Advertentie overslaan

Geplaatst op 29 maart, 2013 

En dan stel ik me zo voor dat als ik later oud ben, ik terugkijk op een rijk en bewogen leven. Aan wie het maar horen wil vertel ik dan over hoe het leven vroeger was.

Dan vertel ik bijvoorbeeld over de langspeelplaat. Uit de kast pak ik dan mijn vinyl exemplaar van Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band van The Beatles en demonstreer ik voor grote ogen hoe je zoiets moois afspeelt op een platenspeler. Na de laatste klanken van Being for the Benefit of Mr. Kite! draai ik de plaat voorzichtig om en luisteren we naar Within You Without You.

Vooral dat omdraaien van die plaat halverwege roept vragen op.

Ging dat vroeger echt zo? Ja, zo ging dat, dan moest je na een aantal nummers even de plaat omdraaien om verder te kunnen luisteren.

Was dat dan niet onhandig? Ach wat heet. Een dikke 40 jaar later hadden we YouTube, kon je alle muziek via Internet beluisteren. Moest je wel voorafgaand aan elk nummer even klikken op ‘Advertentie overslaan’. Dat was een enorme vooruitgang.

Goed weekend allemaal.

Bewaard onder Muziek, Verhaaltjes | 4 Comments

Als ik een beroemd blogger ben

Geplaatst op 25 maart, 2013 

Later, als ik een beroemd blogger ben, zal ik in interviews verklaren hoe het begon. Dat je eerst vijf jaar in volledige anonimiteit blogt en er geen cent mee verdient. Dat je op feestjes steeds weer die vraag krijgt of bloggen je ook wat oplevert en dat je die vraag omzeilt door te zeggen dat je er zoveel leuke contacten en zelfs vriendschappen aan overhoudt. Dat je je dan voelt als die eeuwige vrijgezel die op feestjes steeds weer gevraagd wordt hoe het met de liefde is en die dan ‘s avonds in bed eenzaam ligt te huilen.

Over het keerpunt zal ik zeggen dat het je hele leven op z’n kop zet. Dat je niet meer rustig een restaurant kunt binnenstappen zonder te worden herkend, dat als je de menukaart open slaat er een briefje uitvalt met daarop het verzoek een leuke blog te schrijven over je restaurantbezoek en om dan toch vooral de naam van het restaurant duidelijk te vermelden met een link naar de website die het handige neefje van de eigenaar heeft gemaakt, dat je op de foto moet met mensen die je niet kent terwijl je eten koud staat te worden en dat je dan niet één keer wordt gevraagd of het smaakt en alles naar wens is maar bij elke f*cking hap.

Ik zal vertellen over dat restaurantbezoek net voor dat keerpunt, hoe de eigenaar me op een gegeven moment vroeg wat ik deed en ik hem zei dat ik blogger was. En dat hij dan zei: Oh, werk jij bij Blokker?

Beste vrienden van restaurant Tai Mahal,
Straks, als ik een beroemd blogger ben, kom ik samen met Petra Maartense graag nog eens bij jullie eten. Een tafeltje reserveren is niet nodig want we gaan meteen aan de bar zitten. Jullie zijn geweldig. Tot gauw.

Groetjes,
Peter de Kock

PS: in DWDD zal ik jullie restaurant noemen, als Matthijs even niet oplet zelfs wel drie keer.

Bewaard onder Bloggen, Verhaaltjes | 8 Comments

Tags: ,

Financiële overvloed NU

Geplaatst op 22 juni, 2012 

Wil jij dat ook, financiële overvloed? En wel NU?

Dan is de workshop creatief stoepkrijten precies wat jij nodig hebt.

De bovennatuurlijke kracht van het creatief stoepkrijten was vele eeuwen geleden al bekend bij onze verre voorouders. Recent wetenschappelijk onderzoek van prehistorische grottekeningen toont aan dat deze oeroude krijtmethode bestond uit een aantal  eenvoudige technieken die tijdens een magisch ritueel werden uitgevoerd.

Technieken en ritueel zijn lange tijd geheim gebleven. Wereldwijd kennen slechts drie mensen deze methode. Jij kunt nummer vier, vijf, zes, zeven, acht, negen, tien, elf, twaalf of dertien worden want de workshop creatief stoepkrijten biedt plaats aan maximaal tien personen.

