Actiepunt voor verbindend bestuur

Geplaatst op 31 mei, 2016 

Ongeveer een jaar geleden vond een door de gemeente Oosterhout georganiseerde bijeenkomst plaats over verbindend bestuur.

Ik blogde daarover in ‘Avondje verbindend bestuur’:

Ik kan terugkijken op een interessante en nuttige avond. Zo’n duidelijke rode draad als die van de rol van de buurtbeheerders is een geschenk om blij mee te zijn.

Begin mei ontving ik als vervolg op deze bijeenkomst via de gemeente het document

Van meedenken tot meedoen
Beleidskaders voor Verbindend Bestuur
in de gemeente Oosterhout

Iedereen die dat wil kan hierop tot en met 6 juni reageren. Op 6 juni wordt hierover tevens  een publieksbijeenkomst gehouden.

Nou, reageren wil ik wel even want ik mis iets in de conceptnota over verbindend bestuur.

Deze conceptnota bevat 9 actiepunten en ik mis actiepunt tien, een actie die eigenlijk op de eerste plaats hoort te staan: het actiepunt van de buurtbeheerders.

Als er een jaar geleden iets was waar vrijwel iedereen het over eens was, dan was het wel de belangrijke rol die de buurtbeheerders spelen bij burgerinitiatieven. Wat vonden we daar toen van? Dat we graag willen dat de buurtbeheerders meer ruimte en bevoegdheden krijgen.

Wethouder Willemse vatte het toen nog als volgt samen: maak de buurtbeheerders tot accountmanagers van de wijken.

Dus dit als actiepunt toevoegen: meer ruimte en bevoegdheden voor de buurtbeheerders. Op de eerste plaats graag want dit is echt cruciaal.

Dank jullie wel.

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , , , ,

Toekomstbestendig

Geplaatst op 27 mei, 2016 

Na acht en een half jaar bloggen hoef ik geen oude blogjes terug te lezen om te weten dat toekomstbestendigheid niet bestaat.

Veel blogjes zijn al lang achterhaald door nieuwe inzichten en ervaringen. Een aantal spartelt nog maar ook die zullen verliezen van wat in normale mensentaal ontwikkeling heet.

Ja, als mens ontwikkelen we ons, in de breedte en in de diepte. Sommig oude interesses boeien me nog maar amper en op andere interesses is alweer zoveel nieuws gestapeld dat ik me soms zelf verbaas over wat ik er vroeger over schreef.

Dat proces gaat maar door en maar door en maar door. Volgens jaar zal alles weer anders zijn en het jaar daarna weer. Bloggen helpt je daar aan te herinneren. Niet dat dit droevig is of zo, integendeel. Het is eigenlijk een soort feestje. Kijk, daar stond ik toen, nu sta ik hier. Jeu, wat is er veel gebeurd….

Dus nee, ik heb nog geen enkele toekomstbestendige blog geschreven. Nou ja, wat ik blog over het opruimen van zwerfafval, dat is toch wel toekomstbestendig? Nee, ook dat is niet toekomstbestendig . want ooit is alles weer schoon met of zonder ons als mensheid.

Toekomstbestendig vind ik een raar woord. Het klinkt een beetje alsof de toekomst iets is waartegen we bestand moeten zijn, alsof het over een vijand gaat, We kunnen meeveren met de toekomst en er het beste van maken maar de constante is steeds deze: verandering. We zijn er niet tegen bestand en dat is juist mooi.

Maar goed, geloof jij wel in toekomstbestendigheid? Voorspel me dan de komende vijf minuten…

Goed weekend allemaal.

Bewaard onder Persoonlijk | 8 Comments

Tags: , ,

Het beste wat we kunnen

Geplaatst op 15 mei, 2016 

Deze blogpost wordt misschien wel een beroerd stukje tikwerk en toch is het de beste blogpost die ik op dit moment kan tikken.

Iedereen oordeelt, hardop of in stilte, maar iedereen doet het. Aan de basis van al die oordelen ligt de aanname dat we beter kunnen dan we doen en dat anderen beter kunnen dan ze doen.

In haar boek ‘Rising Strong’ draait Brené Brown het om: mensen doen het beste wat ze kunnen. Het leven wordt gemakkelijker als je ervan uit gaat dat mensen het beste doen wat ze kunnen.

Ze komt tot dit inzicht tijdens een sessie met haar therapeute waarin ze vertelt over een pijnlijke ervaring.

De meest compassievolle mensen hebben met elkaar gemeen dat ze duidelijke grenzen hebben en die ook respecteren, ervan uitgaan dat anderen het het beste doen wat ze kunnen, en vragen om wat ze nodig hebben.

Ik deed dat anders, vertelt Brené haar therapeute. Ik ging ervan uit dat mensen niet het beste deden wat ze konden en daarom veroordeelde ik ze waardoor ik constant tegen teleurstelling vocht. Maar dat was makkelijker dan grenzen stellen. Grenzen stellen is lastig als je steeds maar leuk gevonden wilt worden, als je een pleaser bent die altijd makkelijk, leuk en flexibel wil zijn.

Ik vond dit het mooiste inzicht van haar boek omdat het zo ontzettend veel doet in onze relatie met onszelf en met anderen. Het verandert alles.

Bewaard onder Boeken | 2 Comments

Tags: , , , , ,

Naald en draad

Geplaatst op 13 mei, 2016 

Naald en draad, een combinatie waar iemand die er goed mee overweg kan prachtige dingen mee kan doen.

