Met een groothoeklens naar verschillen kijken

Geplaatst op 7 oktober, 2010 

Leren leven met verschillen, dat wil zeggen verschillen herkennen, erkennen en accepteren, is zoals ik het zie één van de lastigste kanten van het leven hier op aarde. Ik heb het hier niet over verschillen in de zin van dat de één graag kampeert en de ander zich liefst in vijf sterren hotel laat verwennen, al kunnen ook die soms lastig zijn.

Sommige mensen doen en zeggen dingen die, zo lijkt het, van een andere planeet zijn geïmporteerd. We wonen op dezelfde planeet, in hetzelfde land of zelfs in dezelfde stad of straat en toch zijn de verschillen soms net zo groot als tussen marsmannetjes en de mens.

Verschil in opvoeding, karakter, opleiding, milieu? Het zal best een rol spelen maar geeft het een verklaring voor het gedrag dat ten grondslag ligt aan oorlog, hongersnood, geweld, onderdrukking en uitbuiting? Een manier om als het ware met een groothoeklens naar die verschillen te kijken, is het Michael systeem.

Ik ga hier niet in detail uit de doeken doen wat het Michael systeem inhoudt, daarvoor bestaan  op Internet talloze  bronnen zoals www.michaelteachings.com . In Nederland heeft onder andere Jill van Maasdijk hierover geschreven in haar boek ‘Lichtwerk in Nederland’.

In het kort bestaan er zeven  zieleleeftijden: de zuigeling ziel, de baby ziel, de jonge ziel, de volwassen ziel, de oude ziel, de opgestegen ziel en de oneindige ziel. De eerste vijf zieleleeftijden komen op aarde voor, de opgestegen ziel en de oneindige ziel niet. Elke zieleleeftijd heeft zijn eigen manier om naar de wereld te kijken:

De zuigelingen en baby zielen zijn gericht op ‘Ik’. De jonge en volwassen zielen op ‘Ik en jij’ en de oude zielen zijn gericht op ‘Jij en ik zijn wij’

Wat de media ons voorschotelt, wat er bijvoorbeeld in de politiek gebeurt, wat de banken doen en wat er zich in het bedrijfsleven afspeelt, wordt begrijpelijker en daarmee gemakkelijker te accepteren (wat niet betekent dat je het ermee eens bent), als je ernaar kijkt vanuit het perspectief van het Michael systeem en zieleleeftijden.

De aarde is een plek, een thuis, waar verschillende zieleleeftijden hun ervaringen kunnen opdoen. Hoe gastvrij ben je als je dat in je huis kunt hebben? 🙂

Bewaard onder Mening, spiritualiteit | 4 Comments

Tags: , , , , ,

Alles kapot

Geplaatst op 14 september, 2010 

Alles is kapot: de banken, de economie, de kerk, de politiek. De tralies van wat maatschappij werd genoemd, zijn vanzelf weggeroest. Ik ruik de vrijheid al.

Bewaard onder Actualiteit, Mening | 4 Comments

Tags: ,

Kindermoord op de werkvloer

Geplaatst op 15 juli, 2010 

Vorige week in dierenpark ‘Apenheul’ een presentatie bijgewoond over apenstreken op de werkvloer. Het thema leek me wat flauw maar die oordelen vooraf maakten al snel plaats voor verwondering en soms ook verbijstering over hoe mensen op de werkvloer typisch apengedrag vertonen.

Van de verschillende soorten apengedrag was ik het meest onder de indruk van het verschijnsel kindermoord. Bij sommige apensoorten gebeurt het dat een mannetje de baby apen van een ander mannetje vermoordt om vervolgens zijn eigen nageslacht te produceren.

Tijdens de presentatie werd als werkvloer-voorbeeld gegeven het opleggen van een huisstijl na een  overname. Of een nieuwe afdelingsmanager die het wekelijkse afdelingsoverleg niet meer op maandag maar op dinsdag wil. De oude huisstijl en het oude afdelingsoverleg moeten worden ‘vermoord’ om plaats te maken voor de inbreng van de nieuwe eigenaar of nieuwe afdelingsmanager.

Op zich lijkt dit vrij onschuldig gedrag en vanuit het bedrijfskundig perspectief heel normaal (normaal in de zin van gangbaar). Volgens de apendeskundigen in Apenheul is het niet nodig er oordelen over te hebben maar zijn er allerlei situaties op de werkvloer te herkennen als de apenstreek ‘kindermoord’.

Als je er over gaat nadenken wordt het nog interessanter.

