De strontjaren

Geplaatst op 17 april, 2012 

Soms zouden we een bepaalde wijsheid of inzicht graag eerder hebben gehad. Maar zonder onze pijnlijke ervaringen vroeger, zouden die wijsheden geen voedingsbodem hebben om tot groei te komen. Om te kunnen groeien is mest nodig en daarom verzamelen we in ons leven eerst een heleboel stront.

Lees ook:

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: , , ,

Verliefd op het leven

Geplaatst op 9 april, 2012 

Ik schrijf niet zo vaak over films en zie er meestal een beetje tegenop om het verhaal samen te vatten. Want hoe mooi en meeslepend het verhaal ook is, het meest bijzondere van een mooie film zijn de gevoelens die de film oproept.  En die gevoelens komen niet echt uit de verf met een samenvatting van het verhaal.

Vrijdagavond laat zag ik de prachtige en ontroerende film  ‘As it is in Heaven’. Ik zou deze film tekort doen als ik hier alleen het verhaal zou samenvatten. Voor wie deze film niet kent: een prima samenvatting kun je hier lezen
http://nl.wikipedia.org/wiki/As_It_Is_in_Heaven

Wat me het meest raakte, is de schoonheid van een groep mensen die door een diepgaand veranderingsproces gaan. Het is niet alleen mooi in de zin van dat mensen als gevolg van dat proces sinds lange tijd weer in staat zijn om verliefd te worden, maar ook mooi in de zin van dat ze weer in staat zijn hun pijn te uiten, hun ingehouden boosheid los te laten, jarenlange conflicten in de openheid te brengen en pijnlijke beslissingen te nemen. Ze zijn weer in staat het leven ten volle te leven, met alle verschillende kanten die daarbij horen.

Je zou de film kunnen zien als een eerbetoon aan het leven als mens. Een film die maakt dat je weer zin krijgt om verliefd te worden op het leven. Er weer zin in hebben, wordt prachtig weergegeven door het lied dat Gabriella, die door haar man wordt mishandeld, zingt:

En waar zo’n groep mensen die samen met elkaar in verandering zijn, die leren zich te verbinden met zichzelf en met elkaar, toe in staat is, blijkt uit het slot. Het koor is voor een wedstrijd in Oostenrijk. Hun dirigent Daniël die het hele veranderingsproces op gang heeft gebracht en daarbij ook zelf door dat proces is gegaan, krijgt net voor aanvang van het optreden een hartaanval en kan, terwijl hij in het toilet valt en op de grond ligt, horen wat zijn koor in beweging brengt.

Lees ook: Waar menselijkheid toe in staat is

Bewaard onder Films | 9 Comments

Tags: , , , ,

Van het leven kun je niet winnen

Geplaatst op 30 maart, 2012 

‘There are times however, when life events feel emotionally battering.  When the experience of life feels abusive. When it feels as if my Higher Power is being sadistic and anything but Loving.’ Robert Burney 

Ik heb de afgelopen tijd vaak aan deze woorden gedacht. In ongeveer een week tijd had ik de volgende genoegens:

1. Een zware verkoudheid, zo eentje waarbij je hele lijf pijn doet en je niet alleen snot niest maar ook snot hoest.

2. Een crash van mijn computer waardoor ik het hele zaakje niet 1x maar 2x volledig opnieuw mocht installeren en ik een aantal dagen was afgesloten van mijn geliefde bezigheden.

3. Een verbouwing (nee, ik klus niet zelf) waarbij op de eerste dag meteen een stroomkabel werd vernield, de waterleiding begon te lekken en er in een aantal muren gaten en scheuren ontstonden die daar niet thuis hoorden. Op de tweede dag, tijdens het repareren van de stroomkabel, raakten een aantal elektrische apparaten defect.

Het is verbazingwekkend hoe snel je als mens in een neerwaartse spiraal terecht kunt komen. En dan heb ik het niet eens over serieuze gebeurtenissen zoals ernstige ziekte of zelfs dood.

