Gedissocieerde samenleving

Geplaatst op 2 mei, 2011 

”The irony is that people who are dissociated often seem very healthy and they seem fairly normal because they ARE fairly normal because that’s what normal in our society is. We live in a very dissociated society. We live in a society that’s very split off from its rage, from its feelings, from its sadness, from its misery, from its suffering and also from its incredible potential.and its joy.”

Daniel Mackler

Of zoals Robery Burney het zegt:

“We live in emotionally dishonest and Spiritually hostile societies. Trying to get sane in an insane world is crazy-making!”

Bewaard onder Citaten | 2 Comments

Tags: ,

In wonderen geloven

Geplaatst op 31 maart, 2011 

Veertig dagen lang gewerkt aan ‘Project Miracle’ zoals Melody Beattie het noemt in haar boek ‘Make Miracles in Forty Days’. Veertig dagen lang elke dag 5 – 10 dingen opschrijven waar je dankbaar voor bent. Alleen of samen met een iemand die je genoeg vertrouwt om je dagelijkse schrijfsels mee uit te wisselen.

De subtitel van Melody’s boek luidt: ‘Turning what  you have into what you want’. ‘What you have’ gaat over dankbaarheid voor alles wat er is. Alles, niet alleen de leuke momenten maar ook, of juist vooral, momenten die gepaard gaan met boosheid, frustratie, verdriet en angst. ‘Project Miracle’ betekent ‘what you have’ via dankbaarheid veranderen in ‘what you want’.

Op papier klinkt het allemaal geweldig en ook het opschrijven van de dagelijkse dankbaarheid is leuk om te doen. Vooral schrijven over waar ik van baal of wat niet gaat zoals ik wil, brengt opluchting en verlichting.

Maar nu ben ik toe aan de wonderen en ik heb ze na veertig dagen nog niet zien gebeuren. Ja, wel die kleine alledaagse wondertjes. Die zijn ook leuk en het is fijn om er even een moment bewust bij stil te staan. Zoals vandaag toen mijn dochter me zei: ‘Ik ga op de trampoline springen en jij wordt blij’.

Ik ben toe aan de grote wonderen. Ik wil dat het universum eens flink uitpakt met een wonderen festijn. In haar boek schrijft Melody om na veertig dagen door te gaan met de dankbaarheid, maar om het minimaal veertig dagen de kans te geven. Ik ga er graag mee door want ik ben nieuwsgierig en heb ook wel een paar wonderen nodig.

De afgelopen weken voelden aan als shit. Robery Burney schrijft in ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen‘ dat als je je shit voelt, dat je dan bemest wordt om te groeien. Nou, bemesting genoeg de voorbije weken: projecten die niet lopen, samenwerkingen die niet echt van de grond komen  en vooral twijfel en onzekerheid of ik mijn koers wil gaan verleggen en zo ja, hoe.

En alsof dat nog niet genoeg is, ben ik op dit moment Brene Brown’s boek ‘The Gifts of Imperfection’ aan het lezen met ook al zo’n mooie subtitel: ‘Let go of who you think you’re supposed to be and embrace who you are’. Door Brene Brown’s onderzoek naar schaamte en kwetsbaarheid, begin ik me bewust te worden hoe dat in mij werkt en dat is confronterend om onder ogen te zien. Maar gelukkig heb ik dan weer ‘Project Miracle’ om daar dankbaarheid op los te laten.

Er is wel een ander wondertje gebeurd trouwens. Vorige week viel ineens en onverwacht het nieuwe boek van Petra Maartense in de brievenbus: ‘De Magische Gouden Ring’. Een vertelling die je in één adem uitleest. Een verhaal dat voor mij perfect aansluit bij ‘Project Miracle’ van Melody Beattie. Als je ‘De Magische Gouden Ring’ leest, ga je namelijk weer in wonderen geloven. Sterker nog: je gaat erop vertrouwen dat ze gebeuren.

En zo heb ik met ‘Project Miracle’ en ‘De Magische Gouden Ring’ een ijzersterk duo in handen om me de wonderen te brengen die ik nodig heb.

Mijn dochter had vandaag op school een toverstafje geknutseld. De symboliek van een  toverstafje in huis bevalt me wel.

