Fysieke reflexen

Geplaatst op 29 december, 2017 

We hebben allemaal zo onze fysieke reflexen als ons iets overkomt waar we van schrikken. De reflex slaat meestal nergens op, je kunt er niks mee, de ander ook niet en je lost er niks mee op. Daarom heet het dan ook een reflex.

Vandaag behandel ik uit eigen praktijkervaring de vermoorde-onschuld-reflex.

Mevrouw komt met haar auto met te hoge snelheid aanrijden op een kruispunt waar fietsers voorrang hebben. Het zicht is er uitstekend. Mevrouw rijdt bijna een fietser overhoop en steekt nadat letsel op enkele centimeters na is voorkomen, haar beide handen de lucht in en geeft weer gas.

Meneer passeert een zebrapad. Het zicht is er uitstekend maar een overstekende voetganger moet zich rap van het zebrapad verwijderen om niet onder de auto van meneer terecht te komen. De voetganger volgt meneer die een stukje verderop een parkeerplaats opzoekt en stelt zichzelf voor: goeie middag, ik heet Peter en lag op het zebrapad bijna onder uw auto. Meneer: ik heb u niet gezien. En beide handen de lucht in natuurlijk.

Twee dingen:

Ik heb u niet gezien. Je zat niet op te letten is wat je bedoelt. Ik heb u niet gezien impliceert de mogelijkheid dat het aan mij lag, dat ik onzichtbaar was.

Handen de lucht in. Je ziet ze elk weekend tijdens Studio Sport, voetballers die een ander meedogenloos onderuit schoppen en daarna richting scheids de vermoorde onschuld spelen door hun handen in de lucht te gooien. Koekkoek: je deed het niet met je handen maar met je benen.

Put your hands up in the air….. Ik heb er ook zo eentje, zo’n reflex: mijn middelvinger. Primitief? 100%. Oplossend vermogen? 0%.

Goeie jaarwisseling allemaal en hou al je vingers aan je handen of, beter nog, steek geen vuurwerk af.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Verbeelding brengt je overal

Geplaatst op 28 december, 2017 

Dit is ‘m dan dames en heren, de tas vol boeken voor de minibieb Oosterheide:

Een donatie van Fabiola, haar tas vol boeken mocht ik eerder deze maand uit Middelburg meenemen voor de de minibieb Oosterheide. Deze boeken arriveren hier in een wijk waar ze verslonden worden, waar boeken enkele dagen in de minibieb bivakkeren voordat ze overgaan in andere handen en opnieuw gelezen en gedeeld worden.

Een bibliotheek hebben we hier helaas niet meer, die is twee jaar geleden gesloten maar aan verbeelding hier gelukkig geen gebrek. Aan mensen met een groot hart ook niet, sommigen wonen niet eens in Oosterheide maar hebben zich er in hun hart wel mee verbonden: bedankt Fabiola.

Bewaard onder Fotobloggen | 2 Comments

Tags: , , , ,

Hoe kom ik in het centrum?

Geplaatst op 23 december, 2017 

We zitten er wel eens over te geinen in onze wijk Oosterheide, dat we helemaal niet meer naar het centrum van Oosterhout hoeven en lekker in onze eigen wijk blijven.

Bruisen, compact en looplijnen zijn binnenstad thema’s waarvoor wij niet bepaald warm lopen en die ons al helemaal niet kunnen verleiden wat vaker het kanaal over te steken naar het centrum. Integendeel.

Deze week…..

Op een school in Oosterheide gaan de kinderen schaatsen, superleuk natuurlijk. De tijdelijke ijsbaan ligt op de markt in het centrum en voor de goede orde zijn wat ouders gevraagd om met de kinderen mee te fietsen.

Vraagt een meefietspapa: hoe kom ik in het centrum, ik kom daar nooit.

Dat waar wij over geinen bestaat dus echt.

Ik blog dit niet als middelvinger naar het centrum, zeker niet. We kunnen er duizenden, honderdduizenden, miljoenen Euro’s tegenaan gooien om een bepaald stukje van de stad het allerbelangrijkste te maken maar uiteindelijk kiest iedereen zelf.

