De empatische beschaving
Geplaatst op 3 juni, 2010
Ik heb het boek ‘The age of empathy’ van Frans de Waal voor ongeveer 3/4 gelezen en ben onder de indruk van zijn betoog (en talloze voorbeelden) over hoe diepgaand het vermogen tot empathie aanwezig is in ons lichaam en geest. Sociaal gedrag, zo stelt hij, is veel belangrijker dan het zo vaak aangehaalde en geroemde recht van de sterkste.
Ik vind dit zeer interessant te lezen in een tijd, zo net voor de verkiezingen, waar politici het debat en de verkiezingen tot een strijd maken om hun eigen punten er doorheen te drukken en proberen zich het recht van de sterkste toe te eigenen. Of deze manier van politiek bedrijven ons uiteindelijk verder gaat helpen is maar de vraag.
Wat ons wel verder helpt is de vorming van een empatische beschaving, gefundeerd op verbinding en sociaal gedrag in plaats van op concurrentie en strijd. Wat het boek van Frans de Waal meer dan duidelijk maakt, is dat dit geen utopie is maar dat de bouwstenen hiervoor al in ruime mate aanwezig zijn. Die bouwstenen dat zijn wij, de mensen. Wij zijn empatische wezens.
Een prachtige video die dit in tien minuten illustreert, is de volgende (goed opletten want het tempo ligt hoog):
Credits: ik vond deze video op de blog van Joe Brummer
Bewaard onder Actualiteit, Boeken, Mening
Tags: empathie, maatschappij
Reacties
9 Reacties to “De empatische beschaving”
Laat je reactie achter!
De video heb ik niet kunnen bekijken, maar wat me bij de huidige verkiezingscampagne opvalt is dat de lijsttrekkers (op een enkele uitzondering na) terugvallen in de rol van Neanderthaler / wannabe-Alpha-mannetje (-vrouwtje). De debatten stellen ook niet veel meer voor dan een wedstrijdje verpissen. (Lijst)Verbindingen zijn er helemaal niet, op een ander gelijk geven staat de doodstraf en partijen als VVD en PVV hebben nog nooit van empathie gehoord. Het eigen punt erdoor drukken staat inderdaad voorop en dat je na de verkiezingen bij de coalitievorming driekwart van je stoere woorden weer moet inslikken en je geloofwaardigheid te grabbel gooit is een probleem voor later. Ik blijf erbij: ik ga niet stemmen dit keer, een keuze voor de minst slechte is geen keuze.
Je bevind je in goed 🙂 gezelschap Jooper, ik stem al enige tijd niet meer. Ik zou graag eens een debat zien waarin een lijsttrekker aan de anderen vraagt: hoe zouden we samen en met z’n allen punt x,y,z kunnen oplossen?
Hebben jullie je al verdiept in de partij Mens & Spirit?
Jawel Petra. Ik las ook een prachtig stuk van Jill van Maasdijk over de realiteit van het politieke vak: politiek is de ultieme dualiteit.
@Peter
Dat is ook ongeveer het punt dat ik probeer te maken. Eerst gooien ze met modder, om elkaar vervolgens na de verkiezingen in de armen te vallen. Hoeveel effectiever zou de politiek zijn als van tevoren wordt nagedacht over hoe je met elkaars sterke punten/mensen samen problemen kunt oplossen?
Precies Jooper, en volgens mij weten al die politici dat uit huiselijke ervaring ook. Als ze thuis met hun partner eerst flink strijd voeren wordt het geen romantisch avondje meer. Iets voor jou, politiek?
@Peter
Ik ben bang dat ik daar heel ongelukkig van zou worden…
Handig als je dat al van te voren weet Jooper. Ik zou dan je treinergernissen missen 🙂
[…] Lees ook: De empatische beschaving […]