Factuur van moeder aarde

Geplaatst op 31 mei, 2011 

We worden geboren op een planeet die ons alles wat we nodig hebben gratis ter beschikking stelt. Toch moeten we overal voor betalen, voor elke slok en elke hap, voor geboren worden en voor dood gaan en voor alles daar tussenin.

Mensen en bedrijven kunnen failliet gaan en als ik de nieuwsberichten over Griekenland mag geloven, kunnen nu zelfs landen failliet gaan. Maar het faillissement van wat we economie noemen, is nog veel omvangrijker dan dat. Stel je voor dat er morgen een factuur van moeder aarde op de deurmat ligt…..

Game over.

Bewaard onder Mening | 12 Comments

Tags: ,

Bloggers en schrijvers

Geplaatst op 30 mei, 2011 

Zondag was het weer schrijverscafé. Als blogger voel ik me daar een beetje als een tijger in een kooi. Bloggen kent geen regels, schrijven wel. Bloggers moedigen andere mensen aan om ook te gaan bloggen. Schrijvers, vinden het prima dat één miljoen Nederlanders ambities hebben als schrijver, zolang er ze er maar niet mee naar buiten treden, zolang ze maar niet vertellen dat ze schrijven. Voor schrijvers heeft schrijven nog de lading die het in de middeleeuwen had: alleen de uitverkorenen kunnen het. Voor bloggers heeft schrijven de lading die muziek maken tijdens de punk periode had: iedereen kan het.

Als ik aan schrijven denk, denk ik aan een boek waar ik me gruwelijk aan heb geërgerd. Ergens in het begin van dat  boek las ik iets over een tafel die pokdalig was van de herinneringen. Tussen dat boek en mij is het nooit meer goed gekomen.

Mijn favoriete schrijver op de middelbare school was Maarten Biesheuvel. Later werd ik verliefd op het werk van Charles Bukowski en nog later werd Herman Brusselmans de lieveling van mijn boekenkast. Over tafels die pokdalig waren van de herinneringen heb ik bij deze schrijvers nooit iets gelezen. Op dit moment is het Paulo Coelho waarvoor ik naar de boekwinkel ren. Ook zijn tafels zijn niet pokdalig. Maarten, Charles, Herman en Paulo zijn eigenlijk bloggers of schrijvende punkers.

Mijn tafels zijn ook niet pokdalig. Ze hebben vier poten waarmee ze stevig op de grond staan.

Lees ook: Je eigen weg vinden

Bewaard onder Bloggen, Schrijven | 4 Comments

Tags: ,

Ik voel me vandaag miserabel

Geplaatst op 27 mei, 2011 

Als ik met de trein reis, is mijn favoriete bezigheid een boekwinkeltje induiken om de wachttijd te doden. Nadeel van die boekwinkels is dat er meestal een volle muur is bekleed met allerlei magazines. Het is een muur vol met hoe het leven ‘moet’ zijn maar niet is. En voor wie het leven niet is zoals het ‘moet’ zijn, biedt diezelfde muur wat je moet eten, aantrekken, opsmeren, doen en loslaten, om het leven wel te leven zoals het ‘moet’ zijn.

Met de realiteit heeft het allemaal bijzonder weinig te maken, met geld verdienen des te meer.

Twitter lijkt soms ook op zo’n muur in de boekwinkel. Het gaat er met iedereen geweldig goed en iedereen weet precies wat je moet doen om ervoor te zorgen dat het geweldig goed met je gaat. Ik geloof dat niet, net zoals ik die muur in de boekwinkel niet geloof. Ik geloof wel de tweet van Jos Peschen:

Leven kent pracht en pijn. Tweets lijken alleen pracht te kennen. Zit pijn nog in de taboe sfeer? Nou, ik voel me vandaag miserabel!

