Dichten voor een vrije stad

Geplaatst op 29 november, 2014 

Er zijn genoeg redenen om Oosterhout eens flink af te zeiken, bijvoorbeeld dat belachelijke verschil tussen de armen en de rijken.

Stijgende heffingen en belastingen waardoor leven alsmaar duurder wordt, steeds meer mensen met nauwelijks te eten op hun bord.

Economische modellen om dat onrecht goed te praten kun je bij de Sint maar beter achterwege laten.

Cijfergelul om het onacceptabele te onderbouwen, daar moet Sint echt flink van spouwen.

En dan mijn god, dat gekissebis en gebekvecht in de Raad. Politiek heet dat maar Sint krijgt daarvan zo’n jeuk in zijn naad.

Hoe positief je ook in het leven staat, we mogen deze zaken niet negeren. Maar laten we wat gaan doen en help allemaal mee het tij te keren.

Er zijn al zoveel mensen die de boel graag afbreken en willen slopen maar het hart van de Sint gaat uit naar de bouwers en zij die durven hopen.

En ook naar de dromers, want die maken mede het verschil op weg naar de stad die de Sint zo graag wil.

Een prachtige maffe stad waar iedereen graag heen gaat, waar overvloed stroomt naar waar gebrek en behoefte bestaat.

Waar mensen vanuit hun hart en ziel de stad transformeren tot een plek waar we onze en elkaars menselijkheid weer eren.

Waar het ondernemers niet enkel en alleen gaat om de poen maar ook om de samenleving en wat zij daarvoor kunnen doen.

Niet langer de politiek die over ons beslist, die 31 en nog wat B&W, want dat model kan nu echt wel door de plee.

De stad is van ons allemaal, van alle 55.000 en wij beslissen. Dan is democratie pas een feest dat je niet mag missen.

Een enorm avontuur waarvan je dacht dat het nooit kon, totdat je het met eigen ogen zag gebeuren omdat je er aan begon.

De boel verandert niet omdat de Sint het hier zit te dichten maar omdat we de ankers van onze comfort zone lichten.

Een leider of een baas hebben we daarbij echt niet nodig, mensen die ons vertellen wat we moeten doen zijn helemaal overbodig.

We gaan los, het nieuwe en onbekende tegemoet. We hebben de wind in de zeilen en we hebben moed.

We zullen achteromkijken op de dag dat we sterven en weten dat onze kinderen een betere wereld erven.

Voor het zover is zullen we alles wakker moeten shocken want voor een vrije wereld moeten we blijven rocken.

Dit gedicht was mijn bijdrage aan de Sinterklaasgedichtenwedstijd vandaag in café de Kloek in Oosterhout. De wedstrijd werd door de ORTS live uitgezonden in het radioprogramma ‘Oosterhout vandaag op zaterdag’.

 

Bewaard onder Muziek, Verhaaltjes | 4 Comments

Tags: , , ,

Opgroeien in een vuile wereld

Geplaatst op 19 oktober, 2014 

Een generatie groeit op in een vuile wereld, een wereld waar plastic flesjes, blikjes, plastic tassen, snoeppapiertjes, lege zakken chips, sigarettenpeuken en glas op straat ligt.

En niet alleen op straat: het ligt in de speeltuinen waar deze kinderen spelen, op de stoepen waar ze leren fietsen en rolschaatsen, rondom de scholen waar ze leren lezen en schrijven, naast de huizen waar ze hun veilige thuis hebben, in de bossen waar ze hutten bouwen, op de velden waar ze samen voetballen en op de stranden waar ze tijdens de zomer vakantie vieren.

Voor deze generatie:

Denk niet dat dit normaal is.
Denk niet het altijd zo geweest is.
Weet dat het nog niet eens zo heel lang geleden buiten schoon was.
Weet dat het buiten weer opnieuw schoon kan worden.
Geloof dat dit mogelijk is.

