Grenzeloos avontuur

Geplaatst op 31 januari, 2011 

Waar liggen mijn grenzen? Geen idee dus ik op onderzoek uit.

Eerst de harde wetenschappelijke benadering en een MRI scan laten maken.

‘Meneer, wij hebben goed nieuws: er is niets te vinden op de scan.’

En dat noemt zich specialisten.

Dan maar een softere aanpak en naar een coach. Daar was ik al snel mee klaar want ik merkte dat ik een allergie heb voor prikkelende coachingsvragen. Zo’n dame die denkt je aan een doorbraak te helpen als je flink geïrriteerd raakt.

Tien jaar geleden wist ik niet dat ik grenzen had. Tot ik in een disfunctionele relatie zodanig functioneel op m’n bek ging dat ik ging leren om voor mezelf te zorgen. Ik had van alles geleerd, van integreren bij wiskunde tot de namen van de hoofdsteden bij Aardrijkskunde, maar op een gezonde manier voor mijzelf zorgen?

Ik begon rigoureus met grenzen van beton. Het kon toen gebeuren dat als iemand me liefkozend ‘smiecht’ noemde, ik zei dat ik toch echt ‘Peter’ genoemd wil worden.

Betonnen grenzen werken maar blokkeren ook elke vorm van wezenlijke verbinding met anderen. Het werd al gauw saai en ik kwam in contact met geweldloze communicatie. Mijn God, wat ik daar leerde! Ik zou alsnog het onderwijs moeten aanklagen dat ik er zoveel bullshit heb geleerd en zo weinig wezenlijke dingen. Ik leerde dat gevoelens een functie hebben bij het signaleren van behoeften.

De betonnen grenzen hebben plaatsgemaakt voor behoeften van stevig en buigzaam bamboe. Ik ben gaan leren mezelf te geven wat ik nodig heb of het aan een ander te vragen. Dat is best spannend af en toe omdat het me vraagt om in beweging te komen. En dat betekent: avontuur…

Bewaard onder Persoonlijk | 7 Comments

Tags: , ,

Wat is de essentie van menselijkheid?

Geplaatst op 28 januari, 2011 

Laatst werd ik aangesproken op mijn menselijkheid. Bij het horen van het woord sta ik meteen op scherp want ik hou me er de laatste tijd veel mee bezig.

Het ging de spreekster erom dat zij vond dat ik in een bepaalde situatie niet die menselijkheid had gebracht waar ik over blog.  Waar het om ging was dat ik in een situatie met haar niet die belangstelling en mededogen had getoond die zij graag wilde.

Ze had gelijk. Ik had in die situatie nauwelijks of geen belangstelling of mededogen getoond. Is dat een gebrek aan menselijkheid? In haar beleving wel.

Maar de kant van menselijkheid die we graag aan anderen laten zien en waarvan we graag willen dat anderen die aan ons laten zien zoals belangstelling en mededogen, is slechts een stukje van de koek.

Kijk als voorbeeld naar de woordwolk vol menselijkheid en je ziet vrijwel allemaal woorden die mensen graag positief  associëren met menselijkheid. Maar menselijkheid gaat ook over schaduwkanten.

Menselijkheid houdt ook in dat we allerlei beperkingen hebben waardoor we soms, zelfs tegen onze partner of beste vriend of vriendin, wel eens zeggen: wat jij nu nodig hebt, kan ik je nu niet geven. En soms lukt het zelfs niet dit te zeggen. Dan is het er gewoon niet. Ook dat is menselijk. Dan hebben we het mededogen dat de ander graag wil misschien eerst zelf nodig om het daarna pas aan een ander te kunnen geven.

En zo heb ik mijn eigen beperkingen weer aardig goed gepraat. Ook dat is menselijk 🙂

En dat brengt me bij de vraag: wat is de essentie van menselijkheid? Ik denk dat de essentie ervan is dat we leren om eigen verantwoordelijkheid te nemen voor onze imperfectie. En dat we leren er nog van te genieten ook.