Verkoudheid? No big deal. Een paar dagen geen computer? No big deal. Verbouwing? No big deal. Schade aan elektrische apparaten? No big deal. En alles bij elkaar? Nog steeds geen big deal maar emotioneel voelde het wel als een big deal.

‘If I try to force myself out of an emotionally uncomfortable place, then I am being judgmental and abusive to myself.  I need to be able to accept wherever I am at – no matter how uncomfortable.’ Robert Burney

Ik dacht nog wel dat die drilboren die hier de boel aan het slopen waren gewelddadig waren, dat ze ons huis molesteerden. Maar ondertussen was ik de boel aan het molesteren, namelijk hoe ik me voelde.

En die gaten in de muren zijn een mooie weerspiegeling van de deukjes die mijn ego heeft opgelopen want het heeft weer eens stevig ervaren dat je van het leven niet kunt winnen.

Credits: De citaten van Robert Burney zijn afkomstig van ‘There are times when life events feel emotionally battering

De Nederlandse vertaling van Robert’s boek ‘Dance of Wounded Souls’ kun je hier gratis downloaden: Gewonde Zielen

Bewaard onder Citaten, Codependency, Persoonlijk | 10 Comments

Tags: , , , , , ,

Pijn uitgummen

Geplaatst op 10 februari, 2012 

Soms betrap ik me erop dat ik tegen beter weten in op zoek ben naar een formule, een truc om het leven te slim af te zijn, om het naar mijn hand te zetten en het te controleren. Om de momenten van pijn uit te gummen. Niet voor eventjes maar voor altijd.

Dan ontdek ik bijvoorbeeld dat het werkt om niet meer te strijden. Ik pas dat een tijdje toe, merk dat het werkt en denk: Yes, ik heb de truc gevonden! En alles lijkt ineens vanzelf te gaan. Gewoon niet meer strijden en ik heb de pijn overwonnen. Of misschien niet zozeer overwonnen maar er met een slimme U-bocht omheen gelopen.

Maar de pijn komt terug. Soms na een paar dagen, weken of maanden. Maar hij komt terug. En dan ga ik op zoek naar een andere formule, eentje die wel werkt. Het is als alchemie, tegen beter weten in proberen goud te maken. Het is als proberen een perpetuum mobile uit te vinden.

Het is gekkenwerk, ik weet het. Maar het is niet gekker dan elke dag eten, werken en slapen tot je dood gaat.  Dus ik ga door. En de pijn vindt het best vermakelijk als ik me weer probeer te verstoppen achter een nieuwe formule want hij weet dat hij me toch wel vindt.

Bewaard onder Persoonlijk | 17 Comments

Tags: ,

Klaar, over en uit

Geplaatst op 9 februari, 2012 

Deze week las ik over multidimensionale simultane levens, dat we onze verschillende levens tegelijkertijd leven. En dat als je bijvoorbeeld een aantal simultane levens leeft in een armoedebewustzijn, je in dit leven hier kunt doen wat je wilt, maar dat je onder invloed van die andere levens weinig kans maakt om in dit leven hier overvloed te ervaren. Je bent dan, volgens wat ik las, multidimensionaal gezien in de minderheid.

Laat dit even op je inwerken, vooral als je in The Secret gelooft.

Dus als je op dit moment simultane levens leeft in ziekte, dan kun je aan je gezondheid werken wat je wilt maar heb je multidimensionaal gezien pech gehad.  Dus als je op dit moment simultane levens leeft in criminaliteit, dan kun je op het rechte pad proberen te blijven wat je wilt maar heb je multidimensionaal gezien pech gehad. Dus als je op dit moment simultane levens leeft als verslaafde, dan kun je alles uit de kast halen om van de drank en de drugs af te blijven maar heb je multidimensionaal gezien pech gehad.

