Potje voetbal in de AH

Geplaatst op 26 februari, 2017 

Was het een zaterdag? Was ik scherp? Yep, zaterdag en scherp.

Op weg naar de plaatselijke AH – Zuiderhout natuurlijk – passeerde ik een groepje jongeren, jaartje of 12, 13, die met een voetbal bezig waren. In een poging mij al lopende te poorten werd de bal tegen mijn benen gespeeld, niet erdoor maar er tegenaan: 1-0 voor mij.

Het ging vanzelf maar met hun bal aan de voet liep ik de AH binnen. Hoorde achter me wat kreten waar ik uit concludeerde dat ze dit niet hadden verwacht: 2-0 voor mij.

In de AH kreeg ik er eentje achter me aan die probeerde de bal af te pakken. Dus ik bal onder de voet en mijn lichaam tussen haar en de bal.  Aanval afgeslagen: 3-0 voor mij.

Om dan ook de sportiviteitsprijs nog te pakken pass ik de bal richting ingang van de AH. Zij achter de bal aan, ik boodschappen doen: 4-0 voor mij.

Ik had ook een Messi tegenover me kunnen hebben en zwaar voor lul kunnen staan en dan was het ook leuk geweest maar dit was leuker…..

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: ,

Als je dochter ongelukkig is

Geplaatst op 24 februari, 2017 

Wat doe je als vader als je merkt dat je dochter veel te hard werkt en ongelukkig is? Voorzichtig zeggen dat ze eens wat minder moet werken? Of dat ze wat beter voor zichzelf moet zorgen? Of misschien een voorzichtig pleidooi dat van het leven genieten toch ook wel belangrijk is?

De meeste vaders zouden iets in deze geest tegen hun dochter zeggen. Er zullen er ook een aantal zijn die niets zeggen, zo van: ze is een volwassen vrouw, het is haar leven, ze doet ermee wat ze zelf wil.

Één vader kiest voor een wel zeer onorthodoxe aanpak: Winfried Conradi. Als hij merkt dat zijn dochter Ines alleen maar werkt, werkt en werkt verzint hij de personage Toni Erdmann. Met pruik, een nepgebitje en een verhaal dat hij consultant en coach is, duikt Toni op in het leven van Ines om dat met nog meer verhalen en verzinsels en humor eens flink op z’n kop te zetten.

Ik zag de film vandaag in ons Oosterhoutse filmcafe samen met veel te weinig anderen. Het was een lange zit, inclusief pauze van half elf tot half twee. Het eerste deel van de film ontwikkelt zich maar traag, dat je denkt: wat een V.S. Film. Vage Shit dus. Maar dan is daar ineens Toni Erdmann en weet je dat je naar een verhaal zit te kijken dat werkelijk alle kanten op kan.

Ik vond het een lief prachtverhaal en zou zelf een vader als Winfried Conradi best willen maar liever nog (lees: makkelijker nog) iemand willen kennen met zo’n vader.

Ik was voorbereid op een onverwachts einde en dat kwam nog onverwachtser dan ik had gedacht. Op de fiets terug naar huis was ik vooral geraakt ook vader te zijn van een dochter. Ik zou nu niet weten wat ik zou doen als zij later ongelukkig is. Misschien de blablabla zoals de meeste vaders zouden doen maar ja, ik heb nu Toni Erdmann gezien en ken nu een andere strategie…..

Een goed weekend allemaal.

Bewaard onder Films, vaderschap | 6 Comments

Tags: , ,

Ik wil de herinneringen graag intact houden

Geplaatst op 18 februari, 2017 

Nieuwsbrief van 013: ‘De beste tijdloze bands vind je dit jaar in 013‘. 31 mei The Mission en op 26 oktober Peter Hook & The Light.

The Mission zag ik voor het eerst live toen Wayne Hussey en Craig Adams net een jaar uit Sisters of Mercy waren gestapt. Hun eerste langspeler ‘God’s Own Medicine‘ was toen nog in de maak.

Peter Hook zag ik live met New Order toen hun eerste New Order plaat uit was: Power, Corruption & Lies. Daarvoor hadden ze natuurlijk ‘Movement‘ gemaakt maar dat was nog een echte Joy Division plaat, Power Corruption & Lies was de eerste plaat met het onmiskenbare New Order geluid.

Een geweldige tijd, achteraf en bij nader inzien dan, die ik niet over zou willen doen, of toch wel, nee beter van niet, hoewel…

En dan nu, 2017, de kans dezelfde live ervaring te ondergaan. Doen? Gaat tegenvallen zei iemand me,  zoals toen wordt het nooit meer.  Die bands zijn anders geworden, Wayne, Craig en Peter zijn nu stukken ouder en ik ook, wil ik dat onder ogen zien, weerspiegeld op het podium? Wat zou jij doen?

Ouder worden, daar gaat het niet om, wel hierom: ik wil de herinneringen zoals ze zijn graag intact houden. Dat geldt niet voor alle herinneringen maar wel deze. Vraag me niet waarom, dat is alleen voor intimi.

Bewaard onder Muziek | 4 Comments

Tags:

Op zoek naar wat we al weten

Geplaatst op 12 februari, 2017 

Op het tijdstip dat ik vanochtend ook nog lekker lui op één oor had kunnen liggen, zaten Sjoerd en ik in de bioscoop voor de film ‘Down to Earth‘.

Nou is bioscoop een wat groot woord voor ons eigen Oosterhoutse filmcafé maar ik hou ervan lekker op de fiets te genieten van de kleinschaligheid dicht bij huis in plaats van grote zalen in Breda of Antwerpen. En laat die voorkeur nou ook nog eens aardig aansluiten op het gedachtegoed van de film….

Over de film niks dan goeds. Liefst zou je alle wijsheid die voorbij komt opschrijven, het achteraf nog eens nalezen en op een knop drukken dat je het niet alleen voor eens en voor altijd weet maar ook dat je alles voortaan ook echt toepast.

Wat me dan zo aansprak? Zoveel, misschien wel alles. De beelden zijn fantastisch maar de woorden die gesproken worden overtreffen alles. Deze raakt me het meest: we zijn running people. We haasten en we haasten en we hebben nergens echt tijd voor. Zijn we ergens mee bezig, bijvoorbeeld ons kind naar bed brengen, zijn we in gedachten al met het volgende bezig. Dat opjagen doen we zelf, gevoed door een samenleving waarin druk, druk, druk, consumptie, consumptie, consumptie, meer, meer, meer de norm is en die ons en onze planeet uitput.

Tijdens de pauze was iedereen er als een raket vandoor om niet te lang in de rij te hoeven staan voor een kop koffie. Hallo, hebben we niet net iets geleerd over running people? Net als wij bleven er op de achterste rij nog een paar mensen zitten om even rustig na te praten in plaats van aan te sluiten bij de drukte in de foyer.

Worden we toch na enige tijd door de organisatie erop gewezen dat er ook voor ons koffie klaar staat met lekkers, zit bij de prijs van het kaartje inbegrepen. Wij naar de foyer. Geen rij meer en we zijn meteen aan de beurt. Koffie, slagroom, bonbon, mini gebakje en een klein glaasje koffie likeur.

Dit is de film ten top. Niet haasten, niet de running people uithangen, en dan komt dat waar je eerst voor denkt te moeten haasten vanzelf naar je toe.

Na afloop van de film was er nog gelegenheid tot napraten. Dat deden wij ook maar niet in het filmcafé maar bij de open haard van café de Beurs:

Fuller’s Honey Dew: cheers!

Down to Earth is een film die je moet zien, een film over de zoektocht naar datgene wat we diep van binnen al weten maar elke dag weer vergeten.

Bedankt voor de uitnodiging Sjoerd, dit was een geweldige zondag.

Bewaard onder Films | 4 Comments

Tags: , , ,

Kwantiteit is ook een kwaliteit

Geplaatst op 11 februari, 2017 

Je kent vast wel dat verhaal van die vader die zijn dochter op een dag flink kortte op haar zakgeld: je lost het maar op, er is minder geld en het geld dat er is gaan we aan andere dingen uitgeven. En daarmee kon ze het doen, het oplossen dus.

De titel van deze blogpost had ook kunnen zijn: Over een stad die zijn bibliotheek de nek omdraait en vervolgens ophemelt

En dat deed ze. Zo gingen abonnementen de deur uit waaronder dat voor de bibliotheek, net als samen shoppen met vriendinnen, op vrijdagmiddag gezellig het begin van het weekend vieren en nog tal van drastische maar noodzakelijke maatregelen.

