Ontmoeten doe je in de Huiskamer

Geplaatst op 29 juni, 2016 

Begin dit jaar had ik ook zo’n periode, eentje die me steeds weer doet denken aan zo’n geleide meditatie die ik eens heb uitgeprobeerd.

De Huiskamer (1)

Wat doet die foto hier? Lees verder…

Dat je visualiseert dat je langs het strand loopt, het is vloed en alles wat je nodig hebt is er voor je: de vloed van overvloed. Je voelt je heerlijk, rijk en helemaal verbonden met het leven. Maar dan…. Het wordt eb en alles waar je van genoot lijkt ineens weg te trekken.

Waar net nog water was, zie je nu op het strand van alles en nog wat liggen, dingen die eerst door het water aan je oog waren onttrokken. Wat je ziet is niet bepaald hiep hiep hosanna maar precies datgene wat je het liefst wegstopt, negeert of ontkent, aspecten van jezelf die je nu mag zien, accepteren en integreren. Volgens de geleerden is zoiets helend maar zo voelt het absoluut niet: weg met dat vervloekte eb en laat komen die vloed!

Begin dit jaar had ik dus ook zo’n periode die meestal, net zoals in de meditatie, volgt op een periode van drukte waarin van alles en nog wat gebeurt. Ontmoetingen, samenwerking en wijkinitiatieven die weer leiden tot inspirerende verhalen daarover zie op hun beurt weer nieuwe ontmoetingen, samenwerking en wijkinitiatieven doen ontsteken.

Maar dan wordt het eb en lijkt al dat moois ineens verdwenen. Afspraken gaan om tal van redenen ineens niet door,  e-mails worden niet meer beantwoord of worden helemaal verkeerd begrepen en wijkinitiatieven zitten ineens vast of snakken naar een nieuwe richting die nog verborgen is in een dikke mist.

En dat is nog niet het ergste maar dan ga je twijfelen aan jezelf: misschien heb ik iets verkeerd gedaan, misschien moet ik harder werken, of misschien toch overal mee stoppen en iets heel anders gaan doen maar wat dan?

Ik herken dit soort perioden inmiddels wel want ze doen zich regelmatig voor, net zoals eb en vloed elkaar voortdurend afwisselen en de natuur niet permanent in de zomerstand verkeert maar ook herfst, winter en lente kent.

Een remedie of shortcut om zo’n periode even versneld door te spoelen ken ik niet, is er ook niet. Op dit moment heb ik hier zelfs extreem veel vrede mee want live, terwijl ik dit blog, zit ik in ‘de Huiskamer’ op Zuiderhout in mijn wijk Oosterheide.

De Huiskamer (2)

Live bloggen in de Huiskamer

Om mij heen bijzonder goed gezelschap. Leo de Jager die ook blogt maar geen laptop bij zich heeft om even een blogje te tikken maar ondertussen wel geweldige foto’s maakt. Walther Ligtvoet die sinds een half jaar blogt en zichzelf daarmee als een raket gelanceerd heeft als blogger van verhalen, gedichten en podcasts. Oosterheide promotor Eugene Springer die vast nog wel eens t-shirts gaat verkopen met het opschrift ‘Oosterheide rocks’.  En Annemiek Eggermont die ook een blog heeft maar hier heel authentiek lekker met een schetsblok zit in plaats van een laptop.

De ‘Huiskamer’ dus, de plek om even te zijn als je gezelschap nodig hebt, bijvoorbeeld omdat het leven aanvoelt als eb. De plek om even niks te hoeven van jezelf of van een ander, een gezellige plek ook, precies de plek die we in Oosterheide nog niet hadden en nu al niet meer kunnen missen.

Deze blog gaat niet over meditaties, eb en vloed, ups en downs of vallen en opstaan. Deze blog gaat over het wezenlijke belang van ontmoetingsplaatsen in de wijk, plekken waar mensen elkaar toevallig of met opzet kunnen ontmoeten.

Zonder ontmoetingen wordt ons lijf ziek, zonder ontmoetingsplekken wordt onze wijk ziek. Ontmoetingen hebben enorme helende power en voor heling is een plek nodig: een ontmoetingsplek.