Bewaard onder Mening | 9 Comments

Tags: , , ,

Nu even geen spirituele waarheid please

Geplaatst op 26 mei, 2011 

Stel dat je erge dorst hebt, een groot glas heerlijk fris water drinkt, en tegen je partner zegt:  dit is het lekkerste water dat ik ooit gedronken heb. En stel dat je partner dan antwoordt: water is een vloeistof die kookt bij 100 graden Celsius en bevriest bij 0 graden Celsius.

Het antwoord is inhoudelijk juist maar slaat als reactie op het vervullen van de behoefte aan water als een tang op een varken.

De eerste waarheid is een vorm van emotionele waarheid, de waarheid van hoe het voelt om de behoefte aan water te vervullen. De tweede waarheid is een feitelijke waarheid over de natuurkundige eigenschappen van water. Beide waarheden zijn waarheden op verschillende niveaus, ze sluiten niet aan.

Als je net dat heerlijke glas water hebt gedronken en je hoort dan je partner over de natuurkundige eigenschappen van water, dan denk je toch ook: wat is daarmee gebeurd zeg?

Ik heb al eerder geblogd over dat ik me soms erger aan inspirerend bedoelde citaten. Net als in het voorbeeld van het drinken van het glas water, sluit een inspirerend bedoeld citaat voor mij niet altijd aan op de waarheid waar ik op dat moment mee rondloop.

Als ik een dag heb gehad met enkele teleurstellingen en tegenvallers en ik lees dan bijvoorbeeld dat iemand schrijft ‘alles is liefde’ dan denk ik ook:

Beste schrijver, dat alles liefde is wil ik je graag horen zeggen als je bijvoorbeeld ’s nachts met een lekke band langs een snelweg staat midden in de regen en zonder beltegoed op je telefoon.  Dat alles liefde is wil ik je horen zeggen als je door je zakenpartner bent opgelicht en je de deuren van je bedrijf moet sluiten. Dat alles liefde is wil ik je horen zeggen als je net in het ziekenhuis hebt horen zeggen dat de foto’s aanleiding geven voor verder onderzoek.

Er is een niveau, dat geloof ik, waarop alles liefde is. Maar dat is niet het niveau waar iemand zit die net iets heeft meegemaakt dat hem of haar emotioneel diep raakt. Het kan best waar zijn dat alles uiteindelijk een manifestatie van liefde is, maar er zijn momenten waarop je die waarheid beter kunt inslikken en je kaken op elkaar kunt houden. Ook dat is liefde.

Lees ook:

 

Bewaard onder Mening, spiritualiteit | 4 Comments

Tags: ,

De achtergrondkleur van het universum

Geplaatst op 24 mei, 2011 

Afgelopen weekend gierde er wat pijn onder mijn huid. Anders gezegd: ik zat niet zo lekker in mijn vel.

Tijdens een middagwandeling dacht ik gisteren ineens aan die prachtige beelden van het universum die we aan de Hubble ruimtetelescoop te danken hebben. Sterren, sterrenstelsels en superclusters in allerlei vormen en kleuren maken het heelal tot een kunstwerk waar geen woorden voor zijn.

Maar wat ik me al wandelend vooral bedacht, is dat al deze schoonheid alleen maar kan schitteren dankzij de achtergrondkleur van het universum: zwart, pikzwart.

En wat ik nu ga zeggen zou ik afgelopen weekend maar spirituele blabla hebben gevonden: typische menselijkheden als schaamte, angst en pijn, hebben dezelfde functie als de achtergrondkleur van het universum. Schaamte, angst en pijn zijn het zwart van ons interne universum waar net zulke mooie vormen en kleuren schitteren als in het externe universum dat we zien via de Hubble telescoop.

Ik heb zwart altijd al mooi gevonden en ik begrijp nu waarom. Zwart is het fundament van alle schoonheid.

Zeg dit soort dingen nooit tegen iemand die met schaamte, angst of pijn worstelt. Ik kan je nu al zeggen dat als ik over een tijdje weer met pijn rondloop en ik zou deze blogpost lezen, ik me kapot ga ergeren. Ook dat hoort bij het kunstwerk dat we zijn.

Bewaard onder Persoonlijk, spiritualiteit | 10 Comments

Tags: , , , , ,

Boekwaarschuwing

Geplaatst op 23 mei, 2011 

Ik ben het boek ‘I thought it was just me (but it isn’t)’ aan het lezen van Brene Brown. De subtitel van het boek luidt: ‘Telling the truth about perfectionism, inadequacy and power’.

Een mondvol maar ik mis het belangrijkste woord: SHAME. Jawel, het is een boek over SCHAAMTE.

Als je nou denkt dat schaamte voorbehouden is aan incidenten zoals met je gulp wagenwijd open een belangrijke bespreking instappen, dan heb je het mis. Wat ik tijdens het lezen van het boek ontdek, is dat schaamte een bijna dagelijkse ervaring is. Onze cultuur waarin perfectionisme wordt verheerlijkt en waarin kwetsbaarheid gelijk wordt gesteld aan zwakte, speelt daarin een belangrijke rol.

Een boekwaarschuwing is dan ook op z’n plaats: LET OP, DIT BOEK GAAT OVER SCHAAMTE EN KAN ZEER CONFRONTEREND ZIJN.

Alleen het lezen over schaamte kan al een schaamte trigger zijn. Weet waar je aan begint. Schakel voordat je gaat lezen je hulptroepen in, mensen waarmee je over schaamte kunt praten, mensen die hun eigen schaamte niet op jou dumpen, mensen die jouw pijn kunnen uithouden als je jouw ervaringen van schaamte en kwetsbaarheid deelt.

Wat bijzonder helpt is dat Brene Brown zich in haar boek zelf ook kwetsbaar opstelt en voorbeelden van andere mensen aanhaalt die dat ook doen.

‘I thought it was just me (but it isn’t)’ is ondanks deze boekwaarschuwing één van de meest waardevolle boeken die ik ken.

Lees ook: De kracht van kwetsbaarheid

Bewaard onder Boeken | 2 Comments

Tags: , , ,

Bloggen leuk?

Geplaatst op 20 mei, 2011 

Gisteren alweer het derde afspraakje met de bloggers Michael Minneboo en Jooper.  Natuurlijk spraken we over bloggen en waarom bloggers bloggen. De meeste bloggers bloggen omdat ze het leuk vinden.

Ik vind bloggen niet leuk.

Dat wil zeggen, bloggen is voor mij een creatief proces, een proces dat ik graag vergelijk met het proces van een bevalling vanaf de conceptie tot en met het moment dat het kindje geboren wordt. Wat ik wel heel erg leuk vind aan bloggen is het ontstaan van het idee, als een soort van helderziende de volgende blog die dan nog niet geschreven is, ineens voor me zien.

Maar daarna wordt het creatieve proces net als bij een zwangerschap anders. Er moet gewerkt worden: schrijven, veranderen, deleten, opnieuw, schrijven… En tijdens dat proces is er twijfel, frustratie, irritatie, verwondering, blijdschap, teleurstelling, dankbaarheid, afzien, doorzetten, willen opgeven, toch maar doorzetten.

Ik kan niet zeggen dat ik alles aan dat proces leuk vind.  Niet alles aan bloggen vind ik leuk. Maar de conceptie, het idee,  vind ik heerlijk net als het laatste duwtje als ik op de ‘publish knop’ druk.

Bewaard onder Bloggen, Schrijven | 12 Comments

Tags: , , , ,

Mijn to do lijst

Geplaatst op 19 mei, 2011 

To do:

Mezelf ergeren over alledaagse dingen
Oordelen over van alles en nog wat
Vraagtekens plaatsen bij de liefde
Focussen op dingen die ik toch niet kan veranderen
Dingen die ik wel kan veranderen negeren
Gelijk willen hebben
People pleasing
Mopperen en klagen
Problemen bedenken
Afspraken niet nakomen
Pijn verdringen
Alle andere gevoelens ook
Mijn to do lijst saboteren

Bewaard onder Persoonlijk | 9 Comments

Tags: ,

Volgende pagina →