Ik hou daarvan, dat mensen zelf keuzes maken. Ga daar vooral mee door in 2018 en verwar dat concept van een stad waar alleen de binnenstad telt.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , ,

Wederzijds charme offensief Oosterheide

Geplaatst op 23 december, 2017 

Het is best lastig dat je zo’n sympathieke projectleider bent want anders had ik nog wat harder kunnen bloggen over je project.

Dat meende ik natuurlijk niet. Of toch wel maar dan een heel klein beetje. Acht wat maakt het uit. Zo hard blog ik sowieso niet en dat wil ik ook graag zou houden.

J is namens de gemeente Oosterhout projectleider van het pilot project waar ik afgelopen week over blogde: datagestuurd werken in Oosterheide. Omdat ik daarover nog wat vragen had, stelde J voor naar Oosterheide te komen om er samen over te praten.

We hadden afgesproken bij de Bunthoef voor een gesprek met een goede kop koffie. Niks dan lof over de Bunthoef want het is een enorm belangrijke plek voor onze wijk maar voor koffie neem ik je graag mee naar de overkant, naar ‘de Huiskamer’.

Lopend over de parkeerplaats van Zuiderhout wijs ik daar nog snel op de miniebieb, het gedicht van de gedichtenwedstrijd tegen de gevel aan het Bloemenhof en de versierde Enexis kast als voorbeelden van dingen die mensen in Oosterheide samen doen.

Oosterheide Rocks!

Aan de overkant wijs ik op de flats van het Paterserf als voorbeeld van hoe ook Thuisvester een belangrijke bijdrage kan leveren het in Oosterheide mooier leuker en aangenamer te maken door van die enorme gevels groene gevels te maken. Dingen die beter en mooier kunnen, ze liggen hier voor het oprapen voor de mensen, bedrijven en organisaties die bereid zijn samen de mouwen op te stropen.

De Huiskamer is dan meteen ook zo’n mooi voorbeeld van hoe een plek waar mensen gezellig kunnen zitten en kletsen met een goed bakkie koffie erbij, zo belangrijk is voor onze wijk.

Natuurlijk wil ik J graag wat van het enthousiasme van en voor Oosterheide overbrengen. Ellenoor, eigenaresse van de Huiskamer en tevens inwoonster van Oosterheide, doet dat van haar kant ook als ik haar vraag J wat over haar kijk op Oosterheide te vertellen. Als even later Eugene, die elke woensdagavond met zijn initiatief ‘de Eetkamer’ heel veel mensen blij maakt met een lekker bord eten, ook bij ons aanschuift komt daar nog een ladinkje bovenop. Af en toe valt er een stevige krachtterm, niks mis mee want ook dat hoort bij betrokkenheid.

Andersom laat ook J zich niet onbetuigd. Hij is voortdurend op zoek naar raakvlakken tussen wat hij van ons hoort en zijn project en hoe e.e.a. elkaar kan versterken en helpen. Zoals hij letterlijk de oversteek over het kanaal heeft gemaakt door ons in Oosterheide te bezoeken, maakt hij die oversteek ook voortdurend bij alles wat hij hoort.

Ellenoor, Eugene en ik zijn vooral benieuwd naar de uitkomst van het pilot project datagericht werken. We hopen op een uitkomst waarvan wij zullen zeggen: had je hier nou dat onderzoek voor nodig? Dit hebben we je maanden geleden al verteld.

Ik bedoel dit positief want dat zou betekenen dat we op een spoor zitten waar we met steun van de gemeente nog meer gas kunnen geven.

En J, bedankt dat je naar ons toe bent gekomen. Ik weet niet precies hoe jij het gisteren hebt ervaren maar wij vonden dat anderhalf uur samen een waar charme offensief en wel een wederzijds charme offensief.

Fijne feestdagen allemaal.

Lees ook wat hieraan vooraf ging:

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: ,

Nepgedachten

Geplaatst op 20 december, 2017 

Volgens de definitie is nepnieuws nieuws dat niet op waarheid berust en dat wordt verspreid om de publieke opinie te beïnvloeden.

