Buurtdemocratie: omdat we elkaar heel hard nodig gaan hebben

Geplaatst op 31 maart, 2015 

Democratie is ook in mijn stad een actueel onderwerp. Zo wordt hier gesproken over het ‘radicaliseren’  van de democratie vanuit het verlangen meer mensen bij de democratie te betrekken zodat ze actief gaan meedoen.

Waarom doen niet meer mensen mee? Ik hoor het de laatste tijd ook over mijn eigen wijk: zijn mensen eigenlijk wel betrokken bij de wijk, geven ze er wel om?

Eerst wat misverstanden wegruimen over apathie:

 

Buurtdemocratie is onbegrijpelijk in de zin van dat het onbegrijpelijk is dat het niet bestaat. Waarom zou democratie ophouden op het gemeentehuis? Weten die gemeenteraadsleden wat er in jouw en mijn wijk gebeurt? Nee maar ze beslissen er wel over.

Democratie mag het gemeentehuis niet als eindpunt hebben maar moet verder de wijken, buurten en straten in: buurtdemocratie. Als we dat in mijn stad onder radicalisering van de democratie verstaan, dan ben ik voor.

We hebben deze radicalisering hard nodig en daarvoor ga ik even terug naar het boek ‘Requiem for a Species – Why we resist the truth about climate change‘ van Clive Hamilton. Het is al weer even geleden dat ik het heb gelezen maar het lag nog even op me te wachten om deze blog te schrijven.

Het boek bevat een uitermate ernstige, ja zelfs angstaanjagende boodschap over wat ons op aarde te wachten staat als gevolg van de klimaatveranderingen. Zijn er lichtpuntjes? Herlees de titel van het boek…

Wat we kunnen doen is beginnen met ons voor te bereiden om de klimaatveranderingen en de wereldwijde gevolgen daarvan:

(….) not by self-protection but by vigorous political engagement aimed at collectively building democracies that can ensure the best defences against a more hostile climate, ones that do not abandon the poor and vulnerable to their fate while those who are able to buy their way out of the crisis do so for as long as they can. – Clive Hamilton.

Hij betoogt verder dat als de machthebbers de dramatische implicaties van de klimaatveranderingen eenmaal in de gaten krijgen en de bedreiging ervan inzien voor henzelf en hun kinderen,  ze, tenzij ze worden tegengehouden, hun eigen oplossingen aan ons opleggen, oplossingen die alleen hun eigen belangen dienen. Daarbij wordt de ongelijke toegang tot wat we nodig hebben om te overleven verergerd en worden de zwakken aan hun lot overgelaten.

Clive’s conclusie: We must democratise survivability.

Mijn conclusie: Omdat we elkaar nog heel hard nodig gaan hebben.

Bewaard onder Boeken, Mening | 2 Comments

Tags: , , , ,

Oosterhout is precies goed

Geplaatst op 29 maart, 2015 

Een tijdje geleden vroeg iemand me of ik het in Oosterhout naar mijn zin heb. We zaten samen in de kroeg in Breda waar ik lang heb gewoond. Niet in die kroeg, wel in Breda.

Voor mij is Oosterhout op dit moment precies goed.

Oosterhout is zodanig klein dat je er iedereen kunt ontmoeten. Raadsleden, wethouders en soms de burgemeester, je kunt ze tegen het lijf lopen en ze je verhaal vertellen en ze luisteren nog ook. Oosterhout is ook zodanig groot dat er genoeg gebeurt, je hoeft je hier geen moment te vervelen.

Natuurlijk ben ik wel eens jaloers op grotere steden zoals Arnhem waar echt ‘kick ass’ burgerinitiatieven plaatsvinden als Coehoorn Centraal. En ik ben ook wel eens jaloers op kleinere gemeenschappen zoals den Hout omdat bijna iedereen elkaar daar kent.

Maar toch, Oosterhout is nu mijn plek.

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , ,

Goed dat we ons aan elkaar ergeren gemeente

Geplaatst op 28 maart, 2015 

Hallo gemeente,

Ik weet zeker dat jullie je aan ons ergeren en dat is goed, ga daar vooral mee door. Wij zijn inderdaad een stelletje cowboys die niet in een hokje zijn te stoppen en wij doen inderdaad ook ons best een aantal van jullie regels en procedures te saboteren.  We kunnen impulsief zijn, hartstochtelijk en onberekenbaar en hebben soms maar weinig oog voor wat jullie het algemeen belang noemen. Het is allemaal waar wat jullie van ons vinden.

Wij ergeren ons ook aan jullie en dat is ook goed en wij gaan daar mee door. Wij vinden dat jullie inderdaad teveel naar regeltjes en procedures kijken en dat jullie bang zijn voor het avontuur. Jullie kunnen kil, koel en berekenend zijn en hebben soms maar weinig oog voor vernieuwing en voor wat er in de straten, buurten en wijken van de stad gebeurt. Het is allemaal waar wat wij van jullie vinden.

