Bloggen in 1974

Geplaatst op 31 mei, 2012 

Vandaag hoorde ik dat ene liedje weer. Snel de volumeknop van de transistorradio naar rechts gedraaid maar het klonk nog niet hard genoeg. Zo vlug ik kon naar de winkel van mijn vader gerend om de draagbare transistorradio die daar op kantoor staat te halen. Nog sneller terug naar mijn kamer om uit beide radio’s tegelijk en zo hard mogelijk dat ene liedje te laten klinken. Ik luister nu met mijn hele lijf en word gek. Ik zal dit gevoel nooit begrijpen maar dat interesseert me nog minder dan handenarbeid op school. Ik wil het alleen maar blijven voelen…..

Natuurlijk blogde ik in 1974 nog niet. Het hele Internet zoals we dat vandaag de dag kennen bestond toen nog niet. Maar stel dat ik in 1974 wel had kunnen bloggen, dan had het dus ongeveer  zo geklonken.

Credits: het idee voor deze blogpost ontstond tijdens een uitwisseling op de blog van Michael Minneboo: bloggen is elkaar inspireren. En zo is het.

Bewaard onder Bloggen, Muziek, Persoonlijk | 14 Comments

Tags: ,

Recht op onzin

Geplaatst op 29 mei, 2012 

Ik lees veel blogs en tussen al die blogs staat veel onzin. Ja, er wordt veel onzin geblogd. Het is ook inherent aan het medium. Als je uit een duur stuk marmer een beeld wilt hakken, denk je eerst wel even na voordat je begint. Maar als je een gedachte hebt, al is die nog zo onzinnig, staat die binnen een minuut online en het kost je niks.

Tijdens de jaren dat ik nu blog, heb ik zelf ook veel onzin geblogd. Ik heb geblogd over dingen die, als ik ze nu teruglees, echt onzin zijn. Ik heb geblogd over dingen die belangrijk waren en waar ik nu mijn schouders over ophaal. Ik heb geblogd over  adviezen, tips en suggesties die ik zelf ook niet meer opvolg. Ja, ik heb ruimschoots gebruik gemaakt van mijn recht op onzin.

En met het risico dat wat ik nu ga zeggen binnenkort ook onder de categorie onzin valt, zeg ik dat één van de belangrijkste menselijke vaardigheden het vermogen is om onderscheid te maken tussen wat voor jou waar is en wat voor jou onzin is.

Dat iemand ergens expert in is of specialist, of dat een boodschap is gechanneld van weet ik veel welke goddelijke intelligentie, wil niks zeggen over de waarheid. Ook specialisten, experts en de goddelijke intelligentie hebben recht op onzin.

Bewaard onder Bloggen, Mening | 8 Comments

Tags: ,

Bangmakende gedachten om niet te vrezen

Geplaatst op 28 mei, 2012 

Geld heeft z’n langste tijd gehad. De nieuwe economie is de economie van het gratis.

We hebben meer rouwverwerking te doen dan we denken en alsof dat nog niet genoeg is hebben we ook nog flink wat collectieve rouw te verwerken vanwege wat in naam van ons landje her en der is aangericht.

Veel banen zijn praktisch inhoudsloos en betekenisloos en dienen geen enkel maatschappelijk nut. Deze banen verdwijnen.

Veel werk dat nu niet gedaan wordt omdat er zogenaamd geen geld voor is, gaan we alsnog doen. Omdat het nodig is. Omdat we het willen. Onbetaald.

Wat we vrijheid noemen zullen we steeds beter herkennen als de contouren van een gevangenis en van slavernij.

Er is geen god die ons komt redden, het is nodig dat we dat zelf doen. Doen we dat niet, dan is dat ook OK en vieren we feest dat we naar de kloten gaan.

Bewaard onder Mening | 7 Comments

Tags:

De nieuwe Mark Verver: Snoep

Geplaatst op 25 mei, 2012 

Het nieuwe boek van Mark Verver is uit: Snoep.

Je hebt verhalen over relaties,  verhalen over relatiedrama’s, verhalen over heftige relatiedrama’s en je hebt Snoep.

Tegen beter weten in hoop je dat het met de hoofdpersoon in Snoep goed afloopt. Naarmate het verhaal vordert wordt die hoop steeds meer op de proef gesteld maar je blijft hopen. Behalve zelfdestructief is de hoofdpersoon namelijk bijzonder sympathiek, beschikt over een goed gevoel voor humor en houdt van goede rockmuziek.

Snoep leest het beste als je alleen thuis bent met op de achtergrond een goede rockplaat. Alle lichten uit, paar kaarsjes aan en lezen maar.

 

Bewaard onder Boeken | 4 Comments

Tags: ,

Beste gelovigen

Geplaatst op 24 mei, 2012 

Geloven is vrijheid. Je mag geloven wat je wilt. Je mag zelfs in dingen geloven die bij wet verboden zijn of waarvan ouders, politici, leraren, priesters of andere mensen die denken dat ze het allemaal wel weten, zeggen dat het niet mag of niet juist is.

Als je een tijdje spirituele boeken, blogs en channelings leest, spirituele oefeningen doet zoals mediteren en omgaat met  mensen die zich ook met spiritualiteit bezig houden, gebeurt er op een gegeven moment iets engs. Dan vergeten sommige mensen dat het nog steeds een kwestie van geloven is en dat geloof iets persoonlijks is. Dan zijn sommige mensen opgeschoven voorbij het punt van geloven en denken ze dat wat ze geloven een feit is dat voor iedereen geldt.

Als je dan iets zegt, schrijft of doet, dan kan het gebeuren dat zonder dat het onderwerp ter sprake is gekomen en zonder dat je ergens om hebt gevraagd, ineens te horen krijgt: daar heb jij nog karmische lessen te leren.

Ik weet niet hoe zoiets voor jou klinkt maar voor mij klinkt het als het religieuze equivalent van jij komt nog eens in de hel of als het Monopoly equivalent van ga direct naar de gevangenis (en niet langs start natuurlijk).

Op zo’n moment vind ik het tijd om waar ik in geloof eens 180 graden om te draaien en om te doen alsof ik het tegenovergestelde geloof. Dat voorkomt dat je gaat denken dat het om feiten gaat in plaats van dat het gaat om iets waar je persoonlijk in gelooft.

Zo heb ik vandaag een ‘karma bestaat niet dag’ en dat bevalt me best goed. Misschien dat ik er morgen nog zo’n dagje aan vastknoop of misschien zelfs wel een hele week, maand, jaar of een heel leven.

Bewaard onder Persoonlijk, spiritualiteit | 6 Comments

Tags: , ,

Uit je hoofd geperst

Geplaatst op 21 mei, 2012 

Als je net zo lang met koorts in bed ligt tot uiteindelijk je hele lijf is uitgeput, merk je dat je uit je hoofd bent geperst. Uit je hoofd en in je lijf geperst. Is langzaam maar zeker die hele draaikolk aan gedachten tot stilstand gekomen. Wat een rust.

Alles ziet er vanaf dat moment heel anders uit. Inloggen op Twitter is een lachertje: wat doen al die mensen daar, waarom hebben ze het nergens over? Blogs lezen gaat heel snel want prioriteiten stellen werkt ineens heel anders: geen enkele blog komt nog door het prioriteitenfilter. Blogs schrijven lijkt ineens de meest onzinnige bezigheid die je je maar kunt voorstellen. Je bedenkt je dat alles waar je je ooit druk om hebt gemaakt er helemaal niet toe doet en dat waar je in geloofde wellicht allemaal bullshit is.

Je denkt: als ik me weer beter voel, ga ik alles anders doen. Maar dan komt die draaikolk weer op gang.

Ik ben er weer. Of misschien ben ik er juist niet. Het is maar hoe je het bekijkt.

Lees ook:

Bewaard onder Persoonlijk | 13 Comments

Tags: ,

We gaan allemaal vreemd deel 2

Geplaatst op 8 mei, 2012 

Vervolg op het eerste deel van ‘We gaan allemaal vreemd‘ over de serie ‘Verslaafd aan Liefde’ van Jan Geurtz.