Dan zijn nepgedachten volgens mijn definitie gedachten die niet op waarheid berusten en worden verspreid om onszelf te beïnvloeden.

Waarom horen en lezen we zoveel over nepnieuws en niet over nepgedachten?

Ik denk dat ik het weet: we hebben ze meestal niet in de gaten omdat we ze niet onderzoeken, onszelf er geen vragen over stellen. Net zoals we over een heleboel andere zaken geen vragen stellen want stel je voor zeg dat we op een ongemakkelijke waarheid stuiten. Dat die gedachte waar we al tien, twintig jaar of nog langer mee rondlopen ineens niet waar blijkt te zijn.

Is het leven toch een feestje en geen hel.

Bewaard onder Mening | 5 Comments

Tags:

Onze wijk Oosterheide doet het juist verdraaid goed

Geplaatst op 17 december, 2017 

‘Wat leeft er in Oosterheide en kunnen we dat toetsen.’

‘Als je iets wilt snappen van mensen kan data helpen.’

‘Door data ga je zien wat je eerst niet zag.’

Het werd door de projectgroep gegevensmanagement genoemd tijdens de kick-off bijeenkomst van het analyse experiment dat de gemeente Oosterhout in Oosterheide gaat uitvoeren.

Nou kan ik niet zeggen dat ik de afgelopen jaren zoveel inspanningen heb kunnen waarnemen om in contact te komen met wat er in Oosterheide leeft of de wens de mensen die er wonen te snappen of de passie een bijdrage te leveren aan onze wijk. Integendeel.

Kom hier eens een half jaartje wonen denk ik dan en ga elke dag de straat op om oprecht nieuwsgierig te zijn, om betrokken te zijn en daarmee kwetsbaar, doe eens mee.

Oosterheide door de leefwereld ogen van Annemiek

Het is zo makkelijk als je niet in Oosterheide woont, of zelfs niet eens in Oosterhout, om vanachter je computer met behulp van een heleboel data en een algoritme onze wijk te analyseren. Kom vanachter die computer vandaan en kom naar ons toe, stap onze leerwereld in als je die werkelijk wilt leren kennen. Over het kanaal liggen bruggen, die zijn bedoeld om ook te gebruiken, om de overstap te maken naar de overkant die jullie willen analyseren en die wij ons thuis noemen. Laat je oren niet hangen naar politici die van alles roepen over onveiligheid en die hier zelf ook niet eens wonen.

Natuurlijk zullen jullie narigheid horen, oordelen en boosheid, angst ook. De rol van de media, 25 jaar neoliberalisme, toenemende ongelijkheid, wegvallende zekerheden door onder andere marktdenken, flexibilisering, bureaucratisering en robotisering, transities op haast alle gebieden van onze samenleving (Jan Rotmans: ‘We leven niet in een tijdperk van verandering maar in een verandering van tijdperk’) hakken er ook hier in. En dan heb ik het nog niet eens over de gevolgen van het beleid dat Oosterheide maakt tot wat Oosterheide vandaag is.  Onder deze omstandigheden durf ik gerust te zeggen dat Oosterheide het verdraaid goed doet.

Ik vond het bijzonder intrigerend te merken dat het beeld van Oosterheide zoals dat tijdens de kick-off bijeenkomst op 5 december ontstond, steeds positiever werd. Ik weet dat jullie desondanks op zoek gaan naar data om dat beeld te toetsen, te snappen en te zien. En ik weet ook dat jullie dat doen vanaf de andere kant van het kanaal. Juist dat laatste raakt me zo. Data als middel om vooral niet  betrokken te raken terwijl juist dat is wat we nodig hebben. Mensen die bereid zijn emotioneel betrokken te raken bij de micro samenleving die Oosterheide is, mensen die bereid zijn daar een bijdrage aan te leveren, dat is wat we hard nodig hebben.

Daarom vertaal ik jullie citaten van 5 december even:

Wat leeft er in Oosterheide en hoe kunnen we ons daardoor laten raken?   

Als je iets wilt snappen van mensen kan het helpen om de brug over de steken en je in hun leefwereld te begeven.   