De andere blogjes die vanochtend in de Huiskamer zijn ontstaan lees je hier:

Een impressie van ‘de Huiskamer’ waar dit allemaal is ontstaan vind je op het wijkblog Oosterheide: Zuiderhout is een gezellige huiskamer rijker

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , , , , , , , , ,

Een wijk heeft een naam

Geplaatst op 25 juni, 2016 

Dit is het kanaal met rechts Oosterhout en links Oosterheide.

 

Het kanaal

Het Wilhelminakanaal

Stel dat jij Hans heet en je vader Paul en je moeder Astrid, wil je dan Hans worden genoemd of liever zoon van Paul en Astrid? Tuurlijk wil je Hans genoemd worden want dat is je naam.

En zo wil Oosterheide graag Oosterheide worden genoemd en niet Oosterhout Zuid. Net zoals andere karaktervolle wijken in Oosterhout ook graag bij hun echte naam genoemd willen worden: de Besterd is de Besterd en niet Slotjes Midden en de Vurhaai is de Vurhaai en niet Slotjes Oost.

Oosterhout Zuid werkt vervreemdend, Oosterheide verbindend. Gebruik van een naam gaat over authenticiteit en daar erkenning aan geven. Niet onbelangrijk.

Bewaard onder Fotobloggen, Mening | 4 Comments

Tags: , , , ,

Ik heb ook een tatoeage

Geplaatst op 25 juni, 2016 

In de wijk Oosterheide waar ik woon, kunnen en doen we veel zelf. We hebben er ook van alles en hoeven daardoor gelukkig niet zo nodig naar ‘de stad’ om daar iets te halen wat we zelf al in de wijk hebben.

Sinds kort kun je jezelf in Oosterheide ook laten tatoeëren en na eentje kan ik volledig beamen wat er over tatoeages gezegd wordt: als je er eentje hebt wil je er meer.

Tatoe

Bewaard onder Fotobloggen | 2 Comments

Tags: , , ,

Schijt aan je wijk? Zo hou je dat in stand

Geplaatst op 17 juni, 2016 

Schijt aan je wijk is een zegen maar hoe jou je dat in stand?  Hier de tips van een ervaringsdeskundige.

Eigenlijk is er maar één gouden regel: DOE NIETS VOOR JE WIJK!

Iets doen is vragen om problemen. Zie je een plastic flesje of blikje op straat liggen, raap het niet op! Laat het liggen, gooi er liever nog een flesje of blikje bij dan dat je het oppakt en opruimt. Ruim je het toch op, dan raak je betrokken bij je wijk.

Langzaam maar zeker word je kwetsbaar, kun je extra blij zijn als je ziet dat je wijk schoon is en extra geraakt als je ziet dat iemand zomaar afval op straat gooit. Het voelt alsof je aan touwtjes hangt waar anderen aan trekken dus niet doen, laat liggen dat afval!

Zwerfie

Zie je een verwaarloosd stukje grond, hoe klein dan ook, laat het verder verwaarlozen! Plant er niks, zaai er geen bloemen, laat nog liever je hond de boel onderschijten. Plant of zaai je er toch wat, dan raak je betrokken bij je wijk en voor je het weet hang je weer aan die touwtjes.

Dus les 1: DOE NIETS VOOR JE WIJK

Les 2 is minstens zo belangrijk en helpt je tevens met les 1: STEL ANDEREN VERANTWOORDELIJK!

Zie je een flesje of blikje op straat liggen, dan moet degene die het daar heeft weggeflikkerd het maar opruimen en als die dat niet doet, dan moet de gemeente dat doen. Dat flesje of of blikje is niet van jou, jij hebt het daar niet weggegooid en daarom hoef je er ook niks aan te doen.

Beklaag je er vaak over dat het de schuld is van de daders en de gemeente dat het zo’n vuile bende is in je wijk want dat voorkomt dat je zelf iets gaat ondernemen en daarmee les 1 negeert.

Verwaarloosde stukjes grond,  ook dat is natuurlijk de taak van de gemeente en niet de jouwe. Beklaag je over de gemeente en voorkom dat je zelf de handen uit de mouwen steekt.

Heb je les 1 en 2 een beetje onder de knie, dan zul je tevens volop medestanders treffen en wie weet komen daar nog prachtige vriendschappen uit voort.

De horror dat je verliefd wordt op je wijk. Liefde, no way!

Dus onthou: doe niets voor je wijk en stel anderen verantwoordelijk.

Bewaard onder Mening | 8 Comments

Tags: , , ,

Ik doe mee met de dag van de burgerparticipatie

Geplaatst op 9 juni, 2016 

Wat hieraan vooraf ging:

En ik doe mee Peter de Hoogh, ik sluit me graag aan bij jouw 6 juni beweging om ervoor te zorgen dat deze dag voortaan gevierd wordt als de dag van de burgerparticipatie.

Samen, en hopelijk met de hulp van vele anderen, kunnen we volgend jaar in Oosterhout een dag van de burgerparticipatie neerzetten waar nog lang over zal worden nagepraat en ik heb al een idee hoe we dat kunnen aanpakken.

Op 6 juni 2017 leggen we in Oosterhout gedurende een hele dag, 24 uur lang, alle vrijwilligerswerk stil in welke vorm dan ook, alleen betaalde arbeid is dan nog toegestaan. Niet met de intentie om de stad helemaal lam te leggen, hoewel dat wel zal gebeuren, maar om te laten zien hoe gruwelijk veel we met z’n allen vrijwillig doen.

Ben ik nu aangenomen als lid van de 6 juni beweging? Bakkie doen?

 

Bewaard onder Mening | 6 Comments

Tags: , , ,

Kwetsbaar dagje

Geplaatst op 3 juni, 2016 

We hadden afgesproken in Dordrecht, Huub vanuit Rotterdam en ik vanuit Oosterhout. Ik had er echt zin in want het was alweer even geleden dat we elkaar hadden gezien.

Met nog een half uurtje voordat mijn bus naar Breda zou vertrekken had ik tijd over om in de nieuwe Huiskamer die mijn wijk rijk is koffie te drinken en een broodje te eten.

Gezellig, zoiets maakt een afspraak extra leuk, overal lekker de tijd voor nemen.

Op het station in Breda kak. Ik kon nog wel naar Dordrecht maar Huub kon niet weg uit Rotterdam omdat de politie daar de hele boel had ontruimd en alle treinverkeer stilgelegd. Een verwarde man en dreiging van een explosief was genoeg om een heleboel afspraken zoals die tussen Huub en mij naar de sodeju te helpen. Later bleek dat er helemaal geen explosief was maar toen was ik alweer op weg naar huis.

Iemand in verwarring die wat roept en de hele dag anders.

Terug thuis miste ik iets: mijn mooie siergrassen. Op de plek waar ’s morgens nog twee mooie bossen siergras stonden waren nu slechts gemillimeterde stompjes te zien. Kapot gemaaid tijdens een grootscheepse aanval-op-het-groen-actie waarbij stoepen machinaal zijn geborsteld.

Die siergrassen heb ik vorig jaar samen met mijn dochter geplant. Twee halve stoeptegels uit de stoep gehaald en siergrassen ervoor in de plaats. Gewoon omdat ik het leuk en belangrijk vind om mijn woonomgeving mooier te maken. Met alle winkels, verkeer en drukte is dat al lastig genoeg maar met eenvoudige middelen kun je toch wat voor elkaar krijgen. Zelf je straat een klein beetje mooier maken kan ertoe bijdragen dat mensen er minder snel zwerfafval op straat gooien of dat ze bijvoorbeeld hun hond niet zo snel op de stoep laten poepen. Zo komt van het een het ander.

Net toen we vorig met deze siergrassen bezig waren kwam één van de wethouders voorbij gelopen. Ik vertelde hem precies wat we aan het doen waren. Zegt ie: dat zouden meer mensen moeten doen.

Maar goed, de siergrassen zijn kapot gemaaid en dat kwam harder dan waar ik op was voorbereid. De restanten van het gras lagen op straat waar ze later door een veegmachine zijn opgezogen. Dat gras groeit wel weer aan maar toch…

Ik had aan die grassen zorg besteed, had er een verhaal over hoe de straat een beetje mooier maken voor verandering kan zorgen. En dan het idee dat wat voor mij mooi maken is, zorg dragen voor de plek waar ik woon, voor een ander iets is dat vernietigd moet worden. Ik vond die kloof best groot vanmiddag.

Maar zo kwetsbaar is het allemaal. Er is niet veel voor nodig om een mooie afspraak kapot te verwarren of om mooi groen kapot te maaien. Andersom is ook waar: er is niet veel voor nodig om een nieuwe afspraak te maken of om gras weer te laten groeien.

Mooi weekend allemaal.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , ,