Eerst eten! Maar wat dan?

Geplaatst op 28 mei, 2015 

In de stad waar ik woon is voor mensen die er geboren en getogen zijn ‘Eerst eten!‘ een legendarische uitspraak.  Er zit een historisch verhaal aan vast, dat vind je hier.

Aan ‘Eerst eten!‘ wordt van alles opgehangen om te benadrukken dat Oosterhout een bourgondische stad is waar het goed toeven is (en het is hier ook best goed toeven hoor).

Maar ik ga die ‘Eerst eten!‘ toch even iets minder bourgondisch inzetten.

Om te eten hebben we wel bijen nodig. Ongeveer een derde van wat we eten hebben we aan de bijen te danken. Als de bijen uitsterven heeft de mens nog zo’n vier jaar te leven.

Eerst eten! Maar wat dan?

Zonder bijen is ons bourgondisch bordje nog maar voor 2/3 gevuld. En kijk daar eens goed naar, pak gerust een microscoop. Wat zie je dan? Plastic! Ja, we zitten plastic te vreten. Zo’n 80% van de plastic soep is afkomstig van land. We kennen dit plastic als zwerfafval en het komt in onze voedselketen terecht.

Willen we onze kinderen en hun kinderen en hun kinderen ook laten genieten van ‘Eerst eten!‘, dan is het dringend nodig dat we de bijen helpen en dat we zwerfafval opruimen. Moeilijk is dat niet.

Bijen kun je helpen door er bijvoorbeeld voor te zorgen dat ze over voldoende voedsel beschikken: bloemen. En zwerfafval opruimen doe je door elke dag één stuks zwerfafval van de straat op te pakken, het in de prullenbak te gooien en een ander vragen dat ook te doen.

Als we dat allemaal doen zijn er lekkere en gezonde bourgondische bordjes voor iedereen. En de gemeente doet ook mee toch? Zeker met zo’n slogan als ‘Eerst eten!

Bewaard onder Mening | 8 Comments

Tags: , , , ,

Een bijenlint voor het gemeentehuis

Geplaatst op 27 mei, 2015 

Vandaag heeft ook het gemeentehuis in Oosterhout er een stukje bijenlint bij gekregen.

Om tien uur vanochtend stopte voor het gemeentehuis een auto. Er werden 9 houten bakken uitgeladen en zorgvuldig langs de gevel geplaatst, er ging potgrond in en zaad. Woordvoerder Frank Lambregts en projectleider Jan van Strien kwamen namens de gemeente kijken wat er aan de hand was:

Een bijenlint voor het gemeentehuis

Een bijenlint voor het gemeentehuis

Dit stukje bijenlint werd de gemeente geschonken door Kees-Jan en kwam voort uit het ruimen van 9ha. heesters door de gemeente om te besparen op de kosten voor onderhoud.

Het gesprek met de gemeente ging al gauw over het algemeen belang. Ik zoek dat even op in de Wikipedia:

Het algemeen belang is een term uit de politiek en de politieke filosofie, en duidt op datgene dat voor het welzijn van het volk in het algemeen nuttig, gewenst of nodig is.

Een sluitende begroting zou je algemeen belang kunnen noemen. Maar het voortbestaan van de bijen en die van ons, de mens, dan?

“Only when the last tree has died and the last river been poisoned and the last fish been caught will we realise we cannot eat money”. (Cree Indian Prophecy)

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , ,

Wat valt er te leren van een mislukt burgerinitiatief?

Geplaatst op 24 mei, 2015 

Soms kent een burgerinitiatief alleen verliezers. Maar hoe dan weer verder?

Eerst eens even achterom kijken: wat heb ik zelf gedaan dat heeft bijgedragen aan de mislukking?

Ik hoef daar niet lang over na te denken: ik heb de ambtenaren gefaciliteerd om heerlijk vanuit de comfortzone, de manier van werken die bekend en vertrouwd is, al vele jaren lang, om te gaan met een burgerinitiatief.

Ik heb ze daarvoor alle ruimte gegeven en ze geen strobreed in de weg gelegd. Ik ben te lief voor ze geweest en ze geen moment geprikkeld het over een andere boeg te gooien. Tot het laatste moment bleef ik erop vertrouwen dat het wel in orde zou komen terwijl ik toch al diverse waarschuwingssignalen had gekregen in de vorm van een heleboel werk waar maar geen vooruitgang tegenover stond.

