Uitvinden sucks

Geplaatst op 28 februari, 2018 

Er is een route en die ligt in je hart, daar moet je het mee doen Er is een weg en die heet vertrouwen, daar moet je het mee doen. Meer is er niet maar teveel om alles bij hetzelfde te laten en genoeg jezelf opnieuw uit te vinden.

Dat ding waar ik deze tekst op zit te tikken, dat wereldwijde netwerk dat ervoor zorgt dat iedereen die dat wil dit kan lezen, allemaal het gevolg van uitvindingen. Uitvindingen zijn geweldig, sure. Maar het uitvinden zelf, dat proces, dat is halleluja heel andere spacekoek.

Geen weg, geen routekaart, geen succesgarantie. Er is helemaal niks en van al dat niks iets maken dat is het ware uitvinden. Uitvindingen rule maar uitvinden sucks. Het is onzeker, doet pijn, is beangstigend en verdrietig ook. Je begint eraan omdat je niet anders kan, omdat je niets liever wilt dan naar die uitvinding toe worstelen, dwars door gevoelens en obstakels heen.

En dan ineens zie je het, dat hoewel het proces niet altijd even makkelijk is, het ongelooflijk rijk is aan alles wat je onderweg nodig hebt. Je ontvangt pas als je iets nodig hebt, niet eerder en niet later en dan ook nog in een vorm die je niet verwacht.

Je moet erop vertrouwen, misschien is dat wel wat zo’n proces zo lastig maakt, vertrouwen. Vertrouwen vanuit je hoofd, ja dat is pain in the ass. Maar vertrouwen vanuit je hart, ja ho, dat opent een nieuwe wereld.

Welkom nieuwe wereld.

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , ,

De toekomst van Oosterhout verdient enthousiasme

Geplaatst op 10 februari, 2018 

Eind vorig jaar zou op 22 november in Oosterheide in de Blikken een publieksbijeenkomst plaatsvinden met als thema ‘Wonen in Oosterhout in 2030’. Een dag van te voren liet de gemeente Oosterhout weten dat deze bijeenkomst wegens te weinig aanmeldingen helaas niet door kon gaan. Kan gebeuren, jammer. Maar, denk ik dan, laat zo’n bijeenkomst altijd doorgaan met de mensen die zich wel hebben aangemeld.

Niet lang daarna krijg ik een krantenknipsel in handen van een publicatie van de gemeente waar ik uit begrijp dat er op 18 januari in de Bunthoef een bijeenkomst ‘Leven in Oosterhout in 2030’ plaatsvindt. Een werksessie wordt het genoemd volens de GPS brainstormmethode. Ha denk ik, dat is de sessie die vorig jaar is geschrapt en die nu gelukkig alsnog wordt georganiseerd en ik meld me aan.

Dan komt er per e-mail een berichtje van de gemeente Oosterhout dat ik me had opgegeven voor de publieksbijeenkomst ‘Wonen in Oosterhout in 2030’, de sessie die op 22 november niet door kon gaan, en dat deze nu alsnog wordt georganiseerd in de Blikken en wel op 18 januari.

Volg je het nog? Ik niet. Twee bijeenkomsten over Oosterhout in 2030 op dezelfde datum en op 100m afstand van elkaar. En dan, voor wie het nog wel kan volgen, wordt de bijeenkomst die in de Bunthoef zou plaatsvinden verplaatst naar Kindcentrum de Ontdekking. Dus: Twee bijeenkomsten over Oosterhout in 2030 op dezelfde datum en op 500m afstand van elkaar.

Ik doe navraag of dit wel klopt en als er inderdaad twee sessies tegelijkertijd plaatsvinden, wat is dan het verschil tussen die twee? Volgens het antwoord gaat het om twee verschillende sessies:

Wonen in Oosterhout gaat specifiek over thema’s als woningbouw, mobiliteit, duurzaamheid en openbare ruimte. Leven in Oosterhout gaat over het sociale domein, thema’s als de WMO, voorzieningen voor ouderen en/of andere doelgroepen etc.

Gezien de onderwerpen kies ik voor ‘Wonen in Oosterhout’ en ben daarom donderdag 18 januari in de Blikken en heb er echt zin in: een mooi thema op een mooie plek in een mooie wijk.

