Tien vragen over de dans van gewonde zielen

Geplaatst op 3 februari, 2011 

Sinds een paar weken geef ik het gratis e-book ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen‘ uit.  Tijd voor een interview met de vertaler en online uitgever van dit boek: Peter de Kock 🙂

Wat betekent dit boek voor jou? Het was het eerste spirituele boek dat ik ooit las en het begin van een heel ander leven, van leren van mezelf te houden.

Waarom heb je het boek vertaald? Omdat er in het Nederlands zo weinig wordt gepubliceerd over codependency.

Waarom geef je het boek gratis weg? Ik ben ermee bij twee uitgeverijen geweest waarvan ik zeker wist dat ze het wilden uitgeven en dat uiteindelijk niet deden. Mijn intuïtie zei toen: geef het zelf uit, online en gratis. En dat heb ik gedaan.

Wat trekt jou op dit moment nog aan in het boek? Tijdens het vertalen heb ik het vaak gelezen en telkens als ik het las, raakte het me weer opnieuw, raakte het op andere en diepere plekken. Er zijn maar weinig boeken die dit hebben. ‘De Alchemist’  van Paulo Coelho, heeft dit ook.

Wie moeten dit boek lezen? Niemand moet. De mensen die dit boek nodig hebben, zullen het op het juiste moment vinden. Of het boek vindt hen. Zo heeft het boek mij ook gevonden. Het moment is belangrijk, had ik het boek één jaar eerder ontdekt, dan was het niet bij me geland.

Wat is je mooiste herinnering aan jouw werk aan het boek? Dat toen ik besloot het boek online gratis uit te geven, ik binnen no time daarover een akkoord had met de schrijver, Robert Burney, en hulp kreeg van Huub Koch die het grafisch ontwerp heeft gemaakt. Dat gaf me vertrouwen in mijn intuïtieve beslissing het op deze manier te doen.

Als mensen je vragen wat codependency is, wat zeg je dan? Dat ligt er aan hoeveel tijd ik heb. Codependency is een vreselijk veelzijdig verschijnsel dat zich op meervoudige niveaus manifesteert. Mijn kortst mogelijke antwoord zou zijn: codependency is in oorlog zijn met jezelf.

Hoe overwin je codependency? Je overwint het niet in de zin van dat je de strijd ertegen kunt winnen. Heling begint meestal met te erkennen dat je er juist machteloos over bent en dat het je hele leven verkloot.

Heb je verder nog plannen met het boek? Met het boek niet, dat vindt z’n weg wel. Ik ga me meer richten op andere manieren om behulpzaam te zijn bij bewustwording over codependency en bij het ondersteunen van mensen bij het proces van heling.

Heb je nog een slotopmerking? Dat ik dankbaar ben voor Robert Burney, dat hij dit boek schreef, en in het bijzonder voor de laatste zin uit zijn boek: Je bent Liefdevol. Je bent Geliefd. Je bent LIEFDE.

Bewaard onder Boeken, Codependency, Persoonlijk | 15 Comments

Tags: , , ,

Laat jezelf zien (2)

Geplaatst op 13 september, 2010 

Op zijn blog ‘Mijns Inziens‘ vroeg Edwin Mijnsbergen welk blog of welke blogpost ooit impact op je heeft gehad en waarom. Hier mijn antwoord:

Een website/blog die mij rond 2002 bij de keel heeft gegrepen en dat sindsdien nog regelmatig doet, is http://www.joy2meu.com/ van Robert Burney.

Wat deze man mij heeft geleerd is dat, wil je een boodschap overbrengen, het nodig is om jezelf als boodschapper tot diep in je ziel te laten zien. Er zijn veel boodschappers met een mooie boodschap maar een boodschap doet pas wat met je als de boodschapper laat zien wie hij is. En dan bedoel ik niet de sterke en succesvolle kanten (die laten we allemaal maar al te graag zien) maar de emotionele en kwetsbare kanten. En juist die kanten maken een boodschapper geloofwaardig.

Een ander voorbeeld ter onderbouwing van mijn betoog. Ik zag laatst de documentaire ‘It might get loud’ met Jimmy Page, The Edge en Jack White. Wat mij daarin het meeste raakte was dat deze topgitaristen de guts hebben om te erkennen dat ook zij soms het gevoel hebben geen pepernoot te kunnen spelen, dat niks ze lukt op de gitaar. Zo’n opmerking brengt het gitaar spelen meteen down to earth. En zoiets doet Robert Burney met zijn manier van werken ook.

