Heeft iets toch geen zin, dan heeft het juist wel zin

Geplaatst op 14 augustus, 2015 

Gezegden zijn dooddoeners. Neem nou dat van die druppel op een gloeiende plaat, dat is toch het spreekwoordelijke equivalent van megadooddoener  ‘het heeft toch geen zin‘ ?

Het is een mindfuck, bedacht door iemand die echt flink in de ban is van het reptielenbrein, door iemand die graag lekker veilig in zijn/haar comfort zone wil blijven chillen.

Kappen met die shit.

Wel eens gezien wat een klein kiezelsteentje teweeg brengt op het wateroppervlak van een flinke  vijver?

Ik hou van deze shit.

Bewaard onder Mening | 4 Comments

Tags: ,

Leef groots en doe iets kleins

Geplaatst op 3 augustus, 2014 

Ik snap het niet, dat kleine stapjes zo betekenisloos worden gemaakt. Alsof alleen het grote telt.

Maar grote stappen bestaan niet. Elke grote stap is een aaneenschakeling van een heleboel kleine stapjes. Waarom zou je dan nog langer kleine stapjes kleineren als je weet dat ze deel uitmaken van iets groots?

Maar ik snap het toch wel een beetje. Want iedereen is in staat iets kleins te doen. Iedereen, niemand uitgezonderd. Dat betekent dat we allemaal in staat zijn dag in, dag uit, bij te dragen aan iets groots. En mijn god, was is dat beangstigend zeg om met iets groots bezig te zijn, iets dat zo groot is dat we het niet eens kennen en waar we toch aan meewerken.  Hoe komen we dan onder die angst uit? Simpel: door het kleine te kleineren en betekenisloos te maken want dan hoeven we lekker niks te doen. We hebben dan een goed excuus bedacht.

Zo las ik in de discussies over het per ongeluk maaien van het door vrijwilligers aangelegde bijenveld dat een veld meer of minder voor de bijen niet uitmaakt.

Diezelfde vrijwilligers hebben toch echt 120 uur vrijwilligerswerk in dat veld geïnvesteerd vanuit de overtuiging dat hun bijdrage, hoe klein ook, wel degelijk uitmaakt. En gelijk hebben ze want dat geploeter in dat veld en het zaaien van de zaadjes is nu, mede dankzij het per ongeluk maaien, hard op weg de relatie met de gemeente te veranderen. Eigenaarschap over eigen wijk is nu voelbaar geworden door het verlies van iets moois en mensen laten zich horen.  Het verandert alles.

Elk bijenveldje, elke bloem, kan helpen het verschil te maken. Een flesje zwerfafval opruimen helpt ook het verschil te maken, een bemoedigend woord voor iemand die het even moeilijk heeft ook.

Verandering is een aaneenschakeling van kleine stapjes. Er heeft nog nooit iets groots plaatsgevonden zonder dat daar een heleboel kleine stapjes aan vooraf gingen.

En dan nog even iets anders: door kleine stapjes te zetten blijf je ook nog eens onder de radar van het reptielenbrein.

Lees ook:

Bewaard onder Mening | Reageer

Tags: , , ,

Reptielenbrein: pak aan!

Geplaatst op 31 maart, 2014 

Iets maken of doen waarvan het reptielenbrein zegt: wat een bagger zeg! En het dan gewoon toch doen. Of zoals Edwin Mijnsbergen zegt: eerst publiceren en dan pas nadenken.

En dus, geïnspireerd door blogvrienden die prachtige video’s maken zoals Michael Minneboo, Petra Maartense en Huub Koch, maakte ik ‘my first video’:

Teveel tekst. Klopt.
Tekst gaat te snel. Klopt
Onscherp beeld. Klopt
Dit had ik nooit mogen publiceren. Klopt niet.

De kracht van inspirerende blogvrienden – het reptielenbrein: 1 – 0

En als je reptielenbrein nou zegt: Oosterhout samen voor de BIJ, wat een bagger zeg! Niet naar luisteren, gewoon komen op 2 april.

Bewaard onder Persoonlijk | 12 Comments

Tags: , , , , ,

Als ik vals speel, speel ik beter

Geplaatst op 11 juni, 2013 

Wat doen de meeste muzikanten als eerste als ze hun instrument pakken? Stemmen.

Ik niet. Ik pak mijn gitaar en begin er meteen een paar minuten op te rammen. Ongestemd en vals speel ik beter.

Hoe dat komt? Kwestie van mezelf een beetje voor de gek houden. Als ik niet stem mag wat ik speel van mezelf slecht en beroerd kinken want ik heb er een goed excuus voor: mijn gitaar is immers niet gestemd. En omdat wat ik speel slecht en beroerd mag klinken, voel ik me vrijer en speel ik beter. In die eerste minuten ontstaan meestal nieuwe riffs.

Sommige muzikanten hebben er drank en/of drugs voor nodig om zich zo vrij te voelen maar het kan dus veel goedkoper en gezonder.

Bewaard onder Persoonlijk | 6 Comments

Tags: ,

Innerlijke zeikerd

Geplaatst op 8 oktober, 2012 

Aan blogonderwerpen en ideetjes geen gebrek. Ik bedenk er meer dan ik kan realiseren. Veel van die ideetjes blijven echter zaadjes en komen nooit tot bloei. Dan heb ik er gewoon geen zin in om ermee aan het werk te gaan, ben ik blij met het idee en wil ik graag dat het daarmee klaar is. Ik hou ervan om nieuwe ideeën te bedenken maar heb niet altijd zin de mouwen op te stropen en aan de slag te gaan.

Dat ik geen zin heb om de mouwen op te stropen is trouwens niet waar. De bottomline is dat ik geen zin heb om dat gezeik van mijn innerlijke criticus aan te horen en om dat gezeik te voorkomen laat ik een ideetje wel eens een ideetje blijven in plaats van dat ik het tot ontwikkeling breng.

Werkt dit?  Nee. Waarom doe ik het dan? Waarom ken ik zoveel kracht toe aan die innerlijke zeikerd?

Bewaard onder Bloggen, Persoonlijk | 12 Comments

Tags: ,

De kick van de eerste keer

Geplaatst op 4 augustus, 2012 

Na aankomst op de camping, het opzetten van de tent en inrichten van mijn slaapplek voor de komende week, rijd ik eerst altijd de Mergelland route. Dat doe ik om weer een beetje gevoel te krijgen voor het motorrijden en om te wennen aan het rijden door een heuvellandschap. Toen ik mijn motor pas had reed ik elke week, 13.000 km het eerste jaar en allemaal pleziertochtjes. Dat is de laatste jaren wel flink minder geworden. Misschien doordat ik ben gaan bloggen, ook zo’n tijdslurper 🙂

Ik heb die Mergelland route al vaak gereden, meer dan tien keer. En elke keer als ik deze route rij, word ik geraakt door de schoonheid van het Zuid-Limburgse landschap. Niet alleen door de schoonheid maar ook door wat ik de energie noem, het voelt als helemaal vrij zijn.

Maar ook denk ik met nostalgie terug aan die enorme kick van de eerste keer. Die eerste keer toen er achter elke bocht en achter elke heuvel weer een nieuwe verrassing op me lag te wachten. Ik mis die kick.

’s Avonds als ik lekker buiten zit te eten, schrijf ik erover in mijn dagboek en geef mezelf als advies mee om meer dingen voor de eerste keer te doen, nieuwe dingen dus. Meteen pak ik de kaart en begin een avontuurlijke route uit te zoeken voor de volgende dag.

Al snel voel ik een onaangename spanning opbouwen. Ik denk aan de motortochten die ik heb gemaakt en aan andere avonturen die ik heb beleefd maar het effect blijft hetzelfde: ik durf niet. Ik weet dat ik het kan en ik weet dat ik het durf maar morgen durf ik het even niet. Wat is dit? Hoe blijf ik onder de radar van mijn reptielenbrein?

Ik heb behoefte hier met iemand over te praten, iemand die dit herkent en begrijpt. Voor de tweede vakantiedag plan ik daarom een ander tochtje, een tochtje dat wel goed voelt. Ik besluit helemaal naar Doetinchem te rijden en op bezoek te gaan bij mijn goede vriend Henny Bos.

Ideeën over een verhaal met als titel ‘Bange man’ overrompelen mijn geest. Angst als drijfveer er een verhaal over te schrijven, dan heeft het toch nog iets positiefs. Ik blijf nog lang buiten zitten tot het verhaal is uitgeraasd. De angst is dan ook verdwenen.

Bewaard onder Persoonlijk | 8 Comments

Tags: , , ,

Het voordeel van niet weten wat je wilt

Geplaatst op 25 juni, 2012 

Vrijdag sprak ik weer iemand die niet weet wat ze wil. Ik zeg ‘weer’ omdat ik vaker mensen spreek die niet weten wat ze willen. Ze weten heel goed dat ze iets anders willen maar wat dat andere dan precies is weten ze niet.

Ik zou daar een gat in de markt in kunnen zien en er meteen marketing op loslaten en een serie workshops voor ontwikkelen maar dat doe ik niet. Twee redenen:

  1. Ik ben één van hen want ik weet zelf ook niet precies wat ik wil.
  2. Het is juist heel nuttig om niet te weten wat je wilt.

Mensen die graag met doelen, projectplannen en lijsten vol concrete to-do acties werken zullen gruwelen van punt 2.

En toch heeft niet weten wat je wilt een belangrijk voordeel:

Als je niet weet wat je wilt kun je jezelf ook niet saboteren. Als je niet weet wat je wilt blijf je onder de radar van het reptielenbrein want dat komt meteen in actie bij de minste of geringste dreiging of verandering.

Hoe beweeg je dan toch in de richting van wat je wilt, ook al weet je niet wat het is?

Er zijn meerdere manieren van weten dan alleen weten met je hoofd. Ik weet in mijn hoofd niet hoe ik ervoor moet zorgen dat mijn hart blijft kloppen en toch klopt mijn hart.

Misschien weten je hart en ziel al lang wat je wilt en bewegen ze je onopgemerkt in de juiste richting ook al weet je in je hoofd niet welke richting dat is.

Als ik iemand spreek die niet weet wat hij/zij wil, staat dat meestal garant voor een heerlijk openhartig gesprek en zo ging het vrijdag ook.  En voor het geval het grote bullshit is wat ik hier schreef, dan nog heeft niet weten als voordeel dat het prachtige ontmoetingen oplevert.  Bedankt A.

Lees ook: Helende ontmoetingen

Bewaard onder Persoonlijk | 10 Comments

Tags: , , , , ,

Het reptielenbrein waarnemen

Geplaatst op 21 februari, 2012 

Zoek, bijvoorbeeld in een bos, een lang pad waar je de ruimte hebt. Wacht tot het pad vrij  is en overtuig je ervan dat er echt helemaal niemand in de buurt is. Ga dan achteruit lopen op dat pad. Zet een paar stappen en let op je gedachten en je gevoelens.

Ook al weet je dat er niemand is, binnen een paar stappen slaat het toe: het reptielenbrein. Een haast onweerstaanbare aandrang om te kijken of er toch echt niks of niemand is waar je tegenaan kunt botsen. Want dat is typisch  reptielenbrein, de constante behoefte aan bewijs en bevestiging.

Ik ontdekte deze oefening tijdens het hardlopen in het bos. Op zich niks bijzonders om een stukje achteruit te lopen maar interessant om bewust waar te nemen dat het reptielenbrein ontwaakt en begint te schreeuwen: draai je om, kijk waar je loopt, doe niet zo gevaarlijk, er zou iets kunnen gebeuren.

En wat doe je dan: vertrouwen op je eerdere waarneming dat er echt niks of niemand op dat pad is of toegeven aan je reptielenbrein?

Bewaard onder Inspiratie | 15 Comments

Tags: ,

Volgende pagina →