Lees ook:

Bewaard onder Boeken, Persoonlijk | 3 Comments

Tags: , , , , , , , ,

Massale bemesting

Geplaatst op 17 maart, 2011 

In zijn boek ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen’ schrijft Robert Burney:

If it feels like shit, you are being fertilized to grow.

Als dat zo is, en op persoonlijk niveau kan ik het als waarheid herkennen, dan wordt op dit moment een gigantische strontkar geleegd op aarde.

Bewaard onder Citaten | 1 Comment

Tags: , ,

Het gaat om de relatie met onszelf

Geplaatst op 3 maart, 2011 

Het tweede ‘aha moment’ na het beluisteren van de interviews met Robert Burney op blogtalkradio:

There is nothing wrong with who we are. It’s our relationship with who we are that got all screwed up in childhood. We have the power to change how we relate to ourself. That’s what this work is about. If we think there is something wrong with who we are, then we are like screwed. It’s really important to recognize there is nothing wrong with who we are. It’s how we learned to relate to ourself that got all messed up. We have the power to change how we relate to ourself.

(Robert Burney)

En waarom is dit dan een aha moment? Opluchting en focus. Opluchting dat er niks, ik herhaal: niks, mis is met WIE WE ZIJN. We zijn OK, precies zoals we zijn. Focus omdat de richting van onze aandacht en ons werk nu helder is: onze relatie met onszelf. Als we focussen op wie we zijn vanuit de perceptie dat er iets ‘fout’ is met ons, dan komen we in een moeras van oordelen en innerlijk geweld terecht. Focussen we op onze relatie met onszelf, dan hebben we de mogelijkheid en de gereedschappen daar iets aan te doen.

Lees ook:

 

Bewaard onder Citaten, Codependency | Reageer

Tags: , , ,

Die wond blijft altijd een gevoelige plek

Geplaatst op 1 maart, 2011 

Zoals ik in de vorige blogpost schreef, leverden de interviews met Robert Burney op blogtalkradio mij enkele ‘aha momenten’ op.

Aha moment 1:

Our wounds don’t go away. The point is we want to take enough power away from them so they are not dictating how we are living. (….) We are taking power away from the wounds. We are changing how we are relating to the wounds and taking power away from them so they are not running our life.

The wound doesn’t completely heal. The things that happened to us are still going to be sore spots  but they are not going to be internal landmines.

(….) acknowledge them, relate to them in a healthier way, in a loving and compassionate way, and at the same time we stop them from running our life.

(Robert Burney)

Waarom is dat nou een aha moment? Omdat het helpt weg te blijven uit de valkuil dat een diepe emotionele wond uit de kindertijd op een gegeven moment helemaal geheeld is en dat het dan klaar en gedaan is. Dat is niet zo. Die wond zal altijd een gevoelige plek blijven. Het is nodig van die gevoelige plek te gaan houden, er vrienden mee te worden.

En tegelijkertijd helpt het om telkens als die wond van zich laat horen (voelen), het kind dat we waren te eren, te herkennen en erkennen. Terwijl, en dat voeg ik eraan toe, we leren in het hier en nu te leven.

Lees ook:

Bewaard onder Citaten, Codependency | 2 Comments

Tags: , , ,

Robert Burney over Codependency op blogtalkradio

Geplaatst op 28 februari, 2011 

Twee podcasts van interviews die Robert Burney, schrijver van het boek ‘Codependence – Dance of Wounded Souls’ gaf voor blogtalkradio in december 2008 en mei 2009. Ik heb ze afgelopen weekend voor de tweede keer beluisterd en haalde er toch weer een aantal ‘aha-momenten’ uit.

…Helaas, Monda Williams die Robert Burney interviewde, heeft haar account bij Blogtalkradio opgezegd waardoor de interviews niet meer beschikbaar zijn.