Stel je bedrijf X voor met een vaste leverancier A voor het leveren en onderhouden van bepaalde machines. Op een dag komt er bij bedrijf X een nieuwe inkoper werken. Deze neemt als eerste leverancier A onder de loep en gaat na stevig onderhandelen in zee met leverancier B. Herken je de kindermoord?

Het verhaal gaat verder. Leverancier B mag nieuwe machines leveren en wil ook de door leverancier A geleverde machines onderhouden. Maar die moeten dan wel geleidelijk aan vervangen worden door machines van leverancier B. De machines van leverancier A worden eruit gewerkt en machines van leverancier B komen ervoor in de plaats. Herken je de kindermoord?

Vanuit het perspectief van zaken doen is wat de nieuwe inkoper doet en wat leverancier B doet heel normaal (normaal in de zin van gangbaar). Maar zo is het voor een aap die de kinderen van een andere aap vermoord ook heel normaal om dat te doen.

De Bonobo’s laten zien hoe het anders kan. Omdat bij de Bonobo’s iedereen nageslacht verwekt bij elkaar, is nooit duidelijk welk kind van wie is. Bij Bonobo’s komt dan ook geen kindermoord voor. Waarom zouden ze immers?

Stel je nou voor dat de machines van bedrijf A niet het exclusieve eigendom zijn van bedrijf A maar dat deze machines door open innovatie, een soort van open source samenwerking, tot stand zijn gekomen. Mensen over de hele wereld hebben samengewerkt aan de ontwikkeling van die machines. Van wie zijn die machines dan? Van iedereen. Misschien hebben zelfs mensen aan de machines van bedrijf A gewerkt die ook hebben meegewerkt aan de machines van bedrijf B. Misschien werken bedrijf A en B zelfs wel samen aan de ontwikkeling van machines. De noodzaak om de machines van bedrijf A op straat te zetten en machines van bedrijf B binnen te halen, zou veel kleiner zijn.

Als het om duurzaam ondernemen gaat, waar veel bedrijven de mond vol van hebben, dan kunnen we leren van de Bonobo’s. Bedrijven kunnen beter overal ‘kinderen verwekken’ in plaats van alleen binnen hun eigen bedrijfsmuren. Samenwerken heet dat.

Ik zeg niet dat het niet goed is om machines te vervangen. Soms is dat nodig. Maar wat ik wel zeg is dat door de apenstreek ‘kindermoord’ soms met het vuile badwater ook het kind wordt weggespoeld. Omwille van de poen. Omwille van het eigen nageslacht.

Wat bij de apen kindermoord wordt genoemd, heet bij ons economisch of commercieel handelen.  Spoel het vuile badwater weg en behoudt het kind door ervoor te zorgen dat alles van iedereen is.

Bewaard onder Mening, Ondernemen | 6 Comments

Tags: , ,

Het einde van het industriële tijdperk

Geplaatst op 2 juli, 2010 

Dankzij een tip van Michael Minneboo kreeg ik het eergisteren even heel erg warm van een video van Douglas Rushkoff.

Ik kan de video kort samenvatten met Douglas Rushkoff’s woorden:

This isn’t just a crisis, this is actually an opportunity. This is probably the first moment in the last couple of hundred years we have had to rebuild our society and our economy on principles that serve humanity instead of killing life.

Als je redenen nodig hebt om blij te zijn met het einde van het industriële tijdperk en met alle crisissen die dat met zich meebrengt, dan is de volgende video echt een aanrader.

Als je nog meer redenen nodig hebt om blij te zijn, lees dan zijn boek Life Inc.  – How The World Became A Corporation And How To Take It Back

Bewaard onder Actualiteit, Boeken | 8 Comments

Tags: , , ,

Revolutie in het onderwijs

Geplaatst op 17 juni, 2010 

Nu ik Sir Ken Robinson’s ‘Bring on the learning revolution!’ op me heb laten inwerken, kan ik wel zeggen dat de titel van de vorige blogpost ‘verandering in het onderwijs‘ wel erg voorzichtig is uitgedrukt. Revolutie dus.

Lees ook: Een spetterend betoog voor creativiteit in het onderwijs

Bewaard onder Inspiratie | Reageer

Tags: ,

Verandering in het onderwijs

Geplaatst op 15 juni, 2010 

Op het verjaardagsfeestje ontstond een interessante discussie over het onderwijs. Wat de discussie extra kleur gaf, was dat een aantal van de aanwezigen zelf in het onderwijs werken.