Volleybal bleef ze nog we doen en toen haar team amper twee jaar later kans maakte Nederlands kampioen te worden was haar vader er als de kippen bij: goed gedaan meid, klop, klop, schouderklop, de beste van Nederland ja, ja, ja, wat goed, goed, goed, trots, trots, oh zo trots, goed bezig meid, heel goed bezig. En pa liet geen mogelijkheid onbenut om zijn dochter en haar team de hemel in de prijzen.

Of haar team ook daadwerkelijk kampioen van Nederland is geworden is op dit moment niet bekend. Zijn ze dat wel geworden, dan zal pa het zeker hebben uitgeschreeuwd dat korten op zijn dochters zakgeld zeer zeker heeft bijgedragen aan dit sportieve succes.

De dochter in dit verhaal is natuurlijk Theek5, de bibliotheek die kans maakt te worden uitverkozen tot de beste bibliotheek van Nederland. Ik heb op Theek5 gestemd en ik kan je van harte aanbevelen dit ook te doen.

Voor wie de vader symbool staat, dat zoekt iedereen in Oosterhout maar mooi zelf uit, moeilijk kan dat niet zijn.

Theek5 heeft in Oosterhout noodgedwongen twee van de drie vestigingen moeten sluiten. Met wat over is dingt Theek5 naar de erkenning als beste bibliotheek van Nederland en ik gun dat Theek5, werkelijk waar.

Maar tegen pa die zo drastisch moest korten wil ik graag dit zeggen: kwantiteit is ook een kwaliteit. Je dochter wordt dan misschien Nederlands kampioen maar kijk even naar het totaalplaatje en wat zie je dan?

Een fijn weekend allemaal.

Bewaard onder Verhaaltjes | 2 Comments

Tags: , ,

Tweetup: ontmoet je 0162 Twitter connecties

Geplaatst op 2 februari, 2017 

Op 25 maart vindt de tweede editie plaats van #Tweetup0162, dit keer in café de Pub:

Daan maakte deze bijzonder mooie promo voor de #Tweetup0162

De eerste #Tweetup0162 vond alweer meer dan twee jaar geleden plaats in november 2014, toen in ‘Fever’.

Voor wie het fenomeen tweetup niet kent, het is eigenlijk heel simpel: een tweetup is een bijeenkomst van mensen die Twitteren. Mensen die elkaar al kortere of langere tijd via Twitter volgen, daar misschien al eens wat met elkaar hebben uitgewisseld, maar elkaar misschien nog nooit in het echt hebben ontmoet. Nou, daar is een tweetup een ideale gelegenheid voor elkaar ook eens in het echt te ontmoeten.

Oh ben jij het, was leuk je eindelijk eens in het echt te ontmoeten.

Iedereen die in het 0162 gebied, dus niet alleen Oosterhout, woont of werkt en die Twittert, is 25 maart van harte welkom. De bijeenkomst is informeel, entree is uiteraard gratis en je betaalt je eigen consumpties. Er komt in de Pub ook weer een Twitterwall, een groot scherm waarop alle tweets getoond worden die verstuurd worden met de hashtag #Tweetup0162.

En wat moet je dan op zo’n tweetup? Nou, er moet helemaal niks.  Heb je zin er plezier te maken? Doe dat. Heb je zin er nieuwe mensen te leren kennen? Doe dat. Politiek, voetbal, het weer bespreken? Doe dat. Wil je er netwerken? Doe dat. Wil je er zaken doen? Doe dat. Wil je er de wereld verbeteren? Doe dat. Heb je zin vanaf de zijkant alleen een beetje te observeren en daar later spijt van te hebben? Ook lekker doen.

Maar hoe weet nou iedereen dat er een tweetup is? Via Twitter natuurlijk. Laat via Twitter aan al je volgers weten dat er 25 maart een gezellige tweetup is in de Pub. Deel deze blog of gebruik de promo die Daan zo mooi getekend heeft en vraag anderen datzelfde te doen zodat er een kettingreactie ontstaat.

Kom je ook naar #Tweetup0162 en nodig je andere 0162 Twitteraars uit om ook te komen? Tot 25 maart dan in de Pub.

Bewaard onder Persoonlijk | Reageer

Tags: , ,