Het is zoals je het zelf wilt

Geplaatst op 30 augustus, 2011 

Je beste vriend verdeelt de appeltaart en geeft jou het kleinste stuk…

Soms denk ik wel eens: was ik maar iemand anders. Maar als ik dan werkelijk iemand anders zou zijn, zou ik waarschijnlijk ook weer iemand anders willen zijn. Wie ik nu ben bijvoorbeeld. Dus waarom zou ik iemand anders willen zijn?

Wat je ook krijgt (zelfs als het om het kleinste stuk appeltaart gaat) of wie je ook bent: het is uiteindelijk zoals je het zelf wilt. Maar wat ik eigenlijk wil zeggen: we zijn goed genoeg zoals we zijn.

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 11 Comments

Tags: ,

Reacties op een mislukking

Geplaatst op 29 augustus, 2011 

Er worden via Twitter, en niet alleen via Twitter maar ook via andere social media kanalen, veel meer succesverhalen gedeeld dan verhalen over mislukkingen.  Betekent dit dat er veel meer successen zijn dan mislukkingen? Ik denk het niet. Ik denk dat elke succes tot stand komt door één of meerdere grotere en kleinere mislukkingen.

Soms voelt het vervreemdend om al die succesverhalen te lezen, vooral als ik op dat moment zelf met een mislukking te maken heb, als de dingen niet gaan zoals ik graag wil en het doel dat ik voor ogen heb mijlenver weg lijkt, misschien zelfs onhaalbaar. De beleving van de mislukking kan daardoor groter lijken dan deze in werkelijkheid is.

Vorige week schreef ik over één van mijn mislukkingen: project dankbaarheid. Op zich was het niet eens zo’n grote mislukking, wel eentje waar ik graag over wilde bloggen omdat ik eerder ook al over project dankbaarheid had geblogd toen ik er net mee was begonnen en toen ik er een paar weken mee bezig was.

Wat ik interessant vond aan de mislukking van project dankbaarheid waren de reacties die ik kreeg.

Als je successen deelt, wat zijn dan de reacties die je krijgt? Precies, je krijgt felicitaties, gelukswensen en hoera bravo te horen. Maar wat als je een mislukking deelt? De meeste reacties die ik op mijn mislukking kreeg waren:

Stel dat project dankbaarheid een groot succes was geweest en ik had daarover geblogd en getwitterd, zou ik dan ook analyses, oordelen, adviezen en suggesties hebben ontvangen? Ik denk het niet. Op verhalen over mislukkingen wordt heel anders gereageerd dan op verhalen over successen. Misschien speelt dit en rol bij waarom mensen liever successen delen dan mislukkingen.

Aanvankelijk had ik een oordeel over de reacties die ik kreeg op mijn mislukking. Dus wat zegt mijn oordeel over de onderliggende behoefte? Had ik behoefte aan mededogen voor mijn mislukking? Nee, niet echt.  Zo’n big deal was die mislukking nou ook weer niet. Ik denk dat ik vooral behoefte had aan erkenning, erkenning voor het feit dat ik met iets nieuws had geëxperimenteerd en me kwetsbaar heb opgesteld door erover te bloggen en te twitteren.

Waarom kreeg ik die erkenning dan niet? Ik herinner me de volgende quote uit één van mijn trainingen Geweldloze Communicatie:

Als je niet vraagt om wat je nodig hebt, krijg je wat er overblijft en dat is zelden wat je hebben wilt.

Vraag beantwoord.

Bewaard onder Communicatie, Persoonlijk | 15 Comments

Tags: , , ,

Project dankbaarheid mislukt

Geplaatst op 26 augustus, 2011 

Sinds 12 februari werk ik aan project dankbaarheid.

Aanleiding: Melody Beattie’s boek ‘Make Miracles in Forty Days’.

Werkwijze: 40 dagen lang elke dag 5 – 10 dingen opschrijven waar je dankbaar voor bent.

Doel: wonderen.

Meer dan zes maanden heb ik aan project dankbaarheid gewerkt, elke dag dankbaarheid opgeschreven. En dan verwacht ik wel wonderen ja. Niet van dat slappe gedoe als: elke dag is toch een wonder ? Nee, ik heb hard gewerkt aan dit project en wil echte wonderen, grote wonderen. Iets van tien miljoen netto op mijn bankrekening zou een mooi begin zijn.

Maar de grote wonderen zijn uitgebleven. Sterker nog, ik heb het vermoeden dat project dankbaarheid een paar nare bijwerkingen heeft gehad. Ik merk namelijk aan mezelf, en zie het terug in de toonzetting van een aantal van mijn blogs, een soms cynische toon. Misschien heeft het niets met project dankbaarheid te maken, misschien ook wel.

