De blije burgers van Coehoorn Centraal

Geplaatst op 4 maart, 2014 

Ze noemen zich ‘blije burgers’, Paul de Bruijn en Peter Groot, onze gastheren van Coehoorn Centraal. Voor wie niet weet wat Coehoorn Centraal is en wat daar zo bijzonder aan is, lees dit: Over Coehoorn Centraal of hoe bewoners, ondernemers en gemeente een wijk opnieuw vormgeven

Ik vond dat ik daar maar eens een kijkje moest gaan nemen en met mij vond Wim Kiezenberg dat ook. Wim zit iets groots uit te broeden voor het gigantisch groot, historisch rijk, en leegstaande gebouw van scheepswerf ‘de Schelde’ in Vlissingen. En ik, ja wat wil ik? Mijn droom is om van mijn wijk een open lucht versie van Seats2Meet te maken zodat sociaal kapitaal stroomt naar waar deze het hardst nodig is.

Maak wat je doet groot en bijzonder
Dus wij met onze grote plannen naar Arnhem. Grote plannen maar veel te klein volgens onze Paul en Peter, dat was zo ongeveer het eerste wat we te horen kregen. Mensen willen zich graag aansluiten bij iets groots, iets bijzonders. Maak wat je doet groot en bijzonder zodat anderen willen aansluiten en volgen.

Het zijn woorden van twee ervaringsdeskundigen. Je hoeft hun blog maar te volgen om te weten wie ze zoal ‘op de koffie’ krijgen. En tijdens het bezoek van Wim en mij was het niet anders, is het werkelijk het ene bezoek na het andere dat van Paul en Peter wil horen wat er allemaal aan het gebeuren is met Coehoorn Centraal.

Ik wilde voornamelijk het geheim leren kennen: hoe krijg je een gemeente zo gek ver, dat ze je voor vijf jaar zowat een hele wijk in handen geven en dan ook nog eens zonder de uitkomst ervan vast te leggen. Dus ik noteer alvast: maak wat je doet groot.

Zelf gaat het ze om veel meer dan alleen Coehoorn Centraal of om het uitbouwen van deze bijzondere plek tot een thuis voor allerlei creatieve ondernemers. Het gaat ze om heel Arnhem en om het nog groter te maken, om de verbinding en samenwerking met Duitsland.

Verliefd op een verhaal
We krijgen een rondleiding en eindelijk zien we het gebied, de gebouwen en het park waar ik al zoveel over had gelezen. Peter is ondertussen een andere groep aan het rondleiden en Paul laat ons al vertellend alles zien. Het idee om het geheim te weten te komen heb ik dan al opgegeven want wat ik hier hoor en zie kan ik op dat moment al lang niet meer duiden. Ik kan het alleen ondergaan en hopen dat ik er later soep van kan koken:

Maar er is ook iets vreemds aan de hand. Terwijl Wim en ik verhalen van Paul aanhoren en er helemaal in worden meegezogen, is wat we zien niet echt in overeenstemming met wat we horen.  Wat we horen is de droom, het beeld van hoe het er over vijf jaar uitziet. Wat we zien is hoe het er nu uitziet en dat zijn gebouwen die grotendeels leeg staan. Waar worden we hier nou verliefd op, wat we zien of wat we horen?

We worden verliefd op het verhaal dat door Paul zo enthousiast en overtuigend wordt verteld dat je niet anders kunt dan zien wat hij en Peter al lang geleden hebben gezien toen ze dit project begonnen. En dat beeld zien Wim en ik nu ook omdat het verhaal erover zo goed en meeslepend is.

Wees dapper
In één van de gebouwen gaan we naar binnen. Ik maak er twee foto’s die me iets te vertellen hebben over het geheim van Coehoorn Centraal: Wees dapper en Ik maak alles nieuw.

Dapper zijn betekent in het geval van Paul en Peter ook ‘nee’ zeggen tegen kansen die op het eerste gezicht erg aantrekkelijk lijken omdat ze geld opleveren, maar die niet echt passen in hun filosofie. Een bedrijf dat ruimte van ze wil huren maar met eigen voorwaarden komt over het gebruik van die ruimte kan het vergeten als die voorwaarden botsen met waar Coehoorn Centraal inmiddels voor staat. Dapper zijn betekent ook dat als  iemand niet wil meewerken, als is het een belangrijke medewerker van de gemeente of provincie, zeggen: dan slaan we je gewoon over, wij gaan verder.