Wat had ik zelf anders kunnen doen?

Ik had direct contact kunnen opnemen met de aannemer die in opdracht van de gemeente de heesters zou verwijderen en daarmee, rechtstreeks, afspreken en afstemmen wanneer en hoe ze ‘mijn’ plantvak gereed zouden maken.

Ik had ook de onderhoudsovereenkomst voor het plantvak niet kunnen tekenen. Door dit te doen speelde ik mee met de regels waarvan ik vind dat ze niet passend zijn bij de situatie. Ik had me tot de verantwoordelijke wethouder kunnen wenden en vragen of dit de manier is of om burgerinitiatieven te stimuleren.

Ik heb niks tegen juridische toestanden mits ze bij de situatie passen. Als ik middenin de wijk een schietbaan wil aanleggen is het niet meer dan logisch als de gemeente alle juridische lades opentrekt. Maar als het gaat om bloemetjes in een plantvak, dan gaat het alleen om de vraag of mensen het mooi of lelijk vinden. Laat die juridische lades dan maar lekker dicht en verlaag daarmee de drempel om initiatieven te nemen.

Ik heb mezelf teveel gedragen als een ambtenaar en te weinig als wijk-cowboy.

En dan mag ik nu naar anderen kijken: wat kan ik de gemeente aanbevelen?

De gemeente werkt met drie buurtbeheerders, stuk voor stuk prima mensen die aardig weten wat er in de wijken speelt en die ook de emoties kennen die zo kenmerkend zijn voor burgerinitiatieven.

De buurtbeheerders zijn de interface tussen de wijken en de gemeente, tussen de leefwereld van de burgerinitiatieven en de systeemwereld van de gemeente. Je kunt een burgerinitiatief nog zo mooi en gepassioneerd verkopen aan de buurtbeheerder, dan is dat nog geen enkele garantie dat het ook van de grond komt. Immers, de buurtbeheerder gaat met het initiatief de systeemwereld van zijn/haar organisatie in en daar is de verbinding met de mensen die het betreft een heel stuk losser (of zelfs geheel afwezig) en de verbinding met regels en procedures een stuk steviger.

Het is nodig dat de buurtbeheerders meer ruimte en bevoegdheden krijgen om zelf te beslissen over burgerinitiatieven. Ze kunnen natuurlijk advies inwinnen bij collega’s maar de buurtbeheerders horen zelf de beslissing te nemen en daarbij gesteund door die collega’s.

Het is hetzelfde als een verkoper: als die zijn product of dienst met een prachtig verhaal aanbiedt, wil hij niet horen ‘bedankt, ik ga het aan mijn chef voorleggen en die legt het dan weer voor aan de afdeling inkoop‘. Een verkoper wil zijn verhaal doen voor degene die de beslissingen neemt. En dat willen wij in de wijk ook. De buurtbeheerder hoort die beslisser te zijn en niet een organisatie vol ambtenaren op de achtergrond.

Geef de buurtbeheerders ook eens de ruimte om zich in de media te uiten in plaats van dat de afdeling communicatie dit doet. De buurtbeheerders kennen immers de mensen en de emoties die spelen, de afdeling communicatie staat daar mijlenver vandaan.

En als dat niet lukt. als het de gemeente niet lukt de buurtbeheerders meer ruimte en bevoegdheden te geven? Dan treedt de les in werking die ik van Coehoorn Centraal heb geleerd:

Dapper zijn betekent ook dat als  iemand niet wil meewerken, als is het een belangrijke medewerker van de gemeente of provincie, zeggen: dan slaan we je gewoon over, wij gaan verder.

En dan nog dit: gemeente, gebruik social media nou toch eindelijk eens om de dialoog aan te gaan. Ga eens wat minder zenden en meer luisteren.

Bewaard onder Mening | 9 Comments

Tags: , , ,

Soms kent een burgerinitiatief alleen verliezers

Geplaatst op 21 mei, 2015 

Soms kun je een burgerinitiatief beter in een buurgemeente uitvoeren als de aarde voor zo’n initiatief daar wel vruchtbaar is

Waarom zou je tijd en energie in je eigen gemeente verpesten als je er een paar km verderop mooie dingen mee kan doen

Burgerinitiatieven zijn geen ‘gekke Henkie’ projecten en moet je van geen enkele gemeente accepteren dat ze je als zodanig behandelen

Soms kan dat betekenen dat je euthanasie moet plegen op je project omdat dat beter kan zijn dan dat het wordt vermoord.

Waarom ik dit Twitterde? Omdat ik gisteravond de stekker uit een mooi project heb getrokken. Het verhaal hierover begint waar ‘Ik mis de gemeente van een jaar geleden‘ ophoudt.

25 maart tekende ik de onderhoudsovereenkomst met de gemeente om een zogenaamd plantvak, een vak waar heesters werden geruimd om te besparen op de kosten voor groenonderhoud, in eigen beheer te nemen.

Plantvak heesters 1

Het plantvak nog met de heesters

Samen met hoveniersbedrijf Jan van den Heijkant en actieve wijkbewoners zouden we dit plantvak keurig netjes inrichten met allerlei vaste planten voor de bijen. Dat zou allemaal gratis en voor niks gebeuren in ruil voor wat PR diensten.

Dit plantvak was het enige plantvak dat was overgebleven uit een traject met de gemeente dat al in december vorig jaar begon en dat als doel had meerdere van deze plantvakken te gebruiken om er bloemen voor de bijen in te zaaien.  Nadat we daar met een aantal wijkbewoners aardig wat tijd en energie in hadden gestopt werd dat een ‘NEE’ van de gemeente uit angst dat omwonenden erover zouden klagen. Want, zo zei de gemeente, omwonenden vinden die bloemenmengsels maar onkruid.

En zo werd het plantvak waar ik de onderhoudsovereenkomst voor tekende de enige ’trofee’. Hadden we voor dit plantvak niet met een hoveniersbedrijf samen gewerkt maar hadden we dit bijvoorbeeld ook willen inzaaien met een bloemenmengsel, dan was ook dit plantvak waarschijnlijk niet door gegaan.    Echt bevredigend was het op dat moment al niet meer maar het was beter dan niets.

De heesters in het betreffende plantvak werden door de gemeente volgens plan geruimd en daarna gebeurde er een tijdje niks. Het plantvak lag er slecht bij en er staken overal nog stukken van de heesters uit de grond.

Plantvak heesters 2

De heesters zijn verwijderd

Op 19 april vroeg ik de gemeente naar het afwerken van dit plantvak zodat wer er aan de slag konden. Antwoord kwam al enkele dagen later: het plantvak zou eind week 18 / begin week 19 zaaiklaar liggen. Ik zou hierover nog een seintje krijgen.

Week 18 geen seintje.
Week 19 geen seintje.
Week 20 geen seintje.
Week 21 geen seintje, hoewel….

Plantvak heesters 3

De heesters zijn afgevoerd

Afgelopen maandag kreeg ik ineens een brief van de gemeente: het was een bevestiging dat het door mij ondertekende onderhoudscontract van 25 maart was ontvangen en ter behandeling was doorgestuurd naar meneer X en dat ik uiterlijk 1 juli reactie zou ontvangen.

En toen was het ineens helemaal genoeg. Dan wordt alles wat er sinds december rondom dit project is gebeurd een optelsom. Burgerinitiatieven zoals dit project gaan gepaard met een hoop uren, allemaal gratis. Voor al dat gratis wil ik wel wat terug, namelijk dat het leuk is. Een hoop gratis uren stoppen in iets dat helemaal niet leuk meer is…? Hallo, ik ben ‘gekke Henkie’ niet.

En daarom liet ik de gemeente weten: Ik vind het ontzettend jammer te merken dat zo’n mooi project ondanks alle tijd en energie nog steeds op slot zit. Ik ga zo niet verder en trek mij terug als beheerder van dit vak.

Ik kan het niet opbrengen nog langer door te gaan met een project dat een aaneenschakeling van frustratiemomenten is geworden. En het doel dan, het bijenlint? Is dat dan niet belangrijk? Ja, dat is het zeker!

Dat het met het uitrollen van het bijenlint op de plekken waar de heesters verdwijnen niet zo soepel ging, dat was al snel duidelijk.  Als mogelijk alternatief voor deze plekken vroeg ik daarom in februari al aan Thuisvester of we op het braakliggende terrein Warandepoort bloemen mogen inzaaien voor de bijen. Die reageerden enthousiast en met JA.

En daar zijn we nu en aantal weken bezig met het inzaaien van een paar duizend vierkante meters. Een prachtig project waar we alle ruimte en vrijheid hebben die burgerinitiatieven zo leuk maken, een project ook zonder de gemeente.

De gemeente gaat het plantvak nu inzaaien met gras. Dit project kent alleen verliezers, behalve de honden dan want die hebben weer wat extra vierkante schijtmeters.

PS: Volgens de gemeente was de brief die ik afgelopen maandag kreeg een vergissing en is de meneer die me het zaai-klaar seintje zou geven al even met vakantie.

Bewaard onder Mening | 9 Comments

Tags: , , , ,

Het idee als zaad

Geplaatst op 19 mei, 2015 

Wat daar in het midden zichtbaar op tafel ligt zijn zaadjes, zaadjes die voor mooie bloemen zorgen voor de bijen. Je stopt het in de grond, harkt er een beetje aarde overheen en laat alles verder over aan de natuur.

Wat daar onzichtbaar over tafel gaat zijn ideeën, meningen, inzichten en vragen.  Dat zijn ook zaadjes maar hoe die uitgroeien en tot wat is onbekend. Luister, praat, luister, praat, neem een slokje koffie of thee en laat alles verder over aan de natuur.

De mooiste dingen beginnen met iets heel kleins.

Een idee als zaadje

Lees ook: Buurtbloggen en andere onderwerpen van Michael Minneboo

Bewaard onder Fotobloggen | 5 Comments

Tags: , ,

Lui varken denken

Geplaatst op 16 mei, 2015 

Oordelen eruit braken zonder even te checken, vertrouwen op aannames zonder even op onderzoek uit te gaan.

Lazy thinking, zo heet dat in de mooiste taal ter wereld.

Een voorbeeldje zo @F&U#C%K$ dat ik het ‘lui varken denken’ wil noemen. Komt ie:

Dat heeft toch geen zin

Bewaard onder Mening | 7 Comments

Tags:

Uit het museum gegooid

Geplaatst op 15 mei, 2015 

Ik zal 14, 15, misschien 16 zijn geweest dat we op schoolreis gingen naar Leiden waar we een museum zouden bezoeken.

Eenmaal in het museum vielen we in groepjes uiteen. Het groepje waar ik in zat verveelde zich, had in 5 minuten dat hele museum wel gezien en besloot met de lift te gaan spelen. Even later stonden we buiten. We waren eruit gegooid.

Doen alsof iets je totaal niet interesseert is een machtsmiddel van jewelste. Ik zie nog onze leraar Nederlands zowat krankzinnig worden nadat ie een klasgenoot wegens wangedrag naar de conrector had gestuurd en hij nonchalant fluitend de klas verliet.

Ik moest aan het voorval in dat museum denken toen ik vandaag met Michael Minneboo aan het bijkletsen was. Ik vertelde over een teleurstelling van een paar weken geleden toen een workshop rondom het thema zwerfafval met een groep jongeren van 15 en 16 jaar niet helemaal verliep zoals ik het me had voorgesteld.

Laten we het erop houden dat ik de museum directeur was, helemaal enthousiast over de collectie en dat de jongeren liever met de lift speelden. Het was niet leuk maar vooruit. Ik had ook kunnen reageren als die leraar Nederlands. Dat was trouwens sowieso een eikel omdat hij de meisjes bevoordeelde.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , ,

Leiderschap? Geen behoefte aan

Geplaatst op 14 mei, 2015 

Er wordt van alles geschreven en ge-social-media’t over leiderschap. Dat gaat dan over eigenschappen van modern leiderschap en hoe je in deze tijd van veranderingen het beste leiding kunt geven.

Nooit, echt nooit, zie ik iemand zeggen: ik heb leiding nodig, wie wil mijn leider zijn?

Als ergens veel aanbod van is maar helemaal geen vraag, wat is dan de waarde ervan?

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags:

Volgende pagina →