Het reptielenbrein waarnemen
Geplaatst op 21 februari, 2012
Zoek, bijvoorbeeld in een bos, een lang pad waar je de ruimte hebt. Wacht tot het pad vrij is en overtuig je ervan dat er echt helemaal niemand in de buurt is. Ga dan achteruit lopen op dat pad. Zet een paar stappen en let op je gedachten en je gevoelens.
Ook al weet je dat er niemand is, binnen een paar stappen slaat het toe: het reptielenbrein. Een haast onweerstaanbare aandrang om te kijken of er toch echt niks of niemand is waar je tegenaan kunt botsen. Want dat is typisch reptielenbrein, de constante behoefte aan bewijs en bevestiging.
Ik ontdekte deze oefening tijdens het hardlopen in het bos. Op zich niks bijzonders om een stukje achteruit te lopen maar interessant om bewust waar te nemen dat het reptielenbrein ontwaakt en begint te schreeuwen: draai je om, kijk waar je loopt, doe niet zo gevaarlijk, er zou iets kunnen gebeuren.
En wat doe je dan: vertrouwen op je eerdere waarneming dat er echt niks of niemand op dat pad is of toegeven aan je reptielenbrein?
Bewaard onder Inspiratie
Tags: angst, reptielenbrein
Reacties
15 Reacties to “Het reptielenbrein waarnemen”
Laat je reactie achter!
Hoe erg is het als er wel iets of iemand is? Das wel een goeie vraag aan het reptielenbrein op zo’n moment, denk ik.
@Petra: Als er wel iemand is, zal het reptielenbrein echt helemaal los gaan. Ik voorzie lelijke scheldwoorden.
even achteruit lopen so what maar een ergens ongeremd kunnen schreeuwen – ik denk dat ik dan een kudde reptilen zal ontmoeten…..
@ES: om het reptielenbrein dan nog meer te triggeren, zou je dat eens in een drukke winkelstraat kunnen proberen. Niet echt doen want met de huidige tijdgeest word je dan waarschijnlijk opgepakt.
Tsja, hoe geconditioneerd we als mens ook zijn, dat reptielenbrein laat zich dan toch gelden.
@Michel: Het is ons oudste stukje brein, hetzelfde stukje dat we als holbewoner ook al hadden en dat toen erg nuttig was om te overleven.
Maar @Peter, wie wil er nou achteruit lopen???
@Petra: achteruit lopen is een oefening in vertrouwen, het versterkt je vertrouwen-spieren. En wie wil dat nou niet, vertrouwen?
Ok, als je onderweg dan maar blijft focussen op waar je heen wilt… 😉 Dat heb ik geleerd in de slipcurus ooit!
Tóch zou het kunnen dat er onderwijl een reptiel op mijn pad gekomen is en ik op de slang trap. 😉
@Arnoud: Ik zie een spannende scene over extreme survival voor me op discovery channel 🙂
Als kind vond ik het heel spannend om op de fiest stukjes met mijn ogen dicht te fietsen. Nu zal ik dat minder snel doen. Omdat als volwassenen mijn ‘denken’ er meer tussen zit?
@Sonja: grappig dat je dat fietsen met je ogen dicht noemt. Heb ik laatst ook nog eens gedaan en kwam tot mijn schrik in een berm terecht. De weg was verlaten en er waren geen obstakels. En toch…. spannend joh
@peter spannend is soms bést leuk 😉
@Sonja: nou en of. En achteraf heb ik natuurlijk heerlijk gelachen.