3x betrokkenheid in Middelburg

Geplaatst op 27 december, 2016 

Zes jaar geleden is het een traditie geworden, elk jaar mezelf een keertje helemaal onderdompelen in Middelburg: omdat het zo’n gezellige stad is en omdat er van die betrokken mensen wonen waar het bijzonder goed mee afspreken is. De laatste drie jaar kom ik er net voor Kerst vanwege Middelburg Winterstad.

Middelburg Winterstad

Maar laat ik eerlijk zijn: het gaat me om de mensen en om dat ene winterterras van Seventy Seven waar ik me in een heuse blokhut vol oude bankstellen, jaren 70 schemerlampen en een platenspeler waar iedereen plaatjes op mag draaien helemaal thuis voel.

Vorige week donderdag mocht ik er weer zijn, samen met Fabiola, Sonja en Edwin en we hadden het wel ergens over ja…… Ik noem drie dingen maar er waren er 30 of misschien wel 300.

Betrokken bij de bieb
De wereld die ik zelf helaas ook ken: van gemeenten die willen bezuinigen en dan de bibliotheek aanpakken. Lekker makkelijk want bibliotheekbezoekers gaan doorgaans niet rellen of demonstreren, dus ja, pak die bieb maar als eerste aan want daar komt weinig last van. Het speelt nu in Vlissingen waar de bieb dreigt te worden uitgekleed en gedegradeerd tot wat in Oosterhout de zogenaamde bibliotheekvoorzieining is genoemd, een mooi woord voor een paar boekenkasten.

De bieb, en dat is volgens mij de grootste kracht ervan, is een beetje van ons allemaal. En daarom heeft net zoals over het Nederlands voetbalelftal, bijna iedereen er een mening over. Dat is goed, heel goed, moet je als bieb trots op zijn en wat mee doen. Maar dat wil de bieb niet meer, daar wat mee doen. Zo worden er op de ledenvergadering van de Vereniging Openbare Bibliotheken geen externe relaties en media vertegenwoordigers meer toegelaten en moeten uitingen via social media via de afdeling communicatie om te waarborgen dat alleen positief nieuws naar buiten wordt gebracht. De bieb moet weer de bieb worden, dat is wat ik ervan denk. Aan betrokkenheid geen gebrek, doe daar wat mee bieb!

Betrokken bij krimp
Dankzij het project Deel&Ulrum mochten Edwin en ik in 2014 kennis maken met het fenomeen krimp. We waren toen een weekje te gast in Ulrum om daar te leren en te bloggen over krimp.

Accepteren dat je woon- en leefomgeving onderhevig is aan krimp en in de niet zo heel verre toekomst misschien wel helemaal ophoudt te bestaan, er dan ondertussen ook nog het beste van maken zodat wat overblijft zo leefbaar mogelijk is, dat is nogal wat…

Het project Deel& Ulrum bood een unieke kans voor mensen uit het hele land om kennis te maken met Ulrum en met krimp en ook om de actieve gemeenschap in Ulrum met eigen inbreng van dienst te zijn.

Het project Deel & Ulrum loopt ten einde en het leek ons hilarisch om in het ‘pand Luth’ waar alle deelnemers aan dit project mochten logeren, een eindfeest te organiseren met daarbij natuurlijk alle deelnemers.

Maar de projectorganisatie heeft een idee dat beter aansluit bij de aard van dit project: volgend jaar een toer door Nederland langs alle deelnemers maken. Daar moeten zeker mooie blogjes uit voortkomen. Wees welkom in Oosterhout.

Betrokken bij de stad
‘Wij zijn de stad’, begonnen in 2014 als een pilotproject voor ondernemers in het centrum van Middelburg en in die korte tijd uitgegroeid tot de grootste online promotor van Middelburg die tot ver buiten Middelburg wordt gevolgd.

Middelburg is qua aantal inwoners vergelijkbaar met Oosterhout maar er zijn grote verschillen. In Oosterhout veel woorden over het centrum dat moet gaan bruisen, in Middelburg hoor je ze daar niet over maar krijgen ze gewoon dingen voor elkaar en al jaren lang. Neem nou Middelburg Winterstad of de drukste stapavond van het jaar: Kerstavond.  Jawel, Kerstavond, de avond dat je in andere steden een kanon kunt afvuren zonder dat iemand er last van heeft.

Wij zijn de stad lijkt zo eenvoudig in elkaar te zitten maar laat zich maar moeilijk kopiëren met behoud van het resultaat. Het geheim is dat je voor zo’n platform iemand nodig hebt die zo van zijn/haar stad houdt, dat ie er maar moeilijk uit te krijgen is, iemand voor wie zijn/haar stad een hele wereld is. Iemand die natuurlijk ook het klappen van de zweep kent als het om de inzet van social media gaat en iemand die ook nog eens een hoge gunfactor heeft. Ja, vindt die maar eens. Middelburg heeft er eentje….

Betrokken bij verandering
Ik vind betrokkenheid eigenlijk niet zo’n passend woord voor de berg aan energie die loskomt als mensen ergens zielsveel om geven. Betrokkenheid is niet iets dat per definitie gemak brengt, noch voor de betrokken mensen zelf, noch voor wie met ze in aanraking komt want uit betrokkenheid komen botsingen voort, vroeg of laat, hoe dan ook. En dat is precies de bedoeling. Betrokkenheid sleept en sleurt ook anderen mee in een woeste stroom van ideeën en vooral actie en ook dat is precies de bedoeling. Zonder betrokkenheid geen verandering.

