Over mensenwerk en eindresultaat

Geplaatst op 12 juni, 2014 

Was ik vroeger te gast op een evenement  georganiseerd door vrijwilligers, zag ik alleen het eindresultaat en kon daar dan iets over zeggen in termen van erg leuk – leuk – gaat wel – niet zo best – rotzooi.

Wist ik veel (nou ja, ik had het wel kunnen weten maar stond er onvoldoende bij stil) wat er allemaal aan dat evenement vooraf was gegaan tijdens een heleboel uren vrijwilligerswerk.

Nu ik via de wijkblog Oosterheide zelf aan een aantal evenementen heb mogen meewerken, is mijn focus aan het veranderen. Dan zie ik soms al bij het horen van een idee voor een leuk evenement het mensenwerk voor me.

Ik hoop dat mijn focus niet al te drastisch verandert want dan zie ik alleen heel veel werk voor ons liggen en niet de vreugde van het eindresultaat dat aan het einde van de weg op ons ligt te verwachten en dat zich er zo op verheugt dat we zover geraken.

Bewaard onder Persoonlijk | 3 Comments

Tags: , , , ,

Hey aannemer, gedraag je als een goede gast

Geplaatst op 26 september, 2013 

Je woont in een leuke wijk en alles gaat er z’n gangetje. Natuurlijk gebeurt er ook wel eens iets dat minder leuk is maar over het algemeen heb je het er best naar je zin.

En dan: EEN PROJECT.

De gemeente en een grote opdrachtgever besluiten midden in je wijk te gaan bouwen. Een woning/woningen, een winkel/winkels of kantoor/kantoren. En meteen neemt de gemeente ook even de riolering onder handen.

Er komt een inspraakronde en je denkt dat het niet zo’n vaart zal lopen. Tot later de eerste zware machines door je straat denderen. Als je geluk hebt duurt zo’n project een half jaar. Als je pech hebt nog veel langer. Zet je kwaliteit van leven maar gerust op een veel lager pitje want wat er gaat gebeuren is ingrijpend.

Verschillende aannemers gaan als een bezetene aan het werk want die klus moet op tijd af.  Het bestek is hun Bijbel en kosten en tijd worden nauwgezet in de gaten gehouden.  In wat eerst een enorme puinhoop middenin je wijk wordt, begint de bouw.  Ze zijn gefocust die aannemers, ze hebben een duidelijk doel voor ogen. Ze zien het doel elke dag op tekening staan en laten dat pas los als het er in alle glorie staat.

Maar met een doel voor ogen worden ze blind voor al het andere.

Aannemers die middenin een woonwijk werken, zijn daar te gast en horen zich als goede gasten te gedragen. Maar dat hebben ze helemaal niet in de gaten want ze hebben een doel.

Het doel is heilig en de omgeving waarin ze aan dat doel werken, jij en je wijk, is onzichtbaar voor ze. En als het doel is gerealiseerd zijn ze weg. Een goede gast zou afscheid nemen en bedanken voor de gastvrijheid maar zij niet. Er wacht immers weer een volgend doel.

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , , , , , ,

To to’s uitbesteden aan het universum

Geplaatst op 4 maart, 2013 

Jerry en Esther Hicks noemen het in hun boek ‘Vraag en het wordt gegeven’ het placemat proces. Jerry en Esther zaten samen in een restaurant en Esther had er last van dat ze zoveel te doen had. Voor elk onderwerp dat ze op haar to do lijst kon doorstrepen kon ze er drie of meer nieuwe onderwerpen aan toevoegen.

Dit werkte niet voor haar en zij zocht naar een oplossing. Zij pakte de placemat van haar tafel en verdeelde deze in twee kolommen. Boven de linker kolom schreef zij ‘dingen die ik vandaag ga doen’ en boven de rechter  kolom schreef zij ‘dingen die ik het universum wil laten doen’.

Ik heb ditzelfde proces ook een aantal keren uitgeprobeerd en noem het ‘To do’s uitbesteden aan het universum’.  De linker kolom hield ik telkens lekker luchtig en de rechter kolom propte ik vol met de zware onderwerpen, dingen die al weken of maanden vast lijken te zitten.

Dit is wat ik merkte:

Ik had veel meer plezier in het doen van de dingen uit de linker kolom. Doordat ik me niet steeds liet afleiden door al die dingen die ik uit handen had gegeven, had ik veel meer aandacht voor de dingen die ik zelf deed en had er meer plezier in. Door met mijn gedachten weg te blijven van de dingen uit de rechter kolom, had ik veel meer rust en vrede in mijn lijf.