Laat anderen meedromen
Maar dit laatste komt zelden voor want de medewerking komt van alle kanten, alsof iedereen ook een blije burger wil zijn, net als Paul en Peter. En daar schuilt volgens mij een nieuw stukje van het geheim. Waarom zoveel medewerking, zoveel zogenaamde toevalligheden?

Paul en Peter zijn begonnen met een droom die zo duidelijk voor ze is dat ze er een verhaal over kunnen vertellen waar iedereen die ermee in aanraking komt voor valt. Vallen voor het verhaal betekent net als Paul en Peter de uitkomst ervan zien. En als dat gebeurt, als steeds meer mensen meedelen in de droom, wordt er steeds harder aan de realisatie ervan getrokken, gaat het proces van realisatie steeds sneller. En daarom: ze staan nog maar aan het begin maar over een kleine vijf jaar hebben ze het voor elkaar.

Dus het geheim? Droom groot. Vertel het verhaal over je droom groots en meeslepend en met bravoure. Wees dapper, standvastig en heb vertrouwen in de kracht van je verhaal. En als je dat doet maak je alles nieuw.

Lees ook: Van bloggen word je rijk

Bewaard onder Ondernemen, Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , , ,

Van bloggen word je rijk

Geplaatst op 27 december, 2013 

Sinds ik voor het wijkblog Oosterheide blog, is mijn interessegebied flink verschoven. Zo las ik een tijdje geleden over het project ‘Coehoorn Centraal’ in Arnhem, misschien wel het grootste project op het gebied van een door burgers gedreven stadsontwikkeling. Na het lezen over dit bijzondere project dacht ik als eerste aan die lelijke bouwput in Middelburg die deze mooie stad alweer tien jaar bezig houdt. Zouden burgerinitiatieven daar misschien een oplossing kunnen bieden net zoals dat in Arnhem is gebeurd?

Via Twitter informeerde ik blogvriend Edwin Mijnsbergen over Coehoorn Centraal en die tipte vervolgens Wim Kiezenberg over dit project. Wat volgde was een afspraak in Middelburg om hier eens over van gedachten te wisselen. Als je weet dat een probleem te groot en diepgeworteld is om het eventjes op te lossen, wordt een gesprek erover eigenlijk heel gemakkelijk en vooral leuk: je begint gewoon te praten en de ideetjes beginnen vanzelf te stromen.

Het is geweldig dat overheden en al lang bestaande systemen en structuren geen oplossingen meer hebben voor hedendaagse problemen omdat het alle ruimte biedt aan initiatieven van mensen die bereid zijn de regie over eigen straat, buurt en wijk weer in eigen hand te nemen. Als je doorvraagt kent iedereen daar wel een aantal voorbeelden van.

Het zijn gouden tijden voor pioniers en avonturiers. Gouden tijden ook voor je gevoel volgen, je intuïtie. Problemen en vraagstukken zijn soms zo complex dat logisch nadenken of proberen de boel te vertalen naar visie, missie en doelen, niet meer werkt en ook niet meer inspireert. Wat dan rest is je gevoel volgen, iets doen omdat je voelt dat het goed is het te doen zonder dat je het kunt beredeneren. Zoals zo’n afspraakje in Middelburg afgelopen maandag. Hoe het allemaal verder gaat weten we niet maar begin volgend jaar gaan we een kijkje nemen in Arnhem om te leren van ‘Coehoorn Centraal’, wat daar is gerealiseerd en hoe de mensen dat voor elkaar hebben gekregen. Omdat het goed voelt om zonder routekaart een proces in te duiken met onbekende afloop.

Het vloeit allemaal voort uit bloggen. Bloggen is veel meer dan alleen die stukjes het net op slingeren. Door te bloggen sluit je jezelf aan bij een ecosysteem van mensen die zoveel energie, ideeën en oplossingen genereren dat je er soms door ondersteboven geblazen wordt. Van bloggen word je rijk.

Tussendoor hackten we in Middelburg ook nog even een caravan.

Bewaard onder Bloggen, Mening | 3 Comments

Tags: , , , , , , , , ,