De blije burgers van Coehoorn Centraal

Geplaatst op 4 maart, 2014 

Ze noemen zich ‘blije burgers’, Paul de Bruijn en Peter Groot, onze gastheren van Coehoorn Centraal. Voor wie niet weet wat Coehoorn Centraal is en wat daar zo bijzonder aan is, lees dit: Over Coehoorn Centraal of hoe bewoners, ondernemers en gemeente een wijk opnieuw vormgeven

Ik vond dat ik daar maar eens een kijkje moest gaan nemen en met mij vond Wim Kiezenberg dat ook. Wim zit iets groots uit te broeden voor het gigantisch groot, historisch rijk, en leegstaande gebouw van scheepswerf ‘de Schelde’ in Vlissingen. En ik, ja wat wil ik? Mijn droom is om van mijn wijk een open lucht versie van Seats2Meet te maken zodat sociaal kapitaal stroomt naar waar deze het hardst nodig is.

Maak wat je doet groot en bijzonder
Dus wij met onze grote plannen naar Arnhem. Grote plannen maar veel te klein volgens onze Paul en Peter, dat was zo ongeveer het eerste wat we te horen kregen. Mensen willen zich graag aansluiten bij iets groots, iets bijzonders. Maak wat je doet groot en bijzonder zodat anderen willen aansluiten en volgen.

Het zijn woorden van twee ervaringsdeskundigen. Je hoeft hun blog maar te volgen om te weten wie ze zoal ‘op de koffie’ krijgen. En tijdens het bezoek van Wim en mij was het niet anders, is het werkelijk het ene bezoek na het andere dat van Paul en Peter wil horen wat er allemaal aan het gebeuren is met Coehoorn Centraal.

Ik wilde voornamelijk het geheim leren kennen: hoe krijg je een gemeente zo gek ver, dat ze je voor vijf jaar zowat een hele wijk in handen geven en dan ook nog eens zonder de uitkomst ervan vast te leggen. Dus ik noteer alvast: maak wat je doet groot.

Zelf gaat het ze om veel meer dan alleen Coehoorn Centraal of om het uitbouwen van deze bijzondere plek tot een thuis voor allerlei creatieve ondernemers. Het gaat ze om heel Arnhem en om het nog groter te maken, om de verbinding en samenwerking met Duitsland.

Verliefd op een verhaal
We krijgen een rondleiding en eindelijk zien we het gebied, de gebouwen en het park waar ik al zoveel over had gelezen. Peter is ondertussen een andere groep aan het rondleiden en Paul laat ons al vertellend alles zien. Het idee om het geheim te weten te komen heb ik dan al opgegeven want wat ik hier hoor en zie kan ik op dat moment al lang niet meer duiden. Ik kan het alleen ondergaan en hopen dat ik er later soep van kan koken:

Maar er is ook iets vreemds aan de hand. Terwijl Wim en ik verhalen van Paul aanhoren en er helemaal in worden meegezogen, is wat we zien niet echt in overeenstemming met wat we horen.  Wat we horen is de droom, het beeld van hoe het er over vijf jaar uitziet. Wat we zien is hoe het er nu uitziet en dat zijn gebouwen die grotendeels leeg staan. Waar worden we hier nou verliefd op, wat we zien of wat we horen?

We worden verliefd op het verhaal dat door Paul zo enthousiast en overtuigend wordt verteld dat je niet anders kunt dan zien wat hij en Peter al lang geleden hebben gezien toen ze dit project begonnen. En dat beeld zien Wim en ik nu ook omdat het verhaal erover zo goed en meeslepend is.

Wees dapper
In één van de gebouwen gaan we naar binnen. Ik maak er twee foto’s die me iets te vertellen hebben over het geheim van Coehoorn Centraal: Wees dapper en Ik maak alles nieuw.

Dapper zijn betekent in het geval van Paul en Peter ook ‘nee’ zeggen tegen kansen die op het eerste gezicht erg aantrekkelijk lijken omdat ze geld opleveren, maar die niet echt passen in hun filosofie. Een bedrijf dat ruimte van ze wil huren maar met eigen voorwaarden komt over het gebruik van die ruimte kan het vergeten als die voorwaarden botsen met waar Coehoorn Centraal inmiddels voor staat. Dapper zijn betekent ook dat als  iemand niet wil meewerken, als is het een belangrijke medewerker van de gemeente of provincie, zeggen: dan slaan we je gewoon over, wij gaan verder.

Laat anderen meedromen
Maar dit laatste komt zelden voor want de medewerking komt van alle kanten, alsof iedereen ook een blije burger wil zijn, net als Paul en Peter. En daar schuilt volgens mij een nieuw stukje van het geheim. Waarom zoveel medewerking, zoveel zogenaamde toevalligheden?

Paul en Peter zijn begonnen met een droom die zo duidelijk voor ze is dat ze er een verhaal over kunnen vertellen waar iedereen die ermee in aanraking komt voor valt. Vallen voor het verhaal betekent net als Paul en Peter de uitkomst ervan zien. En als dat gebeurt, als steeds meer mensen meedelen in de droom, wordt er steeds harder aan de realisatie ervan getrokken, gaat het proces van realisatie steeds sneller. En daarom: ze staan nog maar aan het begin maar over een kleine vijf jaar hebben ze het voor elkaar.

Dus het geheim? Droom groot. Vertel het verhaal over je droom groots en meeslepend en met bravoure. Wees dapper, standvastig en heb vertrouwen in de kracht van je verhaal. En als je dat doet maak je alles nieuw.

Lees ook: Van bloggen word je rijk

Bewaard onder Ondernemen, Persoonlijk

Tags: , , , , ,

Reacties

4 Reacties to “De blije burgers van Coehoorn Centraal”

  1. Daan de tekenaar on maart 4th, 2014 11:13

    Groots en uitgebreid vertellen vanuit je hart wat je dromen zijn, eerlijk zijn, in jezelf en je dromen geloven. Als je die passie kan overbrengen dan krijg je mensen mee. Bescheiden zijn past daar niet in, hoe het iemand ook siert, je krijgt je boodschap niet over als je timide bent. Wees daarin ook dapper. Jouw ideeën zijn geweldig, daar mag je trots op zijn en dat mag je ook uitdragen.

    Het is een vorm van jaloezie die mensen mee krijgt, denken: “dat wil ik ook!”. Ze willen deel uitmaken van je dromen, meedoen, meehelpen.

    Denk groot Peter. Wees dapper en maak mensen jaloers met je plannen en dromen. Peter de Grote 🙂

  2. Peter de Kock on maart 4th, 2014 19:39

    @Daan: ik vond mijn droom al aardig groot maar ja, dan beginnen die twee droomgiganten van Coehoorn Centraal te praten en dan heb ik haast een microscoop nodig de mijne terug te vinden. Dus ja, het mag inderdaad groter.

  3. Paul de Bruijn on maart 4th, 2014 22:44

    Dank Peter voor je gave analyse. Mooi zoals je dat verwoordt. Kom in de zomer nog eens terug. Dan praten we jullie weer helemaal bij. Met een lekkere lunch in het park. En we komen graag bij jullie kijken om samen te dromen over wat allemaal kan.

  4. Peter de Kock on maart 4th, 2014 22:58

    @Paul: Dank je wel. Ik kom graag nog eens terug en, naar ik aanneem, Wim ook. Jullie bedankt voor de openhartigheid en, misschien wel het belangrijkste, het voorbeeld dat jullie laten zien.

Laat je reactie achter!