Vraag en antwoord: Codependency symptomen

Geplaatst op 26 februari, 2010 

In de serie ‘Vraag en antwoord’ de lezersvraag naar codependency symptomen.

Om deze vraag te beantwoorden pak ik er de ‘Bijbel’ op het gebied van codependency bij: Melody Beattie’s boek ‘Codependent No More’. Het boek is in het Nederlands vertaald onder de titel ‘Leef je eigen leven’.

In dit boek beschrijft Melody Beattie een aantal kenmerken van codependency. Omdat het zo’n uitvoerige lijst is, noem ik hier alleen enkele hoofdpunten (door mijzelf hier en daar aangepast en aangevuld):

De zorg voor anderen

In het Engels: caretaking. Van alle kenmerken is dit volgens mij DE klassieker: jezelf verantwoordelijk voelen voor andere mensen, voor wat ze voelen, denken, doen, kiezen, nodig hebben (behoeften) en hun welzijn. Als gevolg hiervan is iemand met codependency zodanig op anderen gefocust dat hij/zij niet of nauwelijks in verbinding staat met zijn/haar eigen gevoelens en behoeften of met hoe hij/zij zelf ergens over denkt, met zijn/haar eigen keuzes, verlangens en welzijn.

Gering gevoel van eigenwaarde

Hierbij kun je onder andere denken aan jezelf overal de schuld van geven, bang zijn om fouten te maken, moeite hebben met het ontvangen van complimenten, bang zijn om te worden afgewezen, slachtoffergedrag, voortdurend negatief over jezelf oordelen, denken dat je niet goed genoeg bent, van jezelf verwachten dat je alles perfect doet, eigenwaarde ontlenen aan het helpen van anderen, aardig gevonden willen worden (people pleasing).

Obsessief gedrag

Jezelf overal zorgen over maken en dat de hele dag door (en soms ook ’s nachts). Veel met anderen bezig zijn, over anderen denken en praten en daar ook niet mee kunnen stoppen. Alle energie richten op andere mensen en hun problemen. Veel piekeren en jezelf zorgen maken.

Alles in de hand willen houden.

In het Engels: controlling. Naast ‘caretaking’ is ook ‘controlling’ een klassieker onder de symptomen van codependency. Denk hierbij aan gebeurtenissen en andere mensen proberen te controleren. Anderen ergens toe dwingen, de baas spelen, ongevraagde adviezen geven, manipuleren, proberen anderen zich schuldig te laten voelen.

Afhankelijkheid

In het Engels: dependency. Daar komt het woord co-dependency ook vandaan: mede-afhankelijkheid. Jezelf afhankelijk maken van dingen buiten jezelf en van andere mensen. Dit leidt tot codependent relaties met anderen, relaties die ongezond zijn. Verwachten dat de ander in de relatie jou gelukkig maakt. Onacceptabel gedrag in een relatie accepteren zoals fysiek, emotioneel en verbaal geweld.

Slechte communicatie

Niet zeggen hoe je je voelt en wat je nodig hebt en het aan de ander overlaten dat maar te raden. Indirect communiceren en hints geven aan de ander in plaats van helder en direct zijn. Geen nee durven zeggen. Jezelf voortdurend verontschuldigen. Denken dat wat je te zeggen hebt onbelangrijk is. Dingen zeggen waarvan je denkt dat anderen ze graag willen horen. Pas met je eigen mening voor de dag komen als je de mening van anderen kent.

Moeilijk grenzen kunnen stellen.

In het Engels: boundaries. Grenzen stellen heeft zowel betrekking op grenzen naar anderen toe (external boundaries) als grenzen naar jezelf toe (internal boundaries). Moeilijk grenzen stellen naar anderen toe kan betekenen dat je onacceptabel gedrag accepteert waardoor je pijn gedaan wordt, gekwetst of vernederd. Moeilijk grenzen stellen naar jezelf kan betekenen dat je bijvoorbeeld meer eet en drinkt dan gezond voor je is. Of dat je andere dingen doet die ongezond voor je zijn of die je op kortere of langere termijn schade toebrengen.

