Ik voel me vandaag miserabel
Geplaatst op 27 mei, 2011
Als ik met de trein reis, is mijn favoriete bezigheid een boekwinkeltje induiken om de wachttijd te doden. Nadeel van die boekwinkels is dat er meestal een volle muur is bekleed met allerlei magazines. Het is een muur vol met hoe het leven ‘moet’ zijn maar niet is. En voor wie het leven niet is zoals het ‘moet’ zijn, biedt diezelfde muur wat je moet eten, aantrekken, opsmeren, doen en loslaten, om het leven wel te leven zoals het ‘moet’ zijn.
Met de realiteit heeft het allemaal bijzonder weinig te maken, met geld verdienen des te meer.
Twitter lijkt soms ook op zo’n muur in de boekwinkel. Het gaat er met iedereen geweldig goed en iedereen weet precies wat je moet doen om ervoor te zorgen dat het geweldig goed met je gaat. Ik geloof dat niet, net zoals ik die muur in de boekwinkel niet geloof. Ik geloof wel de tweet van Jos Peschen:
Leven kent pracht en pijn. Tweets lijken alleen pracht te kennen. Zit pijn nog in de taboe sfeer? Nou, ik voel me vandaag miserabel!
Bewaard onder Mening
Tags: leven, pijn, realiteit, twitter
Reacties
9 Reacties to “Ik voel me vandaag miserabel”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Een tijdschrift is een boek vol met reclame en je moet er ook nog voor betalen ook, en reclame is het mensen voorhouden wat ze niet allemaal moeten kopen om gelukkig te worden.
Mooie tweet van Jos, gewoon zeggen hoe het echt met je gaat.
Peter wil jij me eens uitleggen wat het leuke van tweeten is?, ik zie het nog niet : ) .
@Marc: het leuke van twitter? Daar kom je naar mijn idee alleen achter door het uit te proberen en ermee te spelen en dat minstens een maand de kans te geven. Wat ik er zo leuk aan vind? Twitter brengt mij in contact met een heleboel verschillende mensen. Een aantal heb ik dankzij Twitter ook in het echt ontmoet en zijn vrienden geworden. Twitter is ook een handig platform om kennis, ervaring, inzichten, humor, frustratie of wat dan ook te delen met anderen of om hulp te vragen. Twitter heeft ook minder leuke kanten zoals dat het niet altijd even authentiek is (daar gaat deze blog min of meer over) wat er geschreven wordt en dat er ook een boel mensen zijn die alleen uit zijn op marketing en zaken doen. Maar je bepaalt natuurlijk zelf wie je wel of niet volgt en je kunt altijd ‘achter een slotje’ twitteren zodat je tweets alleen door jouw volgers gelezen kunnen worden.
Natuurlijk mag iedereen zich voelen zoals ie voelt, maar ik zit er niet op te wachten dat mensen hun geklaag, gezucht en gesteun met me delen. Waar je je aandacht op richt…
Daarbij geloof ik in de kracht van het woord, die nog sterker is dan de kracht van gedachten. Je zet het vast als je zegt ‘ik voel me zo miserabel’, maar goed, het kan zijn dat iemand dat graag wil. Persoonlijk lees ik liever een tweet als deze:
Paulo Coelho: If you are not happy, just pretend you are. At the end of 7 days, you will be.
Zijn we het eens lekker oneens hè, Peter? 😉
@Petra: wat ik ervaar is dat het herkennen en erkennen van een gevoel, ongeacht wat voor soort gevoel, helpt om verantwoordelijkheid te nemen voor het gevoel en voor de onderliggende behoefte. Het heeft voor mij ook met authenticiteit te maken. Als ik alleen deel als ik me blij voel en niet als ik me somber voel, dan is dat voor mij weinig authentiek. Als aandacht richten betekent dat bepaalde gevoelens niet meer gecommuniceerd worden, dan gaat dit voor mij voorbij aan het volledige potentieel van menselijkheid. Gevoelens die steeds niet herkend en erkend worden gaan een eigen leven lijden en kunnen zich manifesteren als gedrag waar wij en anderen last van krijgen (tot ziekte aan toe). We zien het inderdaad allebei anders 🙂
Ja, maar voor mij is er een groot verschil tussen het erkennen voor jezelf, er bv even voor gaan zitten om het echt te voelen of het delen met de grote buitenwereld. Sterker nog: Dat zou zelfs weer het ontwijken kunen zijn…
Maar met van mening verschillen is niks mis! Dat mag er zijn! 😉
Gelukkig @Petra 🙂
@Peter,
“Twitter is ook een handig platform om kennis, ervaring, inzichten, humor, frustratie of wat dan ook te delen met anderen”
Is Twitter dan eigenlijk niet net zoiets als een blog?, maar goed ik ga er eens naar googlen, daarover zal wel genoeg informatie te vinden zijn, misschien toch wel leuk.
@Marc: Twitter is inderdaad een soort blog, het wordt micro blog genoemd omdat je in je tweet maar 140 tekens kwijt kunt. Zoals ik het ervaar is het veel laagdrempeliger, zal ik bepaalde dingen tweeten waar ik niet over blog.
Bedankt voor de info Peter.