Een succesverhaal volgens de Twittertraditie

Geplaatst op 26 april, 2012 

Ik werd vanochtend wakker en voelde meteen dat dit een fantastische dag zou worden. De eerste klanten stonden al voor de deur maar die moesten eerst maar even wachten.

Tijdens het ontbijt voicemail en social media checken. Allemaal berichtjes van mensen die me nodig hebben. Ik kan ze helaas niet allemaal helpen maar ze kunnen natuurlijk mijn boek kopen dat al een bestseller is. Ik heb nog wat kramp in mijn hand van die signeersessie gisteren.

Mensen moeten niet denken dat het succes me is komen aanwaaien. Maar na een heel moeilijk eerste levensjaar wist ik gewoon dat het leven is wat je er zelf van maakt, dat alles je eigen keuze is. Dus ja, toen ben ik maar eigen keuzes gaan maken. Later bleek ik hoog begaafd en hoog sensitief te zijn maar dat wist ik eigenlijk al lang. Ik was altijd al bijzonder.

Alles wat ik aanraak verandert in goud en dat kun jij ook. Kwestie van kiezen. Je kiest goud of je kiest stront en als je stront kiest moet je er niet raar van opkijken dat je geen goud krijgt. Zo simpel is het. In snap al die mensen met hun problemen niet. Kies gewoon anders denk ik dan.

Ik heb het succes als het ware aan mijn kont hangen. Andere mensen hebben het daar wel eens moeilijk mee als ze zichzelf met mij vergelijken. Doe dat nou niet, je wordt er alleen maar ongelukkig van. Als ik dat zou doen, als ik me zou vergelijken met anderen, dan zou ik naast mijn schoenen gaan lopen en zou ik echt een onaangenaam mens worden. Dus dat doe ik maar beter niet.

Van de andere kant: ik steek mijn succes ook niet onder stoelen of banken. Het mag allemaal gezien worden. Bij de meeste mensen is niet alles goud wat er blinkt  maar bij mij wel, het is allemaal echt. En authentiek natuurlijk, dat zou ik bijna nog vergeten.

Zo, en dan nu die klanten afhandelen. Zullen wel weer van die probleemgevallen zijn. Eigen schuld dikke bult, moeten ze maar andere keuzes maken. Dat zeg ik ze dan ook en krijgen ze een uurtje later mijn factuur per e-mail. Kunnen ze meteen zien hoe succes eruit ziet.

Deze blog is geïnspireerd door iemand die over zichzelf zat te oordelen omdat ze zich zat te vergelijken met mensen die via Twitter alleen maar successen delen.

Lees ook: reacties op een mislukking

Bewaard onder Verhaaltjes

Tags:

Reacties

9 Reacties to “Een succesverhaal volgens de Twittertraditie”

  1. Marco Raaphorst on april 26th, 2012 11:07

    is een groot nadeel van al die sociale media.

    koffiepraat tot in het oneindige. automatisch ga je vergelijken en steekt het je teveel aan. ga je naar getallen kijken (hoeveel retweets, followers et ceterea). allemaal korte termijn waan van de dag shit.

    het enige dat er denk ik opzit is afzondering. ik voel er weer voor. net als vorig jaar.

    je moet nooit gaan staan waar iedereen al staat.

  2. Peter de Kock on april 26th, 2012 20:52

    @Marco: Afzondering…. dan denk ik meteen: ik zal toch niks belangrijks missen? En als ik na vakantie terugkom dan merk ik dat ik zelden iets echt belangrijks mis.

  3. Marco Raaphorst on april 26th, 2012 21:58

    Ja, kan. Heb ik wellicht minder. Ik denk dat je keuzes moet maken in je leven. Dingen missen is keuzes maken. Vind ik niet erg. Ik voel me juist minder goed als ik geen echte keuzes maak.

  4. Edwin on april 27th, 2012 13:23

    +1!

  5. Peter de Kock on april 27th, 2012 17:01

    @Edwin: Feest der herkenning? 🙂

  6. Huub Koch on april 27th, 2012 21:31

    eh… één seconde… 😉

  7. Peter de Kock on april 27th, 2012 22:00

    @Huub één seconde? Mis ik iets? #snaphetniet

  8. Alice on april 30th, 2012 10:24

    Moeten ze maar andere keuzes maken zeg je. Soms komen mensen voor een voldongen feit te staan alwaar zijzelf niet de hand in hebben. Oef.

  9. Peter de Kock on april 30th, 2012 11:55

    @Alice: het is wat de denkbeeldige verteller van dit succesverhaal zegt…

Laat je reactie achter!