En dan is het tijd om te gaan, niet mijn sterkste punt, maar dat ik dankzij Fabiola een volle tas mooie kinderboeken mocht meenemen voor de minibieb Oosterheide maakt het wat gemakkelijker.

Beelden van deze toch wel onstuimige bijeenkomst kun je zien via de volgende tweets:

Fabiola, Sonja, Edwin, Middelburg: bedankt!

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , , ,

Schijt aan je wijk? Zo hou je dat in stand

Geplaatst op 17 juni, 2016 

Schijt aan je wijk is een zegen maar hoe jou je dat in stand?  Hier de tips van een ervaringsdeskundige.

Eigenlijk is er maar één gouden regel: DOE NIETS VOOR JE WIJK!

Iets doen is vragen om problemen. Zie je een plastic flesje of blikje op straat liggen, raap het niet op! Laat het liggen, gooi er liever nog een flesje of blikje bij dan dat je het oppakt en opruimt. Ruim je het toch op, dan raak je betrokken bij je wijk.

Langzaam maar zeker word je kwetsbaar, kun je extra blij zijn als je ziet dat je wijk schoon is en extra geraakt als je ziet dat iemand zomaar afval op straat gooit. Het voelt alsof je aan touwtjes hangt waar anderen aan trekken dus niet doen, laat liggen dat afval!

Zwerfie

Zie je een verwaarloosd stukje grond, hoe klein dan ook, laat het verder verwaarlozen! Plant er niks, zaai er geen bloemen, laat nog liever je hond de boel onderschijten. Plant of zaai je er toch wat, dan raak je betrokken bij je wijk en voor je het weet hang je weer aan die touwtjes.

Dus les 1: DOE NIETS VOOR JE WIJK

Les 2 is minstens zo belangrijk en helpt je tevens met les 1: STEL ANDEREN VERANTWOORDELIJK!

Zie je een flesje of blikje op straat liggen, dan moet degene die het daar heeft weggeflikkerd het maar opruimen en als die dat niet doet, dan moet de gemeente dat doen. Dat flesje of of blikje is niet van jou, jij hebt het daar niet weggegooid en daarom hoef je er ook niks aan te doen.

Beklaag je er vaak over dat het de schuld is van de daders en de gemeente dat het zo’n vuile bende is in je wijk want dat voorkomt dat je zelf iets gaat ondernemen en daarmee les 1 negeert.

Verwaarloosde stukjes grond,  ook dat is natuurlijk de taak van de gemeente en niet de jouwe. Beklaag je over de gemeente en voorkom dat je zelf de handen uit de mouwen steekt.

Heb je les 1 en 2 een beetje onder de knie, dan zul je tevens volop medestanders treffen en wie weet komen daar nog prachtige vriendschappen uit voort.

De horror dat je verliefd wordt op je wijk. Liefde, no way!

Dus onthou: doe niets voor je wijk en stel anderen verantwoordelijk.

Bewaard onder Mening | 8 Comments

Tags: , , ,

Jezelf zorgen maken vanuit betrokkenheid

Geplaatst op 20 juli, 2010 

Vraag aan mensen waarom ze zich zorgen maken en je zult onder andere horen dat ze zo betrokkenheid zijn en dat  ze ergens mee begaan zijn. Dat klinkt mooi: betrokkenheid en ergens mee begaan zijn.

Natuurlijk geven we allemaal (OK, er zijn uitzonderingen) om de aarde, het milieu en onze medemens. En om daar uiting aan te geven maken we ons zorgen.

Maar als je je geen zorgen maakt, ben je dan onverschillig en harteloos? Kan het je dan niks schelen? In de ogen van mensen die zich vaak en veel zorgen maken is dat zo ja. Als je zorgeloos kunt zijn, zien zij je als ongeïnteresseerd en niet betrokken. Zorgeloosheid scoort goed op de irritatieschaal van hen die overlopen van de zorgen.

Maar of je echt betrokken bent en begaan bent met het lot van de aarde, het milieu en de medemens, wordt niet bepaald door jezelf er zorgen over te maken. Het deel van ons brein dat zich zorgen maakt, kan zich letterlijk overal zorgen over maken. Om alles. Maar denk je dat dat deel van het brein dat doet vanuit betrokkenheid? I don’t think so.

Jezelf zorgen maken is een leuke afleidingsmanoeuvre van het brein om niet in het hier en nu te zijn. Het haalt je uit balans en uit je kracht en berooft je van je energie. Jezelf zorgen maken kan ook een leuk surrogaat zijn voor actie. Niks doen en jezelf zorgen maken scoort dan toch nog vrij aardig op de schaal van betrokkenheid zo wil het brein dan doen geloven (en daarmee zeg ik niet dat mensen die zich zorgen maken niks doen).

Worry never robs tomorrow of its sorrow, it only saps today of its joy. Leo Buscaglia

Bewaard onder Citaten, Mening | 12 Comments

Tags: , ,