Het is vreselijk en dat deze generatie een vuile wereld van ons erft. We mogen dat niet toestaan, ook wij mogen het niet normaal vinden dat het buiten zo vies en vuil is, ook wij moeten erin geloven dat het buiten weer schoon kan worden. Morgen is weer een nieuwe dag om hier een bijdrage aan te leveren, een dag vol mogelijkheden om ten minste één stuk zwerfafval op te pakken en op te ruimen. Of weet je wat: begin vandaag nog.

 

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , , ,

Toeval kun je een handje helpen

Geplaatst op 18 mei, 2014 

Ze is zes jaar en zit hier op de Ontdekking in de klas bij juffrouw Anneleen.

Over twintig jaar zal ze op een dag vragen: papa vertel nog eens over Oosterheide. Alweer zeg ik dan, dat verhaal heb ik je al zo vaak verteld maar vooruit…

Weet je, zeg ik, vroeger lag Oosterheide te slapen. Ik ook. We dachten dat de gemeente en de politiek er wel voor zou zorgen dat het ons goed ging hier. Maar hoe goed de gemeente en politici hun best ook deden, het was nooit genoeg voor ons. Er werd dan ook veel geklaagd en gemopperd. Door mij ook. We waren boos en gefrustreerd.

Maar mijn god wat hebben we ons in die tijd vergist.

Ergens eind 2013, jij zat toen nog op de Ontdekking bij juffrouw Anneleen, begon dat langzaam te veranderen. Een klein groepje mensen uit de wijk begon zwerfafval op te ruimen. Zwerfafval papa? Ja, zwerfafval. Kun je je nog herinneren dat er vroeger op straat overal lege blikjes, plastic flesjes en verpakkingsafval lag? Mensen gooiden dat vroeger op straat.

Maar goed, daar werd in het begin vreemd tegenaan gekeken. Zo van: het afval van een ander opruimen, dat doe je toch niet? Maar deze mensen deden dat wel

En ze vonden het zo leuk zelf iets voor de buurt te kunnen doen, dat ze ook een bloemenveld gingen aanleggen voor de bijen. De bijen hadden het toen zwaar en hadden er heel veel steun van dat mensen zelf in actie kwamen door bloemen te zaaien voor de bijen. Ineens ontstonden overal in Oosterheide bloemenveldjes voor de bijen want steeds meer mensen gingen meedoen.

En toen, op 17 mei 2014, gebeurde het dat mensen uit de wijk met steun van grote en kleine bedrijven en van de gemeente, bij jou op school een grote buurtmoestuin gingen aanleggen. Het project was een paar maatjes te groot voor de mensen uit de wijk maar dankzij die steun is het toen gelukt. Herinner je die dag nog? Het was een feestdag in Oosterheide.

Wat er daarna gebeurde was toeval op toeval op toeval. Maar toeval kun je een beetje helpen door het uit te nodigen. Bijvoorbeeld door te dromen en tegelijkertijd de handen uit de mouwen te steken. En dat deden steeds meer mensen.

Men begon elkaar weer te kennen en daardoor gebeurde er iets nog veel mooiers. Overvloed ging weer stromen naar mensen die in schaarste leefden. Omdat mensen elkaar kenden hadden ze veel meer voor elkaar over. Als iemand ergens gebrek aan had, aan geld of aan gezelschap of hulp bij de huishouding, was er altijd wel iemand die daar overvloed aan had en die ging helpen. En zo kreeg iedereen het goed en de mensen werden er gelukkiger van.

En zo is het gekomen dat Oosterheide de dag vandaag die speciale plek is waar mensen graag wonen, werken en spelen, waar jong en oud, waar mensen uit allerlei culturen, zo heerlijk SAMEN LEVEN

Enorm bedankt allemaal voor jullie bijdrage hieraan.

Vandaag wordt Oosterheide een stukje van jullie een stukje van Oosterheide.

