Hou het eenvoudig

Geplaatst op 28 november, 2011 

Het leven is eigenlijk zo simpel als je het eenvoudig houdt.

Keep it simple, zo noemt Karen Casey het in haar boek ‘Codependence and the Power of Detachment’.  Aan de hand van de levensverhalen van mensen die zich afhankelijk hebben gemaakt van alcohol, drugs en andere mensen, beschrijft ze de kracht van ‘detachment’. Gesteund door de spirituele principes van de AA en Al Anon vinden deze mensen zichzelf terug .

To detach: jezelf losmaken. In woordenboeken kom je als vertaling ook tegen: afstandelijkheid, gereserveerdheid en koelheid. Daar heeft het naar mijn idee allemaal niets mee te maken. Waar detachment voor mij mee te maken heeft is: wat is van wie? Welke gevoelens, behoeften, gedachten, problemen, issues, verslavingen, overtuigingen, consequenties etc. zijn van jou en welke zijn van de ander?

Wat van een ander is, daar blijf je vanaf, daar laat je de ander eigen verantwoordelijkheid voor nemen, gesteund door de consequenties die hij/zij voorgeschoteld krijgt als gevolg van zijn/haar gedrag.  Wat van jezelf is, daar neem je zelf  verantwoordelijkheid voor.

De levensverhalen in het boek zijn heftig. Heftig in de zin van de problemen waar mensen mee worstelen als gevolg van hun verslavingen. Heftig ook in de zin van de enorme veranderingen die optreden door de principes van ‘detachment’ op een dagelijkse basis te oefenen.

Als je ervan uitgaat dat hoe een ander zijn/haar leven leeft, voor hem of haar werkt, dan hoef je er geen oordelen over te hebben, dan hoef je je er niet mee te bemoeien, dan hoef je het leven van de ander niet toe het jouwe te maken, dan hoef je je geen zorgen te maken. Wat overblijft is de ruimte en de vrede van het leven van je eigen leven.

Credits: ik kreeg het boek ‘Codependence and the Power of Detachment’ als cadeautje van Henny Bos die ook over Codependency schrijft.

Lees ook: Hou van jezelf van Petra Maartense

Bewaard onder Boeken, Codependency | 6 Comments

Tags: , , , , ,

Een bezopen verhaaltje

Geplaatst op 13 mei, 2011 

Ik herinner me een verhaaltje over een alcoholist. Deze alcoholist had een groot probleem, nee, twee grote problemen: alcohol en geldgebrek. Het verhaal gaat dat deze alcoholist samen met een vriend op de stoep langs  een drukke straat loopt. De alcoholist geeft zijn vriend een goed gericht duwtje waardoor deze op straat terecht komt. Het voorbij razende verkeer doet de rest. Terwijl mensen toestromen om te zien wat er is gebeurd, kan de alcoholist nog net de portemonnee uit de broekzak van zijn vriend graaien. Geldprobleem opgelost. Snel naar de kroeg om het andere probleem op te lossen. Tijdelijk natuurlijk.

Ik moet aan dit verhaaltje denken als ik lees wat sommige bedrijven doen om aan geld te komen en waarom ze het doen.

Bewaard onder Actualiteit | Reageer

Tags: ,

Twitter als recovery community

Geplaatst op 4 april, 2011 

Sommige Engelse woorden klinken voor mij meer vertrouwd dan de Nederlandse vertaling ervan. Recovery is zo’n woord.

Bij recovery denk ik aan een diepgaand persoonlijk transformatieproces, al dan niet met behulp van een twaalf stappen programma. Ik denk aan mensen die de moed hebben te erkennen dat ze machteloos zijn over een probleem dat hun leven aan het verwoesten is. Een verslaving is zo’n probleem, codependency ook.

Voor wie begint aan het proces van recovery (herstel of heling om dan toch maar een Nederlands equivalent te gebruiken), is het wezenlijk te weten dat het weliswaar een individueel proces is maar dat niemand dit proces alleen ondergaat. Iedereen is met elkaar verbonden en de stap van één individu in het proces komt ten goede aan alle anderen.

Via twitter is het mogelijk om via de hashtag #XA in contact te zijn met de recovery community van mensen die met een twaalf stappen programma werken. Via deze hashtag worden ervaringen uitgewisseld en wordt kracht en hoop gedeeld. Ik heb al heel wat inspirerende en ontroerende tweets gelezen.

Ook als je geen twitter account hebt, kun je de recovery tweets lezen via www.search.twitter.com en zoeken op #XA. De recovery tweets zijn voornamelijk in het Engels. Nederlandse tweets heb ik er nog nauwelijks ontdekt. Wellicht dat ook Nederland #XA gaat ontdekken en gebruiken.

