Relatieshit

Geplaatst op 14 april, 2011 

Laatst schreef ik over de angst die toeslaat als iemand me vraagt een bio te schrijven. Maar het kan nog erger: iemand die tijdens een eerste afspraak als openingsvraag op je afvuurt: ‘vertel eens iets over jezelf’. Een echte sfeerkiller!

‘Nou, je wilt dat ik iets over mijzelf vertel? Ik ben professioneel knoflook tester maar dat heb je waarschijnlijk al geroken. Zullen we nu dan ergens shoarma gaan eten?’

Guess what? We houden allebei van shoarma en van knoflook en zijn al die tijd op zoek geweest naar de ware, naar een soulmate, een tweelingziel…

Onze relatie ontwikkelt zich stormachtig. Van de drie levens, het jouwe, het mijne en het onze, blijft van het jouwe en het mijne steeds minder over. Een half jaar later leven we alleen nog voor elkaar. We  zien het als onze missie om elkaar compleet en heel maken.

Onze behoeften zien er dan uit als de sliertjes in een bord spaghetti: alles in- en door elkaar gedraaid en verwikkeld. Wat is jouw behoefte en wat de mijne? Wat heb jij nodig en wat heb ik nodig? We weten het zelf niet en toch verwachten we van elkaar dat we helderziende zijn en dat we precies weten wat de ander nodig heeft. Zonder dat we daar zelf om vragen natuurlijk.

Nog wat later in de relatie beleven we meer pijn dan vreugde. Eigenlijk is er nauwelijks nog vreugde. We voelen ons eenzaam in het samen zijn maar praten daar nooit over. Als die ander nou maar verandert komt alles goed.

Maar die ander verandert niet en we beginnen elkaar erom te haten. Doodsbang als we zijn om in de steek te worden gelaten, blijven we bij elkaar.

Één van ons speelt de agressieve John Wayne rol en de ander de passieve rol van martelaar. De dynamiek tussen deze twee rollen voelt voor ons vertrouwd want onze ouders speelden in hun relaties diezelfde disfunctionele rollen. Gezonde rolmodellen kennen we niet. Wat zijn dat?

We vergelijken onszelf voortdurend met anderen. We trekken vrienden aan die flink in de problemen zitten zodat we ons beter voelen dan onze vrienden. We helpen en redden ze graag want dan voelen we ons zo goed over onszelf. En als we ook maar heel even het idee hebben dat onze vrienden beter zijn dan wij, dan bekritiseren we ze en maken ze belachelijk. Niet waar ze bij zijn natuurlijk. Of misschien toch maar dan op een passief-agressieve manier.

Hulp zoeken? Nee, wij hebben geen problemen. Anderen, die hebben problemen maar wij niet. Trouwens, wat zouden de buren wel niet denken?

Tien jaar later hebben we onze pijnlijke relatiepatronen keer op keer herhaald, steeds op zoek naar liefde, naar vervulling en heelheid. Maar we vonden het nooit daar waar we zochten, buiten ons zelf.

Wat wij liefde noemden, was codependency. In het Nederlands co-dependentie of medeafhankelijkheid.

Vroeg of laat krijgen we onze wake up call en zijn we klaar om onze problemen uit handen te geven aan een hogere kracht, zijn we klaar voor de eerste stap van het spirituele twaalf stappen programma: Wij erkenden dat wij machteloos zijn over anderen – dat ons leven onhanteerbaar was geworden.

De andere stappen van dit krachtige spirituele programma zullen volgen, de stappen zullen ons vinden, precies zoals we nodig hebben. Het zal de relatie met onszelf drastisch verbeteren en als gevolg daarvan (niet andersom) ook de relaties met anderen.

‘Love hurts, love scares, love wounds and mares any heart’ zong Nazareth in 1976.

Nee, liefde doet geen pijn, dat is codependent bullshit. Wat pijn doet is de afwezigheid van liefde of de liefde buiten jezelf zoeken.

Meer over Codependency lees je in het gratis e-book (Nederlandse vertaling): ‘Codependence – Dans van Gewonde Zielen‘.

Bewaard onder Codependency, Verhaaltjes | Reageer

Tags: , , , ,

Het gaat om de relatie met onszelf

Geplaatst op 3 maart, 2011 

Het tweede ‘aha moment’ na het beluisteren van de interviews met Robert Burney op blogtalkradio:

There is nothing wrong with who we are. It’s our relationship with who we are that got all screwed up in childhood. We have the power to change how we relate to ourself. That’s what this work is about. If we think there is something wrong with who we are, then we are like screwed. It’s really important to recognize there is nothing wrong with who we are. It’s how we learned to relate to ourself that got all messed up. We have the power to change how we relate to ourself.

(Robert Burney)

En waarom is dit dan een aha moment? Opluchting en focus. Opluchting dat er niks, ik herhaal: niks, mis is met WIE WE ZIJN. We zijn OK, precies zoals we zijn. Focus omdat de richting van onze aandacht en ons werk nu helder is: onze relatie met onszelf. Als we focussen op wie we zijn vanuit de perceptie dat er iets ‘fout’ is met ons, dan komen we in een moeras van oordelen en innerlijk geweld terecht. Focussen we op onze relatie met onszelf, dan hebben we de mogelijkheid en de gereedschappen daar iets aan te doen.

Lees ook:

 

Bewaard onder Citaten, Codependency | Reageer

Tags: , , ,

Alles is liefde

Geplaatst op 4 februari, 2011 

Twee citaten uit een artikel vandaag op nu.nl waarin een beroemde actrice vertelt over haar relatiebreuk:

‘(….) voor de liefde was ik overal toe bereid.’

‘Als ik verliefd ben, laat ik al het andere voor wat het is. Dan verandert alles.’

Ik gebruik deze citaten als inspiratie voor wat ik hier nu ga schrijven. Daarmee wil ik niet zeggen dat wat ik ga schrijven ook geldt voor deze actrice maar ik kan het ook niet uitsluiten 🙂

Alles voor de liefde (willen) doen. Hoe hongerig kun je zijn? OK, we  hebben het allemaal nodig en als je maar lang genoeg afgesloten bent van liefde, dan kun je er niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk aan dood gaan.

De vraag is of je al de liefde die je nodig hebt uit die ene relatie moet halen, die relatie met die ene partner. Als ik die ene partner zou zijn waar al die liefde vandaan zou moeten komen, dan zou ik me verstikt voelen, alsof er een hele dikke ‘snelheidsdeken’ over me heen wordt gegooid.

Bomen weten dat dit niet werkt en laten hun takken en wortels alle kanten op groeien zodat ze uit alle denkbare richtingen de voeding kunnen ontvangen die ze nodig hebben.

‘Eén van de onjuiste overtuigingen die belangrijk is om los te laten, is het geloof dat we een ander persoon in ons leven nodig hebben om ons heel te maken. Zolang we geloven dat iemand anders de macht heeft ons gelukkig te maken, maken we een slachtoffer van onszelf.’

Robert Burney in ‘Codependence – De Dans van Gewonde Zielen’ (klik op de link voor een gratis download van dit boek).

Ik heb de vergissing een ander te zien als de (enige) bron van liefde ook een aantal keren gemaakt en ik kan je vertellen dat als je dat doet, je één garantie hebt: pijn

Een tweede garantie heb je als je er een beetje bewustzijn tegenaan gooit, namelijk dat je ervan zult leren en groeien.

‘Alles is liefde
Voor wie het kan
En voor wie echt durft te kijken
Voor wie iets durft te zoeken
Zelfs voor wie alleen nog maar,
het allerkleinste beetje durft te hopen’

Bløf – Alles is liefde

Bewaard onder Citaten, Codependency, Mening | 17 Comments

Tags: , , , , ,

Als je alles geeft

Geplaatst op 18 januari, 2011 

Ik had mezelf getrakteerd op de nieuwe CD van Filter: ‘The Trouble with Angels’. Nee, dit is geen recensie en als het dat wel zou zijn, zou die niet bepaald objectief zijn want ik heb al vanaf het ontstaan van deze band een zwak voor hun muziek.

Ik zit lekker te luisteren, hoor ik opeens zingen:‘I’ve given you everything I could give’.

Oooh nee, niet van die codependent bullshit please. Maar het is al te laat en het zinnetje zit in m’n hoofd. Het vervolg van het nummer laat zich raden: alles gegeven en die ander is er vandoor en wel zonder berichtje.

Maar ik denk: als je alles hebt gegeven, dan heb je het belangrijkste juist niet gegeven en dat zijn jouw grenzen, jouw ‘nee’, jouw ‘tot hier en niet verder’.

Maar zoals ik al zei ben ik niet objectief als het over Filter gaat. Na ‘I’ve given you everything I could give’ hoor ik: ‘And my life became a lost, haunted world’ en ‘I’ve given you everything, and it’s all gone‘.

Gelukkig, hij heeft het dus in de gaten wat er gebeurt als je alles geeft.

Daarom vind ik Filter zo goed. Ik zei het je toch: ik ben niet objectief.

Lees ook: Codependency in onze muziekcultuur

Meer over codependency lees je in het gratis e-book: ‘Codependence – Dans van Gewonde Zielen‘.

Bewaard onder Codependency, Muziek | 7 Comments

Tags: , , ,

Bye bye 2010

Geplaatst op 31 december, 2010 

Waar ik dit jaar het meeste plezier aan heb beleefd en dankbaar voor ben, is het samen zijn. Lang geleden leek een onbewoond eiland me wel wat en op momenten die ik maar moeilijk kan accepteren verlang ik er nog wel eens naar.

