Geboren in een emotioneel disfunctionele maatschappij

Geplaatst op 11 december, 2010 

Voorschool. 08:45 uur. Peuters die meteen gaan spelen. Andere peuters die tegen hun papa of aangeplakt eerst even willen rondkijken. Één peuter huilt. Meestal het startsein voor andere peuters om empatisch mee te gaan huilen.

‘Stop met huilen! Stop met huilen anders ga ik weg zonder kus. Als je stopt met huilen krijg je een kus. Stop met huilen, alle mensen kijken’.

De moeder van het huilende meisje kan het gehuil van haar kind niet uithouden. Misschien mocht zij als kind ook niet huilen van haar ouders. Misschien raakt het gehuil van haar kind en de aanwezigheid van andere ouders en kinderen haar in gevoelens die ze niet kan accepteren. Misschien heeft zij niet de eigenwaarde om te laten zijn wat er op dat moment is.

Misschien, misschien, misschien… Alleen deze moeder kan weten en voelen wat er in haar omgaat, anderen kunnen er alleen naar gissen. Maar wat er ook in haar omgaat: ze laat het haar kind oplossen. Het meisje moet haar emoties terug naar binnen slikken en onderdrukken, ze leert om disfunctioneel om te gaan met haar emoties.

We zouden kunnen leren om op een gezonde manier het hele spectrum van onze gevoelens te voelen en te uiten. Maar dat is niet wat we leren. Wat we bijvoorbeeld wel leren is, zoals ik deze week in een artikeltje las, dat het gebruik van suiker helpt om te voorkomen dat iemand een driftbui krijgt en woedend wordt. En wat we leren is net als het meisje leerde, dat je beloond wordt met een kus van je moeder als je je gevoelens terug naar binnen slikt en onderdrukt.

Dit meisje is net als jou en mij geboren in een emotioneel disfunctionele maatschappij, in een maatschappij die emotioneel vijandig is.

Bewaard onder Codependency, vaderschap | 9 Comments

Tags: , , , , ,

De magie van acceptatie

Geplaatst op 21 oktober, 2010 

Het naar-bed-gaan-ritueel van mijn dochter bestaat uit een aantal stappen. Zo wil ze tijdens het tandenpoetsen graag een ter plaatse te verzinnen verhaaltje horen, wil ze dat ik nog even gitaar speel terwijl zij springend en zingend de vering van de matras uittest en wil ze als laatste dat ik nog een boekje voorlees.

Deze week wilde ze tijdens het tandenpoetsen een verhaaltje horen over ene tovenaar Foeksia.  Verrek, ik ken geen tovenaar Foeksia. Wat voor verhaaltje verzin ik over een tovenaar die ik niet ken? Wat voor tovertrucs doet die Foeksia?

Ik begin te verzinnen en te vertellen. Over dat die Foeksia op een dag helemaal niet meer wil toveren. Hij is het beu om alles maar te willen veranderen met zijn getover. Hij wil het leven wel eens een dagje accepteren precies zoals het is. Hij gaat de deur uit en laat alles gewoon gebeuren…

Wat denk je? Die Foeksia heeft de dag van z’n leven. Overal bijzondere ontmoetingen, ontroerende gebeurtenissen en allerlei verrassingen. Een dag van wonderen zonder ook maar één tovertruc.

Misschien een wat zware moraal voor een bedtijd verhaaltje maar ik heb het ermee gered.

Ik heb inmiddels wat research gedaan naar die tovenaar Foeksia. Dat blijkt helemaal geen tovenaar te zijn maar een miniheks uit een boek van Paul van Loon. Hier in huis is Foeksia sinds mijn verhaaltje een levenskunstenaar 🙂

Bewaard onder vaderschap, Verhaaltjes | 2 Comments

Tags: , , ,

Peuterpubertijd

Geplaatst op 4 juni, 2010 

Sinds kort heb ik ervaring met het fenomeen peuterpubertijd. Ik wil hier kort met jullie delen hoe het is om een peuter naar bed te brengen:

 

…dat lucht op zeg.

Bewaard onder vaderschap | 17 Comments

Tags: ,

Wat zullen de buren denken?

Geplaatst op 16 april, 2010 

Ouders gebruikten vroeger, sommigen nu nog, allerlei soorten geschut om hun kinderen te controleren en te manipuleren. Deze week hoorde ik een voorbeeld van zo’n methode voorbij komen: de wat-zullen-de-buren-denken-methode.

Voor alle kinderen die geconfronteerd worden met deze methode heb ik de volgende tip.