Lees ook: Laat jezelf zien

Bewaard onder Bloggen, Mening | 4 Comments

Tags: , , ,

Vraag en antwoord: hoe kom ik van codependency af? (3)

Geplaatst op 30 maart, 2010 

Dit artikel is een vervolg op de lezersvraag: ‘Hoe kom ik van codependency af?’ In het derde deel van deze lezersvraag: onderwijs jezelf, ga lezen en leren over codependency.

Het helingsproces is geen intellectueel proces. Je kunt alles over codependency weten en tegelijkertijd reageren op dagelijkse situaties vanuit emotionele wonden. Leren over codependency is geen vervanger voor het emotionele proces maar kan dat proces wel ondersteunen.

Het helingsproces houdt ook in het veranderen en verruimen van je perspectieven op jezelf, relaties, het leven, spiritualiteit en eigenlijk alles. Lezen en leren kan daarbij behulpzaam zijn. Deel van het helingsproces is ook jezelf omringen met mensen en informatie die je tot steun zijn.

Zoek naar websites en boeken waar je de informatie en ondersteuning vindt die jij nodig hebt. Heb je meer met boeken over spiritualiteit of persoonlijke ontwikkeling? Prima, lees dat dan want het gaat erom dat het jouw keuzes zijn.

Melody Beattie en Robert Burney zijn mijn favoriete schrijvers. Het zijn echte ervaringsdeskundigen waardoor wat ze schrijven herkenbaar is en tegelijkertijd zo liefdevol en ondersteunend bij het helingsproces.

Melody Beattie heeft talloze boeken geschreven over codependency en over leren voor jezelf zorgen. Hier een aantal van haar titels:

Vooral ‘Language of letting go’ en ‘More language of letting go’ zijn fijne boekjes vol korte verhaaltjes voor meditatie of zelfreflectie. Als je elke dag begint met zo’n verhaaltje, dan heb je al een dosis ‘zorg voor jezelf’ binnen voor de dag begint.

Je vindt Melody Beattie op Internet op http://melodybeattie.com/

Robert Burney schrijft vooral op Internet, zijn websites bevatten een overvloed aan artikelen over codependency, heling van het innerlijke kind, spiritueel geloof, metafysica, relaties en alcoholisme. Hij schreef ook een boek: The dance of wounded souls.

Hier een overzicht van zijn websites:

Deze Joy2MeU website is zodanig uitgebreid dat Robert een aantal aparte websites heeft gecreëerd voor specifieke thema’s:

Lees ook deel 1 en 2 van ‘Hoe kom ik van codependency af?’

Bewaard onder Codependency, Vraag en antwoord | 3 Comments

Tags: , , ,

Vraag en antwoord: Codependency symptomen

Geplaatst op 26 februari, 2010 

In de serie ‘Vraag en antwoord’ de lezersvraag naar codependency symptomen.

Om deze vraag te beantwoorden pak ik er de ‘Bijbel’ op het gebied van codependency bij: Melody Beattie’s boek ‘Codependent No More’. Het boek is in het Nederlands vertaald onder de titel ‘Leef je eigen leven’.

In dit boek beschrijft Melody Beattie een aantal kenmerken van codependency. Omdat het zo’n uitvoerige lijst is, noem ik hier alleen enkele hoofdpunten (door mijzelf hier en daar aangepast en aangevuld):

De zorg voor anderen

In het Engels: caretaking. Van alle kenmerken is dit volgens mij DE klassieker: jezelf verantwoordelijk voelen voor andere mensen, voor wat ze voelen, denken, doen, kiezen, nodig hebben (behoeften) en hun welzijn. Als gevolg hiervan is iemand met codependency zodanig op anderen gefocust dat hij/zij niet of nauwelijks in verbinding staat met zijn/haar eigen gevoelens en behoeften of met hoe hij/zij zelf ergens over denkt, met zijn/haar eigen keuzes, verlangens en welzijn.