Gek genoeg waren de meeste het er wel over eens dat onderwijs niet meer verplicht zou moeten zijn maar dat het nodig is dat onderwijs zo goed/inspirerend/creatief is, dat kinderen er graag naar toe gaan. Vanuit behoefte en niet vanuit verplichting.

De meeste waren het er ook over eens dat er drastische veranderingen nodig zijn in het onderwijs. De vraag was waar deze veranderingen vandaan moeten komen. Van het onderwijzend personeel? Er was niet veel vertrouwen dat het onderwijzend personeel, vaak zelf al lange tijd deel van het systeem en gericht op controle, de omslag gaat maken.

De klanten dan, gaan de klanten voor de omslag zorgen? Zou kunnen maar wie zijn dan de klanten van het onderwijs? De kinderen? Nee, want die betalen niet. De ouders zijn de klanten want zij betalen. Maar hoe gaan ouders dan voor de omslag zorgen? Nee, daar gaat de omslag ook niet vandaan komen.

De veranderingen komen van twee kanten:

Op de eerste plaats wel van de klanten maar dat zijn niet de ouders,  ook al betalen zij voor het onderwijs in de vorm van geld. De klanten zijn wel degelijk de kinderen. De verandering begint daar. Zij zijn de klanten omdat zij betalen met een wezenlijk deel van hun tijd, tot hun zestiende jaar maar liefst. En de meeste nog veel langer. Zij zijn de klanten van het onderwijs en daar begint de verandering. Deze verandering is al aan de gang.

De tweede kant waar de verandering vandaan komt, is de arbeidsmarkt. Door de afbrokkeling van het fabriekssysteem en door de enorme uitdagingen waar onze samenleving mee worstelt, is er niet langer behoefte aan mensen die primair zijn opgeleid om te gehoorzamen en om het fabriekssysteem te dienen. Met een diploma of  universitaire bul in gehoorzaamheid kom je er niet meer. Deze verandering is ook al aan de gang.

Het was een heel gezellig feestje. Vandelin Fooled speelde er een akoestische live versie van zijn Internet hit ‘I walked back home’. Binnen stond de tv aan en behaalde Argentinië zijn eerste overwinning op het WK voetbal.

Bewaard onder Actualiteit, Mening | 7 Comments

Tags: ,

De empatische beschaving

Geplaatst op 3 juni, 2010 

Ik heb het boek ‘The age of empathy’ van Frans de Waal voor ongeveer 3/4 gelezen en ben onder de indruk van zijn betoog (en talloze voorbeelden) over hoe diepgaand het vermogen tot empathie aanwezig is in ons lichaam en geest. Sociaal gedrag, zo stelt hij, is veel belangrijker dan het zo vaak aangehaalde en geroemde recht van de sterkste.

Ik vind dit zeer interessant te lezen in een tijd, zo net voor de verkiezingen, waar politici het debat en de verkiezingen tot een strijd maken om hun eigen punten er doorheen te drukken en proberen zich het recht van de sterkste toe te eigenen. Of deze manier van politiek bedrijven ons uiteindelijk verder gaat helpen is maar de vraag.

Wat ons wel verder helpt is de vorming van een empatische beschaving, gefundeerd op verbinding en sociaal gedrag in plaats van op concurrentie en strijd. Wat het boek van Frans de Waal meer dan duidelijk maakt, is dat dit geen utopie is maar dat de bouwstenen hiervoor al in ruime mate aanwezig zijn. Die bouwstenen dat zijn wij, de mensen. Wij zijn empatische wezens.

Een prachtige video die dit in tien minuten illustreert, is de volgende (goed opletten want het tempo ligt hoog):

Credits: ik vond deze video op de blog van Joe Brummer

Bewaard onder Actualiteit, Boeken, Mening | 9 Comments

Tags: ,

De kracht van geven

Geplaatst op 13 mei, 2010 

The best defense in a tough economy is to add the most you can to society. Your money can be inflated away but your knowledge and talent cannot. No matter the external circumstances, you are always in control of your talent, learning and passion for life. There will always be opportunities for talent. This is the most empowering thing about web entrepreneurship and blogging. Develop those skills with the constant focus on helping others and you will never be without a job.

Warren Buffett in ’12 Life Lessons from Warren Buffett to Being a More Compassionate Writer’ . Artikel geschreven door gastschrijver Scott Dinsmore op het blog Write To Done

Bewaard onder Citaten | Reageer

Tags: ,

← Vorige pagina — Volgende pagina →