Verslaafd aan Liefde deel 3
Enkele onderwerpen en uitspraken uit deel 3:

We denken dat als we ons niet beter voordoen dan we zijn, anderen zien dat we stom, slap of slecht zijn. Het grappige is dat als je dit systeem doorkrijgt en wat minder je best doet om te imponeren, dat je eigenlijk veel aardiger wordt. Ga maar na bij mensen in je omgeving, wie vind je leuker: iemand die alsmaar loopt te imponeren of iemand die zich onzeker voelt en dat gewoon kan laten zien? Bij iemand die zijn/haar onzekerheid laat zien, voel je je prettiger. Imponeren nodigt uit tot imponeren.

De meeste mensen leven met het idee dat er van binnen iets heel beangstigends zit: eenzaamheid, een gevoel van behoeftigheid, van klein, mislukt, waardeloos, stom, slap, slecht. We denken dat we dat werkelijk zijn en dat willen we niet en dan gaan we wegrennen en onszelf uitsloven om in de wereld succes te hebben, liefde en erkenning en geld. En daar kun je dan een heel leven mee bezig zijn en altijd bang blijven voor die eenzaamheid.

Als we naar onszelf kijken op de momenten waarop je eventjes niet kunt vermijden om naar jezelf te kijken, dan zien we iets dat niet leuk is en voel je je ongemakkelijk met jezelf. Dat is heel vervelend en onmiddellijk ga je dingen zoeken om weer van jezelf af te komen, om weer afgeleid te worden van jezelf. En dat hele systeem houdt zichzelf in stand. Het is de basis van alle verslavingen. De ultieme verslaving is de verslaving aan afleiding van jezelf. En dat is zonde want dat hele beangstigende, ongemakkelijke en behoeftige zelf is maar een soort illusoir laagje over iets dat bijzonder leuk, mooi, prachtig, liefdevol, sterk en heerlijk is. Al die dingen die we zo prettig vinden om te ervaren bij anderen zitten allemaal al in ons. En daar kun je contact mee leggen en daar steeds meer in verblijven.

Je ziet vaak spirituele mensen een soort nieuw ego ontwikkelen wat dan spiritueel correct is: ik mag niet meer afhankelijk zijn, ik mag niet meer bang zijn. En daar weer een soort ideale vorm creëren waar ze dan aan moeten voldoen. Maar dat is het ene beeld voor het andere verruilen. Het is nog steeds niet kijken naar wie en wat je werkelijk bent.

Verslaafd aan Liefde deel 4
Enkele onderwerpen en uitspraken uit deel 4:

Heel dit systeem van afhankelijkheid en relatiezucht is in zekere zin gebaseerd op een illusie. Namelijk de illusie dat we dat nodig hebben om ons goed te voelen en dat we ons anders eenzaam en mislukt voelen. Dat is een illusie en een illusie is te doorzien.

Je kunt beginnen met elke dag 5 minuten te mediteren en de geest naar zichzelf te laten kijken. Na een paar weken verandert er al iets, alsof een klein hoekje van je geest blijft glimlachen terwijl the shit happens. En dat hoekje wordt steeds groter en ruimer.

En je gewone dagelijkse kippendrift om alsmaar bezig te zijn met afleiding, die wordt niet meteen kleiner maar de ruimte eromheen wordt steeds groter. Een deel van jou ziet jezelf bezig met al die steeds minder belangrijke dingen. Geleidelijk aan worden die dingen vanzelf ook wat rustiger. Het is niet perse dat je moet kalmeren want dat is ook weer een soort forceren van een ander gedrag. Blijf maar doorgaan met wat je doet en oefen ondertussen steeds beter in kijken. Wordt steeds meer de kijker in plaats van de kippendrifter. En dat verandert geleidelijk aan maar wel meteen nadat je ermee begint.

Bewaard onder Codependency, spiritualiteit | 9 Comments

Tags: , , , , ,

We gaan allemaal vreemd

Geplaatst op 7 mei, 2012 

In de prachtige serie ‘Verslaafd aan Liefde’ vertelt Jan Geurtz over liefde, relaties en afhankelijkheid, over vreemd gaan en dat je een ander niet bezit. Een serie die voor mij onderdeel is van de basiskennis van het mens-zijn.

‘We gaan allemaal vreemd’ heb ik als titel van deze blogpost gekozen omdat we, althans dat is wat ik uit deze serie heb gehaald’ allemaal vreemd gaan in de zin van dat we vervreemd zijn van onszelf. Kijk, luister en oordeel zelf.

Verslaafd aan Liefde deel 1
Enkele onderwerpen en uitspraken uit deel 1:

De vergissing die mensen met verliefdheid maken is denken dat het die ander is die dat gevoel levert maar het is het contact met je natuurlijke staat waardoor alles gaat stromen. Ze herkennen niet dat bruisende, dat stromende, als hun eigendom. Ze denken dat het de ander is die dat opwekt en worden afhankelijk van die ander om af en toe dat gevoel terug te hebben.

Hoe meer ze zich vastklampen aan die ander om dat gevoel veilig te stellen, hoe meer dat gevoel verdwijnt. Na een aantal jaren relatie zie je dat het hele systeem veranderd is en dat wat aanvankelijk liefde of verliefdheid was, steeds meer veiligheid is geworden. Je wordt volkomen afhankelijk van elkaar voor je geluk.

Samen zijn is geven in plaats van nodig hebben. Het basisgevoel in een spirituele relatie is dat je geen enkel recht hebt op die ander.

Mensen gaan over tot zelfamputatie om die ander maar niet bang te maken.  In plaats van een deel van jezelf amputeren en jezelf tot een half mens te maken en dan een partner te zoeken die hetzelfde doet en waarmee je samen weer een compleet mens probeert te maken, kun je beter trouw zijn aan jezelf, zelf verantwoordelijk zijn voor je doen en laten in plaats van verantwoording schuldig zijn aan een ander.

Trouwen is een veiligheidsceremonie in plaats van als liefdesceremonie. Hoe veiliger het wordt, hoe minder leuk het is.

Verslaafd aan Liefde deel 2
Enkele onderwerpen en uitspraken uit deel 2:

Een spirituele huwelijksceremonie zou een ceremonie zijn waarbij je elkaar belooft om trouw te blijven aan jezelf , dat je geen dingen zult doen om de ander te pleasen, dat je altijd eerlijk bent tegen de ander, dat je altijd bij jezelf zult raadplegen of wat je aan het doen bent of wilt doen bij je past, dat je altijd goed zult zijn voor jezelf, dat je zult proberen jezelf niet af te wijzen of destructief te zijn naar jezelf. Wat een geschenk geef je dan aan iemand. Dan heb je zoveel te bieden als je bij jezelf blijft.

Je kunt ook op elkaars knoppen drukken maar dat zijn dan jouw knoppen, jouw verantwoordelijkheid, jouw gevoel van bedreiging of van angst en jij bent degene die daar iets mee kan.

Leer door middel van meditatie om de geest die normaal helemaal gericht is op die ander, op het verkrijgen van liefde, erkenning, veiligheid en succes en geld, leer die geest naar zichzelf te kijken en zijn eigen oorsprong en  essentie te herkennen. En die essentie is al liefde is, overvloed, helderheid en een soort samen zijn is daar permanent al in  aanwezig. Dit doet tegelijkertijd de enorme behoeftigheid aan andere mensen om je niet eenzaam te voelen, verdwijnen.

In een symbiose waar twee halve mensen samen zijn vergroeid en samen een soort van eenheid in stand houden, stroomt het steeds minder, is steeds minder liefde, steeds minder vreugde, steeds minder geluk. Geluk is vervangen door veiligheid. Wat ook nog eens een schijnveiligheid is waar je al je geluk en autonomie voor opgeeft.

Bewaard onder Codependency, spiritualiteit | 6 Comments

Tags: , , , , ,

Volgende pagina →