Weg met loslaten en lang leve de overgave
Geplaatst op 21 april, 2011
Ik ben klaar met het woord loslaten. Loslaten is een paardenmiddel geworden. Het maakt niet uit waar je last van hebt of wat je mankeert: laat het los en weg zijn alle problemen. Zowat elke therapeut of coach heeft het erover: loslaten. Zelfs vrienden vertellen je om toch vooral los te laten.
In een poging om mezelf te bevrijden van het woord ‘loslaten’, kwam in terecht bij het woord ‘overgave’. Wat voelt dat zalig zeg. Weg met loslaten en lang leve de overgave. Overgave klinkt en voelt ook veel natuurlijker dan loslaten. Een mens laat niet los, een mens houdt (zich) vast. Maar overgave, dat doen we wel. Elke dag en met plezier en gemak.
Vermoeidheid is zo’n mooi voorbeeld van overgave, de overgave aan de rust en slaap die het lichaam nodig heeft. Het voelt weldadig je over te geven aan vermoeidheid. Dat fijne gevoel van op bed gaan liggen als je moe bent en voelt hoe je hele bed je ondersteunt. En dan langzaam wegzakken in een heerlijke slaap. Of wat te denken van de overgave aan een opkomend orgasme. Hoe voelt dat? Heerlijk toch?
Als fysieke overgave zo heerlijk is, hoe zou het dan zijn met bijvoorbeeld emotionele en spirituele overgave? Ik ben bereid te geloven dat dat net zo heerlijk is. Overgave is en weldaad voor lichaam, geest en ziel. Overgave, I love it.
Bewaard onder Mening, spiritualiteit
Reacties
6 Reacties to “Weg met loslaten en lang leve de overgave”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
+1!
@Edwin: En dat schrijf je vol overgave 🙂
Voor mij klinkt loslaten als iets dat ik zelf “moet” doen en waar ik ook veel moeite mee heb. Het is bij mij echt een levensthema. Ik ken mezelf als iemand die graag controle houdt en dat dus moeilijk vindt om dat los te laten. Als je het hebt over overgave geeft dat mij meer rust omdat ik bij dat woord meer het idee heb dat ik het niet alleen hoef te doen. Dat er een hogere macht is die mij daarbij kan ondersteunen. Tot zover even blurpen! 🙂
@Ingrid: klinkt herkenbaar als een universeel menselijk thema. Mijn beleving van loslaten is dat het gemakkelijk kan leiden tot innerlijke strijd. Overgave ligt voor mij meer op de lijn van acceptatie. En vanuit acceptatie, zo is mijn ervaring, volgt verandering.
Wat dacht je van het woord ‘omarmen’, in het Engels ‘embrace’? Sommige zaken kun je niet zomaar ‘loslaten’ en ‘overgave’ komt voor mij na ‘omarmen’. Wat denk jij?
@Huub: ik denk dat het in de kern allemaal over hetzelfde gaat mits we beseffen dat loslaten, omarmen en overgeven allemaal processen zijn die een leven lang spelen. Inhoudelijk op je vraag denk ik dat omarmen inderdaad aan het begin van het proces komt.