Wat zullen de buren denken?
Geplaatst op 16 april, 2010
Ouders gebruikten vroeger, sommigen nu nog, allerlei soorten geschut om hun kinderen te controleren en te manipuleren. Deze week hoorde ik een voorbeeld van zo’n methode voorbij komen: de wat-zullen-de-buren-denken-methode.
Voor alle kinderen die geconfronteerd worden met deze methode heb ik de volgende tip.
Als je ouders zeggen: ‘Wat zullen de buren denken?’, dan antwoord je met ‘Wat zullen de buren denken?’. Inderdaad, jouw buren zitten ook te denken aan wat hun buren zullen denken. Jouw buren hebben het zo druk met nadenken over wat hun buren zullen denken, dat ze echt geen tijd hebben om na te denken over wat jij aan het doen bent.
Want dat is wat buren doen: denken over wat de buren zullen denken. Iedereen denkt na over wat een ander ervan zal denken. En daar heeft iedereen het vreselijk druk mee. Jouw ouders bijvoorbeeld.
Tot zover deze kindertip. Ik wou dat ik hem vroeger had gekend 🙂
Bewaard onder vaderschap
Tags: vaderschap
Reacties
18 Reacties to “Wat zullen de buren denken?”
Laat je reactie achter!
Creative commons
Zwerven door het alledaagse van Peter de Kock is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 3.0 Nederland licentie.
Neem voor commercieel gebruik eerst even contact met me op zodat we daar een afspraak over kunnen maken.
en wat dan nog, als de buren er wát van denken/ ze denken maar raak. vaak dénk je dat ze er iets van denken, maar dan denken ze waarschijnlijk heel iets anders. bovendien moet je nooit nadenken over wat anderen denken. veels te vermoeiend. 😉
Precies Karin. Thanks. Via Twitter kreeg ik van @mamuk ook nog een leuke reactie: http://twitter.com/mamuk/status/12271559015
oorzaak – gevolg denken is helemaal in. “als ik dit doe, dan”. maar onvoorspelbaarheid is veel leuker. tenminste voor mij. voor doelgerichte mensen misschien minder.
Het grappig is, vind ik, dat oorzaak-gevolg denken zo vaak uitdraait op teleurstelling. Leven kent toch een ander soort logica (of vaak helemaal geen logica) dan het IF-THEN-ELSE denken. Dank je wel Marco
Als ik kinderen wat herrie hoor maken denk ik (als buurman) meestal iets van ‘die zullen wel plezier hebben’. Tegenwoordig ben je gezegend met buren die denken, en zijn er genoeg die het niet doen. Overigens wel een mooie open vraag, ‘wat zullen de buren denken?’, de antwoordmogelijkheden zijn onbeperkt 🙂
Da’s ook een goeie Jooper: een kind dat zijn ouders antwoordt met: ‘nou, dat ik veel plezier heb…’. LOL. Thanks.
Als je je eigen onzekerheden onder ogen ziet, kun je ze van een ander ook zien. Stimuleer de buren lekker zichzelf te zijn door zelf ook jezelf te zijn, zou ik zeggen. Maar ja, wat doen we dan weer met ruziënde of (over muizen of lekkage) zeurende buren? Buren zouden net iets verder weg moeten wonen eigenlijk… haha.
Bij buren die iets verder weg wonen denk ik meteen aan ‘Internet buren’ zoals jij en ik. Nooit geen overlast en ik vraag me ook nooit af wat jij denkt want als ik dat wil weten lees ik het wel op je blog 🙂 Thx Petra.
Heel mooi, die reactie van jou! Laat ik het nou toevallig ook net weer over buren hebben op hetzelfde moment als jij. Dat heb je natuurlijk allang gezien!
Het begint bizarre vormen aan te nemen Petra, die blog synchroniciteit 🙂 Fijn weekend.
Mijn vader riep altijd: denk om de buren! Net iets anders, maar hetzelfde effect voor mij.
Thx Hanneke. Er zijn inderdaad varianten. Ken je deze ook: wat moeten de buren wel niet denken?
Jazeker Peter, die ken ik ook:-)
Mijn vader zei op een dag: vandaag is het deurendag! Dus lief zijn voor de deuren en niet dichtsmijten maar gewoon zachtjes dichtdoen. Dat vind ik dan wel een origineel idee. In mijn herinnering was het wel 10x per jaar deurendag:-))
Nog nooit van gehoord Hanneke: deurendag. Wel origineel. Minder origineel wordt het als het 10x per jaar deurendag is 🙂
Ik sluit me aan bij de eerste reactie van Karin: Who cares wat de buren denken? We maken ons in het algemeen veel te veel zorgen over wat anderen van ons denken. Ik ben er al een tijdje klaar mee. Ze denken en doen maar. Ik doe toch mijn ding wel. Als je er namelijk te lang mee doorgaat, met het denken wat andere mensen er wel of niet van zullen denken, dan raak je verlamd.
Inderdaad Michael, als je te lang doorgaat met denken wat andere mensen zullen denken, raak je verlamd. En het is, hoewel misschien niet eens bewust, dit effect waar menig ouder op inspeelt. Dank voor je reactie, krachtig uitgedrukt.
@Peter: Eigenlijk raar dat kinderen al snel zelfbewust worden gemaakt van hun omgeving en hoe ze overkomen op de mensen in die omgeving. Dat kan ook positief werken, want ze moeten zich wel een beetje leren gedragen natuurlijk, maar aan de andere kant werkt die zelfbewustzijn soms zo beklemmend. Eenduidig is het allemaal niet. Lijkt me lastig voor een kind om het een en ander van elkaar te onderscheiden.
Dank Michael. Ik denk dat het een daad van liefde kan zijn om iemand feedback te geven op de effecten van zijn/haar gedrag. Maar dan niet met de intentie om iemand anders te veranderen, controleren of manipuleren. Het model van Geweldloze Communicatie biedt hier een methode voor. Kijk, als een kind bijvoorbeeld met de potten en pannen aan het rammelen is, en je zegt als ouder dat je hoofdpijn hebt en dat het geluid pijn doet aan je oren en dat je graag even stilte hebt om te kunnen rusten, dan is dat meteen een heel ander verhaal dan wanneer je als ouder zegt ‘Wat zullen de buren wel niet denken’.