24 uur na deelname aan deze workshop begint de financiële overvloed onophoudelijk te stromen en je leven zal voorgoed veranderen. Dromen worden werkelijkheid en de werkelijkheid lijkt een droom.

Schrijf snel in want per 1 juli gaat de prijs flink omhoog.

Jouw gecertificeerd stoepkrijtcoach,
Peter de Kock

PS: Zorg zelf voor gemakkelijk zittende kleding en een lunchpakket. Voor krijt en een stoep wordt gezorgd.

Bewaard onder Verhaaltjes | 14 Comments

Tags: , ,

Een succesverhaal volgens de Twittertraditie

Geplaatst op 26 april, 2012 

Ik werd vanochtend wakker en voelde meteen dat dit een fantastische dag zou worden. De eerste klanten stonden al voor de deur maar die moesten eerst maar even wachten.

Tijdens het ontbijt voicemail en social media checken. Allemaal berichtjes van mensen die me nodig hebben. Ik kan ze helaas niet allemaal helpen maar ze kunnen natuurlijk mijn boek kopen dat al een bestseller is. Ik heb nog wat kramp in mijn hand van die signeersessie gisteren.

Mensen moeten niet denken dat het succes me is komen aanwaaien. Maar na een heel moeilijk eerste levensjaar wist ik gewoon dat het leven is wat je er zelf van maakt, dat alles je eigen keuze is. Dus ja, toen ben ik maar eigen keuzes gaan maken. Later bleek ik hoog begaafd en hoog sensitief te zijn maar dat wist ik eigenlijk al lang. Ik was altijd al bijzonder.

Alles wat ik aanraak verandert in goud en dat kun jij ook. Kwestie van kiezen. Je kiest goud of je kiest stront en als je stront kiest moet je er niet raar van opkijken dat je geen goud krijgt. Zo simpel is het. In snap al die mensen met hun problemen niet. Kies gewoon anders denk ik dan.

Ik heb het succes als het ware aan mijn kont hangen. Andere mensen hebben het daar wel eens moeilijk mee als ze zichzelf met mij vergelijken. Doe dat nou niet, je wordt er alleen maar ongelukkig van. Als ik dat zou doen, als ik me zou vergelijken met anderen, dan zou ik naast mijn schoenen gaan lopen en zou ik echt een onaangenaam mens worden. Dus dat doe ik maar beter niet.

Van de andere kant: ik steek mijn succes ook niet onder stoelen of banken. Het mag allemaal gezien worden. Bij de meeste mensen is niet alles goud wat er blinkt  maar bij mij wel, het is allemaal echt. En authentiek natuurlijk, dat zou ik bijna nog vergeten.

Zo, en dan nu die klanten afhandelen. Zullen wel weer van die probleemgevallen zijn. Eigen schuld dikke bult, moeten ze maar andere keuzes maken. Dat zeg ik ze dan ook en krijgen ze een uurtje later mijn factuur per e-mail. Kunnen ze meteen zien hoe succes eruit ziet.

Deze blog is geïnspireerd door iemand die over zichzelf zat te oordelen omdat ze zich zat te vergelijken met mensen die via Twitter alleen maar successen delen.

Lees ook: reacties op een mislukking

Bewaard onder Verhaaltjes | 9 Comments

Tags:

Spirituele blabla

Geplaatst op 5 maart, 2012 

Hey hallo, wat een toeval je hier te treffen na al die jaren. Hoe is het met je?

Nou, niet zo best, ik had vandaag een rotdag op kantoor.

Rotdag is jouw perceptie, verander je perceptie en elke dag is een feest. Wat jij zou moeten doen is gewoon in je kracht gaan staan.

Nee echt, vandaag was een drama, ik….

Ik hoor het al: je zit in je slachtofferrol. Doe net als ik: wees de schepper van je eigen leven en de realiteit is je beste vriend.

Wil je me even laten uitpraten?

Ik heb geen woorden nodig want ik zie een heleboel negativiteit in je aura. Je moet jezelf in het licht zetten en meester worden over je gedachten en je hart openen.   

Ik ga naar huis en meteen naar bed. Ik voel me grieperig.

Ziekte is een keuze. Jouw keuze. Verander je keuze en je bent gezond.

Tot ziens.

Je leeft in liefde of je leeft in angst, zo simpel is het. Ik leef in liefde en dat zou jij ook moeten doen.

Lees ook:

Bewaard onder spiritualiteit, Verhaaltjes | 7 Comments

Tags:

Leeg

Geplaatst op 27 februari, 2012 

Als je er binnen stapt, lijkt alles er normaal. De omgeving lijkt normaal en de mensen lijken normaal. OK, ze hebben zo hun eigenaardigheden maar die zijn niet veel anders dan de typisch menselijke eigenaardigheden die jij en ik ook hebben.

Na een tijdje voel je dat er iets niet klopt maar wat?

Je gevoel klopt niet meer met wat je waarneemt. Je waarneming zegt dat alles normaal is maar je gevoel zegt wegwezen hier. Dus je begint aan jezelf te twijfelen en drinkt nog wat meer koffie tot je ook dat gevoel van wegwezen niet meer voelt.

’s Avonds thuis heb je nergens zin in. Moe, lusteloos en verveeld surf je wat rond op het internet tot je ineens in sombere klanken en ondersteund door kleurloos grijs, die dag herkent.

Diagnose: je bent leeg.
Oorzaak: omgeving die werkt als een energetische afvoerput.
Remedie: naar je gevoel luisteren.

En daar lig je dan uitgeteld op de bank. With nothing left but faith

Bewaard onder Muziek, Verhaaltjes | 6 Comments

Tags: , ,

Het pijnverdwijnrecept

Geplaatst op 13 februari, 2012 

Laat het mengel nu inwerken en vertrouw erop dat bij de eerstvolgende Elfstedentocht alle pijn verdwenen is.

Morphine – Cure for pain

Lees ook: Pijn uitgummen

Bewaard onder Muziek, Verhaaltjes | Reageer

Tags:

Om mezelf lachen

Geplaatst op 11 november, 2011 

Wat ik donderdagochtend met een stuk roggebrood deed, zou een rijke aanvulling zijn op de 25 gekke, mooie, idiote, stomme dingen die ik heb gedaan .

Hoe het zo ontstaan is, weet ik niet maar sinds een paar weken ontbijt ik met roggebrood met pindakaas erop. En dat roggebrood mag niet vers uit het pak zijn maar het moet een beetje stevig zijn, een beetje taai zelfs. Je kunt een stuk roggebrood verschrikkelijk lang laten uitdrogen en dan krijgt het vanzelf de structuur waar ik van hou maar dat duurt me te lang en daarom gebruik ik de broodrooster om dat proces te versnellen.

Voordat roggebrood die stevige ietwat taaie structuur krijgt, wordt het tijdens het roosteren eerst slap en zacht. Het roggebrood heeft dan de neiging om in de broodrooster in elkaar te zakken en in stukken uiteen te vallen. Ik koop altijd van die  kleine plakjes roggebrood die, doordat de plakjes zo klein zijn, net niet onder hun eigen gewicht bezwijken  tijdens het roosteren.  Deze plakjes komen perfect, stevig en taai, uit de broodrooster.

Helaas was dit roggebrood uitverkocht en kocht ik roggebrood van een ander merk. Tijdens het roosteren ontdekte ik dat deze plakjes groter waren en zachter van structuur waardoor zo’n plakje in de broodrooster in elkaar zakt en uit elkaar valt. Ik zat te puzzelen hoe dat op te lossen toen ik ineens een briljant idee kreeg: de broodrooster horizontaal leggen. Als de broodrooster met daarin het roggebrood horizontaal ligt, zakt het roggebrood niet in elkaar en blijft het heel. Een oplossing die een patent waard is.

Dus ik plaats voorzichtig het roggebrood in de broodrooster, kantel de  broodrooster en leg deze horizontaal op het aanrecht. Terwijl het roggebrood perfect geroosterd wordt, ga ik ondertussen brood smeren om mee te nemen voor de lunch. Ik ben daar lekker mee bezig en ruik de geur van verwarmd roggebrood.

Totdat de thermostaat van de broodrooster het ineens welletjes vindt en de veer in werking stelt waarmee het brood uit de broodrooster wordt geëjaculeerd en het, door de horizontale positie van de broodrooster, via een paraboolvormige baan op de keukenvloer belandt. Afgelegde afstand: toch zeker een halve meter.

De oplossing was creatief, de uitvoering hilarisch. Volgende keer toch maar weer het roggebrood van dat andere merk kopen.

Goed weekend allemaal.

Bewaard onder Verhaaltjes | 11 Comments

Tags:

← Vorige pagina — Volgende pagina →