Wat had ik graag eerder willen weten?

Geplaatst op 18 september, 2010 

Wat ik absoluut graag eerder had willen weten is dat er zoiets bestaat als behoeften en dat gevoelens een functie hebben bij het signaleren van bevredigde en onbevredigde behoeften.

Ik denk dat het nu zo’n zes jaar geleden is dat ik dit leerde tijdens mijn eerste trainingen Geweldloze Communicatie. Ik  voelde me blij en boos tegelijk. Blij dat ik iets leerde dat van grote waarde voor me was. Boos om al die onzin die ik op school had geleerd. Waarom had nooit iemand op school hierover verteld of thuis? Waarom kende ik wel die stelling van Pythagoras en wist ik niet dat gevoelens een functie hebben bij het signaleren van behoeften? Grrrrrrrr…

Credits: het idee voor deze blogpost heb ik te danken aan Ian Peatey’s ‘5 Things I Wish I’d Known Earlier’

Bewaard onder Communicatie, Persoonlijk | 6 Comments

Tags: , , ,

Tandartsrekening

Geplaatst op 23 augustus, 2010 

Volgens mijn administratie had ik van mijn tandartsbezoek in mei geen rekening ontvangen. Ik vroeg de tandartsassistente dit te controleren. Volgens haar administratie had zij de opdracht tot facturatie doorgestuurd naar firma X die namens de tandartspraktijk voor de verdere afhandeling zorgt. Voor vragen moest ik firma X maar even bellen.

Ik belde firma X en die bevestigde dat er in mei geen rekening was verstuurd en dat zij van de tandartspraktijk daarvoor ook geen opdracht hadden ontvangen. Zij verwezen me terug naar de tandartspraktijk.

Ik belde de tandartsassistente weer en vroeg haar zelf contact op te nemen met firma X. Niet veel later ontving ik haar mailtje:

‘naar aanleiding van ons telefoongesprek deze morgen, heb ik contact opgenomen met X. Er blijkt daadwerkelijk iets mis te zijn gegaan. Wij gaan de declaratie alsnog aanleveren aan X en naar alle waarschijnlijkheid zal u de rekening eind volgende week ontvangen.

Hopende u hiermede voldoende geïnformeerd te hebben.’

Let even op het ontbreken van het woordje ‘bedankt’…

Toen kwam de factuur met daarop de tekst:

LET OP: Bedrag moet  uiterlijk 10-09-2010 bij geschreven zijn op de rekening van X.

Let even op het hartelijke woordje ‘moet’……

Het is gemakkelijk om teleurgesteld te zijn omdat er nog geen ‘dank je wel’ vanaf kan of omdat firma X een computersysteem de tekst op de factuur laat bepalen zonder even rekening te houden met het verhaal erachter.

De moraal van het verhaal is dat ik navraag ben gaan doen over die factuur vanuit eigen beweging en vanuit eigen behoeften. Integriteit bijvoorbeeld of vanuit erkenning voor de uitstekende zorg die ik altijd van de tandartspraktijk krijg. Daar deed ik het voor. En een bedankje was natuurlijk wel leuk geweest.

Bewaard onder Communicatie, Persoonlijk | 4 Comments

Tags:

Handelen vanuit behoefte of vanuit presteren

Geplaatst op 2 augustus, 2010 

Ik had tijdens de motorvakantie een nieuwe route gevonden en reed vol bewondering door prachtige landschappen. Het was een route ‘weg van de snelweg’ en zo’n route schiet niet echt op maar dat is ook precies de bedoeling want dan zie en geniet je het meest.

Op een gegeven moment begon de vermoeidheid een rol te spelen en ook het weer sloeg om. Het was gaan regenen, zo’n soort regen die uren kan aanhouden. Maar ik wilde nog niet opgeven en reed verder en verder. Na een tussenstop bij een benzinepomp gaf ik me over: deze route zou ik vandaag niet meer voltooien. Het was via de snelweg nog anderhalf uur terug naar de camping en die opgave was al groot genoeg.

Het regende en waaide best hard en dan is de lol van het motorrijden een stuk minder. Dan gaat het minder om genieten en meer om veilig thuis komen. Onderweg naar de camping baalde ik er nog van dat ik die mooie route had afgebroken. Ik kom hier misschien nooit meer terug dacht ik. Toen ik voelde dat de terugreis behoorlijk wat van mijn concentratie vroeg, kon ik ook blij zijn dat ik was omgekeerd. Het was anders gewoon te veel geweest op een dag.

Ineens herinnerde ik me een les tijdens een training ‘Geweldloze Communicatie’. Het ging over het onderscheid tussen handelen vanuit behoefte en handelen vanuit presteren. Ik was die mooie route begonnen vanuit een behoefte, meerdere behoeften zelfs, en dat kon ik tijdens het rijden voelen want ik voelde me vervuld, blij en verwonderd. Maar op een gegeven moment reed ik niet meer vanuit behoeften maar vanuit presteren. Ik wilde die route op mijn lijstje kunnen bijschrijven als afgewerkt. En ook dat kon ik voelen want ik voelde me moe en gespannen. Ik had achteraf gezien mezelf zitten opjagen om die route af te werken.

Ik was aan die route begonnen vanuit behoefte en was bij de benzinepomp omgekeerd vanuit andere behoeften. Ergens onderweg waren mijn behoeften veranderd en achteraf gezien ben ik blij dat ik dit heb kunnen vertalen naar het letterlijk en figuurlijk veranderen van mijn koers.

De motorvakantie is nu alweer een aantal dagen voorbij en afgelopen zaterdag betrapte ik me erop dat ik na wat huishoudelijk werk, mezelf nog meer aan het werk wilde zetten door aan een vertaling te gaan werken. Ik keek naar buiten en zag dat het heerlijk zonnig weer was. Het leek me ook leuk even met een boekje buiten van de zon te genieten en verkeerde een moment in tweestrijd: aan de vertaling werken of even buiten lezen?

Met de ervaring van die motorroute nog vers in het geheugen kon ik kiezen vanuit behoefte en ben lekker buiten gaan lezen. Als er iets is dat ik na de motorvakantie dagelijks in de praktijk wil brengen dan is het dit: ik wil handelen vanuit behoefte in plaats vanuit presteren.

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , , ,

Onverdraagzaamheid verdragen

Geplaatst op 6 mei, 2010 

Ik kon eergisteren de #twitteronverdraagzaamheid niet zo verdragen. Mensen die elkaar op Twitter aanspraken op wat ze twitterden rond acht uur ’s avonds. Er was opgeroepen tot twee minuten #twitterstilte om acht uur tijdens de dodenherdenking maar ook voor acht uur zwaaiden er al wat vermanende vingers over wat je wel en niet geacht wordt te twitteren op zo’n moment.

En die onverdraagzaamheid kon ik niet zo verdragen. Maar, als je je ergert aan onverdraagzaamheid, dan ben je toch eigenlijk zelf ook onverdraagzaam?

Misschien helpt geweldloze communicatie er een andere en meer menselijke draai aan te geven. Als ik me erger aan wat ik interpreteer als onverdraagzaamheid, heb ik dan niet gewoon behoefte aan erkenning en respect? En hebben twitteraars die  die zich ergeren aan andere twitteraars die de #twitterstilte doorbreken niet ook gewoon behoefte aan erkenning en respect?

De behoeften zijn het probleem niet. Maar het wordt wel een probleem als je een ander verantwoordelijk maakt voor jouw onvervulde behoeften. En het wordt ook een probleem als je vasthoudt aan de strategie die je inzet om je behoefte te vervullen en als de ander ook vasthoudt aan zijn/haar strategie en als die verschillende strategieën met elkaar botsen.  Want dan kan strijd ontstaan en strijd is het laatste wat we willen op 4 mei.