En toch, we hebben elkaar nodig. We zijn samen een nieuwe dans aan het leren en dat gaat gepaard met elkaar zo af en toe op de tenen trappen. Soms best hard en pijnlijk. Tegenstellingen zijn ervoor om nieuwe verlangens te lanceren en dat doen we samen volop. Bedankt voor jullie aandeel daarin.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: ,

Operatie kaalslag

Geplaatst op 27 maart, 2015 

Operatie kaalslag werd het deze week nog genoemd door een medewerker van de gemeente.

Operatie kaalslag

Operatie kaalslag

Wat is er aan de hand? In onze stad wordt 20% van alle heesters verwijderd om plaats te maken voor gras. Reden: besparen op de kosten voor onderhoud.

In totaal 9ha heesters minder waaronder beplanting die bijzonder nuttig is voor de bijen, vlinders en vogels. Wat een treurnis.

Treurnis? Welnee! Wat zullen de koeien blij zijn met al die extra graas-hectares en de honden met 9ha extra schijtruimte.

Goed weekend allemaal.

Bewaard onder Fotobloggen | 7 Comments

Tags: , ,

How to kill a burgerinitiatief

Geplaatst op 26 maart, 2015 

Door gemeente ambtenaren die zich beroepen op het algemeen belang zonder dat verder toe te lichten.

Door als gemeente een burgerinitiatief zonder overleg over te nemen en het in eigen regie uit te voeren.

Door als gemeente met burgers afspraken te maken en als die burgers daarmee aan de slag gaan eenzijdig de spelregels wijzigen zonder die burgers daarover te informeren. Komen die burgers dan hun huiswerk laten zien, zeg je als gemeente: afgekeurd want het voldoet niet aan de nieuwe spelregels.

 

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: ,

We zijn puntgave diamanten

Geplaatst op 24 maart, 2015 

Aan de ene kant die molensteen die systeemwereld heet, de wereld van overheden met veel, heel veel regels en procedures. Aan de andere kant die molensteen die bedrijfsleven heet, de wereld van groei, groei, groei en meer, meer, meer.

Twee molenstenen die aardig op weg zijn om op hol te slaan als ze dat al niet zijn. En wij zitten daar tussenin.

Help, we worden vermalen.  No Way!

We zijn puntgave diamanten, het hardste materiaal dat in de natuur voorkomt. Wat ons probeert kapot te malen, maalt uiteindelijk zichzelf kapot.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , , , , ,

Vrijwilligerswerk: miljonairs van de toekomst

Geplaatst op 20 maart, 2015 

Vrijwilligerswerk klopt niet, de naam klopt niet. Alles wat we doen is vrijwillig. Wie dat ontkent ziet zichzelf slachtoffer van zijn/haar eigen keuzes.

Maar ik snap wel waar die naam vandaan komt: die is bedacht om onderscheid te maken tussen betaald en niet betaald werk en als het niet betaald is, is het zogenaamd vrijwilligerswerk.

Laat ik je dit vertellen:

Er is betaald werk wat niks waard is, werk waar we maatschappelijk helemaal niks aan hebben. En er is onbetaald werk waar we maatschappelijk juist enorm veel aan hebben.

We leven in een disfunctionele ondersteboven maatschappij. Ik misgun mensen die maatschappelijk zinloos werk doen en daar vet voor betaald worden hun Euro’s zeker niet. Integendeel. Ik ben blij voor ze omdat het een teken is van de overvloed waar we in leven: er is meer dan genoeg voor iedereen.

Ik geloof in de kanteling van onze disfunctionele maatschappij naar een functionele maatschappij. In die functionele maatschappij zijn de mensen die het werk doen wat we nu nog vrijwilligerswerk noemen de miljonairs. Met de meer dan terechte bonussen erbij opgeteld:  biljonairs.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , ,

Jeuk van faciliteren

Geplaatst op 19 maart, 2015 

Faciliteren, dat gaat niet zelden over organisaties die de weg kwijt zijn, geen visie hebben en geen lef. Stuurloze organisaties die zelf ook niet meer weten waar ze voor staan en wat ze willen.  Linksaf, rechtsaf, vooruit, achteruit, omhoog of omlaag? Ze weten het zelf niet.

Een paar jaar geleden ging zo’n organisatie zich dan bezig houden met coaching. Anno 2015 gaat zo’n organisatie faciliteren. En faciliteren doen ze, daar waar nodig en daar waar mogelijk zoals ze het zelf zeggen.

Ja goh, er zal eens een beroep op zo’n organisatie worden gedaan, zijn er wel twee escapes nodig: daar waar mogelijk en daar waar nodig.

Ik begin daar jeuk van te krijgen.

Bypassen zo’n club en lekker alles zelf doen, daar waar mogelijk en daar waar nodig.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , ,

Volgende pagina →