Begin nooit een wijkblog

Geplaatst op 20 februari, 2015 

Karin Ramaker schreef er mooie woorden over in ‘Bloggen en burgerjournalistiek?’.

Ook Michael Minneboo schreef er mooie woorden over in: In Amsterdam droom ik van New York.

Twee pleidooien om te bloggen over je eigen omgeving: over je eigen wijk of stad. En toch zeg ik: weersta de verleiding om te gaan wijk- of stadsbloggen, doe het vooral niet!

Zelf ben ik eind 2013 met een wijkblog begonnen, daartoe aangemoedigd door, jawel, Michael Minneboo en nog zo’n fanatieke en eigenzinnige blogger Edwin Mijnsbergen.

Als je met een wijkblog begint ga je anders naar je eigen wijk kijken. Je ziet mooie dingen die je vroeger niet zag. Je ziet ook minder mooie dingen waar je vroeger niet zo bij stil stond en waar je ineens wat aan wilt veranderen. En dat ga je ook doen….

Blogje na blogje na blogje gebeurt er iets met je. Eerst onopgemerkt en als je het eenmaal ziet is het te laat: je bent door het wijkbloggen verliefd geworden op je eigen wijk. En liefde doet rare dingen met je, dat weet iedereen.

Nooit kun je meer ergens onverschillig aan voorbijgaan: je wordt blij en geniet daar enorm van of je wordt boos of verdrietig en gaat iets ondernemen. En dan ga je daarover bloggen en word je nog blijer en geniet je nog meer van de mooie dingen in je wijk en je komt nog meer in actie voor de dingen die er in je wijk werkelijk toe doen.

Hadden Michael en Edwin me maar net zo gewaarschuwd zoals ik jou nu waarschuw.

Goed weekend allemaal.

Bewaard onder Mening | 5 Comments

Tags: , , ,

Een boek over op je bek gaan als HET coachboek van 2012

Geplaatst op 11 oktober, 2012 

Dit is wat ik vond van het boek ‘Opkrabbelen nadat je op je bek bent gegaan: Weg met de experts, leve de ervaringsdeskundigen.

Het boek is geschreven door Karin Ramaker met bijdragen van Gijs Hoofs, Heide Goris, Katja Linders, Marieke Sweens en van iemand die door het alledaagse zwerft…

Opkrabbelen is door de NOBCO, de Nederlandse orde van beroepscoaches, genomineerd voor beste coachboek van 2012. Wil je wat voor me doen? Stem dan op ‘Opkrabbelen: klik hier om te stemmen. Bedankt.

Wat zeg je, je wilt redenen horen om op ‘Opkrabbelen’ te stemmen? Kijk, dat het een goed, praktisch, inspirerend, creatief Do It Yourself boek is hoef ik natuurlijk niet te vertellen. Maar wat zwaar mag wegen in je keuze voor ‘Opkrabbelen’ is dat ik zin heb in een feestje 🙂

Rectificatie: de link om op ‘Opkrabbelen’ te stemmen heb ik verwijderd. Lees hieronder de reactie van Karin en je begrijpt waarom ik dat heb gedaan. Rest me nog te zeggen dat ‘Opkrabbelen’ gewoon het beste coachboek van 2011 is en dat ik hoop dat ze bij de NOBCO van coachen meer verstand hebben dan van boekverkiezingen.

Bewaard onder Boeken | 2 Comments

Tags: ,

Opkrabbelmuziek (4)

Geplaatst op 21 september, 2012 

Opkrabbelmuziek deel 4 is van een band die misschien wel DE opkrabbelband is: Rollins band.

‘I’m talking to you: hero time starts right now! Yeah, hero time, yeah, time to shine, hey, hero time!’

De term opkrabbelmuziek is ontleend aan het boek ‘Opkrabbelen nadat je op je bek bent gegaan‘ van Karin Ramaker

Lees ook:

Bewaard onder Boeken, Muziek | Reageer

Tags: , ,

Rouwen bij verandering

Geplaatst op 28 februari, 2012 

Een goeie vraag van Karin Ramaker in haar blogpost over patronen doorbreken: ‘Waarom omarmen we nieuw zo slecht eigenlijk?’

Dit is wat ik schreef:

‘Mijn ervaring hiermee is dat je pas het nieuwe kunt omarmen als je afscheid hebt kunnen nemen van het oude. Afscheid nemen van het oude en het nieuwe verwelkomen is een rouwproces. En daar zit het probleem vaak: We kunnen of durven niet te rouwen en zijn niet bereid door het rouwproces te gaan. Onze emotioneel disfunctionele cultuur speelt daarbij een belangrijke rol. Het vermogen om te rouwen is naar mijn idee één van de meest onderschatte menselijke vaardigheden.’

Het is erg veilig en gemakkelijk om in de we-vorm te schrijven.  Dus ik herschrijf even:

‘Mijn ervaring hiermee is dat ik pas het nieuwe kan omarmen als ik afscheid heb kunnen nemen van het oude. Afscheid nemen van het oude en het nieuwe verwelkomen is een rouwproces. En daar zit mijn probleem vaak: Ik kan of durf niet te rouwen en ben niet bereid door het rouwproces te gaan. Mijn emotioneel disfunctionele cultuur speelt daarbij een belangrijke rol. Mijn vermogen om te rouwen is naar mijn idee één van mijn meest onderschatte menselijke vaardigheden.’