Lees ook:

Bewaard onder Codependency, Inspiratie | Reageer

Tags: , , , , ,

De stem van codependency

Geplaatst op 8 maart, 2011 

Codependency praat met een stem, een innerlijke stem. Misschien zelfs wel met meerdere stemmen.

Ik vergelijk het wel eens met de innerlijke stem waarmee een verslaving praat en die de verslaafde doet geloven dat hij/zij alles nog onder controle heeft.

Codependency kent ook zo’n soort innerlijke stem. Een stem die je bijvoorbeeld probeert wijs te maken dat je op een gegeven moment ver genoeg bent in je proces van heling en dat je alles al weet over codependency en heling.

Als je erin gelooft, kun je jezelf lelijk saboteren. Met ‘alles weten’ blokkeer je de magie van het proces van heling.  Wat de stem van codependency je ook wil doen geloven: leer zelf te kiezen en beslissen.

En mocht je er af en toe toch intrappen, veroordeel jezelf er niet voor want die stem die jou ervoor veroordeelt is ook  de stem van codependency. Zo venijnig gaat die stem te werk: je eerst verleiden en je er vervolgens voor veroordelen.

Lees ook: Het gratis e-book (Nederlandse vertaling): ‘Codependence – Dans van Gewonde Zielen‘.

Bewaard onder Codependency | 2 Comments

Tags: , , ,

Verslaving

Geplaatst op 22 oktober, 2010 

Er zijn zo van die onderwerpen waar iedereen een mening over heeft. Yuri van Gelder was/is zo’n onderwerp.

Een toevallige voorbijgangster die voor de camera werd gevraagd te reageren zei: ‘Er is niets menselijker dan een verslaving.’

Dat is de enige mening die ik me over Yuri wil blijven herinneren.

Bewaard onder Actualiteit, Mening | 4 Comments

Tags: ,

Drama here, drama there, drama everywhere

Geplaatst op 8 april, 2010 

Als je menselijk gedrag wilt bestuderen, kan ik je een laboratorium aanbevelen waar je gratis allerlei interessante vormen van menselijk gedrag kunt observeren: de supermarkt. Ik denk dat @jooper zou zeggen dat de trein het laboratorium bij uitstek is maar ik zweer bij de supermarkt.

Vorige week net voor Pasen even snel boodschappen doen bij de C1000.

In een gangpad staan een oudere man en vrouw met elkaar te praten. Ik kom dichterbij en zie  dat de man voor het rek staat waar de koekjes liggen die ik wil hebben. Omdat ik hun gesprek niet wil onderbreken, beweeg ik mijn arm zachtjes langs de rug van de man en pak de koekjes. Er is heel even lichaamscontact. Ik loop door en hoor de vrouw roepen: ‘Je kunt het ook vragen hoor in plaats van duwen’.

Heel even aarzel ik of ik erop zal reageren. Het eerste woord dat bij me opkomt is drama. Heb ik daar zin in? Nee, mij niet gezien en ik loop rustig verder.

We hadden natuurlijk een reuze interessant gesprek kunnen voeren over de definitie van duwen. Er was zacht lichaamscontact maar zeker geen duw en ik denk dat de man het ook zo heeft ervaren want hij zei niets.

Eigenlijk was de vrouw degene die de man wegduwde. Ze was met hem in gesprek en in verbinding en had aandacht voor hem. En wat deed ze? Ze verbrak het gesprek en verbinding met de man en richtte haar aandacht niet langer op hem maar op mij. Dat noem ik nog eens iemand van je afduwen.

En de man zei nog steeds niks. De arme sloeber was in enkele seconden tijd twee keer weggeduwd: één keer fysiek door mij en één keer psychisch door de vrouw. Ik hoop maar dat hij er bovenop komt.

Een aantal symptomen van dramaverslaving zijn overdreven reageren met paniek, boosheid of bezorgdheid, ‘caretaking’, anderen proberen te redden in dramatische situaties, overmatig roddelen, anderen de schuld geven, een gevoel van machteloosheid over de omstandigheden in het leven, voortdurend crisis ervaren. Ik noem het soap-gedrag.

De werkelijke verslaving van de drama junk zijn niet de ups en downs van zichzelf en een ander maar het kunnen spelen van de rol van verzorger, redder en helper.

De vrouw heeft in ieder geval weer volop gespreksstof over de vergaande verloedering en verruwing van de samenleving, over zinloos geweld en hoe zij een man heeft gered in de supermarkt.

Nou overdrijf ik natuurlijk zelf ook maar dat heeft niets met drama te maken maar alles met de artistieke vrijheid van de schrijver om zijn verhaal levendig te maken 🙂

Bewaard onder Persoonlijk, Verhaaltjes | 8 Comments

Tags: ,