Het drievoudige bullshitfilter

Geplaatst op 2 december, 2013 

Het heet eigenlijk de drievoudige filtertest en is bedacht door de Griekse filosoof  Socrates.

Iemand wil je iets vertellen en je stelt eerst drie vragen:

Nee? Dan wil de ander je iets vertellen dat niet waar is, niet goed is en niet nuttig is. Waarom zou je er dan naar luisteren? Of waarom zou je er in de krant over lezen of  op tv naar kijken?

Bewaard onder Mening | 7 Comments

Tags: , , , ,

De economie van het weggeven

Geplaatst op 12 september, 2013 

Je hebt websites als  Marktplaats waar tweedehands spullen door tussenkomst van ouderwets geld van eigenaar veranderen. En je hebt websites waar spullen zonder tussenkomst van ouderwets geld van eigenaar veranderen.  Als voorbeeld hiervan het initiatief  ‘Ik geef weg – Walcheren‘ van Edwin Mijnsbergen. Gratis spullen weggeven die je toch niet meer nodig hebt, wat geweldig.

De impact hiervan is groter dan we denken want hoe meer van dit soort initiatieven, hoe lastiger het voor bedrijven en organisaties wordt om geld te vragen voor hun spullen. En zo groeit de economie van het gratis en krimpt de economie van het geld.

Waarom krijgt de economie van het geld zoveel meer media aandacht dan de economie van het gratis? De economie moet toch groeien volgens de dames en heren economen? Nou, dat doet de economie van het gratis.

Lees ook:

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , , ,

Plein schoonvegen

Geplaatst op 20 juni, 2013 

Mijn oma veegde elke ochtend haar eigen straatje schoon. Letterlijk. Het ging naar niet eens zozeer om dat schone straatje maar meer om de sociale contacten. Social media bestond toen nog niet en sociale contacten waren in de tijd nog echt sociaal en er was ook echt contact. Had mijn oma aan een plein gewoond, dan had ze in plaats van haar straatje elke ochtend haar plein schoongeveegd.

Daar denk ik aan als ik lees dat er ergens een plein wordt schoongeveegd.

Maar dan blijkt dat het om iets heel anders gaat, dat mensen (levende wezens zoals jij en ik) met geweld (traangas, waterkanon, pepperspray, stokslagen) van een plein worden verjaagd.

En dat noemt de media dan ‘plein schoonvegen’.

Meneer of mevrouw de journalist, pak een schuursponsje, ga naar dat plein en schrob er het bloed en de tranen van de stenen en herschrijf daarna je artikel.

Bewaard onder Actualiteit | 2 Comments

Tags: , , , ,

Problemen veroorzaken is een kunst

Geplaatst op 13 september, 2012 

Is de mens in staat problemen te creëren dat groter zijn dan de mens zelf?

De media schetsen problemen graag zo groot mogelijk en de mens liefst zo klein mogelijk. De mens versus problemen, dat lijkt dan zoiets als het veteranen elftal van de locale voetbalclub dat  een wedstrijdje speelt tegen FC Barcelona.

En waarom horen, lezen en zien we zo weinig over problemen die zijn opgelost?  Ik heb soms het idee dat we getraind worden ons machteloos te voelen.

Zijn we echt zo creatief dat we problemen kunnen maken die groter zijn dan wijzelf? Als we inderdaad zo creatief zijn, waarom kunnen we die problemen met diezelfde creativiteit dan niet oplossen?

Marco Raaphorst zegt het in zijn blogpost ‘Als je geen oplossing hebt‘ met minder woorden:

Als je geen oplossing hebt
sta je nog steeds aan de kant van het probleem.

Ik vind het krachtig prachtig.

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , ,

Codependency is aan het veranderen

Geplaatst op 25 maart, 2011 

Het fenomeen dat Codependency is, is aan het veranderen.  De symptomen van Codependency zijn aan het veranderen omdat onze maatschappij aan het veranderen is. Melody Beattie schreef er in 2009 een boek over: ‘The New Codependency’.

Tien, twintig jaar geleden, was duidelijk dat als iemand een obsessieve focus had op andermans problemen of verslaving, er Codependency issues in het spel waren.

Tegenwoordig hebben mensen geen vriend, vriendin, partner of familielid met problemen of een verslaving meer nodig  om zich  obsessief op te kunnen focussen want dankzij het Internet en de media vervullen de problemen in Japan en het Midden Oosten nu deze rol.

Of de obsessieve focus nu is gericht op een partner met een verslaving, een vriend of vriendin met problemen of wat er in Japan en het Midden Oosten gebeurt, de inzet is steeds hetzelfde: niet naar jezelf hoeven kijken, jezelf weghouden van de dingen die je wel kunt veranderen (jezelf) en jezelf machteloos maken.

Lees ook:

Bewaard onder Actualiteit, Codependency | 2 Comments

Tags: , , , , ,

Drama en crisis is big business

Geplaatst op 21 augustus, 2009 

Waarom is er zoveel drama en crisis in de wereld? Dankzij het weeralarm van gisteren weet ik het: drama en crisis is big business.

De media berichten al geruime tijd over de Mexicaanse griep en hoe! De WHO spreekt over een pandemie, een wereldwijde epidemie. Het aantal slachtoffers van deze Mexicaanse griep, met of zonder dodelijke afloop, verschijnt dagelijks in het nieuws. Smullen hoor zo’n dagelijkse body count. Minister Klink koopt voor een kapitaal aan vaccins in om de hele Nederlandse bevolking in te enten. Kassa voor de farmaceutische industrie.

Michael Jackson sterft onder twijfelachtige omstandigheden. Binnen een paar uur neemt zijn naam permanent bezit van alle media. Iedereen heeft het over de King op Pop. Wat hij voor de popmuziek en de gehele mensheid heeft betekend wordt mega uitvergroot. De wereld is verloren zonder verlosser Michael. De verkoop van zijn muziek gaat ‘sky high’. Kassa voor de muziekindustrie.

De één z’n dood is de ander z’n brood. Letterlijk. Iemands dood uitvergroten, opkloppen tot drama en crisis en daar de wereld ermee overspoelen betekent nog meer brood op de plank.

Gisteren een voorbeeld waar gelukkig geen doden voor nodig waren. Beetje hilarisch voorbeeld zelfs.  Het KNMI had voor gisteren een weerswaarschuwing afgegeven. Nederland moest zich voorbereiden op heftig noodweer. Dat noodweer kwam niet maar mooi dat de buienradar op het Internet meer dan drie miljoen bezoekers trok, een record! Kassa voor de exploitanten van buienradar en adverteerders.

Structureel overdrijven en liegen kan wijzen op een drama verslaving. Maar het zijn ook marketing tools die de kassa’s doen volstromen. En het zijn ook leuke onderwerpen om zo eens over te bloggen 🙂

Bewaard onder Actualiteit, Mening | Reageer

Tags: , ,

Ontgiften van de crisis

Geplaatst op 21 februari, 2009 

Hoewel ik geen kranten lees en niet naar het journaal kijk merk ik dat het woord crisis toch in mijn systeem terecht is gekomen. Er lijkt geen ontkomen aan en dat is, zo schat ik in, precies de bedoeling. Politici zeggen dat niemand aan de gevolgen van de crisis zal ontkomen en vervolgens storten de media deze boodschap massaal uit over alles en iedereen.

Ik heb er deze week een tweet over geschreven:

“Als aanzetten tot haat bij wet verboden is, waarom dan aanzetten tot crisis ook niet verbieden?”

Ik merk dat het me raakt wat er gebeurt en dat wil ik graag anders. Van de crisis zelf merk ik niks. Van de manier van communiceren en de hoeveelheid aan communicatie merk ik wel wat. Wat doet alle ophef over de economische en financiële situatie met mij? Ik voel me geïrriteerd en geprikkeld. Wat zijn mijn behoeften? In ieder geval vertrouwen en autonomie merk ik.