Gering gevoel van eigenwaarde

Hierbij kun je onder andere denken aan jezelf overal de schuld van geven, bang zijn om fouten te maken, moeite hebben met het ontvangen van complimenten, bang zijn om te worden afgewezen, slachtoffergedrag, voortdurend negatief over jezelf oordelen, denken dat je niet goed genoeg bent, van jezelf verwachten dat je alles perfect doet, eigenwaarde ontlenen aan het helpen van anderen, aardig gevonden willen worden (people pleasing).

Obsessief gedrag

Jezelf overal zorgen over maken en dat de hele dag door (en soms ook ’s nachts). Veel met anderen bezig zijn, over anderen denken en praten en daar ook niet mee kunnen stoppen. Alle energie richten op andere mensen en hun problemen. Veel piekeren en jezelf zorgen maken.

Alles in de hand willen houden.

In het Engels: controlling. Naast ‘caretaking’ is ook ‘controlling’ een klassieker onder de symptomen van codependency. Denk hierbij aan gebeurtenissen en andere mensen proberen te controleren. Anderen ergens toe dwingen, de baas spelen, ongevraagde adviezen geven, manipuleren, proberen anderen zich schuldig te laten voelen.

Afhankelijkheid

In het Engels: dependency. Daar komt het woord co-dependency ook vandaan: mede-afhankelijkheid. Jezelf afhankelijk maken van dingen buiten jezelf en van andere mensen. Dit leidt tot codependent relaties met anderen, relaties die ongezond zijn. Verwachten dat de ander in de relatie jou gelukkig maakt. Onacceptabel gedrag in een relatie accepteren zoals fysiek, emotioneel en verbaal geweld.

Slechte communicatie

Niet zeggen hoe je je voelt en wat je nodig hebt en het aan de ander overlaten dat maar te raden. Indirect communiceren en hints geven aan de ander in plaats van helder en direct zijn. Geen nee durven zeggen. Jezelf voortdurend verontschuldigen. Denken dat wat je te zeggen hebt onbelangrijk is. Dingen zeggen waarvan je denkt dat anderen ze graag willen horen. Pas met je eigen mening voor de dag komen als je de mening van anderen kent.

Moeilijk grenzen kunnen stellen.

In het Engels: boundaries. Grenzen stellen heeft zowel betrekking op grenzen naar anderen toe (external boundaries) als grenzen naar jezelf toe (internal boundaries). Moeilijk grenzen stellen naar anderen toe kan betekenen dat je onacceptabel gedrag accepteert waardoor je pijn gedaan wordt, gekwetst of vernederd. Moeilijk grenzen stellen naar jezelf kan betekenen dat je bijvoorbeeld meer eet en drinkt dan gezond voor je is. Of dat je andere dingen doet die ongezond voor je zijn of die je op kortere of langere termijn schade toebrengen.

Een ander codependency kern-issue dat ik niet in de lijst van Melody Beattie heb gevonden is zwart/wit denken, denken in extremen, in  goed/fout.

Het gevaar van lijstjes is dat er altijd wel iets tussen zit dat herkenbaar is. Don’t worry: we leven in een dysfunctionele codependent maatschappij en we vertonen allemaal in meer of mindere mate symptomen van codependency. Onze hele maatschappij vertoont symptomen van codependency.

Melody Beattie schreef als vervolg op ‘Codependent No More’ een tweede codependency klassieker. Deze is voor zover ik weet niet in het Nederlands vertaald. Dit boek heet ‘Beyond Codependency’ en gaat over het recovery proces (genezing, herstel) van codependency. Ander onmisbaar gereedschap bij het recovery proces is het twaalf stappen programma. Het twaalf stappen programma is een spiritueel programma dat onder andere met veel succes door de AA wordt gebruikt. Codependency is in de bron een spirituele ziekte. In het Engels: ‘spiritual dis-ease: not being at ease, at one with Spiritual Self’ (citaat van Robert Burney op zijn website Joy2MeU )

Via deze link vind je een artikel op de Joy2MeU website van Robert Burney over het twaalf stappen programma. Onderaan het artikel staan verschillende versies van het twaalf stappen programma waaronder een versie voor codependents.