Zo zeg, komt die even binnen.

Bewaard onder Persoonlijk | 4 Comments

Tags: ,

Opkrabbelmuziek (3)

Geplaatst op 3 februari, 2012 

Boosheid wil ook wel eens helpen bij het opkrabbelen, het genereert in ieder geval meer energie dan somberheid. En die energie kun je gebruiken om jezelf weer een stapje verder op weg te helpen.

First off, let’s take it from the start
Straight out, can’t change what’s in my heart
No one can tear my beliefs apart

Suicidal Tendencies – You can’t bring me down.

‘Opkrabbelen nadat je op je bek bent gegaan’ is geschreven door Karin Ramaker.

Lees ook:

Bewaard onder Boeken, Muziek | 2 Comments

Tags: , ,

Zou je willen ruilen met iemand die constant in balans leeft?

Geplaatst op 13 januari, 2012 

Tijdens het schrijven van haar boek ‘Opkrabbelen nadat je op je bek bent gegaan’, stelde Karin Ramaker de meeschrijvers de volgende vraag:

Hoe ga je om met pieken en dalen en zou je willen ruilen met iemand die constant in balans leeft?

Het volgende was mijn antwoord.

Ik kom uit een technische hoek dus ik haak in met natuurkunde. Energie plant zich voort via golfachtige bewegingen. Het is de scheiding tussen de top van de golf en het dal ervan, die de beweging mogelijk maakt. Zonder toppen en dalen kan de golf, de energie, zich niet voortbewegen.

Naar mijn idee geldt dat ook voor ons mensen (wij zijn ook energie) en hebben we de pieken en de dalen nodig om vooruit te komen. Dus hoe ga ik ermee om? Ik doe mijn best te genieten van de toppen en te leren van de dalen. Het bijhouden van een dagboek is daarbij zeer behulpzaam omdat me dat vertrouwen geeft in het proces. Ik weet dat na een top een dal komt en ik weet dat na een dal een top komt. Ik hoef er alleen maar voor in mijn dagboek te bladeren.

Constante balans betekent voor mij niet dat er geen pieken en dalen meer zijn. Balans betekent voor mij in balans zijn met de golfbeweging, meesurfen met de golven ipv ertegen vechten. Dus ja, die soort balans wil ik wel.

Bovenstaande bijdrage staat overigens niet in het boek (of ik heb er compleet overheen gelezen). Wat je hier leest is dus een echt opkrabbel-collector’s-item 🙂

Bewaard onder Boeken, Persoonlijk | 9 Comments

Tags: , , ,

Intuïtie

Geplaatst op 26 december, 2011 

Misschien is de intuïtie wel het risico dat je neemt om te kunnen verrassen.

Gijs Hoofs in het door Karin Ramaker geschreven boek ‘Opkrabbelen nadat je op je bek bent gegaan’

Bewaard onder Boeken, Citaten | Reageer

Tags: , ,

Weg met de experts, leve de ervaringsdeskundigen

Geplaatst op 22 december, 2011 

In Amerika kun je er de stoepen mee betegelen: zelfhulpboeken. De expert die je vertelt welke stappen je moet zetten om je leven weer op de rit te krijgen en om  altijd gelukkig te zijn (ik zie dan altijd een soort van Dr. Phil voor me die me zegt ’this is what you need to do……’).

Vergeet deze experts en vergeet deze zelfhulpboeken. Het boek ‘Opkrabbelen nadat je op je bek bent gegaan’ van Karin Ramaker, is geschreven vanuit het perspectief dat het heel normaal en menselijk is om op je bek te gaan, dat het heel normaal en menselijk is om het eens even niet te zien zitten. Het is niet geschreven vanuit hoog-uit-de-toren-expertise maar vanuit met-beide-poten-in-de-blubber-ervaring. En dat maakt dat Opkrabbelen ontzettend prettig leest. In haar boek stelt Karin zichzelf kwetsbaar op, kun je helemaal meegaan in haar ervaringen met op je bek gaan en kun je je eigen ervaringen daarmee gemakkelijker accepteren.

Je krijgt er zelfs zin in om, zoals Karin schrijft, niet meer te lullen maar te poetsen. Aan de slag, stapjes zetten. Niet morgen maar nu. Haar boek biedt inspirerende uitnodigingen om ’te gaan poetsen’. Door in haar boek creatieve koppelingen te verwerken met het Internet, biedt haar boek toegang tot een wereld van andere ‘opkrabbelaars’.

Laat je nooit meer door een expert vertellen wat je moet doen als je in de put zit of als je jezelf ongelooflijk hard bent tegengekomen. Word zelf een ervaringsdeskundige en krijg er plezier in zelf te ontdekken wat voor jou werkt en deel dat weer met anderen zodat er inspiratie en moed uit kunnen putten. Weg met de experts, leve de ervaringsdeskundigen.

Bewaard onder Boeken | 8 Comments

Tags: , ,

Volgende pagina →