Bloggers en schrijvers

Geplaatst op 30 mei, 2011 

Zondag was het weer schrijverscafé. Als blogger voel ik me daar een beetje als een tijger in een kooi. Bloggen kent geen regels, schrijven wel. Bloggers moedigen andere mensen aan om ook te gaan bloggen. Schrijvers, vinden het prima dat één miljoen Nederlanders ambities hebben als schrijver, zolang er ze er maar niet mee naar buiten treden, zolang ze maar niet vertellen dat ze schrijven. Voor schrijvers heeft schrijven nog de lading die het in de middeleeuwen had: alleen de uitverkorenen kunnen het. Voor bloggers heeft schrijven de lading die muziek maken tijdens de punk periode had: iedereen kan het.

Als ik aan schrijven denk, denk ik aan een boek waar ik me gruwelijk aan heb geërgerd. Ergens in het begin van dat  boek las ik iets over een tafel die pokdalig was van de herinneringen. Tussen dat boek en mij is het nooit meer goed gekomen.

Mijn favoriete schrijver op de middelbare school was Maarten Biesheuvel. Later werd ik verliefd op het werk van Charles Bukowski en nog later werd Herman Brusselmans de lieveling van mijn boekenkast. Over tafels die pokdalig waren van de herinneringen heb ik bij deze schrijvers nooit iets gelezen. Op dit moment is het Paulo Coelho waarvoor ik naar de boekwinkel ren. Ook zijn tafels zijn niet pokdalig. Maarten, Charles, Herman en Paulo zijn eigenlijk bloggers of schrijvende punkers.

Mijn tafels zijn ook niet pokdalig. Ze hebben vier poten waarmee ze stevig op de grond staan.

Lees ook: Je eigen weg vinden

Bewaard onder Bloggen, Schrijven

Tags: ,

Reacties

4 Reacties to “Bloggers en schrijvers”

  1. Edwin on mei 30th, 2011 12:16

    Zo is dat maar net Peter!

  2. Peter de Kock on mei 30th, 2011 20:40

    @Edwin één van de organisatoren vertelde dat het prima is dat zoveel mensen willen schrijven maar dat ze dat lekker voor zichzelf moeten houden. Zoiets zou een blogger nooit zeggen.

  3. Hanneke on mei 30th, 2011 13:00

    Soms lees je een boek (of ik moet ik zeggen:-)) waarin steeds weer dezelfde, in mijn ogen, irritante woorden voorkomen. Kan ook aan de vertaling liggen denk ik dan, maar het valt me wel op en leid me af van het verhaal.

  4. Peter de Kock on mei 30th, 2011 20:42

    @Hanneke En herken je dan dat als je je eenmaal begint te ergeren dat je er niet meer mee op kunt houden, dat het net is alsof je door een magneet naar die woorden wordt getrokken? Ik heb dat namelijk wel eens, meestal een signaal om het boek aan de kant te leggen.

Laat je reactie achter!