Ik ben niet zo iemand en daarom vraag ik altijd om die EHBO setjes voor spijkerbroeken waarmee je met een strijkijzer scheuren in je spijkerboek kunt repareren.

Vroeger, ja vroeger, toen ontstonden die scheuren vanzelf nadat je vijf jaar in dezelfde broek had gewoond. Nu koop je ze kant en klaar met onder elke knie een scheurtje, beide scheurtjes even lang, even breed en even nep en je betaalt nog extra ook voor je ‘instant scheuren’.

Heel vervelend voor jou maar niet voor de fabrikant, is dat je broek al na een jaar aan vervanging toe is. Dan komen er gaten op plekken waar je ze juist niet wilt hebben: bij de één in het kruis en bij de ander op de reet.

Dan heb je naald en draad nodig, of, voor liefhebbers van de shortcut zoals ik, zo’n stukje spijkerstof dat je met een strijkijzer in of op je broek kunt plakken.

Steeds meer kleding draagt na het wassen bij aan de plastic soep, plastic dat in onze oceanen drijft  en dat inmiddels is doorgedrongen tot in onze voedselketen. Dat gebeurt in hoeveelheden die ons voorstellingsvermogen doet schokken. Gelukkig kunnen we elkaar eraan herinneren: raap één stukje werfafval op per dag en vraag een ander dit ook te doen. Door elke dag iets kleins te doen pakken we een enorm groot probleem aan.

Van spijkerbroeken, naar scheuren, naar plastic soep en naar elke dag een zwerfie rapen. Ik had dit allemaal kunnen verzinnen maar het gebeurde echt toen ik in de naald en draad winkel om die strijkbare lapjes vroeg.

Een gesprek ligt overal op je te wachten, meestal wonderlijk eenvoudig er eentje op gang te brengen.

Bewaard onder Communicatie, Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , ,

De vakantiehuisjetheorie

Geplaatst op 7 mei, 2016 

Het zware werk zat er net op: de boomspiegel, een flinke van ca. 3 x 3m, was omgespit en klaar om te worden ingezaaid met bloemen.

Bijzonder leuk om te doen in je eigen straat. Dat vond ook een aardige mevrouw die passeerde. Of ik dat werk namens het winkelcentrum deed? Nee, ik doe dat omdat ik mijn straat graag mooier wil maken.

Ze vertelde over haar vakantiehuisje. Dat ze ervoor zorgt dat het daar schoon en netjes is en dat ze nog nooit bewoners heeft meegemaakt die na gebruik van het vakantiehuisje een bende achterlieten. Is het schoon, dan blijft het schoon.

Ik denk dat ze gelijk heeft. Ik weet het eigenlijk wel zeker.

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , ,

De planeet redden doe je in je eigen wijk

Geplaatst op 6 mei, 2016 

Twitter, het allerbeste sociale netwerk ever, in ieder geval mijn favoriet.

Deze filmtip werd via Twitter gedeeld door Peter Verbeek:

Mooiste uitspraak: ‘We wilden niet de hele planeet redden. We begonnen met onze woonplaats’

Ik maak dat graag nog een beetje kleiner: begin in je eigen wijk of in je straat.

Bewaard onder Inspiratie | 4 Comments

Tags: , ,

Het leven is kwetsbaar

Geplaatst op 6 mei, 2016 

We denken aan straks en morgen maar wie weet houdt ons hart er nu al mee op. Omdat het oud en versleten is of omdat het er gewoon geen zin meer in heeft

 

Dood

De dood

De dood is nooit ver weg, het leven ook niet. Onthou vooral dat laatste en doe nog wat voor jezelf, je geliefden en je buurt voordat het niet meer kan.

Bewaard onder Fotobloggen | 4 Comments

Tags: ,

Grenzeloos liefhebben

Geplaatst op 1 mei, 2016 

Op zoek naar wat instellingen in het dashboard van mijn blog zag ik gisteren de downloadteller van het e-boek ‘Dans van Gewonde Zielen‘ op meer dan 4.000 downloads staan.

Wat is het alweer lang geleden dat ik het vertaalde en in 2011 online publiceerde, dit voor mij zo belangrijke boek ‘Dance of Wounded Souls’ van Robert Burney.

Één van de redenen om het te vertalen was dat er in het Nederlands zo weinig is geschreven over Codependency. En gelukkig is deze situatie inmiddels al wat verbeterd, zo kwam eind vorig jaar ‘Grenzeloos Liefhebben‘ uit, een boek over Codependentie: wat het is, waar het vandaan komt en hoe het ons leven beïnvloedt.

Grenzeloos Liefhebben

Grenzeloos Liefhebben

Het betreft de Nederlandse vertaling van het boek ‘Facing Codependence‘ van Pia Melody. Anna Schmitz, bekend van de Norwoodgroep ‘Als hij maar gelukkig is’, vertaalde dit boek in het Nederlands. Het behandelt belangrijke thema’s als:

Het boek is een absolute aanrader voor iedereen die in de eigen Nederlandse taal wil leren over Codependentie, een begrip dat bijzonder veelomvattend is en soms lastig uit te leggen, maar dat je ineens overal om je heen herkent (en belangrijker: bij jezelf) als je er eenmaal over hebt gelezen.

Mooi en belangrijk werk van Anna dat ze dit boek in het Nederlands beschikbaar maakte.

Bewaard onder Boeken, Codependency | Reageer

Tags: , , , ,