De magie van acceptatie
Geplaatst op 21 oktober, 2010
Het naar-bed-gaan-ritueel van mijn dochter bestaat uit een aantal stappen. Zo wil ze tijdens het tandenpoetsen graag een ter plaatse te verzinnen verhaaltje horen, wil ze dat ik nog even gitaar speel terwijl zij springend en zingend de vering van de matras uittest en wil ze als laatste dat ik nog een boekje voorlees.
Deze week wilde ze tijdens het tandenpoetsen een verhaaltje horen over ene tovenaar Foeksia. Verrek, ik ken geen tovenaar Foeksia. Wat voor verhaaltje verzin ik over een tovenaar die ik niet ken? Wat voor tovertrucs doet die Foeksia?
Ik begin te verzinnen en te vertellen. Over dat die Foeksia op een dag helemaal niet meer wil toveren. Hij is het beu om alles maar te willen veranderen met zijn getover. Hij wil het leven wel eens een dagje accepteren precies zoals het is. Hij gaat de deur uit en laat alles gewoon gebeuren…
Wat denk je? Die Foeksia heeft de dag van z’n leven. Overal bijzondere ontmoetingen, ontroerende gebeurtenissen en allerlei verrassingen. Een dag van wonderen zonder ook maar één tovertruc.
Misschien een wat zware moraal voor een bedtijd verhaaltje maar ik heb het ermee gered.
Ik heb inmiddels wat research gedaan naar die tovenaar Foeksia. Dat blijkt helemaal geen tovenaar te zijn maar een miniheks uit een boek van Paul van Loon. Hier in huis is Foeksia sinds mijn verhaaltje een levenskunstenaar 🙂
Bewaard onder vaderschap, Verhaaltjes
Tags: acceptatie, vaderschap, verhalen vertellen, wonderen
Reacties
2 Reacties to “De magie van acceptatie”
Laat je reactie achter!
Chapeau, mooi verhaal, Peter! Met de (mooie) boodschap er op twee manieren in vervlochten.
Dank je wel @Berdt, leuk om te lezen.