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 7 Comments

Tags: , , ,

Wat kan man zijn toch mooi zijn

Geplaatst op 27 januari, 2011 

Dit meer dan bijzondere filmpje is gemaakt door Nic Askew. Ik heb zijn blog nog maar kort geleden ontdekt en het er al veel moois gezien. Nic blogt op http://www.nicaskew.com/ en op twitter vind je hem op https://twitter.com/nicaskew

Als mijn project Human upgrade in progress ooit een feit wordt, dan maakt dit filmpje er zeker deel van uit.

Bewaard onder Inspiratie | 3 Comments

Tags: ,

Recept voor menselijkheid

Geplaatst op 25 januari, 2011 

Zie in alle gebrek aan menselijkheid dat je in de wereld ziet een uitdrukkelijke uitnodiging jouw eigen menselijkheid te tonen.

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags:

Heerlijk menselijk die irritatie

Geplaatst op 24 januari, 2011 

Alle gevoelens horen natuurlijk bij het mens-zijn maar er is er eentje die mij expliciet doet denken aan de imperfectie die het mens-zijn zo siert. Dat gevoel is irritatie.

Irritatie komt meestal voort uit het idee of overtuiging dat een situatie of gebeurtenis anders moet zijn dan dat deze is. Het stoplicht gaat net voor mijn neus op rood en ik wil dat het groen is: irritatie. De rij voor de kassa is lang en ik wil meteen geholpen worden: irritatie. Het regent en ik wil dat het zonnig is: irritatie.

Het is zo heerlijk menselijk die irritatie. Ik denk dat ik er voorlopig nog even mee door ga om me te verzetten tegen de werkelijkheid en om situaties anders te willen dan ze zich voordoen 🙂

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | Reageer

Tags: , ,

Ruimte om mens te zijn

Geplaatst op 22 januari, 2011 

‘Het hoeft niet perfect: er is alle ruimte om mens te zijn. Zodra we bewust omgaan met alle neigingen tot on-menselijkheid.’

Leon Naarden

Bewaard onder Citaten | Reageer

Tags: ,

Jezelf leuk vinden om je menselijkheid

Geplaatst op 21 januari, 2011 

Sinds ik een Google alert heb op ‘menselijkheid’ stromen er allerlei mooie kunstwerkjes mijn RSS reader binnen zoals een prachtige blogpost van Anne-Fleur:

Oke, dit gaat stom klinken
ik weet het zeker maar soms
vind ik mezelf leuk om mijn
menselijkheid (….)

Lees haar volledige blogpost hier


Bewaard onder Citaten | Reageer

Tags:

Mensen raken mensen aan

Geplaatst op 20 januari, 2011 

Vorige week was ik op een nieuwjaarsreceptie waar drie generaties medewerkers van een bedrijf waren. De oudste was dik in de tachtig, de jongste een twintiger.

Een paar dagen geleden zag ik de foto’s van die receptie. Wat me raakte was de schoonheid van mensen die mensen aanraken. Mensen die elkaar de hand schudden, mensen die oogcontact met elkaar maken, mensen die hun lach of zorgelijke blik met elkaar uitwisselen. Het waren foto’s vol warmte, genegenheid, respect en empathie.

Wat een contrast met een verhaaltje (A.u.b. geen mail meer sturen en Het is niet de bedoeling dat het went)  dat ik las op het blog ‘Dit is MarsMania’ over het informeren per e-mail over de dood van een collega.

Als reactie schreef ik:

Ik zou de dood van A. wel willen zien als een uitnodiging om menselijkheid te tonen, om samen in verbinding te zijn en zo imperfect als we (gelukkig) zijn, met horten en stoten, een traan en een lach, te delen en uit te wisselen. Niet via de mail natuurlijk maar in direct menselijk contact met elkaar. We zijn geen computers, we zijn mensen.

Dood, geboorte, rouwen, vieren, het zijn uitnodigingen voor menselijk contact. Raak aan en doe het vooral imperfect, dan eer je de essentie van waarom we op deze planeet rondlopen.

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 1 Comment

Tags: , ,

Volgende pagina →