Bewaard onder Boeken, Codependency, Vraag en antwoord | 25 Comments

Tags: , , , ,

Vergelijk jezelf (on)gelukkig (2)

Geplaatst op 30 december, 2009 

Als ik e-mail ontvang met Powerpoint bijlagen, dan weet ik al hoe laat het is: dan is het de bedoeling dat ik blij wordt en dat ik de e-mail doorstuur naar minstens tien anderen zodat die ook blij kunnen worden.

Ik word echter zelden blij van die Powerpoints. Ik schreef er al eerder over in ‘Sterk zijn’. Deze week kreeg ik er weer één, dit keer zonder de ondersteunende gevoelige new age muziek maar wel met de oneliners en foto’s. De boodschap was dit keer dankbaarheid.

Ik verklap hier wat van de oneliners uit de Powerpoint presentatie,  moet je zelf even bedenken wat voor foto’s daar bijhoren…

En? Weet je al wat voor soort foto’s hier bij horen?

Jezelf gelukkig prijzen en dankbaar zijn door naar het ongeluk van een ander te kijken is een vorm van  ‘Codependent thinking’. Het werkt niet en het is disfunctioneel.

Spiritueel leraar, codependency therapeut en schrijver Robert Burney vertelt op Blogtalkradio hoe we onze eigenwaarde buiten onszelf zoeken en dat we dat doen door onszelf te vergelijken met anderen:

‘We got taught, we got programmed, to look outside of ourselves to determine our definition of self worth. To people, places and things, to money, property and prestige, accomplishments, popularity, relationships. But also to external manifestations of our own being like looks, talents and intelligence. And all those external or outside things are ultimately temporary. They can all be taken away. They can all change.’

‘Not only were we taught to look outside, we were taught to do it in comparison. You have worth if you have better grades than, if you are better looking than, if you are a better athlete than, if you have a better car than. What we learn growing up in a Codependent culture is that self worth is a competitive issue. Which means in order to feel good about myself, I have to have somebody else to look down on.’

De boodschap van de Powerpoint, wees dankbaar voor alles wat je hebt, onderschrijf ik. Maar de weg naar die dankbaarheid toe, jezelf vergelijken met mensen die het veel slechter hebben, verafschuw ik.

En het werkt niet want wat nou als je iemand tegen komt die het veel beter heeft en je jezelf daarmee vergelijkt? Wat dan?

Lees ook deel 1 van ‘Vergelijk jezelf (on)gelukkig

Bewaard onder Codependency, Mening | 6 Comments

Tags: , ,

Vergelijk jezelf (on)gelukkig

Geplaatst op 25 november, 2009 

Op Blogtalkradio vond ik een interview met spiritueel leraar, codependency therapeut en schrijver Robert Burney. Robert’s boek ‘Codependence / The Dance Of  Wouded Souls’ is het eerste spirituele boek dat ik las en als er ooit een boek is geweest dat een drastische verandering teweeg bracht in mijn leven, dan is het dit boek wel.

Tijdens dit interview citeert Kaleah, de interviewster, Ernest Holmes met de woorden:

Comparison is the cause of all unhappiness

Robert Burney zegt daarop:

The only reason we ever need to compare anything is to compare where we are now to where we used to be and on how much progress we made and give ourselves credit for that.

Goed om dat weer even scherp voor ogen te hebben. Dat als je iets nieuws aan het leren bent, je af en toe even achterom kijkt en dan tegen jezelf zegt:  dit kon ik een toen niet en nu lukt het me al vrij aardig, WOW!

De valkuil, en dat is waar de interviewster op wijst, is jezelf vergelijken met anderen.

Bewaard onder Boeken, Codependency | 7 Comments

Tags: , ,

Leven in een gigantische lasagneschotel

Geplaatst op 4 november, 2009 

Stel je voor dat je in een gigantisch grote lasagne schotel leeft, ergens in de laag kaas bovenop. Het enige wat je ziet is kaas, overal kaas. Als iemand je vraagt naar jouw wereldje zeg je: ‘kaas’.

Op een gegeven moment heb je het wel gehad met die kaas en ga je op onderzoek uit. Je gaat graven en na een tijdje kom je in een laag saus terecht. Je hele wereld verandert van kaas in saus, ineens is alles saus.

Maar ook dat gaat op een gegeven moment vervelen en je graaft nog verder, nog dieper tot je op een laag pasta terecht komt. En weer verandert alles en is je hele wereld ineens pasta.