Lees ook:

Bewaard onder Codependency | Reageer

Tags: , ,

Wat kan man zijn toch confronterend zijn

Geplaatst op 11 februari, 2011 

In zijn boek ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen’ schrijft Robert Burney:

‘Als kind leerde ik van het rolmodel van mijn vader dat boosheid de enige emotionele reactie was die een man voelde. Van mijn moeder wiens definitie van liefde inhield dat je niet boos kunt zijn op iemand waar je van houdt, leerde ik dat het niet OK was om boos te zijn op iemand waar ik van hield. Er bleef voor mij weinig toestemming over om te voelen. Dat betekende niet dat ik geen gevoelens had – het betekende dat ik in oorlog was met mijn eigen gevoelens, dat ik niet eerlijk met mezelf kon zijn dat ik ze had. Zolang ik niet emotioneel eerlijk kon zijn met mezelf was er geen manier om te weten wie ik was. Totdat ik begon om het verdriet en woede uit mijn kindertijd te erkennen, het verdriet, de pijn en de angst die ik heel mijn leven had ontkend, was ik niet in staat om eerlijk te zijn met mezelf en om te weten wie ik Werkelijk was.’

Ik dacht aan deze tekst toen ik het filmpje zag van Jackson Katz: Tough Guise: Violence, Media & the Crisis in Masculinity. Vooral het begin van dit filmpje is confronterend waarin jonge mannen vertellen welke kwaliteiten zij associëren met mannelijkheid.

‘Als het rolmodel van wat een man is een man niet toestaat om te huilen of om bang te zijn, als het rolmodel van wat een vrouw is een vrouw niet toestaat om boos of agressief te zijn, dan is dat emotionele oneerlijkheid. Als de standaards van een maatschappij het volledige bereik van het emotionele spectrum ontkennen en bepaalde emoties als negatief labelen, dan is dat niet alleen emotioneel oneerlijk, het creëert emotionele ziekte.’

Robert Burney in ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen’

Er is emotioneel werk aan de winkel mannen…..en vrouwen. Zodat we ontdekken wie we zijn.

Het volledige boek ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen‘ kun je gratis downloaden.

Lees ook: Wat kan man zijn toch mooi zijn

Bewaard onder Boeken, Citaten, Codependency | Reageer

Tags: , , , , ,

Alles is liefde

Geplaatst op 4 februari, 2011 

Twee citaten uit een artikel vandaag op nu.nl waarin een beroemde actrice vertelt over haar relatiebreuk:

‘(….) voor de liefde was ik overal toe bereid.’

‘Als ik verliefd ben, laat ik al het andere voor wat het is. Dan verandert alles.’

Ik gebruik deze citaten als inspiratie voor wat ik hier nu ga schrijven. Daarmee wil ik niet zeggen dat wat ik ga schrijven ook geldt voor deze actrice maar ik kan het ook niet uitsluiten 🙂

Alles voor de liefde (willen) doen. Hoe hongerig kun je zijn? OK, we  hebben het allemaal nodig en als je maar lang genoeg afgesloten bent van liefde, dan kun je er niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk aan dood gaan.

De vraag is of je al de liefde die je nodig hebt uit die ene relatie moet halen, die relatie met die ene partner. Als ik die ene partner zou zijn waar al die liefde vandaan zou moeten komen, dan zou ik me verstikt voelen, alsof er een hele dikke ‘snelheidsdeken’ over me heen wordt gegooid.

Bomen weten dat dit niet werkt en laten hun takken en wortels alle kanten op groeien zodat ze uit alle denkbare richtingen de voeding kunnen ontvangen die ze nodig hebben.

‘Eén van de onjuiste overtuigingen die belangrijk is om los te laten, is het geloof dat we een ander persoon in ons leven nodig hebben om ons heel te maken. Zolang we geloven dat iemand anders de macht heeft ons gelukkig te maken, maken we een slachtoffer van onszelf.’

Robert Burney in ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen’ (klik op de link voor een gratis download van dit boek).

Ik heb de vergissing een ander te zien als de (enige) bron van liefde ook een aantal keren gemaakt en ik kan je vertellen dat als je dat doet, je één garantie hebt: pijn

Een tweede garantie heb je als je er een beetje bewustzijn tegenaan gooit, namelijk dat je ervan zult leren en groeien.

‘Alles is liefde
Voor wie het kan
En voor wie echt durft te kijken
Voor wie iets durft te zoeken
Zelfs voor wie alleen nog maar,
het allerkleinste beetje durft te hopen’

Bløf – Alles is liefde

Bewaard onder Citaten, Codependency, Mening | 17 Comments

Tags: , , , , ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →