Zou je willen ruilen met iemand die constant in balans leeft?

Geplaatst op 13 januari, 2012 

Tijdens het schrijven van haar boek ‘Opkrabbelen nadat je op je bek bent gegaan’, stelde Karin Ramaker de meeschrijvers de volgende vraag:

Hoe ga je om met pieken en dalen en zou je willen ruilen met iemand die constant in balans leeft?

Het volgende was mijn antwoord.

Ik kom uit een technische hoek dus ik haak in met natuurkunde. Energie plant zich voort via golfachtige bewegingen. Het is de scheiding tussen de top van de golf en het dal ervan, die de beweging mogelijk maakt. Zonder toppen en dalen kan de golf, de energie, zich niet voortbewegen.

Naar mijn idee geldt dat ook voor ons mensen (wij zijn ook energie) en hebben we de pieken en de dalen nodig om vooruit te komen. Dus hoe ga ik ermee om? Ik doe mijn best te genieten van de toppen en te leren van de dalen. Het bijhouden van een dagboek is daarbij zeer behulpzaam omdat me dat vertrouwen geeft in het proces. Ik weet dat na een top een dal komt en ik weet dat na een dal een top komt. Ik hoef er alleen maar voor in mijn dagboek te bladeren.

Constante balans betekent voor mij niet dat er geen pieken en dalen meer zijn. Balans betekent voor mij in balans zijn met de golfbeweging, meesurfen met de golven ipv ertegen vechten. Dus ja, die soort balans wil ik wel.

Bovenstaande bijdrage staat overigens niet in het boek (of ik heb er compleet overheen gelezen). Wat je hier leest is dus een echt opkrabbel-collector’s-item 🙂

Bewaard onder Boeken, Persoonlijk

Tags: , , ,

Reacties

9 Reacties to “Zou je willen ruilen met iemand die constant in balans leeft?”

  1. Daan on januari 13th, 2012 12:01

    Balans vergt inspanning en concentratie, zelfde als fietsen, je zit wel altijd in het midden, maar als er een extern obstakel is, dan moet je goed opletten en alles eraan doen om de balans te behouden, als je net begint ga je nog vaak op je smoel, wordt je nog ondersteund door wieltjes of een helpende hand.. daarna ben je op jezelf aangewezen..

  2. Peter de Kock on januari 13th, 2012 20:54

    @Daan: Exact. Op een fiets kun je alleen in balans zijn door je snelheid. Die snelheid krijg je door inspanning, door beweging. Stoppen je bewegingen, dan verdwijnt je snelheid en val je om: weg balans.

  3. Marjolein on januari 13th, 2012 13:30

    Mooi gezegd. Ik heb lang gedacht dat dat mijn ultieme verlangen was. Balans. Maar nu, nu weet ik beter. Geen pieken zonder dalen. Zonder beweging geen vooruitgang… Balans is fijn, maar niet het allerhoogste. En zo balanceren we ons een weg door het leven…

  4. Peter de Kock on januari 13th, 2012 20:50

    @Marjolein: Dank je wel. Ik denk bij balans wel eens aan een koorddanser. Van een afstandje lijkt hij/zij in balans maar als je van dichtbij kijkt, zie constante beweging. En dankzij die beweging blijft hij/zij op het koord.

  5. Thi-Thanh-Tâm Nguyen on januari 13th, 2012 22:23

    Goh, wat leuk om jullie woorden over balans te lezen. Ik heb lang naar ‘balans’ gestreeft, terwijl ik dat nog niet helder voor mijzelf had verwoord.

    Nu ik jullie reacties heb gelezen, heb ik mijn eigen betekenis van balans kunnen verwoorden:
    In balans zijn betekent lief voor mijzelf zijn. Tijdens de pieken én de dalen.

  6. Peter de Kock on januari 14th, 2012 13:37

    @Thi-Thanh-Tâm Nguyen: Volgens mij is dat precies waar het om draait, dat we de woordenboekdefinities weggooien en onze eigen definities bedenken en die, daar waar we dat nodig hebben, ook steeds weer aanpassen.

  7. Petra on januari 14th, 2012 07:30

    “Meesurfen op de golven ipv ertegen vechten,” dat is mooi gezegd. Dan word je dus ook gedragen en ga je niet koppie onder. Het getuigt van vertrouwen en acceptatie. Overgave aan wat is, precies zoals het is. Balans zit ‘m voor mij in je innerlijke rust bewaren, wat er ook om je heen gebeurt, hoe woelig en onvoorspelbaar die golven soms ook lijken te zijn. Je sluit hiermee overigens weer mooi aan op mijn nieuwste artikel: meestromen. (zie http://www.wanttoknow.nl) De thema’s hangen in de lucht en wij surfen kennelijk lekker mee…

  8. Peter de Kock on januari 14th, 2012 13:41

    @Petra: Dank je wel. Krijg ineens een deja vu of is het een herinnering? Hebben wij op jouw blog niet eens een uitwisseling gehad over woelige golven en dat het diep onder de oppervlakte altijd rustig en vredig is, hoe hard het ook tekeer gaat aan de oppervlakte?

  9. Petra on januari 14th, 2012 14:06

    Ja, klopt. Hoe je het ook omschrijft, je komt steeds weer bij hetzelfde uit…

Laat je reactie achter!