Van het leven kun je niet winnen
Geplaatst op 30 maart, 2012
‘There are times however, when life events feel emotionally battering. When the experience of life feels abusive. When it feels as if my Higher Power is being sadistic and anything but Loving.’ Robert Burney
Ik heb de afgelopen tijd vaak aan deze woorden gedacht. In ongeveer een week tijd had ik de volgende genoegens:
1. Een zware verkoudheid, zo eentje waarbij je hele lijf pijn doet en je niet alleen snot niest maar ook snot hoest.
2. Een crash van mijn computer waardoor ik het hele zaakje niet 1x maar 2x volledig opnieuw mocht installeren en ik een aantal dagen was afgesloten van mijn geliefde bezigheden.
3. Een verbouwing (nee, ik klus niet zelf) waarbij op de eerste dag meteen een stroomkabel werd vernield, de waterleiding begon te lekken en er in een aantal muren gaten en scheuren ontstonden die daar niet thuis hoorden. Op de tweede dag, tijdens het repareren van de stroomkabel, raakten een aantal elektrische apparaten defect.
Het is verbazingwekkend hoe snel je als mens in een neerwaartse spiraal terecht kunt komen. En dan heb ik het niet eens over serieuze gebeurtenissen zoals ernstige ziekte of zelfs dood.
Verkoudheid? No big deal. Een paar dagen geen computer? No big deal. Verbouwing? No big deal. Schade aan elektrische apparaten? No big deal. En alles bij elkaar? Nog steeds geen big deal maar emotioneel voelde het wel als een big deal.
‘If I try to force myself out of an emotionally uncomfortable place, then I am being judgmental and abusive to myself. I need to be able to accept wherever I am at – no matter how uncomfortable.’ Robert Burney
Ik dacht nog wel dat die drilboren die hier de boel aan het slopen waren gewelddadig waren, dat ze ons huis molesteerden. Maar ondertussen was ik de boel aan het molesteren, namelijk hoe ik me voelde.
En die gaten in de muren zijn een mooie weerspiegeling van de deukjes die mijn ego heeft opgelopen want het heeft weer eens stevig ervaren dat je van het leven niet kunt winnen.
Credits: De citaten van Robert Burney zijn afkomstig van ‘There are times when life events feel emotionally battering‘
De Nederlandse vertaling van Robert’s boek ‘Dance of Wounded Souls’ kun je hier gratis downloaden: Gewonde Zielen
Bewaard onder Citaten, Codependency, Persoonlijk
Tags: acceptatie, codependency, ego, gevoelens, gewonde zielen, leven, Robert Burney
Reacties
10 Reacties to “Van het leven kun je niet winnen”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
Ooowja…
Soms heb je van die dagen…
Wees blij dat je niet als ‘wij vrouwen’ ook af en toe nog eens last van je hormonen hebt 😉
Ook niks ernstigs, maar ik kan daardoor soms wél volledig van de leg zijn!
@Sonja: Van die maandelijkse ‘viering van de vrouwelijkheid’ heb ik inderdaad geen last. Althans niet direct 🙂
Wat me wel raakt is hoe iets kleins of een serie kleine dingetjes de balans zo ineens kunen verstoren. Maar de grootste verstoring komt volgens mij voort uit het niet kunnen of niet willen accepteren van die kleine dingetjes.
kun je dit nog uitdiepen??????
@Es: dat zou best interesant zijn maar ik bewaar mijn energie liever een beetje om volgende week als de verbouwing achter de rug is, de boel weer schoon te krijgen. Wie weet dat het schoonmaakwerk me ineens tot inzichten brengt. Dat zou niet de eerste keer zijn.
@Peter zolang ons denken zich er mee blijft bemoeien blijft alles, dus ook kleine rampen, een interessant onderzoek 😉
Bij mij werd er aan datzelfde lijstje ook nog 5 dagen hevige kiespijn en een wortelkanaalbehandeling en die dagen heel slecht slapen aan toegevoegd. Ook ik wist niet meer hoe ik me kon ontspannen. Gelukkig hadden we tussendoor 2 volle dagen uitwaaien in Kamperland met heel mooi weer. Heerlijk! En ook heel raar hoe dat “vakantiegevoel meteen weg is als je dan terug komt in de “verbouwingszooi” en dan ook nog met kiespijn! Hoezo wil het universum ons iets vertellen? 😉
@Ingrid: Wat het universtum aan de lopende band vertelt is: ’this too shall pass’ 🙂
Ik geloof dat het woord ‘ontspanning’ hier het toverwoord is! Hokus Pokus Pilatus Pas… 😉
Dat is precies waar ik aan dacht…even lekker buiten uitwaaien. Op de motor stappen, neus in de wind en je lange haren laten wapperen. Dat doet een mens goed.
Zo heb ik vandaag na 2 weken ziekenhuis en thuis binnen zijn, mijn eerste wandeling, wel met trekkende buikpijn, buiten gemaakt. Wat heb ik genoten! Al die prachtige voorjaarsbloemen, jonge blaadjes en nieuwe bloemknopjes. Ik heb middenin een grote hoeveelheid knalgele Forsythia gestaan, wat een geweldige ervaring…wat kleur met je kan doen! Morgen weer. Ik heb nog steeds de verwondering van een kind. Hoe heerlijk kan dat zijn!
@Huub: Gelukkig heb ik een partner met vooruitziende blik want zij had toen de planning voor de verbouwing bekend werd, een weekendje Zeeland geregeld. En dat deed meer dan goed.
@Lide: Oh ja, absoluut. Motorrijden is een prima recept voor ontspanning. Het is dat het onveilig is om zonder motorpak te rijden anders zou ik meteen al het steengruis uit mijn poriën laten waaien. Als ik mijn situatie met de jouwe vergelijk (moet ik niet doen maar ik doe het toch) dan voel ik me een beetje beschaamd voor hoe ik met mijn situatie ben omgegaan. Een diepe buiging voor hoe jij ermee omgaat.