als je al zover op weg bent dat je niet meer terug kunt. En wilt.

Ik heb het hier over avonturen waar je helemaal in op gaat.

In november 2013 begon ik met het opruimen van zwerfafval. Je kunt alles daarover teruglezen op de wijkblog Oosterheide. Wat er sinds eind 2013 allemaal is gebeurd dat is teveel om op te noemen en ik heb daar ook geen zin in want ik wil meteen door naar dat waar ben ik aan begonnen? moment.

Dat kwam 28 maart toen ik met een zwerfafval prikstok aan het dansen was.

Super sympathiek van de cameramensen dat ze ‘Liefde is: Statiegeld‘ in de film hebben laten zitten.

Waar ben ik aan begonnen? Ik hoef het niet meer te weten, ik wil het niet eens weten want het is veel leuker zo…

Miranda, Juul, Madelon en iedereen die meehelpt aan een schone planeet: enorm bedankt.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: , , ,

Over mensenwerk en eindresultaat

Geplaatst op 12 juni, 2014 

Was ik vroeger te gast op een evenement  georganiseerd door vrijwilligers, zag ik alleen het eindresultaat en kon daar dan iets over zeggen in termen van erg leuk – leuk – gaat wel – niet zo best – rotzooi.

Wist ik veel (nou ja, ik had het wel kunnen weten maar stond er onvoldoende bij stil) wat er allemaal aan dat evenement vooraf was gegaan tijdens een heleboel uren vrijwilligerswerk.

Nu ik via de wijkblog Oosterheide zelf aan een aantal evenementen heb mogen meewerken, is mijn focus aan het veranderen. Dan zie ik soms al bij het horen van een idee voor een leuk evenement het mensenwerk voor me.

Ik hoop dat mijn focus niet al te drastisch verandert want dan zie ik alleen heel veel werk voor ons liggen en niet de vreugde van het eindresultaat dat aan het einde van de weg op ons ligt te verwachten en dat zich er zo op verheugt dat we zover geraken.

Bewaard onder Persoonlijk | 3 Comments

Tags: , , , ,

Als een blog menselijke eigenschappen zou hebben

Geplaatst op 27 april, 2014 

Dan zou deze blog een beetje jaloers zijn op die andere blog, die wijkblog.

‘Waarom krijgt die wijkblog meer aandacht dan ik? Het is niet eerlijk. Ik was er eerst en die wijkblog is er als laatste bijgekomen. ‘

Wat je dan tegen zo’n blog niet moet zeggen is: ‘Kom, doe niet zo jaloers. Jij bent de oudste dus geef jij het goede voorbeeld

Dat is funest, dan gaat de kindertijd van zo’n blog naar de kloten en gaat hij later rebelleren. Hmmm, een rebellerende blog, dat kan best interessant worden…

Nee, deze blog heeft echt een punt. De oudste zijn is niet altijd even gemakkelijk.

 

Bewaard onder Bloggen, Mening | 8 Comments

Tags: , , , ,

Het voordeel van vraagverlegenheid

Geplaatst op 10 april, 2014 

Het schijnt een bekend fenomeen te zijn: vraagverlegenheid. Mensen bieden liever hulp aan dan dat ze om hulp vragen en daardoor is er veel meer hulpaanbod dan hulpvraag.

En dat is geweldig nieuws…..voor diegene die wel om hulp durft te vragen want die krijgt ineens die overvloed aan aanbod op zijn/haar bordje gekwakt. Een simpele hulpvraag kan dat enorme aanbod in beweging brengen.

Dus: durf te vragen.

In de wijk krijgen we aardig wat voor elkaar: zwerfafval opruimen, een bijenlint aanleggen, een buurtmoestuin beginnen of een Internetcafé, het is allemaal volop in beweging dankzij een enorm hulpaanbod en een paar simpele hulpvragen.

Meer over deze activiteiten lees je op de wijkblog Oosterheide.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , , , ,

De wijk als een grote openlucht versie van seats2meet

Geplaatst op 11 februari, 2014 

Het is alweer even geleden dat we in de wijk discussie hadden over visie, missie en doelen. Ik schreef erover op de wijkblog Oosterheide: Visie, missie en doelen in de wijk.

De conclusie: Iedereen in het netwerk is wat hij/zij zelf wil zijn: een sociaal ondernemer, een Oosterheide ambassadeur of hoe iemand zichzelf graag wil noemen. Iedereen in het netwerk werkt vanuit een eigen visie, missie en doelstelling.

Maar daar hoort nog iets bij: wat is dan mijn visie, missie en doel? Here we go…

Visie:
Als ergens behoefte aan is, dan is er ergens anders in de wijk overvloed die kan bijdragen aan het vervullen van die behoefte. Door overvloed en behoefte met elkaar in contact te brengen en te verbinden, groeit het welzijn van allen die erbij betrokken zijn.

Missie:
Het sociale kapitaal in de wijk aan elkaar netwerken waardoor de sociale overvloed die ligt opgeslagen in ieders sociale kapitaalbank vrij komt en stroomt naar waar deze nodig is zodat iedereen het leven als rijk kan beleven.

Doelstelling:
Activiteiten organiseren die mensen uit de wijk met elkaar in contact brengen zodat ze elkaars sociaal kapitaal leren kennen en dat kunnen uitwisselen. De wijk als een grote openlucht versie van seats2meet

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , , ,

Participatie is voor kleuters

Geplaatst op 15 januari, 2014 

Met een wijkblog en allerlei sociale activiteiten in de wijk ben je tegenwoordig al gauw een soort van ‘knuffelburger’ want zo heeft de gemeente het graag, dat je in de wijk van alles zelf onderneemt. Gemeenten krijgen minder geld maar meer taken en als sociaal ondernemende burger kom je daardoor tegenwoordig al snel in aanmerking voor een standbeeld.

En of een standbeeld nog niet genoeg is: als sociaal ondernemende burger kun je rekenen op de gemeente want ook die participeert tegenwoordig en neemt graag deel aan de sociale processen die je al burger in je eigen wijk initieert. En dat doet de gemeente ook nog eens op basis van gelijkwaardigheid want ze staan niet langer boven de burger maar ernaast.

Allemaal hartstikke leuk. Maar om te voorkomen dat ik als ‘knuffelburger’ wordt doodgeknuffeld even een kritische noot.

Sociaal ondernemende burgers, een participerende gemeente…. het is allemaal prima zolang het op het niveau is van stoepjes schoonvegen, boodschappen doen voor mensen die ziek zijn en op de koffie gaan bij eenzame ouderen, dat soort werk.

Nuttig en dankbaar werk allemaal maar het punt is dit: terwijl we in de wijk met dit soort sociale activiteiten bezig zijn, worden er tegelijkertijd op het gemeentehuis beslissingen genomen over enorme investeringen en, om die investeringen te kunnen doen, over enorme bezuinigingen.

Kijk, en dat is waar ik als sociaal ondernemende burger wil participeren: in die besluitvorming over die enorme investeringen en bezuinigingen. Het is daar waar ik wil dat de gemeente zegt: we gaan hier samen met de burgers over beslissen op basis van gelijkwaardigheid want wij staan niet boven de partijen maar ernaast.

Maar op zo’n moment bestaat participatie niet. Participatie is voor kleuters, dat houdt de burgers lekker bezig zodat de gemeente zich ondertussen kan bezig houden met het ‘echte’ werk.

Leestip: Noordwijkse burgers krijgen het voor het zeggen

Bewaard onder Mening | 10 Comments

Tags: , , , , , , ,

Volgende pagina →