En zo graaf je steeds verder en verder, dieper en dieper, laag na laag. Maar hoe diep je ook graaft, je hebt geen idee dat je in een lasagneschotel zit. Alleen degene die de lasagneschotel heeft klaargemaakt, ziet en weet dat al die laagjes samen een heerlijke lasagneschotel vormen.

Het leven is ook zo’n laagjes aangelegenheid. Je kunt erin graven en allerlei laagjes ontdekken. Hartstikke leuk en spannend. In sommige laagjes is het goed uit te houden, in andere heel wat minder.

Maar de verwarring wordt groot als je de realiteit en waarheid van het ene laagje projecteert op de realiteit van het andere laagje. Als voorbeeld weer de lasagne. Stel je zit een paar laagjes diep ergens tussen de tomaten. Ergens in een bovenliggend laagje hoor je iemand roepen: ‘Help  me want het leven is zo vreselijk. Alles is kaas en ik hou niet van kaas’. Antwoord je dan terug: ‘Hoezo is het leven vreselijk? Alles is tomaat en tomaat is heerlijk’ ?

Ik moet hier aan denken als ik hoor zeggen dat alles liefde is, dat ook het geweld in zijn meest gruwelijke verschijning eigenlijk een daad van liefde is omdat er lessen zijn te leren van het geweld en omdat zielen hebben afgesproken elkaar die lessen aan te bieden hier op aarde.

In het laagje lasagne waarin wij hier zitten, is geweld echt geen liefde. Misschien bestaan er diepere laagjes waar geweld een andere betekenis heeft maar hier op aarde, in het laagje aardse modder waar wij in rondlopen, is geweld niet iets wat we maar moeten wegwuiven met het idee dat alles liefde is.

In zijn boek ‘The Dance of Wounded Souls’ schrijft Robert Burney dat het verdraaide en  vervormde perspectief dat we van het leven hebben ontwikkeld, voor een deel het resultaat is van proberen de waarheden van het ene niveau, toe te passen op de realiteit van een ander niveau.

Andersom werkt het natuurlijk ook zo: omdat in het laagje waarin we ons hier bevinden zoiets  als geweld bestaat, betekent dit nog niet dat er ook geweld is op de andere lagen. Of dat het universum of god of hoe je alles wat er is maar wilt noemen, een gestoord gewelddadig zootje is.

Lees ook:

Bewaard onder Boeken, Mening, spiritualiteit | 2 Comments

Tags: , , , ,

Boeken die je denken veranderden

Geplaatst op 23 juni, 2009 

Deze week een leuke blogpost gelezen van Coert Visser:  ‘What books fundamentally changed the way you think?’

Waarom ik dat nou zo’n leuke blogpost vind? Omdat het niet over mooiste, leukste of interessantste boeken gaat, maar over boeken die echt wezenlijk iemands manier van denken hebben veranderd. Als ik al die boekenlijstjes zie van mensen die hebben gereageerd, dan word ik nieuwsgierig naar die boeken en naar de verhalen van die mensen. Intrigerend vind ik dat, een boek dat echt iemands denken verandert.

Hier is mijn lijstje:

1. ‘The dance of wounded souls’ van Robert Burney. Het eerste spirituele boek dat ik las en het had het effect van een aardbeving. Ik kon mezelf overgeven aan het idee dat er een liefdevolle manier is om naar mezelf te kijken, naar het leven en naar de zin van het leven.

2. ‘De Alchemist’ van Paulo Coelho. Ik heb het meerdere keren gelezen en elke keer raak ik weer in de ban van de magie van dit boek. Het helpt me voor de pot goud te gaan binnenin mij. Het gaat over het vinden van mijn persoonlijke legende, de reden van mijn bestaan in dit leven.

3. ‘The artists way’  van Julia Cameron. Het opende mijn ogen voor het idee dat talent hebben voor creativiteit niet genoeg is. Dagelijks oefenen, oefenen en nog eens oefenen is nodig om de energie van creativiteit in mijn leven te laten stromen en in mijn creaties.

4. ‘Geweldloze Communicatie, ontwapenend en doeltreffend’ van Marshall Rosenberg. De titel van het boek zegt alles!

Bewaard onder Boeken | 1 Comment

Tags: , , , ,

← Vorige paginaVolgende pagina →