Door met mensen mee te doen ga je zien wat je eerst niet zag

Je kunt alle data verzamelen over voetbal, alles, vanaf het ontstaan van de sport tot de competitie wedstrijden van vandaag en je kunt al deze data analyseren met de beste en snelste computers ter wereld. Maar als je zelf nooit in het veld hebt gestaan, nooit die sliding hebt gemaakt om een doelpunt te voorkomen, nooit een paar benen hebt geraakt terwijl je de de bal wilde raken, nooit hebt geblunderd of een joekel van een schot in de kruising hebt gemaakt, nooit de geur van zweet en gras hebt geroken, nooit een beuk hebt gekregen of eentje hebt uitgedeeld, zul je het spel nooit begrijpen. Nooit.

Lees ook: Oosterheide: met ons hart kan zoveel meer dan met onze data

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: , , , ,

Oosterheide: met ons hart kan zoveel meer dan met onze data

Geplaatst op 15 december, 2017 

Begin juli gaat een inwoonster van Oosterheide de straat op om kiezelstenen te rapen. Terug thuis pakt ze een aantal envelopjes, stopt in elk envelopje een kiezelsteen en haar visitekaartje met daarop haar strijdkreet ‘Dan maak je er wat van!’. Met viltstift schrijft ze op elke envelop ‘Oosterheide Rocks’, de strijdkreet van Eugene, ook Oosterheidenaar.

Zo maakt ze er een flink aantal om die enkele dagen later uit de delen aan een delegatie van de gemeente Oosterhout, House of Leisure en nog een aantal andere betrokkenen bij het project ‘Galvanitas’. Op de stoep voor haar flat vertelt ze een enthousiast verhaal over Oosterheide, over wat er bijzonder is aan onze wijk, wat er zo gaaf is en wat Oosterheide nodig heeft.

Ik ben deze  blog al vele keren opnieuw begonnen. Een half jaar geleden al toen ik in BN DeStem las: ‘Gemeente Oosterhout laat data los op wijken om veiligheidsproblemen te voorspellen’.

De gemeente kon of wilde toen maar weinig loslaten over dit project waardoor het blogje dat ik toen in gedachten had vooral over boosheid, onrechtvaardigheid en onbegrip ging. Mensenlief, er wordt al zo enorm veel data over ons verzameld, onze privacy staat al zo onder druk, in Nederland komt ook de zeer omstreden Sleepwet er nog eens aan en dan gaat onze gemeente ook op de datatoer onder het mom van datagestuurd werken.

Inmiddels is er al wat meer bekend. Zo weten we dat er in tegenstelling tot het artikel in BN DeStem wel degelijk een aanleiding is voor dit project van de gemeente Oosterhout: de brand bij Kindcentrum de Ontdekking tijdens de jaarwisseling alweer bijna een jaar geleden. Mede hierdoor is Oosterheide aangewezen om als pilot te fungeren.

Op 5 december vond bij de gemeente de kick of plaats van dit project.  Dat ik daar ook bij mocht zijn, ondanks dat ik vooraf had aangegeven bijzonder kritisch te zijn over dit project, kan ik waarderen.

De gemeente Oosterhout vindt dat er in onze wijk Oosterheide geregeld en meer dan gemiddeld incidenten plaatsvinden op het gebied van openbare orde en overlast. Deze zouden onrust in onze woonomgeving veroorzaken. De gemeente wil dit aanpakken met een analyse experiment waarbij data uit tal van bronnen geanalyseerd wordt.

Deze analyse wordt machine learning genoemd en wordt uitgevoerd door een extern bedrijf dat hiervoor wordt ingehuurd. Het komt er simpel gezegd op neer dat data over onze wijk, denk bijvoorbeeld aan data van de gemeente zelf, van de politie, van scholen, woningbouwvereniging en welzijnsorganisatie, in een algoritme wordt gestopt en dat de uitkomst van dit algoritme de gemeente vertelt wat het probleem in Oosterheide is. De bedoeling is uiteindelijk dat dit probleem wordt aangepakt.

Ik heb de gemeente gevraagd om Oosterheide te informeren over dit project, het gaat tenslotte over onze wijk en data over onze wijk. We hebben er recht op te weten wat er gebeurt. Vandaag heeft de gemeente toegezegd daar in februari voor te zullen zorgen.

Over hoe ik naar dit project kijk kan ik heel duidelijk zijn: ik vind dat Oosterheide veel beter verdient en dat dit project dan ook voelt als een klap in ons gezicht.

Om die reden ben ik deze blog begonnen met Annemiek en haar envelopjes die zij met zorg en liefde heeft gemaakt. Want ook dit is Oosterheide en wel de kant van Oosterheide waarmee we in tegenstelling tot een inbraak, diefstal of een brand de krant niet halen. Maar wel de kant van onze wijk die dringend mag worden ondersteund en versterkt.

Wat we nodig hebben is een gemeente die net zo hard met Oosterheide meedoet als met het centrum van de stad. En niet alleen de gemeente, ook ondernemers en bewoners zijn nodig, iedereen is nodig. Niet omdat het hier zo’n onveilige boel is als menigeen zichzelf doet geloven maar omdat deze wijk een hart heeft, een ziel die het meer dan verdient ten volle te leven.

Tijdens de kick of werd onder andere gesproken over situaties waarin mensen zich onveilig voelen.  Als voorbeeld werden de vele brandgangen genoemd. Ik vind dat een mooi voorbeeld van hoe we al vandaag, niet morgen, voor verbetering kunnen zorgen: hang er dan verlichting op, schakel Thuisvester in of doe het zelf. Heb je hulp nodig, vraag bij Arno in de Bunthoef naar helpende handen en hij kan je zo vertellen wie er dolgraag willen helpen met zo’n klus, mensen die niks liever willen dan zich nuttig maken.

Maar dan zegt een vertegenwoordiger van het bedrijf dat in opdracht van de gemeente met onze data aan de gang gaat: Peter, hoe weet jij zeker dat verlichting helpt?

Er wordt wel eens gesproken over de kloof tussen de systeemwereld en leefwereld. Was het maar waar dat daar een kloof tussen zit want het is nog veel erger.

Goed weekend allemaal

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , , ,

Damned, een volgend leven? Middelburg dan maar!

Geplaatst op 7 december, 2017 

Net als een heleboel vorige jaren was ik vorige week weer in Middelburg voor de traditionele winterterrasborrel in de hut. En wel op precies het goeie moment want Günter en Fabiola, twee van de liefste mensen die ik ken, namen er afscheid. Terwijl ik dit blogje zit te tikken wonen zij al in Duitsland maar heb ik wel mooi uitzicht op een enorme tas boeken die Fabiola me heeft meegegeven voor de minibieb Oosterheide.

Uit het oog uit het hart, stom gezegde trouwens en het klopt ook niet. Als ik deze zomer met de motor weer op avontuur ga, zoek ik ze graag op in hun nieuwe thuis. En met een beetje mazzel keren ze eind 2018 voor eventjes terug naar Middelburg voor weer een nieuwe winterterrasborrel.

Ik vind Middelburg mooi en kom er graag. Elk jaar ontmoet ik er weer andere mensen die ik eenmaal terug in Oosterhout dan weer zo mis. En dan die verhalen, betrokkenheid bij de stad, bij de bieb, bij de mensen, bij de weet ik veel wat….. Het gras aan de overkant lijkt groener maar soms is het dat ook echt.

Middelburg Winterstad

En daarom heb ik besloten dat als reïncarnatie bestaat en het echt absoluut noodzakelijk is dat ik na dit leven weer opnieuw terugkeer naar planeet aarde, God alsjeblieft bespaar me dit, dat ik dan het liefst in Middelburg terecht kom. ‘Wij zijn de Stad‘ (Lees: Edwin), steek dit gerust als een dik compliment in je achterzak.

Een feestje gaat dat niet worden want als de gevolgen van de klimaatveranderingen echt flink uitpakken, en dat doen ze, ligt Middelburg dan niet meer vlak bij zee, ook niet aan zee maar in zee. Doe daarom maar snel flink minder met CO2.

Alvast een goed weekend allemaal.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags:

Volgende pagina →