Samen zwerfafval opruimen nu dat weer mag

Geplaatst op 1 augustus, 2020 

Het was van 29 februari geleden dat we in Oosterheide weer samen de straat opgingen om zwerfafval op te ruimen. Wat er is gebeurd? Nou dit wat ik in een ander blogje schreef:

Als een wijk op z’n kont ligt omdat een virus, angst, regels en dreigementen met straf menselijke activiteit haast onmogelijk maken, mept de lelijkheid ervan je hard in je gezicht. Het is dan net een lichaam waar de ziel uit is vertrokken.

Vanaf maart mochten we de straat niet meer op want ja, samenscholing. Eind juni mocht het weer wel maar weerhield een nogal onaangename uitwisseling met onze gemeente over coronaregels me ervan weer aan de gang te gaan.

De laatste zaterdag van juli dan maar vanuit ons eigen Floralia Park. Het weer was niet al te best maar wat dondert dat als je zo’n groep leuke betrokken mensen weer kunt zien en samen weer wat kunt ondernemen.

En dat voelde goed zeg, alsof Oosterheide na drie maanden kontliggen weer stapsgewijs ontwaakt.

En dan sta je daar in de druilerige regen te wachten wie er komen opdagen. Is 15 worstenbroodjes genoeg? Veel te veel. Is 10 worstenbroodjes genoeg? Ook teveel. 5 worstenbroodjes dan? En dan is iedereen er ineens en hoe! Of de keuken van de Floralia tegen twaalf uur toch maar alle 15 worstenbroodjes warm wil maken.

De spirit van wat er in zo’n groep zwerfafval opruimers leeft, is niet beter onder woorden te brengen dan via Rian en Wilfred. Beiden waren op zoek gegaan naar ze fysiek wel kunnen in plaats van zich te laten leiden door wat het niet kan:

.

.

Met de regenmuts op vertrekken we. Iedereen kiest vanaf het Floralia park zelf een richting,  sommigen gaan met z’n tweeën, anderen alleen. Jan en ik gaan richting Vijf eikenweg waar Jan met behulp van de Litterati app uitgebreid onderzoek doet naar wat daar zoals langs het fietspad ligt en waar dat mogelijk vandaan komt. Ik gebruik dezelfde app langs het fietspad aan de andere kant van de Vijf eikenweg.

Vooruitlopend op de rapportages blijkt al meteen dat Mc Donalds verpakkingen hier ruim ruim vertegenwoordigd zijn en dan vooral de drinkbekers. In het stukje berm pal naast de Vijf eikenweg liggen vooral blikjes red bull en sigarettenverpakkingen. De leefstijl van de vele vrachtwagenchauffeurs die hier dagelijks rijden laat zich raden.

Om vanaf de rotonde aan de Vijf eikenweg met volle vuilniszakken terug naar het Floralia park te lopen is best een klusje. Dat hebben Wilfred en Rian toch echt beter voor elkaar. In het park zitten de worstenbroodjes dan al in de oven, een mooi moment om ondertussen buiten nog even te tellen en te wegen wat we zoal verzameld hebben en wat de gemeente later die dag komt ophalen: 23 volle vuilniszakken, op een haar na 50kg.

.

Binnen zit iedereen ondertussen in een grote cirkel en dat voel ondanks de gezellige praatjes een beetje anders dan anders.  In dat proces van ontwaken zijn we op weg naar de 100% ergens blijven hangen want ook al kan er weer veel, je merkt aan alles dat de we leven met de handrem erop.

De mensen die de Bloemenbuurt waren ingetrokken haalden op grond van hun ervaringen meteen even de aanname flink onderuit dat er door de corona situatie minder zwerfafval op straat ligt. Een betrokken inwoner van de Bloemenbuurt die ik hier niet met naam en toenaam zal noemen maar die zijn ergernis over de vervuiling van zijn buurt regelmatig met niet mis te verstaan fotomateriaal via social media deelt, zal dit zeker bevestigen.

En dat was het dan. Grote woorden als ‘het nieuwe normaal’, ik kan er helemaal niks mee. We zijn eigenlijk gewoon verder gegaan waar we eind februari waren gebleven en zoals ik al zei: dat voelde goed zeg.

Bedankt mensen voor het meedoen en bedankt Floralia voor de gastvrijheid.

Bewaard onder Onze wijk | 2 Comments

Tags: , , ,