Allemansvriend

Geplaatst op 31 januari, 2012 

Vorige week vroeg iemand me of ik met iedereen goed wil kunnen opschieten.

De vraagsteller doelde op mijn blog. Wek ik bloggend de indruk een allemansvriend te willen zijn? Getver, nee toch? Ik dacht even na.

Nee, ik wil niet met iedereen goed kunnen opschieten. Wat ik wel wil is goed met mezelf kunnen opschieten, ongeacht in wiens inspirerende dan wel irriterende gezelschap ik verkeer.

Bewaard onder Bloggen, Persoonlijk | 5 Comments

Tags: ,

Begraaf de strijdbijl deel 2

Geplaatst op 30 januari, 2012 

In de week dat ik de strijd tegen het vervoersbedrijf staakte, deed zich nog een tweede strijd voor: die tegen de huiseigenaar.

De huiseigenaar wil de badkamer helemaal vernieuwen. Prima plan. Alleen gaat dit negen werkdagen duren wat betekent dat we bijna twee weken niet kunnen douchen. En dat vind ik niet zo’n prima plan. Dus ik schrijf de huiseigenaar per e-mail dat ik graag wil kunnen beschikken over een tijdelijke douchevoorziening.

Als antwoord krijg ik terug dat een tijdelijke douchevoorziening niet wordt aangeboden omdat er geen vraag naar is en dat bewoners er vooral voor kiezen om te douchen bij buren, vrienden en familie.

Huh? Hoe weet de huiseigenaar dat? En waarom is ons niks gevraagd? Dat er niet naar wordt gevraagd wil toch niet zeggen dat er geen behoefte aan is? Dus ik schrijf terug.

Het antwoord komt snel. Wat blijkt? De eigenaar is heeft al ongeveer 900 badkamers en toiletten vervangen en heeft bij de start van het project de bewoners gevraagd naar een tijdelijke douchevoorziening. Hier bleek geen enkele animo voor te zijn.

Toevallig kreeg ik dit antwoord op dezelfde dag waarop ik ook de standaard afwijzing kreeg van het vervoersbedrijf waarover ik eerder schreef. Ik kan het standpunt van de huiseigenaar respecteren en heb waardering voor de tijd die wordt genomen om mij helder en duidelijk te antwoorden.

Ik schrijf terug dat ik het antwoord op prijs stel, ook al is het inhoudelijk anders dan ik wens.

De huiseigenaar schrijft meteen terug: ‘graag gedaan en ik waardeer uw reactie.’

Ik ben ineens blij met de uitwisseling, ook al heb ik inhoudelijk mijn zin niet gekregen. Er zit duidelijk een mens aan de andere kant van de lijn. Tijd om een punt achter het verhaal van de tijdelijke douchevoorziening te zetten.

Niet veel later belt de aannemer die de klus gaat uitvoeren, ze hebben goed nieuws. Hoewel het plan alleen voorziet in de plaatsing van een douche, kunnen ze voor ons een uitzondering maken en kunnen we ook een bad krijgen.

Nog steeds geen tijdelijke douchevoorziening maar wel een mooi en zeer welkom cadeautje: een bad.

Zoals ik al zei: de strijdbijl begraven maakt ruimte vrij voor gebeurtenissen die niet in het scenario passen en die zich manifesteren als kleine wondertjes.

In één week tijd twee praktijkvoorbeelden.

Lees ook: Begraaf de strijdbijl

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , ,

Begraaf de strijdbijl

Geplaatst op 27 januari, 2012 

Zo staat het in mijn Twitter profiel:
Ik zwerf bloggend door het alledaagse om vriendschap te sluiten met het leven en ook om er af en toe een beetje ruzie mee te maken.

Ja, ik maak dus af en toe een beetje ruzie. Onlangs nog met een vervoersbedrijf.

Er was ten onrechte een bedrag van mijn OV chipkaart afgeschreven. Via een contactformulier op de website van dat bedrijf verstrek ik alle gegevens en verwacht mijn geld terug. Helaas, dat komt niet. Wat er wel komt is een e-mail met de mededeling om alle gegevens nogmaals te verstrekken via het daartoe bestemde formulier dat is bijgesloten.

Ik bekijk dat formulier en zie dat ik het merendeel van de vragen al heb beantwoord via het eerder ingevulde contactformulier. Dubbel werk dus. Ook zie ik dat er gegevens worden gevraagd die ik niet eens ken zoals het lijnnummer van de tram waarmee ik heb gereisd. Onderaan het formulier lees ik een onvriendelijk klinkende tekst: als het formulier niet volledig wordt ingevuld,  kan het verzoek worden geweigerd.

Ik leg het formulier aan de kant en schrijf het vervoersbedrijf een brief. In deze brief zet ik nogmaals alle gegevens op een rijtje en geef redenen waarom ik het formulier niet gebruik. En ik verwacht mijn geld terug. Helaas, dat komt niet. Wat er wel komt is een standaard brief van het vervoersbedrijf met de melding dat ik het bijgesloten formulier moet gebruiken.

Daar heeft dus iemand mijn brief niet gelezen maar een bureaulade opengetrokken, er een standaard afwijzing uitgevist en dat samen met het formulier in een envelop gestopt. Lekker makkelijk. Kun je als vervoersbedrijf ondertussen doorgaan met eigenaar spelen van andermans geld.

Dit keer voel ik me echt boos worden en wil meteen een nieuwe brief schrijven. Was mijn eerste brief en keurig nette brief, deze brief zal een boze brief worden. Maar ik doe niks. Ik blijf  zitten waar ik zit  en sluit mijn ogen. De boosheid is  nu nog duidelijker voelbaar. De drang om te gaan schrijven wordt groter maar ik doe niks. Blijf stil zitten en voelen en besluit om ten minste 24 uur niets te doen.

De volgende dag krijg ik een onverwachts telefoontje van dat zelfde vervoersbedrijf. Een hele aardige vrouwenstem vertelt me te willen helpen. Het telefoontje en die stem passen helemaal niet in het scenario en in mijn beeld van het vervoersbedrijf.

De strijdbijl begraven maakt ruimte vrij voor gebeurtenissen die niet in het scenario passen en die zich manifesteren als kleine wondertjes.

Verspreid mildheid.
Actie is verharding.
Het gaat om de dialoog

Aldus Orka Morgan.

Bewaard onder Persoonlijk | 9 Comments

Tags: , , ,

Kwetsbaarheid is ook…

Geplaatst op 26 januari, 2012 

Kwetsbaarheid betekent voor mij (aan)raken en (aan)geraakt kunnen worden. Bij kwetsbaarheid denk ik dan in eerste instantie aan de confrontatie met gevoelens, behoeften, gedachten, gedrag, eigenschappen en herinneringen waar een flinke laag schaamte en pijn op ligt. Alsof een oude wond waar niemand van mag weten ineens open scheurt en begint te bloeden.

Maar kwetsbaarheid betekent voor mij ook geraakt kunnen worden door muziek, een boek, een film, een vogeltje dat ’s morgens vroeg zingt, een kind dat lacht, een bejaard echtpaar dat arm in arm over straat loopt, het geluid en de geur van ze zee, de eerste warme zonnestralen in de lente, na een mooi ritje op de motor weer veilig thuis komen, het eerste kopje koffie ’s morgens, de smaak van bami met satésaus, de sterrenhemel, het vuur in de vuurkorf, een verfrissend briesje na een warme dag, een vriendschap, mijn geliefden en door de oneindigheid van deze lijst.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags:

Het moment dat je leeft

Geplaatst op 24 januari, 2012 

Het was afgelopen weekend tijdens een kinderfeestje.

We bouwden een toren gebouwd van duplo blokken, zo hoog mogelijk. Zo hoog dat we een huishoudtrapje nodig hadden om er nog meer blokken bovenop te zetten. Hoger en hoger, tot aan het plafond. Kinderhanden hielden de toren vast om instorten te voorkomen.

Het laatste blokje paste niet meer. Om de toren wat meer stabiliteit  te geven, propten we papieren feestbordjes tussen het laatste blokje en het plafond tot de toren vastgeklemd stond.

Daarna gingen we naar boven en zochten naar de plek waar de toren ongeveer stond. Daar sprongen we op de vloer op en neer alsof ons leven ervan af hing met de bedoeling de toren te laten instorten.

Het lukte niet maar dat maakte eigenlijk helemaal niets uit. We sprongen en we leefden als nooit tevoren.

Bewaard onder vaderschap | 16 Comments

Tags: ,

Mooi kwetsbaar zijn

Geplaatst op 23 januari, 2012 

Vorige week hebben Lia van den Berg, Janine Göbel en ik, het sociaal netwerk ‘Mooi kwetsbaar zijn’ opgericht:

‘Mooi kwetsbaar zijn’ is bedoeld voor moedige mensen: mensen die hun verhalen over kwetsbaarheid en ervaringen met kwetsbaarheid willen delen met anderen. Mensen die ondervonden hebben dat het leven niet altijd ‘maakbaar’ is, dat het tegen kan zitten en ze er soms flink van balen. Deze site is ook bedoeld om elkaar te bemoedigen, ervaringen en tips uit te wisselen omdat je uit ervaring weet wat de ander doormaakt.’

De aanloop ernaar toe begon eigenlijk in september vorig jaar. Via Twitter zocht Lia van den Berg naar mensen die graag een soort ‘Over de streep‘ wilden organiseren maar dan voor volwassenen. Meteen ontstond er een groep van zeven enthousiaste mensen, zes ervan actief op het gebied van coaching en eentje die zich zwerver door het alledaagse noemt 🙂

Van deze groep zijn uiteindelijk alleen Lia, Janine en ik overgebleven. Ook het oorspronkelijke idee, over de streep voor volwassenen, is onderweg gesneuveld. Uit de rokende puinhopen van wat we in eerste instantie voor ogen hadden, was daar ineens het idee om ‘Mooi kwetsbaar zijn’ op te richten. En dan is NING wel een heel mooi gereedschap om meteen aan de slag te gaan.

Heb je zin om mee te doen (gratis)? Je vindt ‘Mooi kwetsbaar zijn’ hier: http://mooikwetsbaarzijn.ning.com/

Bewaard onder Persoonlijk | 7 Comments

Tags:

Daarom heet het kwetsbaarheid

Geplaatst op 20 januari, 2012 

Stel: je wilt iets delen waar voor jou een emotionele lading op ligt, iets met veel schaamte en pijn erop. Bedenk zelf even iets…..

En dan schraap je alle moed bij elkaar om datgene dat jaren in een donkere hoek van je onderbewustzijn moest leven in de openbaarheid te brengen. Je trotseert de schaamte en de pijn, negeert alle wat-zullen-de-mensen-wel-niet-van-je-denken-gedachten en vertelt je verhaal.

Het is eruit, het is klaar. Oef, dat lucht op.

Je kijkt je gesprekspartner aan en die zegt dan zoiets als: ‘Oh, daar ben ik jaren geleden al mee gestopt‘ of ‘Oh, dat heb ik al heel lang geleden overboord gegooid‘ of ‘Oh, dat heb ik al lang en breed losgelaten‘.

Voel je het?

Daarom heet kwetsbaarheid kwetsbaarheid.

Bewaard onder Mening | 9 Comments

Tags:

Menselijkheid en macht

Geplaatst op 19 januari, 2012 

Politiek, banken en  bedrijven oproepen tot meer menselijkheid is het onmogelijke van ze vragen.

Systemen die op macht zijn gebaseerd, zijn niet gebaat bij meer menselijkheid. Sterker nog: meer menselijkheid leidt deze systemen regelrecht naar de afgrond. Dergelijke  systemen hebben juist een zekere mate van onmenselijkheid nodig om te kunnen bestaan, om de motor die deze systemen aandrijft, namelijk macht uitoefenen over anderen, te laten draaien.

Menselijkheid doet een expliciet appel op iedereen om het uitoefenen van macht over anderen in te ruilen voor het samen uitoefenen van macht. Geen macht over elkaar maar macht met elkaar.

Zoals een ijsklontje weet dat het een metamorfose ondergaat als de temperatuur stijgt, zo weten op macht gebaseerde systemen dat ze een metamorfose ondergaan als de menselijkheid stijgt. En daar zitten die systemen nou juist niet op te wachten.

Één ding is zeker: smelten zullen ze. Niet omdat wij die systemen oproepen tot meer menselijkheid, maar omdat wij meer menselijkheid laten zien.

Lees ook: Waar menselijkheid toe in staat is

Bewaard onder Mening | 2 Comments

Tags: ,

Volgende pagina →