Het systeem zieken

Geplaatst op 25 februari, 2016 

Waarom mensen met zesjesmentaliteit succesvoller zijn… Dit blogje las ik net en moest automatisch terugdenken aan biologieles lang geleden. Biologie interesseerde me nog minder dan militaire dienst maar had er nog een jaar mee te dealen voor ik dit vak kon laten vallen.

Biologie was eigenlijk doodeenvoudig, het was alleen een kwestie van de boel in je kop stampen en klaar! Inzicht? Niet nodig. Weten waar het over gaat? Niet nodig. Stampen en tijdens het proefwerk reproduceren, that’s all.

Ze gaf ons drie proefwerken per trimester. Bij de eerste twee deed ik waar ik toen goed in was: stampen en reproduceren. En dan ging ik berekenen wat ik voor het derde proefwerk nodig had om uit te komen op een zes. Uitkomst: ga maar heerlijk achterover leunen.

Na het tweede trimester had ze mijn strategie in de gaten. Ze vond het niet leuk en zei er wat van maar niet overtuigend genoeg om van strategie te veranderen.

Biologie kan werkelijk interessant zijn, dat is wat ik er nu van vind, maar in een systeem en cultuur waar niet de interesse of nieuwsgierigheid telt maar het cijfer ga je cijfermatig te werk. En dat deed ik en wel perfect al zeg ik het zelf.

Bewaard onder Persoonlijk | 7 Comments

Tags:

De stad bruist niet maar zuigt

Geplaatst op 24 februari, 2016 

Ik was in het centrum waar steeds meer winkelpanden leeg staan en waar iedereen een mening over heeft. Het moet er weer gaan bruisen maar niemand weet hoe. Misschien komt dat omdat er onvoldoende durf is een voor een nieuwe eigentijdse definitie van wat een bruisende stad eigenlijk is, een definitie die is losgekoppeld van winkelstraten waar je over de hoofden van de mensen kunt lopen, mensen die daar zijn om te kopen, te kopen en te kopen.

Wellicht is die oplossing er gewoon niet en rest ons het proces van acceptatie wat begint met rouwen om het verlies van wat ooit was en nooit meer terug komt. Ontkenning en tegen beter weten in verlangen naar bomvolle winkelstraten en omgekeerde portemonnees hoort bij zo’n rouwproces.

Krimp dacht ik nog, onze stad gaat krimpen: eerst verdwijnen de voorzieningen en daarna de mensen. Statistisch gezien heb ik nog wel wat jaren te leven maar als het tempo waarmee winkels sluiten zo door gaat maak ik nog mee dat ik toiletpapier online moet bestellen.

Maar een stad die niet bruist kan altijd nog zuigen en dat dat doet het hier:

Zwerfiezuiger (1)

De zwerfafvalzuiger in actie

Ik had er al over gelezen maar de geweldenaar nog niet in het echt gezien. Het is een flinke stofzuiger die alles opzuigt zoals blikjes, plastic flesjes en waar het vooral erg goed in is, klein zwerfafval zoals sigarettenpeuken.

Zwerfiezuiger (2)

Uitleg en voor het geval dat is er altijd nog een prikstok

De man die de machine bediende sprak er vol trots en enthousiast over hoe fijn het wel niet is om met deze zwerfafvalzuiger te werken terwijl hij de belangrijkste functies even demonstreerde. Of ik wat foto’s mocht maken: Ja hoor, doe maar. En Facebook, Twitter? Tuurlijk.

En zo bruiste het toch nog even in het centrum, gewoon door 1:1 contact met iemand die heel graag doet wat ie doet en je daar met alle liefde en plezier over vertelt. De bruisende stad is geen winkelstad maar een persoonlijke stad waar het menselijk contact voorop staat.

Beste medewerker van de Gemeente Oosterhout / !GO, bedankt! Je verhaal heeft meer teweeg gebracht dan je denkt.

Bewaard onder Mening | 11 Comments

Tags: , , ,