Een ander codependency kern-issue dat ik niet in de lijst van Melody Beattie heb gevonden is zwart/wit denken, denken in extremen, in  goed/fout.

Het gevaar van lijstjes is dat er altijd wel iets tussen zit dat herkenbaar is. Don’t worry: we leven in een dysfunctionele codependent maatschappij en we vertonen allemaal in meer of mindere mate symptomen van codependency. Onze hele maatschappij vertoont symptomen van codependency.

Melody Beattie schreef als vervolg op ‘Codependent No More’ een tweede codependency klassieker. Deze is voor zover ik weet niet in het Nederlands vertaald. Dit boek heet ‘Beyond Codependency’ en gaat over het recovery proces (genezing, herstel) van codependency. Ander onmisbaar gereedschap bij het recovery proces is het twaalf stappen programma. Het twaalf stappen programma is een spiritueel programma dat onder andere met veel succes door de AA wordt gebruikt. Codependency is in de bron een spirituele ziekte. In het Engels: ‘spiritual dis-ease: not being at ease, at one with Spiritual Self’ (citaat van Robert Burney op zijn website Joy2MeU )

Via deze link vind je een artikel op de Joy2MeU website van Robert Burney over het twaalf stappen programma. Onderaan het artikel staan verschillende versies van het twaalf stappen programma waaronder een versie voor codependents.

Bewaard onder Boeken, Codependency, Vraag en antwoord | 25 Comments

Tags: , , , ,

Naverbranding

Geplaatst op 25 februari, 2010 

Als je denkt dat je jezelf blij en vrij voelt nadat je een belangrijke ontdekking over jezelf hebt gedaan, een ontdekking die de weg vrijmaakt om meer jezelf te zijn, dan heb je het mis.

Ik dacht dat ik me blij en vrij zou voelen na de ontmaskering van mijn ‘accomodating point

Zo was het ook toen ik erover schreef maar dat gevoel van blijheid en vrijheid was van korte duur. Dat heb je zo met gevoelens, ze komen en gaan. Emotion: energy in motion.

Een dag later voelde ik me ellendig. Moe, lusteloos en inspiratieloos. Ik was ook naar buiten gericht, gefocust op mijn omgeving en was snel geïrriteerd.

De dingen waren niet zoals ik wilde en daar ergerde ik me aan. Ik ergerde me vooral aan hoe ik me voelde, dat ik me niet blij en vrij voelde zoals ik vond dat ik me zou moeten voelen na mijn ontdekking.

Maar als je de strijd aangaat met de realiteit verlies je altijd.

Op een moment van helderheid herinnerde ik me een tekst van Melody Beattie uit haar prachtige boek ‘The language of letting go’. Het heet ‘After-Burn’:

Anything to do with owning our power and taking care of ourselves can trigger feelings of shame, guilt, fear. We do not have to allow these feelings to control us. They’re a backlash. They’re after-burn. Let them burn out. (….) The after-burn is what we allowed to control our life – shame and guilt.

Daarna heb ik de boel lekker laten affakkelen.

Bewaard onder Boeken, Citaten, Codependency, Persoonlijk | 8 Comments

Tags: , , ,

Vraag en antwoord: wie of wat is Homer Hickam?

Geplaatst op 19 februari, 2010 

In de serie ‘Vraag en antwoord’ de lezersvraag: Wie of wat is Homer Hickam?

Homer Hickam de hoofdpersoon is in de film ‘October sky’. Homer heeft een passie voor raketten bouwen maar zijn vader vindt dat maar niks en wil dat Homer net als hij in de mijnen gaat werken.

Maar Homer Hickam is veel meer dan dat: October sky is namelijk gebaseerd op een waargebeurd verhaal, Homer Hickam bestaat echt.

Het vraagt een hoop moed om tegen je vader te zeggen ‘Coal mines are your life, it’s not mine’ en dan vervolgens raketten gaan bouwen.