Deze tekst is, met enkele kleine aanpassingen, de tekst die ik heb gebruikt om de ledenraadsleden van Rabobank Amerstreek welkom te heten en te bedanken voor hun bijdrage aan het tot stand brengen van een buurtmoestuin. Meer over dit project lees je op de wijkblog via de tag buurtmoestuin

Bewaard onder Persoonlijk | 13 Comments

Tags: , , , , , , ,

Participatie is voor kleuters

Geplaatst op 15 januari, 2014 

Met een wijkblog en allerlei sociale activiteiten in de wijk ben je tegenwoordig al gauw een soort van ‘knuffelburger’ want zo heeft de gemeente het graag, dat je in de wijk van alles zelf onderneemt. Gemeenten krijgen minder geld maar meer taken en als sociaal ondernemende burger kom je daardoor tegenwoordig al snel in aanmerking voor een standbeeld.

En of een standbeeld nog niet genoeg is: als sociaal ondernemende burger kun je rekenen op de gemeente want ook die participeert tegenwoordig en neemt graag deel aan de sociale processen die je al burger in je eigen wijk initieert. En dat doet de gemeente ook nog eens op basis van gelijkwaardigheid want ze staan niet langer boven de burger maar ernaast.

Allemaal hartstikke leuk. Maar om te voorkomen dat ik als ‘knuffelburger’ wordt doodgeknuffeld even een kritische noot.

Sociaal ondernemende burgers, een participerende gemeente…. het is allemaal prima zolang het op het niveau is van stoepjes schoonvegen, boodschappen doen voor mensen die ziek zijn en op de koffie gaan bij eenzame ouderen, dat soort werk.

Nuttig en dankbaar werk allemaal maar het punt is dit: terwijl we in de wijk met dit soort sociale activiteiten bezig zijn, worden er tegelijkertijd op het gemeentehuis beslissingen genomen over enorme investeringen en, om die investeringen te kunnen doen, over enorme bezuinigingen.

Kijk, en dat is waar ik als sociaal ondernemende burger wil participeren: in die besluitvorming over die enorme investeringen en bezuinigingen. Het is daar waar ik wil dat de gemeente zegt: we gaan hier samen met de burgers over beslissen op basis van gelijkwaardigheid want wij staan niet boven de partijen maar ernaast.

Maar op zo’n moment bestaat participatie niet. Participatie is voor kleuters, dat houdt de burgers lekker bezig zodat de gemeente zich ondertussen kan bezig houden met het ‘echte’ werk.

Leestip: Noordwijkse burgers krijgen het voor het zeggen

Bewaard onder Mening | 10 Comments

Tags: , , , , , , ,

Misschien is het al te laat

Geplaatst op 13 januari, 2014 

Gekleurd door een weekje griep. Zo’n weekje dat problemen weer gewoon problemen zijn in plaats van uitdagingen. Zo’n weekje dat mensen die de aarde om zeep helpen weer gewoon klootzakken zijn in plaats van meesters die ons leren onvoorwaardelijk  lief te hebben.

Na zo’n weekje wilde ik dit even kwijt:

Al die problemen, zo veel en zo groot. Misschien zijn we al te laat om te veranderen, om de problemen die we zelf hebben veroorzaakt aan te pakken en op te lossen. Misschien moeten we dan toch erkennen dat onze destructieve krachten het gewonnen hebben van onze constructieve krachten.  Misschien hebben we nog net genoeg tijd het eindfeest te organiseren.

Ben benieuwd hoe ik dit teruglees als de griep helemaal voorbij is.

Lees ook:

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | 4 Comments

Tags: , , , , ,

Van bloggen word je rijk

Geplaatst op 27 december, 2013 

Sinds ik voor het wijkblog Oosterheide blog, is mijn interessegebied flink verschoven. Zo las ik een tijdje geleden over het project ‘Coehoorn Centraal’ in Arnhem, misschien wel het grootste project op het gebied van een door burgers gedreven stadsontwikkeling. Na het lezen over dit bijzondere project dacht ik als eerste aan die lelijke bouwput in Middelburg die deze mooie stad alweer tien jaar bezig houdt. Zouden burgerinitiatieven daar misschien een oplossing kunnen bieden net zoals dat in Arnhem is gebeurd?