Als je ouders zeggen: ‘Wat zullen de buren denken?’, dan antwoord je met ‘Wat zullen de buren denken?’. Inderdaad, jouw buren zitten ook te denken aan wat hun buren zullen denken. Jouw buren hebben het zo druk met nadenken over wat hun buren zullen denken, dat ze echt geen tijd hebben om na te denken over wat jij aan het doen bent.

Want dat is wat buren doen: denken over wat de buren zullen denken. Iedereen denkt na over wat een ander ervan zal denken. En daar heeft iedereen het vreselijk druk mee. Jouw ouders bijvoorbeeld.

Tot zover deze kindertip. Ik wou dat ik hem vroeger had gekend 🙂

Bewaard onder vaderschap | 18 Comments

Tags:

De dag die nooit mag komen

Geplaatst op 15 januari, 2010 

Mijn dochter leert haast elke dag nieuwe woordjes en van losse woordjes maakt ze al korte zinnetjes.

De dag die nooit mag komen komt steeds dichterbij, de dag dat ze me vraagt: ‘Papa, waarom voeren mensen oorlog?’. ‘Nou schat, dat komt omdat……’

Wat zou ik haar in hemelsnaam moeten antwoorden? ‘Nou schat, dat komt omdat mensen wetten hebben gemaakt over oorlog voeren. Als je je aan die wetten houdt, dan mag je oorlog voeren ook al is oorlog het meest verschrikkelijke wat mensen elkaar kunnen aandoen.’

Ik wil deze vraag niet hoeven beantwoorden. Ik wil dat de dag dat ze me deze vraag stelt nooit komt. Ik wil dat tegen de tijd dat ze me die vraag kan stellen, de vraag overbodig is omdat alle oorlog de wereld uit is.

Bewaard onder vaderschap | 6 Comments

Tags: ,

Overvloed gedachte

Geplaatst op 31 december, 2009 

‘…er zijn meer strategieën om problemen op te lossen dan dat er problemen zijn – meer manieren om behoeften te vervullen dan dat er behoeften zijn.’

Met deze overvloed gedachte, afkomstig uit de nieuwsbrief ‘Compassionate Parenting‘ , wens ik iedereen alvast een fijne jaarwisseling toe en een vreugdevol en overvloedig 2010. Een jaar van meer oplossingen dan problemen, ik kan haast niet wachten…

Bewaard onder Citaten, vaderschap | 1 Comment

Tags: , , ,

Elk moment is uniek

Geplaatst op 3 december, 2009 

Each second we live is a new and unique moment of the universe, a moment that will never be again. And what do we teach our children? We teach them that two and two make four, and that Paris is the capital of France.

Pablo Picasso

Credits: ik vond deze quote op de blog ‘Confident writing’ in het artikel ‘Esential moments’.

Bewaard onder Citaten, vaderschap | 2 Comments

Tags: ,

Ik kom eraan schat

Geplaatst op 2 december, 2009 

‘Papa blokken’ vraagt ze luid en duidelijk. Bijna twee jaar is ze nu en weet precies wat ze wil en hoe ze dat in woorden en/of gebaren duidelijk kan maken. ‘Ik kom eraan schat’ antwoord ik vanachter mijn computer. Ik maak de mailbox nog even schoon, sluit een paar programma’s af, maak de prullenbak leeg en verwijder tijdelijke internetbestanden.

‘Papa blokken’ klinkt het nu wat luider. ‘Ik kom eraan’. Als ik ook nog mijn computer wil afsluiten zie ik haar naast me  staan. Er gaat me een lichtje branden. ‘Ik kom eraan schat, we gaan nu samen met de blokken spelen’. Ik laat de computer aan staan, dat afsluiten kan straks ook wel.

Later wil ik graag dat ze me herinnert als een integere vader, als iemand die doet wat hij zegt en zegt wat hij doet. Als iemand zie zegt: ‘Ik kom eraan’ en dan ook echt komt in plaats van eerst nog van alles afmaken.

Ook al is ze nog geen twee jaar, ze weet nu dat wat ik zeg en wat ik doe twee verschillende dingen kunnen zijn. Het is zo gemakkelijk deze eigenschap bij anderen te herkennen, bij politici bijvoorbeeld. Maar dichter bij huis heb ik zelf ook nog wat huiswerk te doen voordat ik haar geschiedenisboeken in ga als integere vader.

Bewaard onder vaderschap | 4 Comments

Tags:

← Vorige pagina — Volgende pagina →