Homer Hickam is iemand die, zoals Paulo Coelho het noemt, zijn persoonlijke legende vindt en leeft en daarmee de reden van zijn bestaan vervult.  In iedereen schuilt een ‘Homer Hickam’. In de één is ‘Homer Hickam’ in diepe slaap en in de ander is ‘Homer Hickam’ alive and kicking. Maar iedereen heeft een persoonlijke legende, iedereen heeft een reden van bestaan en iedereen heeft een ‘Homer Hickam’ om zijn persoonlijke legende te vinden en te leven.

Hoe vind en leef je jouw persoonlijke legende? Paulo Coelho zegt hierover onder andere het volgende:

In het boek ‘De Alchemist’ van Paulo Coelho komen al deze punten en nog veel meer in een prachtig verhaal  tot uitdrukking.

Enkele van mijn persoonlijke suggesties:

Lees ook:

Bewaard onder Boeken, Films, Persoonlijk, Schrijven, Vraag en antwoord | 4 Comments

Tags: ,

Vragen, affirmeren of dankbaarheid?

Geplaatst op 17 februari, 2010 

De MIR methode voor zelfheling

Een tijdje gelden ontdekte ik via de blog van Petra Maartense de MIR-methode. Kort samengevat komt deze methode voor zelfheling erop neer dat je gedurende enkele weken, twee maal per dag, de volgende teksten uitspreekt terwijl je jezelf liefdevol over je hand streelt:

  1. Zuurgraad optimaliseren
  2. Detox alle toxische belasting
  3. Vader loskoppelen / moeder loskoppelen
  4. Alle meridianen zuiveren
  5. Alle tekorten aanvullen
  6. Het hele hormoonstelsel in evenwicht brengen
  7. Basisbehoeften aanvullen
  8. Chakra’s en aura optimaliseren
  9. Missie verduidelijken

Een eenvoudige methode die maar een paar minuten in beslag neemt. Voor de instructie video’s klik hier.

Ervaring met de MIR methode

Ik ben er nu bijna vier weken mee bezig en kan niet bevestigen of deze methode effect heeft en ik kan het ook niet ontkennen. Ik vind het ook gevaarlijk om bepaalde ervaringen, gevoelens, inzichten en veranderingen toe te schrijven een deze methode. Ik zie mezelf niet als een machine die links af gaat als je het stuur naar links draait en rechtsaf als je het stuur naar rechts draait.

Wat ik er wel over kan zeggen is dat ik het huidcontact, het liefdevol strelen van mijn hand,  als prettig ervaar. Een week of twee nadat ik met de methode was begonnen, voelde ik me wel wat ongemakkelijk over de teksten die ik hardop uitsprak. Een gevoel van ongemak kan van alles betekenen. Het zou bijvoorbeeld een symptoom kunnen zijn dat de methode werkt. Maar zoals ik al zei: ik wil niet het ene 1:1 toeschrijven aan het andere.

Affirmaties en dankbaarheid

In het stukje over ‘Thanksgiving’ schreef ik al dat het werken met affirmaties voor mij niet meer zo krachtig aanvoelt als dat het in het begin deed. Toen ik ermee begon liep ik de hele dag door te affirmeren. Ik zat ‘rock bottom’ en had alles aangegrepen om mijn situatie te veranderen en zo begon ik met affirmaties. Ik weet nog dat ik op een trein stond te wachten op een tijdstip dat het gewoonlijk erg druk is in de trein. Ik affirmeerde een ruime zitplaats in de trein. Maar in plaats van dat de trein het station binnenreedt, werd er omgeroepen dat er vanwege technische problemen een ander treinstel werd ingezet. In plaats van dat een drukke trein het station binnenreedt, kwam er een ander treinstel aanrijden dat helemaal leeg was. Toeval of niet? Ik had in ieder geval mijn ruime zitplaats.  Ik had zowat een hele treinwagon voor mij alleen. Na nog een paar van dit soort situaties had ik de overtuiging om door te gaan met affirmaties.