Er deden zich ook verrassingen voor: een aantal dingen uit de rechter kolom kwamen ineens in beweging. Informatie waar ik al lange tijd op zat te wachten, hulp die ik nodig had, ineens was het er. En wat me daarin het meest verwonderde was dat sommige vastgeroeste onderwerpen ineens weer in beweging kwamen op manieren die ik zelf niet had kunnen bedenken. Soms kwam ik ook in situaties terecht waarbij ik zelf ineens in de gelegenheid werd gesteld om een onderwerp uit de rechter kolom in beweging te krijgen. Dan voelde ik in een gesprek ineens aan dat mijn gesprekspartner me misschien verder kon helpen en stelde ik een hulpvraag waarmee ik weer een stapje verder kon komen.

Wat ik ontdekte was hoe ik elke dag aandacht had besteed aan dingen die vast zaten omdat ik ze elke dag op mijn to do lijst zag staan.  Door die via het placemat proces uit te besteden aan het universum trok ik mijn aandacht er vanaf en kon de boel weer in beweging komen.

Als je een onderwerp ziet en daarbij de gedachte lanceert ‘dit zit al maanden vast’, dan blijft het vast zitten. Beter is dan je aandacht er vanaf te halen. Het placemat proces kan daarbij zeer behulpzaam zijn.

Ik vind het een fijn proces om de dag mee te beginnen.  En dan natuurlijk niet de hele dag met een scheef oog naar de rechter kolom zitten staren om te controleren of het universum wel daadwerkelijk voor je aan het werk is.  Je zou het zelf ook niet fijn vinden als je iets voor een ander doet en je elk uur wordt gecontroleerd. Ik in ieder geval niet.

Als je niks hebt met termen als ‘het universum’ kun je volgens mij ook net doen alsof je een zaakwaarnemer hebt aan wie je het hele handeltje kunt uitbesteden.

Bewaard onder spiritualiteit | 2 Comments

Tags: , , , ,

Waarom doen we toch zo moeilijk?

Geplaatst op 25 februari, 2013 

Daarover ging het naar aanleiding van de blogpost ‘Ploep’ van Petra Maartense’.

Een seconde, misschien twee of drie, zocht ik naar antwoorden. Ja, waarom doen we eigenlijk zo moeilijk? Iets met patronen, de menselijke conditie, verslaving, dat soort werk.

STOP, HOU OP!.

Als een auto technische problemen heeft, is het handig op zoek te gaan naar de oorzaak om het probleem te kunnen verhelpen. Bij menselijk gedrag ligt het veel ingewikkelder.

Vraag tien willekeurige mensen naar het waarom van menselijk gedrag en je krijgt tien verschillende antwoorden. Vraag het honderd professionals zoals psychologen, therapeuten en coaches, en je krijgt duizend verschillende antwoorden.

Een focus op oorzaken maakt het probleem eerder groter dan kleiner. Hoe meer je zoekt naar oorzaken, hoe meer je er zult vinden. En wil je die dan allemaal gaan oplossen? Tegen de tijd dat je meer dan drie oorzaken hebt gevonden, en die vind je, slaat het slachtofferschap al toe.

Wij mensen kunnen op elk moment van de dag stappen zetten ons leven te verbeteren zonder welke oorzaak dan ook te kennen. Één enkele gedachte kiezen die al iets beter aanvoelt dan de vorige kan al een wereld van verschil maken.

Bewaard onder Mening, Oplossingsgericht werken | 4 Comments

Tags: , , , ,

Typisch 2011

Geplaatst op 29 december, 2011 

Aan het eind van het jaar schrijf ik op wat ik in het nieuwe jaar graag wil meemaken. Je zou het voornemens kunnen noemen maar ik neem me niks voor. Ik noem het liever wensen en verlangens, een beetje dromen over het nieuwe jaar.

En dan laat ik het rijpen, net zoals wijn. Na een jaar gaat de ‘kurk van de fles’ en kijk ik naar waar ik een jaar geleden over droomde en wat er is uitgekomen. De resultaten zijn meestal verrassend.

Een paar dagen geleden las ik mijn dromen over 2011 voor het eerst weer terug en ik was boos en teleurgesteld omdat er niets was uitgekomen. OK, ik geef het toe: ik had een paar echt grote dingen gedroomd maar daarvan had er best eentje werkelijkheid kunnen worden.