Er zijn momenten dat ik graag wil geloven dat er alleen dit leven is, dit ene leven, en als dat voorbij is, dat het dan ook echt voorbij. Klaar, over en uit. Dit moment is zo’n moment.

Bewaard onder spiritualiteit | 6 Comments

Tags: , ,

Het moment dat je leeft

Geplaatst op 24 januari, 2012 

Het was afgelopen weekend tijdens een kinderfeestje.

We bouwden een toren gebouwd van duplo blokken, zo hoog mogelijk. Zo hoog dat we een huishoudtrapje nodig hadden om er nog meer blokken bovenop te zetten. Hoger en hoger, tot aan het plafond. Kinderhanden hielden de toren vast om instorten te voorkomen.

Het laatste blokje paste niet meer. Om de toren wat meer stabiliteit  te geven, propten we papieren feestbordjes tussen het laatste blokje en het plafond tot de toren vastgeklemd stond.

Daarna gingen we naar boven en zochten naar de plek waar de toren ongeveer stond. Daar sprongen we op de vloer op en neer alsof ons leven ervan af hing met de bedoeling de toren te laten instorten.

Het lukte niet maar dat maakte eigenlijk helemaal niets uit. We sprongen en we leefden als nooit tevoren.

Bewaard onder vaderschap | 16 Comments

Tags: ,

Rijk leven

Geplaatst op 21 november, 2011 

Dankzij een initiatief van Karin Ramaker zijn er een aantal prachtige lijstjes te bewonderen met hoogte- en dieptepunten uit het leven van verschillende bloggers:

Karin Ramaker:
25 gekke, mooie, idiote, stomme dingen die je hebt gedaan
Nog meer gekke, mooie, idiote, stomme dingen die ik heb gedaan

Katja Linders:
25 Gekke, mooie, idiote, stomme dingen die je hebt gedaan

Maaike van Dijk:
25 gekke, mooie, idiote, stomme dingen die ik heb gedaan

Peter de Kock:
25 gekke, mooie, idiote, stomme dingen die ik heb gedaan
Nog meer gekke, mooie, idiote, stomme dingen die ik heb gedaan

Conclusie: wat is een mensenleven rijk aan ervaringen en wat voelt het fijn daarover uit te wisselen.

Zaterdagmiddag was ik op een reünie van mijn oude tai chi groep die drie en een half jaar ophield te bestaan. We trainden jaren samen en deelden al die jaren ook aardig was lief en leed met elkaar. Zaterdag vertelden we elkaar de verhalen over wat we hadden meegemaakt sinds we als groep uit elkaar gingen.

Conclusie: wat is een mensenleven rijk aan ervaringen en wat voelt het fijn daarover uit te wisselen.

Zaterdagavond was ik in Breda voor een avondje dansen op nostalgische new wave uit de jaren 80. Muziek die allerlei herinneringen naar boven bracht. Ik sprak er iemand die ik meer dan tien jaar niet had gezien. Ook dat bracht weer allerlei herinneringen naar boven, herinneringen aan vriendschappen waarvan sommige nog bestaan en andere niet meer. Herinneringen ook aan momenten die gemakkelijk weer een nieuw lijstje kunnen vormen van gekke, mooie, idiote en stomme dingen.

Conclusie: wat is een mensenleven rijk aan ervaringen en wat voelt het fijn daarover uit te wisselen.

 

Bewaard onder Mening, Persoonlijk | Reageer

Tags: , , ,

Occupy je eigen leven

Geplaatst op 21 oktober, 2011 

Occupy je eigen leven, je eigen gevoelens en behoeften, je eigen dromen en verlangens, je eigen waarnemingen en oordelen, je eigen overtuigingen en perspectieven, je eigen keuzes en beslissingen, je eigen herinneringen, aannames en verwachtingen. En occupy vooral je eigen pijn en verwondingen.

Bewaard onder Muziek | 2 Comments

Tags: ,

← Vorige paginaVolgende pagina →