Maar de dingen zijn veranderd, of ik ben veranderd, of allebei en in plaats van affirmaties werk ik liever vanuit dankbaarheid. Ik heb mijn affirmatie teksten aangepast zodat ik ze nu uitspreek vanuit dankbaarheid. Dit sluit voor mij aan bij wat ik schreef in ‘Je bent al wie je wilt zijn’. Alles wat ik wil zijn en hoe ik wil zijn, ben ik al. Ik hoef alleen maar de overtuigingen los te laten die me anders willen doen geloven.

Steve Rother over vragen en dankbaarheid

In zijn virtual light broadcast van februari 2010 zegt Steve Rother hierover het volgende:

You are all magnetic, chemical beings. When you have a thought, a chemical is produced that helps electrical charge to travel through parts of your brain. That is how you function. Every time you have a thought you change your magnetism slightly. Every time you’re sending out a universal imprint into the universe. Every time you have a thought, that changes. And that is how you have manifested everything throughout the universe. You have a thought and it goes out into the universe and of course the universe only has one answer and that is: ‘And so it is’. Now that you know the answer you may  want to reword your question a little bit. Many of you are asking for things. You are asking for this, you are saying: ‘I want more of this’. Do you understand that to ask for anything is actually a statement of lack to the universe? Be aware ladies and gentlemen that you literally are expressing that you are limited when you ask for anything. You are expressing lack. What is the positive of that? To find things to be grateful for. To go the other side and all these things that you want, give thanks for that you already have it. Move things forward in the timeline and they will work.

Voel en kies zelf

Ik kan vanuit rationeel denken niet nagaan wat waarheid is voor mij: hoe de stappen van de MIR methode zijn geformuleerd of hoe Steve Rother het omschrijft. Maar ik kan het verschil wel voelen. Ik kan voelen hoe het voor mij is als ik zeg ‘Missie verduidelijken’ en ik kan voelen hoe het voor mij is als ik zeg ‘Bedankt voor mijn duidelijke missie’. Misschien is het voor jou anders en heb jij een andere waarheid, maar ik voel meer ruimte in mijn lichaam en ook een gevoel van opwinding, als ik regelmatig zeg ‘Bedankt duidelijke missie’.

Mijn eigen methode bestaat daarom op dit moment uit statements van dankbaarheid gecombineerd met het liefdevol strelen over mijn hand.

Daarmee zeg ik niet dat de MIR methode of enige andere methode goed of fout is. Wat ik zeg is dat het helpt om zelf te voelen hoe een methode voor jou is en er je eigen weg in te vinden.

Dus vragen, affirmeren of dankbaarheid? Ik zeg dankbaarheid.

Lees ook: Positief denken en affirmaties

Bewaard onder Citaten, Persoonlijk, spiritualiteit | 11 Comments

Tags: , , ,

Aikido als spirituele gids naar vrijheid

Geplaatst op 16 februari, 2010 

Ik ben een prachtig mooi boek aan het lezen: ‘The practice of freedom’ van Wendy Palmer. Het boek heeft als subtitel: ‘Aikido principles as a Spiritual Guide’.

In het kort komt het erop neer dat Wendy Palmer de Akido principes aanhaalt als kompas en als bron van inspiratie voor het alledaagse leven. Hoe kunnen we ons besef van vrijheid, vitaliteit en integriteit behouden onder de druk van het leven? Hoe kunnen we onze negativiteit in liefde transformeren en hoe bewegen we van reageren (op een situatie) naar vrijheid? Dat zijn vragen waar de principes van Aikido antwoord op geven.

Het is niet een boek om even snel te lezen, integendeel. Het is een boek om na elke bladzijde even pauze te nemen om het te laten inwerken. Het is een boek vol herkenning van ‘Oh ja, dit wil ik ook anders doen, en dat ook en…’.

Wat me vooral opvalt tijdens het lezen, is op hoeveel momenten ik dagelijks reageer vanuit weerstand. Weerstand tegen wat er om me heen gebeurt, weerstand tegen wat er in mij gebeurt. Weerstand, weerstand en nog eens weerstand. En dat is precies waar de principes van Aikido een uitweg bieden: overgave. Overgave als vorm van empowerment.

Afgelopen weekend las ik een stukje dat precies aansluit bij mijn creatieve schrijfproces en de angst en opwinding die ik daarbij ervaar. Wendy Palmer schrijft:

‘An ordeal, such as a black belt test (….) can be a challenging and exciting event when we face it willingly. In this case there is some foreknowledge, some sense that the upcoming event will have moments that will be difficult, even frightening, or painful. Nonetheless, participants willingly submit to the situation, encouraged by the possibility of growth.’

En verder: ‘But by going through the process, we face this fear and become stronger‘.

En dat is wat niemand je vertelt voordat je jezelf in een nieuw avontuur stort met onbekende afloop.

En dat is maar goed ook. Ik herinner me nog mijn hardlooptrainingen. Aan het begin van de training vroegen we de trainer altijd naar zijn programma voor die dag. Hoe vaak we het ook vroegen, hij vertelde het ons nooit. Na de training, als we helemaal stuk zaten, vroeg hij wel eens: ‘Als jullie van te voren hadden geweten dat jullie dit gingen doen, was het dan ook gelukt?’. Ons antwoord was:  ‘Nee’. Als we van te voren hadden geweten wat we die dag gingen trainen, dan waren sommigen er misschien niet eens aan begonnen. Als je van te voren niet weet wat je te wachten staat, kun je meer.

Het enige dat je kunt doen is accepteren wat voor je ligt en daar het beste maken, aangemoedigd door de mogelijkheid ervan te leren en te groeien.

En denk niet dat dit slappe hap is:

Bewaard onder Boeken, Persoonlijk, Schrijven, spiritualiteit | 12 Comments

Tags: , ,

Je bent al wie je wilt zijn

Geplaatst op 15 februari, 2010 

Heb je vorige week Jooper’s dappere blogpost gelezen over zijn ‘afvalrace’? Even doen als je wilt…..

Hij schreef daarin dat hij zich tot mei de tijd geeft zichzelf te transformeren tot de god die hij ooit was.  Als reactie schreef ik op zijn blog:

Het is net als wat Michelangelo zei over beeldhouwen: je hoeft het beeld alleen maar uit het marmer te hakken want het beeld zit er al in. Die jonge god die je wilt zijn zit er ook al 🙂

Ik weet niet hoe Michelangelo het letterlijk heeft gezegd maar op Internet vond ik de volgende quote van hem: ‘Every block of stone has a statue inside it and it is the task of the sculptor to discover it’. Met andere woorden: het beeld zit al in het stuk steen, je hoeft het er alleen maar uit te bevrijden.

Ik denk dat wat Michelangelo zei over beeldhouwen en wat ik Jooper schreef over afvallen, ook een manier is om tegen persoonlijke transformatie en persoonlijke groei aan te kijken. Je hoeft niet iemand anders te worden, je hoeft alleen maar wie je wilt zijn te bevrijden uit wie je nu bent, wie je wilt zijn is al aanwezig in wie je nu bent.

Maar wat is dan, om de metafoor van Michelangelo nog wat verder door te trekken, het steen dat je moet weghakken om het beeld te bevrijden? Wat je moet weghakken zijn je beperkende gedachten en overtuigingen. Loslaten is eigenlijk een vorm van beeldhouwen om wie je wilt zijn te bevrijden uit wie je denkt nu te zijn. Als je  alle  beperkende gedachten en overtuigingen over jezelf weet los te laten, vallen de overtollige stukken steen vanzelf van je af en wat over blijft is wie je wilt zijn.

Droom je wel eens over wie je zou willen zijn? Denk dan aan de woorden van Walt Disney: ‘If you can dream it, you can do it’.

Bewaard onder Mening | 13 Comments

Tags: , ,

Vraag en antwoord: twijfelen of je het wel kan ondernemen

Geplaatst op 12 februari, 2010 

In de serie ‘Vraag en antwoord’ het lezersprobleem:

Twijfelen of je het wel kan ondernemen

Nou beste lezer, je intuïtie heeft je naar het juiste adres gebracht want je bent hier bij de koning van de twijfel. Of toch niet? Of wel? Of toch niet? Of wel?

Twijfel kan heel gezond zijn. Zo wilde ik eergisteren op bezoek gaan bij iemand die ik graag wilde zien. Alleen helaas pindakaas: het sneeuwde. Het sneeuwde zachtjes maar net genoeg om mijn reisplannen in twijfel te trekken: zal ik nou wel of niet de weg op gaan? Mijn twijfel was voldoende om op Internet informatie in te winnen over de weersverwachtingen voor die dag en de verkeerssituatie en ik nam de beslissing thuis te blijven.  Twijfel kan een gezonde prikkel zijn om een aantal zaken even op een rijtje te zetten en een beslissing te nemen of te herzien.

De andere kant van de twijfel is obsessief twijfelen, vastzitten in een vicieuze cirkel van twijfel.  In dat geval saboteert de twijfel het nemen van een beslissing en het ondernemen van actie. Ik heb met dit soort twijfel geworsteld (of anders gezegd: dit soort twijfel worstelde met mij) over de vraag ik wel of geen vader wilde worden. En ik kan je vertellen: je wordt doodmoe van dat geworstel. Ik schreef hierover in ‘Wezenlijke keuzes maken‘.

Seth Godin heeft het over de ‘lizard brain‘, het gedeelte van de hersenen dat ons saboteert. Ik vond hierover de volgende video van Seth Godin:

Seth Godin: Quieting the Lizard Brain from 99U on Vimeo.

Een manier om de lizard brain te slim af te zijn, is hele kleine stapjes nemen zodat de ‘radar’ van de lizard brain deze niet opmerkt. Als de lizard brain merkt dat je een symfonie wilt componeren, dan komt het meteen in actie (dat kun je toch niet). Maar als je jezelf tot doel stelt om drie leuke akkoorden te spelen, dan is de kans dat de lizard brain in actie komt al veel kleiner. Oplossingsgericht werken kent hiervoor de methode van het weken met schaalvragen.

Mijn lizard brain vraagt zich af of dit nou wel zo’n goede blogpost is. Maar wat weet mijn lizard brain nou eigenlijk van bloggen af? Helemaal niks.

Bewaard onder Oplossingsgericht werken, Vraag en antwoord | 14 Comments

Tags: , , ,

In de spotlight: de meebloggers

Geplaatst op 11 februari, 2010 

Met deze blogpost wil ik een aantal meebloggers in de spotlight zetten. Meebloggers zijn voor mij de mensen die deze blog tot leven brengen met hun reacties. Reacties die de ene keer weer inspireren of ontroeren en de andere keer weer voor ondersteuning of plezier zorgen.

De volgende blog meebloggers wil ik graag bedanken:

Annelize van Dijk: annelizevandijk.nl

Debbie Gesthuizen

Els van Nispen

Gertrud Althausen

Hanneke Verhoeven

Huub Koch: zichtbarezaken.nl

Ingrid Greitemann: ingridgreitemann.wordpress.com

Irina Almgren: appropriateresponse.wordpress.com

Joep Oomen: oo-men.nl

Jooper: jooper.nl

karin Ramaker: met-k.com

Katinka Hesselink: overpeinzende.nl

Michael Minneboo: mikeswebs.blogspot.com

Nino Michielse: rustpunt.web-log.nl

Petra Maartense: devliegendeschildpad.blogspot.com

Sonja van Poortvliet: sonjavanpoortvliet.nl

En dan nu de kleine lettertjes: alleen mensen die meerdere reacties hebben geplaatst en waarvan een website of weblog bekend is, staan hier vermeld (in alfabetische volgorde). Ik zou al die anderen tekort doen als ik ook niet tegen hen zou zeggen: bedankt.

Bewaard onder Bloggen | 15 Comments

Tags: , , ,

Volgende pagina →