Een dag later bekeek ik mijn dromen voor 2011 nog eens maar dit keer met het vergrootglas er bovenop, inzoomen op de details. Wat schreef ik daar? Is het niet uitgekomen? Ook niet een beetje? Is het punt op dit moment ‘in progress’? Is het misschien wel uitgekomen maar op een iets andere manier en herken ik het op dit moment niet? Wil ik dit nog graag of is mijn droom onderweg veranderd?

Conclusie: ik heb een heleboel om dankbaar voor te zijn in 2011. Veel van wat ik een jaar geleden droomde, is uitgekomen of is op dit moment aan het uitkomen. En er zijn ook flink wat dromen die ik graag meeneem naar 2012.

En dat vond ik nou typisch 2011: teleurstelling maar met iets meer aandacht voor de details volop dankbaarheid.

Dankbaarheid komt niet uit de lucht vallen, soms is het hard werken, hard vloeken, flink frustrerend, een kwestie van aandacht en focus.

Bewaard onder Persoonlijk | 12 Comments

Tags: , , , , , ,

Focus op twee wielen

Geplaatst op 7 augustus, 2011 

Een weekje motorrijden is herontdekken hoe fijn het voelt om maar met één ding tegelijk bezig te zijn. Motorrijden is hartstikke leuk en tegelijkertijd risicovol. Kun je tijdens het stofzuigen van je huis consequentieloos aan allerlei dagelijkse beslommeringen denken, tijdens het motorrijden kan dat niet. Dat wil zeggen: het kan natuurlijk wel maar niet consesequentieloos.

Veilig motorrijden vraagt om focus en tegelijkertijd brengt motorrijden mij in die focus. Het is een bijzondere wisselwerking die soms voelt als een meditatie maar wel met de ogen wijd open.

Terwijl ik deze blogpost schrijf denk ik ook aan andere dingen zoals aan de muziek die ik ondertussen hoor, de hardlooproute die ik straks ga kiezen en het herstel van mijn blog waar ik vanmiddag aan wil werken. Tijdens het motorrijden komen dat soort gedachten ook wel maar het zijn er minder en ze zijn korter van duur.

Ik denk dat dit komt omdat het bewustzijn tijdens motorrijden zo overduidelijk in de gaten heeft dat tijdens het insturen van een scherpe bocht denken aan wat ik die avond zal gaan eten werkelijk extreem onzinnig is en zelfs gevaarlijk. Dus die gedachte aan het eten van vanavond is op twee wielen ook meteen weer weg.

Ik lees wel eens dat je van elke activiteit als het ware een meditatie kunt maken door het met volledige aandacht te doen.  Afgaande op mijn ervaring met motorrijden denk ik dat dit inderdaad mogelijk is maar tot nu toe lukt me dat vooral met motorrijden. Was stofzuigen of afwassen maar net zo leuk als motorrijden.

Bewaard onder Persoonlijk | 5 Comments

Tags: , ,

Codependency is aan het veranderen

Geplaatst op 25 maart, 2011 

Het fenomeen dat Codependency is, is aan het veranderen.  De symptomen van Codependency zijn aan het veranderen omdat onze maatschappij aan het veranderen is. Melody Beattie schreef er in 2009 een boek over: ‘The New Codependency’.

Tien, twintig jaar geleden, was duidelijk dat als iemand een obsessieve focus had op andermans problemen of verslaving, er Codependency issues in het spel waren.

Tegenwoordig hebben mensen geen vriend, vriendin, partner of familielid met problemen of een verslaving meer nodig  om zich  obsessief op te kunnen focussen want dankzij het Internet en de media vervullen de problemen in Japan en het Midden Oosten nu deze rol.

Of de obsessieve focus nu is gericht op een partner met een verslaving, een vriend of vriendin met problemen of wat er in Japan en het Midden Oosten gebeurt, de inzet is steeds hetzelfde: niet naar jezelf hoeven kijken, jezelf weghouden van de dingen die je wel kunt veranderen (jezelf) en jezelf machteloos maken.

Lees ook:

Bewaard onder Actualiteit, Codependency | 2 Comments

Tags: , , , , ,

Bemoei je met je eigen zaken

Geplaatst op 23 november, 2010 

‘A man is likely to mind his own business when it is worth minding. When it is not, he takes his mind off his own meaningless affairs by minding other people’s business.’

Eric Hoffer

Bewaard onder Citaten | 4 Comments

Tags:

Volgende pagina →