Het nieuws over de crisis wordt gebracht alsof het over algemeen geldende waarheden gaat die per definitie voor iedereen gelden, of we dat nu leuk vinden of niet. Het is voor mij alsof de crisis er bij iedereen met een injectiespuit wordt ingespoten met de  media in de rol van de spuit en de woorden en de taal als het te injecteren gif. En zo zit nu het woord ‘crisis’ in mijn systeem en daaraan koppel ik dan weer allerlei interpretaties, scenario’s en verhalen waar ik graag vanaf wil.

Ik wil graag dat politici zich anders uitdrukken over de crisis. Het zou voor mij een wereld van verschil zijn als ik dingen zou horen zeggen in de geest van: ‘Ik denk dat….omdat ik…’. Want dan heb ik helder ‘Oh, dit gaat over die ander en ik kan het anders zien’. Maar als ik iemand hoor zeggen ‘We zitten in een crisis en we moeten er allemaal aan geloven’ dan raak ik in verwarring. Wie zijn die ‘We‘? en hoezo ‘moeten‘?. En dan heeft de injectiespuit weer een paar giftige woorden ingespoten.

Waar het voor mij om gaat is de vrijheid van perceptie, de vrijheid om zelf een perceptie te kiezen. Vrijheid van perceptie is iets individueels. Niemand bepaalt mijn perceptie tenzij ik dat toelaat. Ik heb ook de ervaring van mensen die hun perceptie willen opdringen aan anderen.

Ik ken voorbeelden van alcoholisten en workaholics die het totaal onbegrijpelijk vinden als je niet meedoet met hun drank- of werkprobleem. Want als je met ze meedoet dan valt hun probleem niet zo op en als je niet meedoet juist wel. En dat laatste doet pijn. Je eigen pijn voelen en uithouden is een kunst op zich en ik denk dat mensen die dat niet kunnen of niet willen vaak als oplossing kiezen hun pijn te delen met anderen. Gedeelde smart is halve smart is het gezegde. Ik denk dat dit gezegde is bedacht door mensen die hun eigen smart niet zo goed konden uithouden. En zo wil de probleemdrinker dat jij meer drinkt dan goed voor je is en wil de workaholic dat jij na werktijd op kantoor of thuis die ene klus en ook nog die andere klus afwerkt.

En zo kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die persoonlijke pijn hebben van de crisis omdat het ze bijvoorbeeld raakt in hun behoefte aan vertrouwen of veiligheid. En, naar ik inschat, kunnen sommige van deze mensen hun pijn maar moeilijk uithouden en willen ze hun pijn delen, willen ze graag dat jij en ik een deel van hun pijn meedragen. Misschien zeggen ze daarom wel dat we er allemaal aan moeten geloven. Aan de crisis dus.

Maar ik ben de eigenaar van mijn eigen perceptie. Met mijn vrijheid om mijn eigen perceptie te kiezen kan ik mijn behoefte aan autonomie en authenticiteit vervullen. Ik kan kiezen hoe ik tegen geld en economie aankijk. Ik kan kiezen hoe ik tegen crisis aankijk en hoe ik daarover communiceer met mezelf en anderen. Keuze van de eigen perceptie maakt vrij en onafhankelijk. Het is voor mij de ultieme afkick en ontgifting van al die giftige woorden die worden uitgestort in de kranten, op radio en tv en op het Internet. Ik zeg niet dat het gemakkelijk is, wel dat het mogelijk is.

Voor mij gaat de crisis niet alleen over geld, maar ook over wat er gebeurt als we zomaar de perceptie van een ander overnemen. Of het nou gaat over de perceptie van kerk, de overheid, de multinationals, de media of die van mijn buurman of buurvrouw.

Bewaard onder Actualiteit, Mening, Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , , , , ,

There must be something wrong boys

Geplaatst op 22 december, 2008 

De overstelpende berichten over de rampspoed waar de mensheid volgens de media op af koerst heeft ook een voordeel: het blaast de doemmuziek uit de jaren 80 weer nieuw leven in.  Zo heeft elk nadeel z’n voordeel en krijgen we gelukkig weer gave muziek te horen. 

The Chameleons – Up the down escalator

“There must be something wrong boys. Obnoxious action, obnoxious results”

Bewaard onder Muziek | Reageer

Tags:

Volgende pagina →