Ik sta er iedere keer weer versteld van hoe wezenlijk anders iets klinkt als ik het vertaal naar behoeften. Tussen een oordeel en een behoefte klinkt een wereld van verschil.

Bewaard onder Communicatie, Persoonlijk | 13 Comments

Tags: ,

Wat ik wel en niet geloof over gevoelens

Geplaatst op 30 april, 2010 

1. Ik geloof niet dat boosheid één van de meest vernietigende emoties is. Ik geloof dat elke emotie, ook die van boosheid, een bepaalde energiestroom is en dat het niet die emotie of die energiestroom is die vernietigend is, maar de vaak disfunctionele manier waarop we ermee omgaan.

2. Ik geloof niet dat er positieve en negatieve gevoelens zijn maar wel dat alle gevoelens gelijkwaardig zijn. Ik geloof ook dat er een goede reden is dat sommige gevoelens onprettig aanvoelen (en die we dan vaak als negatief bestempelen). Namelijk omdat die gevoelens een onbevredigde behoefte signaleren en ons aansporen om in actie te komen. Stel dat het gevoel van honger prettig aanvoelt, zou je dan nog eten?

3. Ik geloof niet dat je je goed of slecht kunt voelen. Ik geloof wel dat je over je gevoelens kunt denken in termen van goed of slecht. Gevoelens kennen geen zwart/wit perspectief van goed/slecht, het denken echter wel.

4. Ik geloof niet dat als je je verdrietig, boos of angstig voelt, dat je dan moet proberen je zo snel mogelijk weer blij te voelen. Ik geloof dat alle gevoelens er mogen zijn en dat het helpt het gevoel werkelijk te voelen en om in contact te komen met de onderliggende behoeften.

5. Ik geloof dat er een heleboel oordelen bestaan over gevoelens en dat die oordelen meer zeggen over onze relatie met onze gevoelens dan over de gevoelens zelf.

6. Ik geloof dat onze taal een heleboel gevoelswoorden kent die in feite geen gevoel uitdrukken maar een oordeel. Zoals ‘Ik voel me in de steek gelaten’. Het onderliggende gevoel kan zijn eenzaamheid en/of verdriet’. De onderliggende behoefte kan zijn verbinding en/of ondersteuning

7. Ik geloof dat het analyseren en classificeren van gevoelens net zo zinloos is als op het strand gaan zitten en de golven van de zee analyseren en classificeren.

8. Ik geloof dat het voelen van je gevoelens kan helpen om in het hier en nu te zijn in plaats van in het verleden of toekomst te zijn door in je hoofd te leven.

9. Ik geloof dat een zin als ‘Ik heb het gevoel dat deze bespreking nog lang gaat duren’ niks met gevoelens te maken heeft maar alles met een gedachte of aanname.

10. Ik geloof dat ik over vijf jaar weer andere dingen over gevoelens geloof dan nu.

Bewaard onder Communicatie, Mening, Persoonlijk | 9 Comments

Tags: , , , ,

Vraag en antwoord: wat is in je kracht staan?

Geplaatst op 29 januari, 2010 

In de serie ‘Vraag en antwoord’ de lezersvraag:

Wat is in je kracht staan?

Ik stel mezelf deze vraag ook regelmatig en merk dat ik er in de loop der jaren verschillende invullingen aan heb gegeven. Lang geleden (je weet wel: once upon a time…) had ik het idee dat ik in mijn kracht stond als ik over andere mensen oordeelde. Als ik maar genoeg oordelen over iemand kon bedenken (en dat lukte me) dat die ander ‘minder’ was dan mij, dan haalde ik daaruit de beleving van kracht. Maar dat was geen werkelijke kracht maar een schijnbeweging van het ego.