Via Twitter informeerde ik blogvriend Edwin Mijnsbergen over Coehoorn Centraal en die tipte vervolgens Wim Kiezenberg over dit project. Wat volgde was een afspraak in Middelburg om hier eens over van gedachten te wisselen. Als je weet dat een probleem te groot en diepgeworteld is om het eventjes op te lossen, wordt een gesprek erover eigenlijk heel gemakkelijk en vooral leuk: je begint gewoon te praten en de ideetjes beginnen vanzelf te stromen.

Het is geweldig dat overheden en al lang bestaande systemen en structuren geen oplossingen meer hebben voor hedendaagse problemen omdat het alle ruimte biedt aan initiatieven van mensen die bereid zijn de regie over eigen straat, buurt en wijk weer in eigen hand te nemen. Als je doorvraagt kent iedereen daar wel een aantal voorbeelden van.

Het zijn gouden tijden voor pioniers en avonturiers. Gouden tijden ook voor je gevoel volgen, je intuïtie. Problemen en vraagstukken zijn soms zo complex dat logisch nadenken of proberen de boel te vertalen naar visie, missie en doelen, niet meer werkt en ook niet meer inspireert. Wat dan rest is je gevoel volgen, iets doen omdat je voelt dat het goed is het te doen zonder dat je het kunt beredeneren. Zoals zo’n afspraakje in Middelburg afgelopen maandag. Hoe het allemaal verder gaat weten we niet maar begin volgend jaar gaan we een kijkje nemen in Arnhem om te leren van ‘Coehoorn Centraal’, wat daar is gerealiseerd en hoe de mensen dat voor elkaar hebben gekregen. Omdat het goed voelt om zonder routekaart een proces in te duiken met onbekende afloop.

Het vloeit allemaal voort uit bloggen. Bloggen is veel meer dan alleen die stukjes het net op slingeren. Door te bloggen sluit je jezelf aan bij een ecosysteem van mensen die zoveel energie, ideeën en oplossingen genereren dat je er soms door ondersteboven geblazen wordt. Van bloggen word je rijk.

Tussendoor hackten we in Middelburg ook nog even een caravan.

Bewaard onder Bloggen, Mening | 3 Comments

Tags: , , , , , , , , ,

Deze blogpost klopt niet

Geplaatst op 19 december, 2013 

Een fabriek maakt een product en verdient daar geld mee.

Een winkelier verkoopt dat product en verdient daar geld mee.

Een klant koopt en gebruikt dat product, houdt afval over, wordt vervuiler genoemd  en moet voor dat afval betalen.

Een afval inzamelaar haalt het afval op en verdient daar geld mee.

Een afvalverwerker verbrandt het afval en verdient daar geld mee.

Maar zoals ik al zei: deze blogpost klopt niet.

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , ,

Koopzondag

Geplaatst op 8 november, 2013 

Koopmaandag
Koopdinsdag
Koopwoensdag
Koopdonderdag
Koopvrijdag
Koopzaterdag
Koopzondag

Koopjanuari
Koopfebruari
Koopmaart
Koopapril
Koopmei
Koopjuni
Koopjuli
Koopaugustus
Koopseptember
Koopoktober
Koopnovember
Koopdecember

Koopdag
Koopnacht

Koopsamenleving
Koopmaatschappij
Koopcultuur
Koopeconomie
Koopgedrag
Koopmentaliteit
Kooppsyche
Koopvee
Koopzucht
Koopverslaving

Koopleven
Koopdood

Bewaard onder Mening | 8 Comments

Tags: ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →