Codependency is aan het veranderen
Geplaatst op 25 maart, 2011
Het fenomeen dat Codependency is, is aan het veranderen. De symptomen van Codependency zijn aan het veranderen omdat onze maatschappij aan het veranderen is. Melody Beattie schreef er in 2009 een boek over: ‘The New Codependency’.
Tien, twintig jaar geleden, was duidelijk dat als iemand een obsessieve focus had op andermans problemen of verslaving, er Codependency issues in het spel waren.
Tegenwoordig hebben mensen geen vriend, vriendin, partner of familielid met problemen of een verslaving meer nodig om zich obsessief op te kunnen focussen want dankzij het Internet en de media vervullen de problemen in Japan en het Midden Oosten nu deze rol.
Of de obsessieve focus nu is gericht op een partner met een verslaving, een vriend of vriendin met problemen of wat er in Japan en het Midden Oosten gebeurt, de inzet is steeds hetzelfde: niet naar jezelf hoeven kijken, jezelf weghouden van de dingen die je wel kunt veranderen (jezelf) en jezelf machteloos maken.
Lees ook:
- The New Codependency
- Codependent relatie met de maatschappij
- Waarom problemen lekker zijn
- Het gratis e-book (Nederlandse vertaling): ‘Codependence – Dans van Gewonde Zielen‘.
Bewaard onder Actualiteit, Codependency
Tags: codependency, focus, machteloosheid, media, Melody Beattie, obsessie
Reacties
2 Reacties to “Codependency is aan het veranderen”
Laat je reactie achter!
Beau noemde laatst in DWDD het obsessief alles willen weten wat er in Japan en Libie gebeurt, een vorm van porno. Dankzij live-blogs en twitter zijn constant up to date. Nou ja, wat de gegevens betreft, het is moeilijk voor te stellen hoe het leven op dat soort plekken is, ondanks alle berichtgeving erover. Ik vind het naar voor de mensen daar, maar geef mij maar de samenvatting. Ik wil het allemaal niet van minuut tot minuut weten. Tegelijkertijd vind ik het idee van live-blogs wel interessant.
Interessant gezichtspunt van Beau @Michael. Ik denk dat het nuttig is dat er ook een andere kijk op het gebeuren bestaat. Zoals ik het ervaar is het op de voet volgen van het nieuws uit Japan en het Midden Oosten maatschappelijk zodanig geaccepteerd dat je als een E.T. wordt beschouwd als je zegt dat je het niet of nauwelijks volgt. Het argument van willen weten wat er in de wereld gebeurt mag van mij best wat meer weerwoord krijgen.