Ik kan me geen jaar herinneren waarin ik met zoveel bijzondere mensen samen ben geweest als dit jaar en waarin ik er zoveel plezier aan heb beleefd, inspiratie uit geput en van heb geleerd. Dank jullie wel voor jullie bijdrage aan mijn 2010.

Bewaard onder Persoonlijk | 7 Comments

Tags: ,

Authentiek en gelijkwaardig ondernemen

Geplaatst op 3 november, 2010 

Zaterdag was ik in Deventer en had daar een hele leuke tweetmeet met @Berdtvr .

We spraken onder andere over zakelijke relaties en over communicatie. Er bestaan allerlei modellen over verschillende typen mensen en hoe je die het beste kunt aanspreken op een manier die past bij hun persoonlijkheidstype. Die modellen zijn dankbaar gereedschap voor trainers en adviseurs die er hun boterham mee verdienen.

Op papier kunnen die modellen er veelbelovend uitzien maar om nou iemand aan de hand van een model in te delen in een hokje (bijvoorbeeld type ‘rood’) en dan de communicatie aan te passen aan hoe een type ‘rood’ volgens het model wil communiceren, dat gaat me echt te ver. Dan vermoord je de authenticiteit.

Waar hadden we het nog meer over? Oh ja, voorwaarden. Je kent ze vast wel: de inkoop- en verkoopvoorwaarden. Ik hou daar niet van en experimenteer graag met samenwerkingsvormen waarbij die beruchte kleine lettertjes niet nodig zijn. Soms lukt dat zoals het samenwerken met Theo Buijsrogge aan zijn boek ‘Succeskompas’. Soms lukt het ook niet zoals een uitgeverij die akkoord ging met samenwerken op basis van waardebepaling achteraf en bij nader inzien toch met een contract op de proppen kwam omdat de directeur het allemaal te riskant vond.

In zijn blogpost ‘Acts of Surrender 16: Past the Point of No Return’ zegt de schrijver Mark David Gerson :

‘I’ve let go many of the trappings of the outer world, including many aspects of the codependent, marginally abusive relationship I’ve had with creditors and official agencies. Because they hold the power of consequences over me, I have related to them from a place of fear-based self-preservation. Put another way, as I’ve mentioned here before, I’ve now declared myself sovereign — not above the law, but no longer under it.’

Hoe vaker ik deze woorden lees, hoe meer ze me raken.

Bewaard onder Citaten, Communicatie, Ondernemen | 2 Comments

Tags: , , ,

Codependency vreet je hart en ziel op

Geplaatst op 28 juni, 2010 

In sommige songteksten kun je codependency issues herkennen. Het issue is dan verwoord in de vorm van een disfunctionele overtuiging over relaties en klinkt meestal als op en top romantisch  (bijvoorbeeld: I can’t Live. If living is without you) maar heeft als onderlaag een codependency issue. Zie Codependency in onze muziekcultuur.

Er zijn ook songteksten die de romantische verpakking van die issues compleet omver blazen en die de pijn die codependency veroorzaakt in al zijn rauwheid verwoorden. Als voorbeeld hiervan twee prachtige nummers van Linking Park: Crawling en Numb.


Codependency: het vreet je hart en ziel op. Hoezo romantisch?

Bewaard onder Codependency, Muziek | 4 Comments

Tags: , ,

Relaties met vorige levens

Geplaatst op 11 juni, 2010 

Nu de laatste blogs zich toch in de relatiesfeer afspelen ook deze maar: relaties met vorige levens.

Om in contact te komen met vorige levens kun je bijvoorbeeld gebruik maken van regressietherapie. Ik vind het zelf wel grappig, en confronterend, om mijn vorige levens in dit leven tegen het lijf te lopen. In levenden lijve wel te verstaan.

Klinkt dit als een aflevering van X-files?

Ik kan iedereen die ik in dit leven ontmoet, zien als iemand die staat voor iets dat ik in een vorig leven was. Een  bankdirecteur die zijn zakken vult, dat was ik ook in een vorig leven. Een zakenman die mensen misbruikt om er zelf beter van te worden, dat was ik ook in een vorig leven. Een priester met een dubbele moraal, yep, dat was ik ook. Een  politicus die liegt en bedriegt, idem dito. Held, lafaard, man, vrouw, jong, oud, mooi, lelijk, goed, slecht, ik was het allemaal.

Om in contact te komen met al die rollen hoef in niet in regressietherapie. Ik kijk om me heen en zie die rollen overal rondlopen, in het echt of op tv. Met sommige heb ik moeite en met andere heb ik vriendschap. Vanaf nu ga ik mijn best doen om in contact met die rollen waar ik moeite mee heb te denken: Mitakuye Oyasin. Want bij ‘Al Mijn Relaties’ horen ook mijn relaties met vorige levens.

Bewaard onder Persoonlijk, spiritualiteit | 4 Comments

Tags: ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →