Het reptielenbrein waarnemen

Geplaatst op 21 februari, 2012 

Zoek, bijvoorbeeld in een bos, een lang pad waar je de ruimte hebt. Wacht tot het pad vrij  is en overtuig je ervan dat er echt helemaal niemand in de buurt is. Ga dan achteruit lopen op dat pad. Zet een paar stappen en let op je gedachten en je gevoelens.

Ook al weet je dat er niemand is, binnen een paar stappen slaat het toe: het reptielenbrein. Een haast onweerstaanbare aandrang om te kijken of er toch echt niks of niemand is waar je tegenaan kunt botsen. Want dat is typisch  reptielenbrein, de constante behoefte aan bewijs en bevestiging.

Ik ontdekte deze oefening tijdens het hardlopen in het bos. Op zich niks bijzonders om een stukje achteruit te lopen maar interessant om bewust waar te nemen dat het reptielenbrein ontwaakt en begint te schreeuwen: draai je om, kijk waar je loopt, doe niet zo gevaarlijk, er zou iets kunnen gebeuren.

En wat doe je dan: vertrouwen op je eerdere waarneming dat er echt niks of niemand op dat pad is of toegeven aan je reptielenbrein?

Bewaard onder Inspiratie

Tags: ,

Reacties

15 Reacties to “Het reptielenbrein waarnemen”

  1. Petra on februari 21st, 2012 21:07

    Hoe erg is het als er wel iets of iemand is? Das wel een goeie vraag aan het reptielenbrein op zo’n moment, denk ik.

  2. Peter de Kock on februari 21st, 2012 22:37

    @Petra: Als er wel iemand is, zal het reptielenbrein echt helemaal los gaan. Ik voorzie lelijke scheldwoorden.

  3. Es on februari 21st, 2012 21:17

    even achteruit lopen so what maar een ergens ongeremd kunnen schreeuwen – ik denk dat ik dan een kudde reptilen zal ontmoeten…..

  4. Peter de Kock on februari 21st, 2012 22:39

    @ES: om het reptielenbrein dan nog meer te triggeren, zou je dat eens in een drukke winkelstraat kunnen proberen. Niet echt doen want met de huidige tijdgeest word je dan waarschijnlijk opgepakt.

  5. Michel ten Hoove on februari 22nd, 2012 05:33

    Tsja, hoe geconditioneerd we als mens ook zijn, dat reptielenbrein laat zich dan toch gelden.

  6. Peter de Kock on februari 22nd, 2012 11:49

    @Michel: Het is ons oudste stukje brein, hetzelfde stukje dat we als holbewoner ook al hadden en dat toen erg nuttig was om te overleven.

  7. Petra on februari 22nd, 2012 13:36

    Maar @Peter, wie wil er nou achteruit lopen???

  8. Peter de Kock on februari 22nd, 2012 19:13

    @Petra: achteruit lopen is een oefening in vertrouwen, het versterkt je vertrouwen-spieren. En wie wil dat nou niet, vertrouwen?

  9. Petra on februari 22nd, 2012 23:40

    Ok, als je onderweg dan maar blijft focussen op waar je heen wilt… 😉 Dat heb ik geleerd in de slipcurus ooit!

  10. Arnoud on februari 23rd, 2012 22:56

    Tóch zou het kunnen dat er onderwijl een reptiel op mijn pad gekomen is en ik op de slang trap. 😉

  11. Peter de Kock on februari 24th, 2012 09:34

    @Arnoud: Ik zie een spannende scene over extreme survival voor me op discovery channel 🙂

  12. Sonja Broekhuizen on februari 24th, 2012 16:03

    Als kind vond ik het heel spannend om op de fiest stukjes met mijn ogen dicht te fietsen. Nu zal ik dat minder snel doen. Omdat als volwassenen mijn ‘denken’ er meer tussen zit?

  13. Peter de Kock on februari 24th, 2012 16:08

    @Sonja: grappig dat je dat fietsen met je ogen dicht noemt. Heb ik laatst ook nog eens gedaan en kwam tot mijn schrik in een berm terecht. De weg was verlaten en er waren geen obstakels. En toch…. spannend joh

  14. Sonja Broekhuizen on februari 24th, 2012 16:11

    @peter spannend is soms bést leuk 😉

  15. Peter de Kock on februari 24th, 2012 19:18

    @Sonja: nou en of. En achteraf heb ik natuurlijk heerlijk gelachen.

Laat je reactie achter!