Project dankbaarheid is dus mislukt. Wat nu?

Ik zou ermee door kunnen gaan in de hoop dat die grote wonderen alsnog gebeuren en me dan over een half jaar extra gefrustreerd voelen dat die wonderen zijn uitgebleven. Ik zou ermee kunnen stoppen en me afvragen wat er gebeurd zou zijn als ik er wel mee door was gegaan.

Ik ga ermee stoppen. Het zit zo: ik mis mijn dagboek zoals het was voordat ik met project dankbaarheid begon. Sinds 12 februari gebruik ik mijn dagboek voor project dankbaarheid en schrijf er elke dag 5 – 10 dingen op waar ik dankbaar voor ben. Dat zijn meestal vrij korte stukjes. Voordat ik met project dankbaarheid begon, schreef ik stukjes in mijn dagboek met veel meer diepgang. Als er dan iets gebeurde wat me raakte of als ik ergens over in verwarring was of ergens mee zat, ging ik erover schrijven, stelde ik mezelf vragen en beschreef nog een dieper laagje.

Ik mis deze diepgang. Ik mis het contact met mezelf via mijn dagboek. Project dankbaarheid biedt me niet diezelfde diepgang en contact.

Nu zou ik project dankbaarheid kunnen aanpassen en mijn dankbaarheid in mijn oude dagboekstijl kunnen beschrijven maar dat is niet wat ik ga doen. Ik hou op mezelf vast te klampen aan een oefening die misschien voor veel mensen werkt maar die voor mij niet werkt. Wat voor mij werkt is het gebruik van mijn dagboek in ere herstellen. Te beginnen vanaf vrijdag 26 augustus.

Project dankbaarheid: het is mooi geweest, bedankt. Je kent het nummer van mijn bankrekening dus als je nog iets van je wilt laten horen…..

Lees ook:

PS (1): Het idee dat ik in mijn reacties en manier van bloggen soms wat cynisch ben als gevolg van project dankbaarheid, roept meteen de gedachte op dat dit betekent dat project dankbaarheid wel werkt. Dat het project een grote innerlijke schoonmaak op gang heeft gebracht en dat, net zoals wanneer je middenin een echte schoonmaak zit, de zooi eerst groter wordt voordat alles netjes schoon is. Ik geloof deze gedachte niet. Deze komt voort uit angst dat als ik niet doorga met project dankbaarheid, de wonderen niet komen. Ik laat me niet manipuleren, zeker niet door mijn eigen gedachten en al helemaal niet door angst. Ik ben er nou echt klaar mee.

PS(2): Zoals ik weer in mijn dagboek ga schrijven, met meer diepgang en in contact met mezelf, is een vorm van schrijven waar veel aandacht voor nodig is. Ergens volle aandacht aan schenken is ook een vorm dan dankbaarheid.

Bewaard onder Boeken, Persoonlijk, Schrijven | 19 Comments

Tags: , , ,

Wat is er aan de hand in drie minuten

Geplaatst op 25 augustus, 2011 

De setting is nogal hilarisch, ik geef het toe, maar de kans om in drie minuten te weten te komen wat er aan de hand is, mag je niet laten glippen.

Kijk en luister naar Douglas Rushkoff (ik link hier naar de Wikipedia en niet naar zijn eigen website omdat Norton me vertelt dat het een bekende kwaadwillige website is. Ik geloof er niks van maar wil geen risico nemen).

Vaarwel angst dat het systeem waar we in leven in elkaar sodemietert en welkom angst dat dit systeem blijft voortbestaan.

Bewaard onder Actualiteit, Inspiratie | Reageer

Tags: , ,

Waarom maakte ik die keuze ook alweer?

Geplaatst op 23 augustus, 2011 

Soms maak ik een keuze, een goede keuze zelfs, en vergeet ik later waarom ik die keuze ook alweer maakte.

Echt vervelend wordt het pas als ik me dan ook nog eens ga focussen op de minder leuke consequenties van die keuze. Ook goede keuzes hebben namelijk minder leuke consequenties: voor het ene kiezen betekent het andere laten, bij elke keuze win je iets en neem je afscheid van iets.

Misschien helpt het als ik even concreet wordt.

Jaren geleden ben ik minder gaan werken. Een goede keuze want ik wilde meer afwisseling, vrijheid en creativiteit en in het werk dat ik toen deed, vond ik dat niet in die mate die ik graag wilde. Daarbuiten vond ik wat ik zocht in overvloed:  bloggen bijvoorbeeld.

Maar de consequentie was ook minder geld in de portemonnee en dat laat zich soms merkbaar voelen. Vooral op het einde van de maand.

Afgelopen vrijdag had ik afgesproken met Edwin Mijnsbergen. Ik lees zijn blogs bijzonder graag en zijn manier van bloggen intrigeert me, ik was dus benieuwd genoeg hem eens persoonlijk te ontmoeten. Dat hij in Middelburg woont vond ik een prettige bijkomstigheid omdat ik die stad graag nog eens wilde bezoeken nadat ik er eind juni een paar uurtjes heerlijk had rondgeslenterd.

Ik had een vroege trein genomen. Aangekomen bij het NS station in Middelburg overwoog ik mijn opties: hier uitstappen en een paar uurtjes door Middelburg zwerven voordat ik Edwin zou ontmoeten of in de trein blijven zitten en doorrijden naar Vlissingen en daar nog even van de zon, zee en wind genieten.

Het werd zon, zee en wind. Daarna treinde ik terug naar Middelburg voor mijn afspraak met Edwin. Ik had geen idee waar ik precies met hem over wilde praten en het bleek een prima plan om geen plan te hebben. Vanaf het moment dat we neerstreken op het terras werd elke vorm van regie onmogelijk want verschillende verhalenvertellers schoven aan bij ons tafeltje.

’s Avonds in de trein op weg naar huis herinnerde ik me waarom eind van de maand het geld meestal op is. Omdat ik minder ben gaan werken vanwege mijn verlangen naar vrijheid, afwisseling en creativiteit. Omdat ik van zo’n dag als in Middelburg hou, omringd door verhalenvertellers en verzadigd met verhalen.

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , , , , , ,

Ik hoor hier

Geplaatst op 22 augustus, 2011 

Zomaar een korte middagwandeling vorige week, een wandeling zoals ik ze wel vaker maak. De route is mij bekend en ook de gedachten die ik voorbij zie komen terwijl ik loop.

Ineens is alles anders. De lichtkrant die in mijn hersenen al die zinnige en onzinnige gedachten voorbij laat flitsen, laat me ineens iets zien dat ik nog nooit eerder op die lichtkrant heb gezien. Het staat er in hoofdletters en de tekst staat enkele seconden stil net als ik:

IK HOOR HIER

Daarna begint de tekst op de lichtkrant weer te lopen: Ik hoor hier, ik hoor hier te zijn met wie ik ben en wat ik doe.

Ik begin ook weer te lopen en zie dat de blauwe lucht ineens blauwer is, de wolkjes witter, de bloemen talrijker en de zon stralender. Het is een mooie dag om letterlijk en figuurlijk even stil te staan bij dat ik hier hoor.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , ,

Je moet toch weten wat er in de wereld gebeurt?

Geplaatst op 18 augustus, 2011 

Leuk idee hoor: je eigen macht weer terug in handen nemen door het nieuws, al is het maar voor een tijdje, niet te volgen. Maar, een hele grote maar: je moet toch weten wat er in de wereld gebeurt?

Weet iemand die alle nieuwsuitzendingen volgt en alle kranten leest precies wat er nou werkelijk in de wereld gebeurt? Ik betwijfel het.

De wereld die er werkelijk toe doet, is onze innerlijke wereld, de wereld van wat er in ons leeft en speelt. Alleen lezen we daar niks over in de kranten en zien we er niks van terug op het journaal. Gelukkig maar. We hebben geen journalisten, kranten of nieuwslezers nodig die ons vertellen wat hun versie is van wat daar gebeurt. Dat doen we lekker zelf.

Wees gewaarschuwd voor de bijwerkingen: je neemt je eigen macht weer terug in handen.

Lees ook:

Bewaard onder Mening | 9 Comments

Tags:

Eigen macht weggeven kun je leren

Geplaatst op 16 augustus, 2011 

Als ik een workshop ‘eigen macht weggeven’ zou verzorgen, dan zou ik het tijdens de eerste minuut van de eerste les meteen hebben over aandacht. Wil je je eigen macht weggeven, richt dan je aandacht uitsluitend op dingen die je niet kunt veranderen, waar je geen invloed op hebt en waar je machteloos over bent.

Ik zou de deelnemers een huiswerkopdracht meegeven om te ervaren hoe dit werkt: volg een week lang het journaal en alle andere nieuwsuitzendingen op tv en lees een week lang de voorpagina’s van ten minste drie landelijke dagbladen.

Doe dus vooral niet wat Michael Minneboo tijdens zijn zomervakantie heeft gedaan en wat hij als eerste conclusie noemt in zijn blogpost ‘Vakantieconclusies‘.

Macht weggeven kun je leren en we hebben het allemaal geleerd. Behoefte aan een opfriscursus? Huur mij in.

PS:
Als je snel inschrijft Michael krijg je 10% korting.

Bewaard onder Mening | 6 Comments

Tags: , ,

Volgende pagina →