Twee dagen eerder had ik ter voorbereiding een document toegestuurd gekregen met daarin de  concept tekst die is geschreven door ambtenaren en bestuurders van de gemeente, samen met raadsleden en externe partners.

Het document schetst een beeld van Oosterhout in 2030, een soort van toekomstvisie zeg maar. Duurzaam, energieneutraal, circulaire economie, allemaal mooie ambities waar ik helemaal achter sta maar verder ontstaat bij mij het beeld van een stad die in 2030 best veel lijkt op die in 2018.

Aan de hand van dit document krijgen we op 18 januari in de Blikken een aantal stellingen voorgeschoteld waar we met een rood (ik ben het niet met de stelling eens) of groen (in ben het wel met de stelling eens) stuk papier op mogen reageren en waarbij de gespreksleidster met een microfoon in de hand hier en daar iemand de gelegenheid geeft zijn voor- of afkeur toe te lichten.

Het lukt me niet me in de sessie te storten en besluit de pauze af te wachten zodat ik weg kan gaan. Helaas, geen pauze. Ondertussen heb ik via Twitter contact met Eugene die 500m verderop met gekleurde briefjes aan het brainstormen is tijdens de parallelsessie ‘Leven in Oosterhout in 2030’. Hoewel ik weet dat Eugene bepaald geen liefhebber is van gekleurdebriefjessessies, ben ik jaloers. Liever een gekleurdebriefjessessie dan waar ik nu in zit.

Kijk, de gemeente heeft natuurlijk hartstikke haar best gedaan een toekomstig beeld van de stad te schetsen en daar een vorm bij te kiezen voor deze avond. Ik merk dat deze vorm niet zo bij mij past en ook dat ik me wat zit te ergeren aan een aantal reacties door de aanwezigen. We hebben het over Oosterhout in 2030, moeten we het dan verdomme hebben over het rendement van een windmolen en hoeveel subsidie daar wel niet voor nodig is? Moet met alle aardbevingsellende in Groningen nou echt worden opgemerkt dat we nog niet van het gas af kunnen en dat nul op de meter echt nog niet kan? Moet een mevrouw die kritisch is over het autogebruik nou echt ondervraagd worden hoe ze zelf naar de Blikken is gekomen? Te voet is haar antwoord: 10-0 voor deze mevrouw, tevens het hoogtepunt van de avond. Ik was ook te voet maar dat heb ik in deze score niet meegeteld.

Dat deze bijeenkomst me zo teleurstelde ligt niet zozeer aan het format of aan de reacties maar aan mijn verwachtingen. De toekomst verdient enthousiasme en met z’n allen de schouders eronder. Dat is ook wat ik van deze sessie had verwacht: enthousiasme voor de toekomst en we gaan daar met z’n allen eens eventjes wat moois van maken. Ik vind nog steeds dat de toekomst van Oosterhout enthousiasme verdient en ook dringend nodig heeft want anders lijkt Oosterhout in 2030 akelig veel op het Oosterhout van 2018 en geloof me: dat moeten we echt niet willen want dat gaat zeer doen, heel veel zeer.

De allergrootste teleurstelling was mijn eigen bijdrage aan deze bijeenkomst want ik droeg niks bij . Nul komma nul. Sorry. Walk your talk Peter. OK Peter.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , , ,

Geef de hele stad een centrumbehandeling

Geplaatst op 3 februari, 2018 

Stel je voor dat je dit plaatje aantreft in het centrum van Oosterhout:

Ik noem het de centrumbehandeling, een slagvaardige en daadkrachtige manier van omgaan met van alles en nog wat om te komen tot een klein bruisend stukje van de stad. Doe dat, morgen ook, blijf dat doen!

Maar waarom deze attitude alleen als het de binnenstad betreft? Deze foto is genomen in Oosterheide, waarom laten we stad daar wel verwaarlozen?

Ik heb niet alleen deze foto gemaakt. Ik heb op deze plek het zwerfafval op geruimd en gekeken naar wat hier beter en mooier kan. God, wat is dat simpel: zorg voor bloemen en andere beplanting en geef die muren een kleurtje. En verlichting, ja ook dat.

Vandaag bedacht, morgen gerealiseerd, dat is wat een stad groots maakt. Wie doet mee?

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: ,