Gelukkig kijk ik er nu anders tegenaan. Kracht is voor mij de ruimte die ligt tussen een stimulus (iets dat gebeurt) en mijn respons. Is die ruimte er niet, en volgt mijn respons onmiddellijk op een gebeurtenis, dan reageer ik vanuit een automatische piloot en heb ik weinig bewust zeggenschap over wat ik doe. Ik ben dan een soort van tennisbal die de richting van de klap van het tennisracket volgt. Ik heb het hier niet een reflex reactie zoals wanneer iemand zonder te kijken de straat wil over steken en ik zie dat er een auto komt aanrijden met hoge snelheid.

Is die ruimte er wel en kan ik bewust mijn reactie kiezen, dan ben ik vrij te reageren zoals ik wil. In mijn kracht staan is voor mij de ruimte hebben en ervaren om bewust en in vrijheid (misschien dubbelop) mijn reactie te bepalen.

Als er iets gebeurt dat je raakt, dan wil het wel eens helpen een paar keer diep adem te halen of spreekwoordelijk tot tien te tellen om in die ruimte te komen. Voelen wat je voelt en nagaan waar je behoefte aan hebt, helpt om in actie te komen.

Bewaard onder Vraag en antwoord | 4 Comments

Tags: , , , , ,

Het universum van voelen

Geplaatst op 25 januari, 2010 

Ik voelde me onrustig. Gedachten die me alle kanten opstuurden: schrijf dit, schrijf dat, doe dit en doe dat. Ik wilde van alles tegelijk en kwam tot niks. Ik voelde me onrustig van veel willen doen maar niks uitvoeren. Het idee dat ik pas rust zou hebben als alles wat ik wilde doen was afgewerkt, wakkerde de onrust nog verder aan.

Nou heb ik gemerkt dat als ik me focus op hoe ik me voel, ik tot allerlei ontdekkingen kom. De onrust die ik voelde speelde zich voornamelijk af ik het bovenste deel van mijn lichaam, zo ongeveer vanaf de bovenzijde van mijn borst tot en met mijn hoofd. Daar voelde ik spanning en onrust. De rest van mijn lichaam voelde moe. Ik voelde ineens ook een soort van koortsachtige tinteling door mijn lichaam stromen.

Als je echt met aandacht naar je lichaam gaat en het van top tot teen scant, dan kom je tot de ontdekking dat er een heel universum van gevoelens schuil gaat onder je huid. Zoiets als de onder water wereld die Jacques Cousteau vroeger zo mooi in beeld bracht.

Toen ik merkte hoe moe ik me voelde was de beslissing snel genomen om door te gaan met niks doen. Dat wil zeggen: lekker horizontaal op de bank, ogen dicht en mezelf toestaan even te slapen. Die gedachten die me alle kanten op wilden sturen waren snel verdwenen. De onrust ook.

Er zit een wereld van verschil tussen iets willen doen (denken) en iets nodig hebben (gevoelens en behoeften). Om te ontdekken wat je nodig hebt kun je het beste even voelen.

De wil om iets te doen is krachtig gereedschap om in actie te komen en iets te ondernemen. Maar nog krachtiger is het als je dat gereedschap in dienst stelt van waar je behoefte aan hebt.

Lees ook: Mijn eigen slavendrijver

Bewaard onder Persoonlijk | 2 Comments

Tags: , ,

Overvloed gedachte

Geplaatst op 31 december, 2009 

‘…er zijn meer strategieën om problemen op te lossen dan dat er problemen zijn – meer manieren om behoeften te vervullen dan dat er behoeften zijn.’

Met deze overvloed gedachte, afkomstig uit de nieuwsbrief ‘Compassionate Parenting‘ , wens ik iedereen alvast een fijne jaarwisseling toe en een vreugdevol en overvloedig 2010. Een jaar van meer oplossingen dan problemen, ik kan haast niet wachten…

Bewaard onder Citaten, vaderschap | 1 Comment

Tags: , , ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →