Ongegeneerd van jezelf houden

Geplaatst op 29 april, 2011 

Iemand vroeg me eens welke mensen,  levend of al overleden, ik wel eens zou willen ontmoeten.

Die mensen, dat zou ik zelf zijn als baby, als kleuter, als tiener, als puber en als adolescent. Ik zou ze allemaal zeggen dat ik van ze hou.

Ongegeneerd van jezelf houden. #moetkunnen

Lees ook: Maar is dat eigenlijk niet heel egoïstisch?

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags:

Geweldloze communicatie humor

Geplaatst op 28 april, 2011 

Sometimes it seems like beating the crap out of someone would take a lot less energy than non-violent communication.

Bron: Amy Ensor via Twitter

Ik denk dat de meeste mensen die met geweldloze communicatie in aanraking zijn gekomen, zich hier wel iets bij kunnen  voorstellen. Met name de mensen wiens partner pas een training geweldloze communicatie heeft gevolgd 🙂

Bewaard onder Communicatie | 2 Comments

Tags: ,

Mijn eerste keer

Geplaatst op 27 april, 2011 

Ik denk nog regelmatig terug aan mijn eerste keer.  Met gemengde gevoelens, dat wel.  En hoewel ik nog erg jong was,  was het een bewuste keuze.

Ik was een jaar of vier toen ik met een blauwe balpen een hele grote letter ‘P’ op het lichtbruine leren bankstel van mijn ouders schreef. Het was mijn eerste schrijfervaring en ik zal nooit vergeten hoe het was. Met mijn eerste lezers had ik een ongelukkige relatie, ik denk dat ze het te blauw vonden en te veel  ‘P’. Ik heb me er nooit door laten tegenhouden.

Later is me regelmatig gevraagd wat ik ermee wilde bereiken. ‘Hetzelfde als met ademhalen’ zeg ik dan, ‘dat er na elke ademhaling een andere ademhaling volgt, dat er na elke letter een andere letter volgt’.

Bewaard onder Persoonlijk, Schrijven | 6 Comments

Maar is dat eigenlijk niet heel egoïstisch?

Geplaatst op 25 april, 2011 

‘Maar is dat eigenlijk niet heel egoïstisch?’

De vraag was het sluitstuk van mijn afscheidstournee, een tournee langs zes verschillende instanties en die me aan tafel bracht met een vertegenwoordiger van één van die instanties.

Op een paar begrafenissen na ga ik meer dan een kwart eeuw niet naar de kerk. Een paar maanden geleden wilde ik er ook formeel een punt achter zetten en me uit laten schrijven uit de kerk. Dat betekent brieven sturen naar allerlei kerkelijke instanties met het verzoek de opdracht me uit te schrijven. Alles bij elkaar een omslachtige procedure. Sommige instanties reageerden vlot, andere instanties reageerden niet en hadden wat reminders nodig.

Een vertegenwoordiger van één van die instanties wilde graag een persoonlijk gesprek. Hij klonk oprecht belangstellend en integer en op voorwaarde dat ik eerst zijn bevestiging van  uitschrijving zou ontvangen, stemde ik toe.

En zo zaten we een paar weken geleden samen in de kroeg.

Ik heb in de kerk dingen geleerd die me echt vreselijk in de weg hebben gezeten. Naastenliefde. Allemaal geweldig hoor, die naastenliefde waar het in de kerk zo vaak over gaat. Maar nooit, helemaal nooit, heb ik er iets gehoord over van jezelf houden, dat het je leven zo verrekte veel gemakkelijker en leuker maakt als je leert van jezelf houden.

Hij keek me aan en mompelde iets over een evangelie waar wel iets staat geschreven over van jezelf houden. Het was de opmaat voor zijn slotakkoord:

‘Maar is dat eigenlijk niet heel egoïstisch?’

Je hebt mensen die op een niet-egoïstische manier egoïstisch bezig zijn. Ze offeren zichzelf op en helpen anderen waar ze maar kunnen en ondertussen is hun eigen leven een zootje. Ze gebruiken anderen om zich beter te voelen over zichzelf, ze helpen vanuit schaarste.

Er zijn ook mensen die op een egoïstische manier niet-egoïstisch bezig zijn. Mensen die leren van zichzelf  houden en voor zichzelf zorgen. En die van daaruit delen met anderen, ze helpen vanuit overvloed.

Dus ja, het is een egoïstische daad van niet-egoïstisch zijn om te leren van jezelf houden.

Maar zo bedoelde hij het niet en ik denk dat hij er ook niet over wilde oordelen. Ik denk dat hij zijn eigen innerlijke worsteling aan het aftasten was.

Bewaard onder Persoonlijk | 11 Comments

Tags: , ,

Wees gerust doelloos

Geplaatst op 22 april, 2011 

Twee quotes die mij als zwerver door het alledaagse wel aanspreken:

The worst thing you can ever do in life is set yourself goals. (….) Goal orientation is absolutely disastrous in life.

Stephen Fry

If you don’t know where you’re going, nobody can stop you.

Steve Nash

Credits: de quote van Stephen Fry is afkomstig uit de  blogpost ‘De moderne wereld volgens Stephen Fry‘ van Marco Raaphorst en die van Steve Nash komt uit de blogpost ‘The Steve Nash Guide to Not Knowing’ van Scott Ginsberg. Twee blogs om even voor te gaan zitten.

Bewaard onder Citaten | 5 Comments

Tags:

Weg met loslaten en lang leve de overgave

Geplaatst op 21 april, 2011 

Ik ben klaar met het woord loslaten. Loslaten is een paardenmiddel geworden.  Het maakt niet uit waar je last van hebt of  wat je mankeert: laat het los en weg zijn alle problemen. Zowat elke therapeut of coach heeft het erover: loslaten. Zelfs vrienden vertellen je om toch vooral los te laten.

In een poging om mezelf te bevrijden van het woord ‘loslaten’, kwam in terecht bij het woord ‘overgave’. Wat voelt dat zalig zeg. Weg met loslaten en lang leve de overgave. Overgave klinkt en voelt ook veel natuurlijker dan loslaten. Een mens laat niet los, een mens houdt (zich) vast. Maar overgave, dat doen we wel. Elke dag en met plezier en gemak.

Vermoeidheid is zo’n mooi voorbeeld van overgave, de overgave aan de rust en slaap die het lichaam nodig heeft. Het voelt weldadig je over te geven aan vermoeidheid. Dat fijne gevoel van op bed gaan liggen als je moe bent en voelt hoe je hele bed je ondersteunt. En dan langzaam wegzakken in een heerlijke slaap. Of wat te denken van de overgave aan een opkomend orgasme. Hoe voelt dat? Heerlijk toch?

Als fysieke overgave zo heerlijk is, hoe zou het dan zijn met bijvoorbeeld emotionele en spirituele overgave? Ik ben bereid te geloven dat dat net zo heerlijk is. Overgave is en weldaad voor lichaam, geest en ziel. Overgave, I love it.

Bewaard onder Mening, spiritualiteit | 6 Comments

Tags: ,

Belangrijk: gelukkig zijn

Geplaatst op 19 april, 2011 

Zondagavond na een middagje feesten schreef ik via twitter:

Ben aan het ontdekken dat als je je gelukkig voelt, niks er toe doet en als je je niet gelukkig voelt, een heleboel dingen belangrijk zijn.

De vraag is: wat is oorzaak en wat is gevolg? De beleving van gelukkig zijn, dat gelukzalige gevoel van innerlijke vrede en harmonie met alles dat er is, komt als het woord ‘belangrijk’ ophoudt te bestaan, al is het maar voor heel even.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: ,

Feesten met jezelf

Geplaatst op 18 april, 2011 

Tien jaar geleden had ik een blog als deze kapot geoordeeld.

Het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven, is over je oordelen heen stappen want daar ligt het avontuur: net achter de oordelen.

Dan feest je elke dag. Met jezelf.

 

 

 

 

Bewaard onder Persoonlijk | 14 Comments

Tags:

Volgende pagina →